GOAT - debata

[Mario]

To, że nikt nie odpowiada na te zarzuty odnośnie 2004-07 i przeciwników Federera to tylko dlatego, że nikomu już się nie chce. Wspominam, żebyście sobie nie pomyśleli nie wiadomo czego.

[Damian]

Mark Philippoussis describes Roger Federer as the "greatest" in an era of legends

Spoiler:

"If you're just going on results alone, of course. You can't argue with results and what he's done and continues to do."

By Mathieu Wood
Last Updated: 06/12/17 1:34pm



'Federer the best in an era of greats'
Mark Philippoussis believes that in an era with so many great tennis players, Roger Federer is undoubtedly the best of all.
Mark Philippoussis believes that in an era with so many great tennis players, Roger Federer is undoubtedly the best of all
Roger Federer is the "greatest of all time" in an era of illustrious players, according to Mark Philippoussis.

The Australian former two-time Grand Slam finalist believes the 19-time Grand Slam champion stands above his counterparts Rafael Nadal, Novak Djokovic and Andy Murray.

Federer, 36, claimed the Australian Open and Wimbledon titles in 2017 while Nadal, 31, won the French Open and US Open as the pair dominated the season.

Tomas Lipovsek Puches 1 v 1 *Federico Moreno
Tennis Live
Live
MATCH RESULT
Tomas Lipovsek Puches
9/4
vs
Federico Moreno
1/3
£10 Free Bet, No Deposit Needed

Mark Philippoussis won one of five meetings against Roger Federer
Mark Philippoussis won one of five meetings against Roger Federer
When asked whether Roger Federer was the best tennis player of all time, Philippoussis, 41, said: "If you're just going on results alone, of course. You can't argue with results and what he's done and continues to do.

"(Rafael) Nadal is one of the best of all time. I mean we're incredibly fortunate and lucky for the fact that we have so many at the same time, some of the greatest of all time.

Federer and Rafael Nadal were the dominant forces in 2017
Federer and Rafael Nadal were the dominant forces in 2017
(Andy) Murray, what he's done and (Novak) Djokovic and they just happen to be playing at the same time, so of course, out of all those guys you've got (Roger) Federer as the greatest of all time."

Philippoussis believes Nadal, who finished the season as the year-end world No 1, is next in the standings and with 16 Grand Slam titles could well overtake Federer in the coming years, should he manage his schedule.

Nadal's US Open success saw the Spaniard move within three Grand Slam titles of Federer
Nadal's US Open success saw the Spaniard move within three Grand Slam titles of Federer
He added: "All these guys, Nadal is probably right behind him - maybe three - is it three Grand Slams behind him?

"I mean, he's looking pretty good. It was smart for him to pull out and have a little bit of time off toward the end of the year but we're incredibly lucky and spoilt at the moment with what's going on."


Tennis updates straight to your phone
How to receive all the latest tennis news straight to your mobile.

http://www.skysports.com/tennis/news/12 ... of-legends

[DUN I LOVE]

Chociaż i tak uważam że najbardziej wszechstronnym fabsterem jest Djokovic.

Umiejętność gry przy porywistym wietrze wlicza się w ocenę wszechstronności?

[Mario]

A umiejętność gry z powietrza?

[Robertinho]

A umiejętność gry z powietrza?

Panie, a na co to komu?

[Kiefer]

Djok gra prostą grę, idealnie wykorzystuje to co ma, ma fantastyczny return i bekhend, jest cholernie wygimnastykowany i szybki, no i jest mocny mentalnie, bardzo mocny. Nie będzie leciał do siatki, bo po co? Ma wystarczające rzemiosło by po prostu kończyć wystawkę, nie jest to jednak jego gra by do niej latać, ale w czasach spowolnionych nawierzchni on nie musi tego robić i taka gra jest obecnie najbardziej opłacalna. Oczywiście kiedy pojawi się Wawrinka z finału RG to już argumenty się kończą, bo kiedy gracz ofensywny ma dzień to zawsze zwycięży, bo po prostu któreś z jego uderzeń kiedy ciągle trafia będzie uderzeniem kończącym, ale to rzadko spotykane by wznieść się na taki poziom. Zresztą podobnie jest z Nadalem, prostsza to gra niż Federera, ale jak Roger gra tak jak w Szanghaju czy w Indian Wells to brakuje już argumentów, choć Hiszpan ma swoją mączkę, na tej nawierzchni kiedy on gra 100% to raczej nie ma bata.

