Sportowe podsumowanie 2022 cz. I [odcinek WF]

[DUN I LOVE]

7. tytuł Mistrza Świata, kiedy wydawało się, że ten z 2020 to absolutny maks (po tamtym pamiętnym półfinale z Selbym). Piękny moment.

Wydaje mi się, że trzeba będzie podzielić ten cykl na 2, a może i 3 części.

[Robertinho]

Dużo większe będą koszty, jeżeli oddamy teraz Rosji to, czego oczekuje. Kupa gruzu z Ukrainy i tak będzie.

Dla mnie to jest właśnie powtarzana propaganda. "Bo i tak", " bo za 5-10 lat"(jednocześnie "Putin umiera", a ruska armia"potrzebuje wielu lat na odbudowę"), a ludzie giną tu i teraz. Ale kiedy indziej o tym, a najlepiej pewnie w ogóle.

[Federasta20]

O tak, triumf Ronniego był chwilą wytchnienia od tego co się działo w piłce, tenisie czy F1 Siedem tytułów, choć to wciąż nie oddaje jego potencjału. Zauważyłem też, że - wyłączając edycję 2020 i mecz z Selbym - zwykle kiedy Ron sięga po MŚ to wygrywa spotkania dość gładko. Inni zwykle zaliczali dramatyczne starcia czy decidery po drodze, on nie. Kontrola właściwie od początku do końca. Niestety jak przychodzi przepchnąć bardzo zacięty mecz w Crucible to zazwyczaj nie wychodzi. Może trochę za bardzo kombinuję, ale trochę przypomina to pewnego szwajcarskiego tenisistę... Galaktyczny talent, a psychika jednak za tym nie nadąża.

[Robertinho]

7. tytuł Mistrza Świata, kiedy wydawało się, że ten z 2020 to absolutny maks (po tamtym pamiętnym półfinale z Selbym). Piękny moment.

Wydaje mi się, że trzeba będzie podzielić ten cykl na 2, a może i 3 części.

Raczej tak. Bo przed RG jeszcze LM była . Myślę, że do 23:30 dziś.

[DUN I LOVE]

O tak, triumf Ronniego był chwilą wytchnienia od tego co się działo w piłce, tenisie czy F1 Siedem tytułów, choć to wciąż nie oddaje jego potencjału. Zauważyłem też, że - wyłączając edycję 2020 i mecz z Selbym - zwykle kiedy Ron sięga po MŚ to wygrywa spotkania dość gładko. Inni zwykle zaliczali dramatyczne starcia czy decidery po drodze, on nie. Kontrola właściwie od początku do końca. Niestety jak przychodzi przepchnąć bardzo zacięty mecz w Crucible to zazwyczaj nie wychodzi. Może trochę za bardzo kombinuję, ale trochę przypomina to pewnego szwajcarskiego tenisistę... Galaktyczny talent, a psychika jednak za tym nie nadąża.

Czy to na pewno o Ronnim?

[Federasta20]

Czy to na pewno o Ronnim?

Tak.

[DUN I LOVE]

Czy to na pewno o Ronnim?

Tak.

Źle zadałem pytanie. Powinno być: czy to tylko o Ronnim?

[Robertinho]

O tak, triumf Ronniego był chwilą wytchnienia od tego co się działo w piłce, tenisie czy F1 Siedem tytułów, choć to wciąż nie oddaje jego potencjału. Zauważyłem też, że - wyłączając edycję 2020 i mecz z Selbym - zwykle kiedy Ron sięga po MŚ to wygrywa spotkania dość gładko. Inni zwykle zaliczali dramatyczne starcia czy decidery po drodze, on nie. Kontrola właściwie od początku do końca. Niestety jak przychodzi przepchnąć bardzo zacięty mecz w Crucible to zazwyczaj nie wychodzi. Może trochę za bardzo kombinuję, ale trochę przypomina to pewnego szwajcarskiego tenisistę... Galaktyczny talent, a psychika jednak za tym nie nadąża.

Czy to na pewno o Ronnim?

Tak, przy 40-15 nie było asa.

[DUN I LOVE]

Tak, przy 40-15 nie było asa.

To już lepiej o tym Realu.

