New Balls

[Mario]

Ten Wimbledon 2009 to po czasie, jak już wiemy dużo więcej, to naprawdę piękny turniej był. Pożegnanie tej generacji, nikt poza Fedem już nic więcej nie ugrał.

[Robertinho]

Kibicowsko, najpierw Fed, szybko później - każdy inny, z Maratem na czele, a potem zaczął się panoszyć Nadal i zaczęło się relatywizowanie stanu poprzedniego. Za dziesięć lat z podobnym sentymentem będę wspominać AO 2005, gdzie już mocno #teamMarat.

I Wimbledon 2009 - chyba jednak odpowiedni epilog tej generacji.

Ależ to był turniej, benefis. Ehh, gdyby wtedy człowiek wiedział... ogólnie kibicowanie tej generacji to przykład, że kibic powinien żyć chwilą i się cieszyć z małych rzeczy(pozdro @Barty ), bo piękne motyle zwykle krótko żyją.

[DUN I LOVE]

Za dziesięć lat z podobnym sentymentem będę wspominać AO 2005, gdzie już mocno #teamMarat.

Tamten półfinał to trochę tak, jeżeli chodzi o boks Federera:
DUN I LOVE IN
Rroggerr OUT

Wprawdzie u mnie kilka dni po meczu to zdiagnozowałem.

[Piotrek]

A Ljubicić też w tej grupie?

[DUN I LOVE]

Ten Wimbledon 2009 to po czasie, jak już wiemy dużo więcej, to naprawdę piękny turniej był. Pożegnanie tej generacji, nikt poza Fedem już nic więcej nie ugrał.

Nie wiem, czy mam zaćmienie, ale nie mogę znaleźć ćwiartki Roddick - Hewitt na YT.

Federer z Haasem w semi jeszcze.

[Robertinho]

A Ljubicić też w tej grupie?

Zapytajmy forumowego, ale nie sądzę.

[DUN I LOVE]

A Ljubicić też w tej grupie?

Super pytanie. Rocznik 79, więc można wrzucić. Postać na tyle nietuzinkowa, że nie zaszkodzi.

E: chociaż jak Ljubo, to i James.

[Mario]

No właśnie nie ma nic w sieci z tego.

A chętnie bym się przekonał, czy ten fartwolej Roddicika w piątym secie przy bp rzeczywiście był takim przypadkiem, czy tylko tak to zakodowałem.

[Art]

U mnie na początku był Haas. Jakoś miałem szczęście do transmisji meczów z jego udziałem i zdobył moją sympatię. Potem jednak przez urazy zgubiłem go nieco z pola widzenia, a od Wimbledonu 2003 największą uwagę zaczął wzbudzać Fed i już tak zostało. Z pozostałych NewBallsów najbardziej ceniłem Marata, ale szybko zaczęło mnie wkurzać to jak nie wykorzystuje swojego potencjału

Co do zmiany postrzegania to największa zaszła z Nalbem. Całkiem długo go doceniałem i nie wzbudzał ze mnie emocji, ale jakoś po wygraniu TMC w 2005 przekonałem się do niego i wkroczył do szerokiego grona moich faworytów.

[Robertinho]

A Ljubicić też w tej grupie?

Super pytanie. Rocznik 79, więc można wrzucić. Postać na tyle nietuzinkowa, że nie zaszkodzi.

E: chociaż jak Ljubo, to i James.

Oni byli jednak "poza systemem" trochę. Rocznikowo niby się zgadza, ale w tej fali nie brali udziału,

[DUN I LOVE]

W takiej dyskusji ten mecz też się powinien pojawić. To był jeden z tych pojedynków, po którym opinia publiczna zaczęła mocniej akcentować, że z Rogera to raczej nic nie będzie. Grał świetnie, a i tak przegrał. W dzisiejszych czasach @Del Fed ju 769 razy by go skreślił.

[Rroggerr]

Ten Wimbledon 2009 to po czasie, jak już wiemy dużo więcej, to naprawdę piękny turniej był.

Roddick, po sklepaniu Murraya i świetnym meczu z Hewittem, pierwszy raz mający argumenty do ogrania Feda, marnujący (nie oszukujmy się) ostatnią okazję na dziewiczego Wimbla, w wyniku czego Fed bije rekord Samprasa... Ciężko nie dorabiać narracji do tamtego turnieju.

Coś jak narracje po tych wszystkich porażkach Feda z Djokoviciem, tylko na serio i zgodna z rzeczywistością.

[Robertinho]

U mnie na początku był Haas. Jakoś miałem szczęście do transmisji meczów z jego udziałem i zdobył moją sympatię. Potem jednak przez urazy zgubiłem go nieco z pola widzenia, a od Wimbledonu 2003 największą uwagę zaczął wzbudzać Fed i już tak zostało. Z pozostałych NewBallsów najbardziej ceniłem Marata, ale szybko zaczęło mnie wkurzać to jak nie wykorzystuje swojego potencjału

Co do zmiany postrzegania to największa zaszła z Nalbem. Całkiem długo go doceniałem i nie wzbudzał ze mnie emocji, ale jakoś po wygraniu TMC w 2005 przekonałem się do niego i wkroczył do szerokiego grona moich faworytów.

Niesamowite wrażenie robił topowy Nalb. Jakbym miał go z kimś zestawić, to z Wawrinką, wiadomo, że gość nie zagra jednego całego sezonu takiego, jakich fabsterzy po 10 zagrali, ale w peaku jako bodaj jedyny obok Stana i Safina by im nie ustępował, nie sądzicie?

[DUN I LOVE]

Trochę Marata. takie to było granie, w ćwiartce piątka z Roddickiem, w semi epik z Agassim, na finał wprawdzie nie dojechał, ale też i Fed nie popuścił.





Marat, Australian Open początku wieku to jedne z najlepszych sekwencji całego sportu IMO.

[Robertinho]

@Art Jeszcze co do Haasa, to kiedyś niezbyt go szanowałem. Dopiero z czasem doceniłem jego grę, serwis, elegancję uderzeń, moc. Ogólnie przykład gracza, który rozminął się ze swoim czasem, bo do gumowego tenisa, liftów i aktywnej defensywy, nie pasował zupełnie.

[DUN I LOVE]

@Art Jeszcze co do Haasa, to kiedyś niezbyt go szanowałem. Dopiero z czasem doceniłem jego grę, serwis, elegancję uderzeń, moc. Ogólnie przykład gracza, który rozminął się ze swoim czasem, bo do gumowego tenisa, liftów i aktywnej defensywy, nie pasował zupełnie.

Jeszcze halowy Stuttgart.

[Rroggerr]

Co do zmiany postrzegania to największa zaszła z Nalbem. Całkiem długo go doceniałem i nie wzbudzał ze mnie emocji, ale jakoś po wygraniu TMC w 2005 przekonałem się do niego i wkroczył do szerokiego grona moich faworytów.

Jemu tak naprawdę kibicowało się cztery razy do roku, gdy był w formie, jesień 2007 - jeden z fajniejszych momentów tamtych czasów i dobrych tego przykładów.

[DUN I LOVE]

Panowie, Fish?

[Robertinho]

Chyba możemy powoli przejść do kolejnej części i zrobić to co lubimy najbardziej, czyli ponarzekać. Tak naprawdę tylko jeden gracz z tego pokolenia wykorzystał swój potencjał. Reszta nie, dlaczego? Kto zmarnował się najbardziej, a kto był zwyczajnie trochę przereklamowany?

[Mario]

Spoko gracz, ale chyba nie ten kaliber by gadać tutaj.