[DUN I LOVE]

Tymczasem Rafa wyjawił, że Novak osiągnął u szczytu formy wyższy peak niż Roger.
http://metro.co.uk/2017/12/05/rafael-na ... r-7135524/

[Kiefer]

No dla Nadala raczej na pewno, zresztą on mówił coś podobnego po finale w Doha. Dla Hiszpana Serb jest mniej wygodnym rywalem, trudniejszym na pewno na mączce niż Roger ze swoim 1bh, więc z jego perspektywy Novak może być lepszy.

[jonathan]

I ja się w 100% z tym zgadzam. Dla mnie również ogromne znaczenie ma to kto i w jakim stylu zaczął i kontynuował swe rządy. Czasy Szwajcara nastały po bezkrólewiu w sumie, Hewitt w dołku, Safin kontuzjowany i z rzadka zmotywowany [...]

Jaki dołek Hewitta? Miał przerwę na 2003, ale wrócił w 2004. Hewitt niby rządził w 2001-2002, ale wygrywali z nim na hardzie Agassi, Safin, Moya bez większych problemów, a na mączce się nie liczył. Każdy mógł go spokojnie ograć (że wspomnę o porażce z Alberto Martinem u siebie w AO), a był numerem jeden, bo grał po prostu najrówniej. Safin – wiadomo - powściągnął imprezowy styl życia na parę turniejów w 2004 i AO 2005, dzięki czemu mógł nieskacowany zagrać siedem meczów z rzędu.

Każdy gra w swoich czasach, trudno winić Federera o to, że jest tak naprawdę z innego pokolenia niż Nadal a zwłaszcza Djokovic.

Federer liderował tak długo, że aż mógł się znudzić. Różnica jest taka, że on utrzymał Nadala na drugim miejscu przez rekordową liczbę tygodni, a Nadal, gdy ponownie wrócił na fotel lidera w 2010, jeszcze do końca nie zdążył się zadomowić na nim jako niekwestionowany numer jeden, a już wywiesił białą flagę przed nacierającym Djokoviciem.

No dla Nadala raczej na pewno, zresztą on mówił coś podobnego po finale w Doha. Dla Hiszpana Serb jest mniej wygodnym rywalem, trudniejszym na pewno na mączce niż Roger ze swoim 1bh, więc z jego perspektywy Novak może być lepszy.

Należałoby rozpatrywać te zjawiska i rywalizacje z osobna, ale przez lata wydawało się, że trzeba mieć jakiś cudowny lek na Nadala, a z Djokoviciem Nadal okazał się słabszy w swojej własnej grze. Trudno się pogodzić, że nie było się już najbardziej umotywowanym i najszybszym, a na horyzoncie pojawił się Djoković, dlatego wskazanie na Serba nie dziwi.

Djok gra prostą grę, idealnie wykorzystuje to co ma, ma fantastyczny return i bekhend, jest cholernie wygimnastykowany i szybki, no i jest mocny mentalnie, bardzo mocny. Nie będzie leciał do siatki, bo po co? Ma wystarczające rzemiosło by po prostu kończyć wystawkę, nie jest to jednak jego gra by do niej latać, ale w czasach spowolnionych nawierzchni on nie musi tego robić i taka gra jest obecnie najbardziej opłacalna.

Djoković nie jest megaczarodziejem tenisa i tak można by kolejno analizować jego uderzenia (a nie chce mi się odpowiadać hejterom od „poety woleja”, kiedy woleja Serb ma na pewno nie gorszego niż Nadal, a w najlepszych latach wygrywał większość zabaw przy siatce; taki Agassi miał bardzo średnie woleje, a był znacznie bardziej wszechstronny od Samprasa), ale to, co powodowało, że tak długo był numerem jeden, to jego inteligencja na korcie. Jakby zsumować jego umiejętności tenisowe i to, w jaki sposób używa w swojej grze myślenia, to jest tam, gdzie jest. Podkreślam zresztą, że pisząc o jego 2011 nie chodziło mi o dominację w sensie sztuki tenisowej, co o pewność w wygrywaniu meczów i rozgrywaniu wymian, a to też było widać w każdym pojedynczym uderzeniu. Jeszcze a propos jego wszechstronności, patrząc na styl on jest zdecydowanie typem hard-mączka (jak ten rzeczony Agassi), a Wimbledon niby można wygrać wybieganiem i zamęczaniem uderzeniami zza linii końcowej (styl skuteczny u Nadala), ale kiedyś wątpiłem, czy Djoković da radę być tak precyzyjnym na trawie bez tego nadalowego topspinu, a Wimbledon zgarnął trzy razy, choć bardziej predestynowałem go do sukcesów na cegle. Tak, tak, ujednolicanie nawierzchni, ale i tak wszystko zależy od tego, jak się przyzwyczai do złego odbicia na trawie.

