New Balls

[DUN I LOVE]

On już nawet w Lizbonie bajlga przyjął, pięknie go Rusty tyrał.

@Robertinho, do północy siedzimy? Obiecująco się rozkręca.

[Robertinho]

No właśnie moim zdaniem to mecz z totalnie dorobioną ideologią. Po pierwsze Fed, wtedy na etapie testowania wszystkich istniejących stylów gry, był raczej zupełnie w cieniu kolegów, głównie jęczano jak to marnuje talent. Z kolei Sampras już wtedy nie był Samprasem, po AO 2000 już się konkretny zjazd rozpoczął, tylko na USO 01 i 02 był prawdziwym sobą.

No ale jednak stary mistrz został zdetronizowany w swoim Królestwie przez swojego następcę, który po latach zabrał mu rekordy i miejsce na tenisowym piedestale.

Jeżeli tu nie ma symboliki, to gdzie jest?

Nie no, spoko, dla mnie dużo ważniejszy był np pierwszy wygrany turniej i sądzę, że dla kariery Feda(nie w jego subiektywnej ocenie pewnie) było wiele ważniejszych momentów. Ot wygrana po nic, żeby się skompromitować z Henmanem, co jest zabawne o tyle, że na Samprasa to nie miał wtedy jeszcze gry, a Tima powinien orać, jak to czynił później.

[DUN I LOVE]

Ok, łapię. Trochę dzisiejszymi standardami pojechałem, gdzie 20-letni chłopak nigdy by marnującym się talentem nazwany nie został.

[Robertinho]

Robertowi chodzi raczej o to, że w danym momencie to był mecz legenda vs jakiś tam marnujacy się talent. Po latach dopiero można było zrobić z tego mistrz vs następca.

Chyba już wtedy o tym mówiono, choć chyba nikt Feda nowym Samprasem nie nazywał, z powodów o których pisaliśmy. Ogólnie Roger był wtedy tym, kim Dimitrov jest przez cała karierę, frajer z ładnymi uderzeniami, który czasem zagra coś fajnego, ale ogólnie niewiele z tego wynika.

[DUN I LOVE]

Ogólnie Roger był wtedy tym, kim Dimitrov jest przez cała karierę, frajer z ładnymi uderzeniami, który czasem zagra coś fajnego, ale ogólnie niewiele z tego wynika.

0-5 z Nalbandianem i 2-7 z Hewittem z niczego się nie wzięło.

[Rroggerr]

Nalbandian to w ogóle ciekawa sprawa, bo nie ma go na żadnym plakacie, więc samo ATP nie zaliczyło go do tej generacji.

Ostatnio sobie myślałem, że jakbym komuś miał wrzucić dodatkowego Szlema z tej całej grupy zawodników, to chyba byłby to Argentyńczyk - wynikowo mu bliżej do semipoważnych zawodników pokroju Muga, za 15 lat będą pamiętać o nim tylko 50-latkowie, i to ci bardziej zafascynowani tenisem (Roddick, Hewitt, Safin - pomimo poczucia niedosytu - byli jednak w swoim czasie ikonami męskiego tenisa), nawet w samej Argentynie nie udało mu się zgarnąć Pucharu Davisa, a paru singlistów (Delpo, Gaudio) zgarnęło większe skalpy w jego czasach. A skala tenisa, gdy był ''on'', jednak pomimo wszystkich wad imponująca, a i przynależności przez te 5-6 lat do czołówki ciężko mu odmówić.

Inna sprawa, że poza USO, właściwie się do tego nie zbliżył.

[DUN I LOVE]

Inna sprawa, że poza USO, właściwie się do tego nie zbliżył.

AO06 też mocno sfrajerzone moim zdaniem.

[Mario]

Zdecydowanie, tam był jeszcze jakiś RG (05 albo 06) co skreczował Fedowi, gdzie wynikowo było blisko remisu.

Przy takim Nalbie Szlem Cilica boli jeszcze bardziej.

[DUN I LOVE]

Marin Cilić.

No coś tam El Rey David grywał:





7 gemów uzbierał Fafał w 4 setach.

[Michael Scott]

Ale przynajmniej ma na koncie finał szlema - abstrahując od wyniku samego finału - jakkolwiek nie patrzeć kilku New Ballsów wyjętych ze zdjęcia ATP nie może się pochwalić takim osiągnięciem (Haas, Grosjean itp.). Kontuzje też go nie oszczędzały.

[Robertinho]

Ogólnie Roger był wtedy tym, kim Dimitrov jest przez cała karierę, frajer z ładnymi uderzeniami, który czasem zagra coś fajnego, ale ogólnie niewiele z tego wynika.

0-5 z Nalbandianem i 2-7 z Hewittem z niczego się nie wzięło.