[Kiefer]

Ronnie po prostu ma wszystkie cechy, które potrzebuje największy mistrz, charyzmę i nutkę szaleństwa, która pozwala mu dalej łoić młodszych od siebie. Szwajcara Osa mi przypomina połowicznie, tak samo jak Roger jest największym geniuszem, ale jest bardziej naturalny i mniej sztuczny.

[DUN I LOVE]

Ronnie po prostu ma wszystkie cechy, które potrzebuje największy mistrz, charyzmę i nutkę szaleństwa, która pozwala mu dalej łoić młodszych od siebie. Szwajcara Osa mi nie przypomina połowicznie, tak samo jak Roger jest największym geniuszem, ale jest bardziej naturalny i mniej sztuczny.

Po obejrzeniu wywiadu z Trevorem Noah zaczęło mi się wydawać, że Roger naprawdę taki jest. Zbyt ułożony i grzeczny i być może dlatego brakowało mu zimnej krwi, kiedy nutka sku*wysyństwa była wskazana.

[Kamileki]

Czy to na pewno o Ronnim?

Tak.

Ronnie nigdy nie będę Rogerem fucking O'Sullivan:

[Kiefer]

Właściwie to może masz rację, a Ronnie to wiadomo, że miał swoje zawirowania życiowe, a i również czasami zwyczajnie mu się grać nie chciało.

[Federasta20]

Temperament wiadomo, ale po prostu uważam, że w obydwu przypadkach talent nie został wykorzystany w tak dużym procencie jak u niektórych wielkich sportowców właśnie przez to, że sfera mentalna dość często nie radziła sobie w najtrudniejszych momentach.

@Kamileki, tak tak, wspominałem o tym nawet, natomiast z chęcią bym zobaczył bilans Rona w deciderach na MŚ czy ile razy udawało mu się odwrócić stan meczu przegrywając min. czterema frejmami w finałowej sesji. I tym samym skonfrontował swoją tezę. Mam wrażenie, że na tym polu jest przepaść między nim a Selbym.

[DUN I LOVE]

Selby to Djoković snookera.

[Robertinho]

Ronnie po prostu ma wszystkie cechy, które potrzebuje największy mistrz, charyzmę i nutkę szaleństwa, która pozwala mu dalej łoić młodszych od siebie. Szwajcara Osa mi nie przypomina połowicznie, tak samo jak Roger jest największym geniuszem, ale jest bardziej naturalny i mniej sztuczny.

Po obejrzeniu wywiadu z Trevorem Noah zaczęło mi się wydawać, że Roger naprawdę taki jest. Zbyt ułożony i grzeczny i być może dlatego brakowało mu zimnej krwi, kiedy nutka sku*wysyństwa była wskazana.

Ronnie jednak otarł się o grubą patologię i w sporcie, gdzie peakuje się wcześniej, tyle by nie wygrał, zresztą przygody młodego Osy są znane. Raczej poza wirtuozerią i chęcią efektownej gry nie widać wspólnych punktów u panów.

[Robertinho]

Selby to Djoković snookera.

Nie no bez przesady, Nole wybrał rakowaty styl gry i takież zachowanie na korcie w pełni świadomie i cynicznie, przypominam kto się troszkę zakochał w młodym Serbie i jego efektownej grze. Selby jakby umiał tak budować breaki jak Ronnie, to by budował, bo nic lepszego nikt w snookerze nie wymyślił.

[Kamileki]

Ja myślę, że O'sullivan jeśli szukać porównań do tenisa zdecydowanie bliżej jest mentalu Safina niż Federera. Już nawet Kyrgios lepiej pasuje.

[Federasta20]

Dodam, że w półfinałach znalazło się trzech zawodników rozpoczynających przygodę w tourze w 1992 roku (Class of 92) - Ronnie, Higgins i Williams. Wielkość samych zainteresowanych czy słabość następców?

[DUN I LOVE]

Ja myślę, że O'sullivan jeśli szukać porównań do tenisa zdecydowanie bliżej jest mentalu Safina niż Federera. Już nawet Kyrgios lepiej pasuje.

Ronnie jest ikoną swojego sportu i najpopularniejszym snookerzystą w historii. Tutaj moim zdaniem zestawienie z Federerem ma bardzo duży sens.