[Kiefer]

Dla mnie Serb również jest bardziej mączkowy niż trawnikowy, ale też Federer mimo wszystko na trawie nie jest tak mocny jak Nadal na mączce, nawet u szczytu formy, no i Wawrinka akurat na mączce jest lepszy niż na pastwisku. Trzeba też jasno przyznać, że rozstawienie robi dobrą robotę dla defensorów na Wimbledonie, bo kiedy trawa jest najszybsza to mierzą się z gorszymi tenisistami. Nie jest to żaden przypadek, że Anderson jest bliski pokonania Novaka w 2015-ym w rundzie drugiej czy trzeciej a udaje się ta sztuka już rok później Querreyowi na tym samym etapie, mimo wszystko nie są to tenisiści klasy Federera. Szwajcar gdyby mógł się zmierzyć z Novakiem na początku turnieju to miałby większe szanse niż w półfinale czy finale, no chyba, że byłby źle przygotowany, przy kiepskich nogach mogłoby się to odwrócić przeciwko niemu, zakładam jednak, że jest w dyspozycji tegorocznej.

[Mario]

Jaki dołek Hewitta? Miał przerwę na 2003, ale wrócił w 2004. Hewitt niby rządził w 2001-2002, ale wygrywali z nim na hardzie Agassi, Safin, Moya bez większych problemów, a na mączce się nie liczył. Każdy mógł go spokojnie ograć (że wspomnę o porażce z Alberto Martinem u siebie w AO), a był numerem jeden, bo grał po prostu najrówniej.

Odnośnie tej porażki z Martinem, to Hewitt wycofał się z Hopman Cup (po rozegraniu jednego albo dwóch meczów, nieistotne) z powodu ospy i do ostatniej chwili walczył z czasem, żeby w ogóle w Melbourne wystąpić, więc nie, nie każdy mógł go spokojnie ograć.
Ale koniec końców, pewnie przypadkiem, udało Ci się wyprowadzić prawdziwy wniosek, bo Hewitt z 2004-05 to lepszy zawodnik niż ten z 2001-02 - silniejszy fizycznie, a co za tym idzie mocniej uderzający i szybciej serwujący, miał tylko tego pecha, że jak za czasów liderowania rywalizował sobie w normalnym okresie, tak później trafił na najlepszego tenisistę w historii w szczycie formy, który pozbawił go kilku Szlemów*.

kiedy woleja Serb ma na pewno nie gorszego niż Nadal

W tym problem, że ma. Nadal, choć jego technika wolejowa jest mocno pokraczna, potrafi sobie radzić przy siatce, Djoko to z kolei w najlepszym wypadku przeciętna touru, a biorąc pod uwagę jak (nie)potrafi smeczować, chyba nawet minimalnie poniżej przeciętnej.

ale też Federer mimo wszystko na trawie nie jest tak mocny jak Nadal na mączce, nawet u szczytu formy

Pewnie i tak, problem w tym, że Djokovic nigdy nie spotkał Federera w szczycie formy na trawie.

* w Melbourne przegrał wprawdzie z Safinem, ale tamta wersja Marata to pewnie też jeden z lepszych grajków, jaki kiedykolwiek chodził po ziemi.

[jonathan]

To się musiał rozbuldupić, żebym nagle stał się godzien, żeby odpisał mi na tematy tenisowe. A sądziłem, że Kolega Znawcy Tenisa stać ma tylko tam gdzie Znawca Tenisa.

Trzeba też jasno przyznać, że rozstawienie robi dobrą robotę dla defensorów na Wimbledonie, bo kiedy trawa jest najszybsza to mierzą się z gorszymi tenisistami. Nie jest to żaden przypadek, że Anderson jest bliski pokonania Novaka w 2015-ym w rundzie drugiej czy trzeciej a udaje się ta sztuka już rok później Querreyowi na tym samym etapie, mimo wszystko nie są to tenisiści klasy Federera. Szwajcar gdyby mógł się zmierzyć z Novakiem na początku turnieju to miałby większe szanse niż w półfinale czy finale, no chyba, że byłby źle przygotowany, przy kiepskich nogach mogłoby się to odwrócić przeciwko niemu, zakładam jednak, że jest w dyspozycji tegorocznej.