Dlatego ja też ostrożny jestem z tezami, że Bułgar to nie miał wcale takiego talentu itp, moim zdaniem on swojego maksa to zagrał może w 5, może w 10 turniejach, w tym ze 2 razy w WS. Po prostu u Rogera coś się przestawiło, że oddał się tenisowi całkowicie, a Grigor nie, chociaż nie odmawiam mu pracy na treningach. Ale że on nie żyje tym sportem w pełni, to chyba trudno mieć wątpliwości, a bez tego się na dłuższą metę nie da.

Dobrze, zaczynamy kolejną część!

Kto i dlaczego był Waszym ulubieńcem z tej grupy, czy były jakieś zmiany barw?

[Rroggerr]

AO06 też mocno sfrajerzone moim zdaniem.

Owszem, ale z Roddickiem była chyba nawet meczowa. Inna sprawa, że Fed na AO '06 był relatywnie słaby, tam w finale Baghdatis miał 1-0 i piłki na podwójnego breaka w drugim.

[DUN I LOVE]

Ale przynajmniej ma na koncie finał szlema - abstrahując od wyniku samego finału - jakkolwiek nie patrzeć kilku New Ballsów wyjętych ze zdjęcia ATP nie może się pochwalić takim osiągnięciem (Haas, Grosjean itp.). Kontuzje też go nie oszczędzały.

To resume nie jest najgorsze - Masters Cup też się trafił, ale jakość jego warsztatu to był zupełnie inny poziom jednak.

U mnie była zmiana barw. Najpierw Safin, gdzieś tak od AO04, rok później Fed.

[Robertinho]

Nalbandian to w ogóle ciekawa sprawa, bo nie ma go na żadnym plakacie, więc samo ATP nie zaliczyło go do tej generacji.

Ostatnio sobie myślałem, że jakbym komuś miał wrzucić dodatkowego Szlema z tej całej grupy zawodników, to chyba byłby to Argentyńczyk - wynikowo mu bliżej do semipoważnych zawodników pokroju Muga, za 15 lat będą pamiętać o nim tylko 50-latkowie, i to ci bardziej zafascynowani tenisem (Roddick, Hewitt, Safin - pomimo poczucia niedosytu - byli jednak w swoim czasie ikonami męskiego tenisa), nawet w samej Argentynie nie udało mu się zgarnąć Pucharu Davisa, a paru singlistów (Delpo, Gaudio) zgarnęło większe skalpy w jego czasach. A skala tenisa, gdy był ''on'', jednak pomimo wszystkich wad imponująca, a i przynależności przez te 5-6 lat do czołówki ciężko mu odmówić.

Inna sprawa, że poza USO, właściwie się do tego nie zbliżył.

Cześć! Bardzo miło, że jesteś. U Ciebie New Balls też chyba byli początkiem? Jacy ulubieńcy z tej grupy wtedy?

[Mario]

Hewitt, ale nigdy nie umiałem odpowiadać dlaczego, ot tak po prostu, najbardziej mnie kupił.

[Piotrek]

U mnie Safin i Fed.

[DUN I LOVE]

AO06 też mocno sfrajerzone moim zdaniem.

Owszem, ale z Roddickiem była chyba nawet meczowa. Inna sprawa, że Fed na AO '06 był relatywnie słaby, tam w finale Baghdatis miał 1-0 i piłki na podwójnego breaka w drugim.

Wtedy jak wytarł kort Santoro w QF, byłem przekonany, że to jest ten turniej (pewnie też po trochu efektem takiego postrzegania był Masters Cup 2 miesiące wcześniej).

Wypuścił tamten mecz RF w swoim stylu, ale tamto spotkanie (biorąc od uwagę liczbę zagrań najwyższej jakości) to był arcytenis według mnie:

[Robertinho]

Hewitt, ale nigdy nie umiałem odpowiadać dlaczego, ot tak po prostu, najbardziej mnie kupił.

Powiem Ci szczerze, że autentycznie nie znosiłem tej wrednej mordy. Nie wiem w sumie dlaczego, w każdym razie jak to często bywa z różnymi zawodnikami, doceniłem dopiero po tych wszystkich perturbacjach zdrowotnych, a pod koniec zdarzyło mi się mu nawet trochę kibicować.

Czy są tu jacyś prawdziwi Albańczycy fani Roddicka?

[Rroggerr]

Kibicowsko, najpierw Fed, szybko później - każdy inny, z Maratem na czele, a potem zaczął się panoszyć Nadal i zaczęło się relatywizowanie stanu poprzedniego. Za dziesięć lat z podobnym sentymentem będę wspominać AO 2005, gdzie już mocno #teamMarat.

I Wimbledon 2009 - chyba jednak odpowiedni epilog tej generacji.

[DUN I LOVE]

U mnie Roddick po Wimbledonie 2009.

Tutaj też bardzo mocno Fed z Nalbem pograli: