Przypadek A: 2005 Nitto ATP Finals F, David Nalbandian d. Roger Federer 6-7(4), 6-7(11), 6-2, 6-1, 7-6(3);
Roger prowadził 2-0 w setach, a w deciderze miał *6-5 i 30-0. Gdyby Szwajcar dowiózł tamten wynik, wyrównałby rekord wszech czasów Johna McEnroe (bilans 82-3 w jednym sezonie). Roger zakończył 2005 porażką i bilansem 81-4.
Przypadek B: 1984 Roland Garros F, Ivan Lendl d. John McEnroe 3-6, 2-6, 6-4, 7-5, 7-5
John przegrał finał ze stanu 2-0 w setach i pozostał prze całą karierę bez szlema na cegle. Pomyśleć, że stało się to w jego rekordowym roku.
Przypadek C: 2003 Coupe Rogers SF, Andy Roddick d. Roger Federer 6-4, 3-6, 7-6(3)
Przypadek Federera na szczycie rankingu był ostatnio mocno debatowany. Jedna piłka w finale IW dałaby mu dodatkowe 15+ tygodni do statystyki 310, ale kilkanaście lat wstecz Szwajcar też przespał okazję. W półfinale mastersa w Kanadzie Roger przegrał ze swoją największą ofiarą, Andym Roddickiem, a w przypadku zwycięstwa mógł objąć prowadzenie w rankingu 6 miesięcy wcześniej niż to ostatecznie uczynił.
Przypadek D: 2006 Internazional BNL d'Italia F, Rafael Nadal d. Roger Federer, 6-7(0), 7-6(5), 6-4, 2-6, 7-6(5)
Roger miał 2 szanse meczowe, których nie wykorzystał i prawdopodobnie w ten sposób stracił swoją szansę na zwycięstwo w Rzymie.
Przypadek E: 2009 Wimbledon F, Roger Federer d. Andy Roddick 5-7, 7-6(6), 7-6(5), 3-6, 16-14
Wszyscy doskonale pamiętamy. Być może najlepszy mecz w karierze Roddicka, olbrzymie serce do walki, set z przodu, 6-2 w taju na 2-0 w setach, ostatecznie porażka 14-16 w 5. secie. Szansa na wygranie ukochanego Wimbledonu uciekła.
Przypadek F: 2013 US Open Doubles SF, Leander Paes/Radek Stepanek d. Mike Bryan/Bob Bryan 4-6, 6-3, 6-4
Bliźniacy byli 2 spotkania od klasycznego Wielkiego Szlema. Para Paes/Stepanek zrujnowała ich plany i marzenia. Bracia "dorobili się" jeszcze jednego muśnięcia o duży wynik, kiedy to kontuzja Boba zmusiła ich do poddania finału Madrytu 2018. Gdyby udało się tamten mecz wygrać, Bryanowie wróciliby na fotel lidera.
Przypadek G: 2013 Kuala Lumpur F, Joao Sousa d. Julien Benneteau 2-6, 7-5, 6-4
Julien zakończył karierę z bilansem 0-10 w finałach ATP - woli walki w każdym z nich mu odmówić nie można, ale najbliżej sukcesu był w Kuala Lumpur jesienią 2013. Prowadził z Joao Sousą 62 54, miał meczową i rywala w mocnej defensywie. Portugalczyk popisał się jednak kapitalnym minięciem i później już nie wypuścił szansy z ręki.
Przypadek H: 2004 Roland Garros F, Gaston Gaudio d. Guillermo Coria 0-6, 3-6, 6-4, 6-1, 8-6
El Mago był wielkim faworytem, zdominował 2 pierwsze sety, ale później zaczęły się kłopoty. Jego wyraz twarzy po marnowaniu jednej z meczowych to jedno ze smutniejszych wspomnień tenisowej historii. Coria nigdy później nawet nie zbliżył się do tytułu WS.
Przypadek I: 2005 Miami F, Roger Federer d. Rafael Nadal 2-6, 6-7, 7-6, 6-3, 6-1
Rafa prowadził 2-0 w setach i 4-1 w secie numer trzy, później 4-1 w TB trzeciej partii. Finał przegrał i w kolejnych latach - aż po dziś dzień - nie wygrał w Miami. Pewnie mocno to przeżywa.
Zapraszam do głosowania i zdradzania swoich głosów w komentarzach.