Te Querreye, Andersony, Rosole i Mullery to są rywale, którzy śnią się Nadalowi i Djokoviciowi po nocach przed Wimbledonem, żeby tylko na nich nie trafić, bo są nieobliczalni. Nam się może wydawać, że ta trawa jest dużo wolniejsza, ale kiedy zaczyna się prawdziwa gra, serwis (a wyobraźmy sobie, ile waży taka piłka po serwisie 200 km/h i jakie to są przeciążenia), rotacje itd., to robi się naprawdę szybko i jak Djoković nie ma jakiegoś dnia dobrego returnu i nie antycypuje na najwyższym poziomie, to może być zagubiony zupełnie jak wtedy z Querreyem, a z kolei ci bombardierzy jak mają dobry dzień, to dysponują takim orężem, że mogą nawet słabo grać z głębi kortu i nie tracą na wartości w przeciwieństwie do bardziej uniwersalnych zawodników, bo budują grę na serwisie. Jak Djoković wygrywał Wimbledon, to zawsze czymś wyrównywał swoje braki w takiej typowej grze na trawie. Albo pewnością siebie, albo chęcią zemsty po przegranym finale RG i mimo wszystko ta nawierzchnia i Novak bardzo dobrze się znosili. Ale największe atuty do gry z tymi strzelbami serwisowymi na Wimbledonie ma moim zdaniem Murray. On od początku miał mądrych trenerów, którzy wiedzieli, że Szkot będzie stykał się z dobrze serwującymi i od początku zajęli się returnem i to jest linia treningu tego uderzenia podobna do Agassiego, choć trochę zmodyfikowana. To już było widać w Queen’s Clubie 2005, kiedy Murray się objawił.

Dla mnie Serb również jest bardziej mączkowy niż trawnikowy, ale też Federer mimo wszystko na trawie nie jest tak mocny jak Nadal na mączce, nawet u szczytu formy [...]

E tam, Federer ma taki status w Wimbledonie, że jak wchodzi do klubu, to nawet najstarsi członkowie chylą głowy.

[Mario]

Odpisał, żeby skorygować błędy w Twoim wpisie, bo ktoś czasem przeczyta i pomyśli, że tak było/jest naprawdę.

[jonathan]

Raz pewien Znawca
Z powiatowego miasta
Krzyknął: Hej hola, hola
Łapy precz od idola
I nie zmąci mu jego racji
Żaden przebrzmiały chór aberracji
To Lleyton, Lleyton jest górą
A jonek zgrają ponurą
Rzecz w tym, że ta ponura zgraja
Robi sobie z idola jaja.

[Kiefer]

ale też Federer mimo wszystko na trawie nie jest tak mocny jak Nadal na mączce, nawet u szczytu formy

Pewnie i tak, problem w tym, że Djokovic nigdy nie spotkał Federera w szczycie formy na trawie.

No w 2012 Federer zagrał znacznie lepiej niż w finałach 2014-2015, jeszcze się skumulowało, że grano pod dachem. Jednak to był czas kiedy Szwajcar na Novaka mimo wszystko wychodził jeszcze bez obaw, później się to zmieniło, bo zaczął przegrywać z co najwyżej solidną wersją Serba, jak na USO 2015.

Odnośnie Hewitta - ostatnio oglądałem finał US Open 2005 i Australijczyk był fatalny, strasznie zagrał. Ale w przypadku Federera dało się zauważyć jedną ogromną różnicę - forhend - to już nie jest to uderzenie co kiedyś.

Co do Safina - tamten Safin to wyższy poziom niż Djokovic, nie mam nawet co do tego wątpliwości. Zresztą on w tej Australii osiągnął szczyt szczytów i nic już nigdy nie wygrał, dziwny typ.

[DUN I LOVE]

No w 2012 Federer zagrał znacznie lepiej niż w finałach 2014-2015, jeszcze się skumulowało, że grano pod dachem. Jednak to był czas kiedy Szwajcar na Novaka mimo wszystko wychodził jeszcze bez obaw, później się to zmieniło, bo zaczął przegrywać z co najwyżej solidną wersją Serba, jak na USO 2015.

Nie oceniam tamtego półfinału szczególnie wysoko. Fed solidny w kluczowych momentach, ale generalnie bez błysku - jak zresztą w całym tamtym turnieju. Niesamowite to jest, bo jak tak to analizuję, to dochodzę do wniosku, że ten szwajcarski król trawy cały Wimbledon na swoim najwyższym poziomie zagrał chyba w 2006 roku. Dużo lepiej grał w swoim peaku w Nowym Jorku i Melbourne.

Co do Safina - tamten Safin to wyższy poziom niż Djokovic, nie mam nawet co do tego wątpliwości.

Nie wiem, czy tamten półfinał AO05 z Federerem to nie był najlepszy mecz na hard, jaki kiedykolwiek rozegrano.

[jonathan]

Dla mnie zbyt nierówny był ten mecz. I ten poirytowany Federer wiecznie coś pokrzykujący pod nosem. Choćby Nadal vs Verdasco stawiam wyżej.

Odnośnie Hewitta - ostatnio oglądałem finał US Open 2005 i Australijczyk był fatalny, strasznie zagrał.

Dwa sety do zera w wielkoszlemowym finale. To mówi wiele i bynajmniej nie o geniuszu Federera, tylko o Hewicie.

[Mario]

Raz pewien Znawca
Z powiatowego miasta
Krzyknął: Hej hola, hola
Łapy precz od idola
I nie zmąci mu jego racji
Żaden przebrzmiały chór aberracji
To Lleyton, Lleyton jest górą
A jonek zgrają ponurą
Rzecz w tym, że ta ponura zgraja
Robi sobie z idola jaja.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to pewnie top 3 Twoich wpisów na forum.

Dwa sety do zera w wielkoszlemowym finale. To mówi wiele i bynajmniej nie o geniuszu Federera, tylko o Hewicie.

To przede wszystkim mówi o niezdrowym podnieceniu ludzi udzielającym się w związku z bajglami (mnie też czasem dotyka), bo właściwie 60 76 60 jest dużo bardziej zaciętym meczem niż jakieś 63 62 62, o którym pewnie nikt specjalnie by się nie rozpisywał.
A wynik, no cóż, skoro najlepszy gracz w historii rozegrał jeden ze swoich najlepszych (najlepszy?) meczów w karierze, to nie może dziwić fakt, że w dwóch z trzech setów zniszczył ot jednego z lepszych grajków danej generacji. Ale żeby pojąć takie rzeczy (poziom gry Federera, skala trudności wykonywanych zagrań), trzeba by trochę rozumieć ten sport i tu w sumie wracamy do punktu wyjścia.

[jonathan]

To przede wszystkim mówi o niezdrowym podnieceniu ludzi udzielającym się w związku z bajglami (mnie też czasem dotyka), bo właściwie 60 76 60 jest dużo bardziej zaciętym meczem niż jakieś 63 62 62, o którym pewnie nikt specjalnie by się nie rozpisywał.

Rozumiem. Czyli tam gdzie nie pasuje to do Twoich tez, to „niezdrowe podniecenie”, któremu akurat ulegasz częściej niż czasem, nie jest wiarygodne.

Fascynuje mnie ta dialektyka.

Ale żeby pojąć takie rzeczy (poziom gry Federera, skala trudności wykonywanych zagrań), trzeba by trochę rozumieć ten sport i tu w sumie wracamy do punktu wyjścia.

Odważne słowa jak na kultystę Znawcy Tenisa vel Najwyższego Autorytetu.

EOT, bo szkoda mi już choćby sekundy więcej na dalsze ecie-pecie. Pardon, "podgryzanie" Cię.

[Mario]

Nie, jest różnica między podniecaniem się czymś, wyśmiewaniem, trollowaniem itp., a rzetelną oceną. I tak, zabawne jest, że Hewitt przyjął dwa bajgle, ale wynik 60 76 60 świadczy o większej walce niż 62 62 62, myślałem, że to oczywiste.

A co do drugiej części, to jest jeden z powodów, dlaczego nie chce mi się tracić na Ciebie czasu. Nagle, ni stąd, ni zowąd, wyskakujesz z jakimś wydarzeniem sprzed stu lat, które nawet nie wiem do czego ma zmierzać i odpierasz tym kolejne zarzuty. Tak, swego czasu, bawiłem się na forum eurosportu, koncentrując się na wpisach, które miały zdenerwować innych użytkowników, powielając retorykę nielubianego tam ZT*. Jaki to ma wpływ na to, że poza przepisywaniem czyichś tekstów, cytowaniem tzw. autorytetów i opowiadaniem czasem bardziej, czasem mniej interesujących historyjek spoza kortu nie masz nic do zaproponowania w tenisowych dyskusjach, nie mam pojęcia...

Dzisiaj jeszcze dodatkowo czegoś nie doczytałeś, nie sprawdziłeś i palnąłeś gafę z tym Hewittem, więc pewnie dlatego zacząłeś kąsać jeszcze bardziej niż zwykle. Tak, to wciąż jest zabawne, choć z tygodnia na tydzień coraz mniej.

*Znawca okazał się spoko gościem, więc z czystej sympatii nie atakowałem tych jego bardziej kontrowersyjnych poglądów, no już taki jestem, nic nie poradzę.