Novak Djoković, niedoceniany mistrz czy unikatowa osobowość?

[DUN I LOVE]

Jeśli to prawda, że wciąż czuje ból, to mamy dwugłos, gdyż nowy spec od przygotowania fizycznego Novaka mówi, że on wprost pali się do powrotu.

Głos sztabu jest prawdziwy chyba - tak przynajmniej to wynika ze słów Nole przy okazji potwierdzenia startu w Abu Dhabi.

[Barty]

[Damian]

Jak Novak Djoković wygrał US Open w Alpach

Spoiler:

Novak Djoković znów jest wielki. W niedzielę wygrał 14. Szlema w karierze. Przed nim są już tylko Roger Federer i Rafael Nadal.

W finale US Open Serb zaskakująco łatwo pokonał Juana Martina del Potro 6:3, 7:6 (7-4), 6:3. Przyczyniły się do tego okoliczności. Turniej w Nowym Jorku zaczął się od blisko 40-stopniowych upałów, a skończył chłodem i deszczem. Nad stadionem im. Arthura Ashe’a zamknięto dach. W halowych warunkach piłki stawały się cięższe, latały wolniej i odbijały się wyżej. To pomogło Djokoviciowi, ale nie wypaczyło meczu. Serb znów wygląda na tenisistę, który jest w stanie zabiegać każdego.

Gdy ogląda się go w finale, trudno uwierzyć w to, w jak dużych tarapatach był przez ostatnie dwa lata. Po triumfie w Rolandzie Garrosie w 2016 r. pogubił się na korcie i poza nim. Pod pretekstem szukania równowagi zatrudnił hiszpańskiego instruktora tenisa i guru ruchu Miłość i pokój Pepe Imaza. Hiszpan nie potrafił się dogadać z trenerami Djokovicia Borisem Beckerem i Mariánem Vajdą, obaj wkrótce opuścili Serba.

Więcej: http://wyborcza.pl/7,154903,23904351,ja ... lpach.html

[Barty]

Marian Vajda o przemianie Novaka Djokovicia: Pozbył się strachu przed porażką

Spoiler:

- Punktem zwrotnym był półfinał Wimbledonu przeciwko Rafaelowi Nadalowi. Zagrał wówczas niesamowicie i to zwycięstwo dało mu wielką wiarę. Pozbył się strachu przed porażką - powiedział o Novaku Djokoviciu jego trener, Marian Vajda.

Marcin Motyka
02 Grudnia 2018, 10:04

Getty Images / Clive Brunskill / Na zdjęciu: Marian Vajda i Novak Djoković

Patrick Mouratoglou o kryzysie i odrodzeniu Novaka Djokovicia. "Jego upadek był sprawą mentalną"
W opinii wielu znawców tenisa Novak Djoković nie wróciłby na szczyt, gdyby nie Marian Vajda. Słowak był trenerem Serba w latach 2006-17. Dzięki tej współpracy belgradczyk z tenisisty utalentowanego przemienił się w jedną z największych gwiazd rozgrywek. Zdobył 12 tytułów wielkoszlemowych i awansował na pierwsze miejsce w rankingu. W maju 2017 roku ich drogi się rozeszły. Lecz od kwietnia ponownie pracują ze sobą.
- Novak zadzwonił do mnie i był pełen wątpliwości - Vajda wspominał wydarzenia z wiosny w rozmowie z dziennikiem "Berner Zeitung". - Znam go od wielu lat, ale to było, jakbym zaczynał od zera. Najtrudniejsze dla mnie było porównywanie go z tenisistą, którym był kiedyś. Musiałem zatrzymywać te myśli. Pierwszego dnia Novak zapytał mnie: "Marian, jak wiele minie czasu, nim tam wrócę?". Odparłem: "Jakiej oczekujesz odpowiedzi? Właśnie wróciłem. Nie jestem magikiem. To proces". Ale nigdy bym pomyślał, że to stanie się tak szybko.

Słowak wyjawił, że w pierwszych tygodniach musiał wcielić się w rolę psychologa. - Najpierw musiałem go uspokoić, ale pracowałem z nim przez 11 lat i wiedziałem, jak sobie z tym poradzić. Powiedziałem mu: "Masz to w sobie. Jesteś wielkim mistrzem. Ale teraz musimy odnowić nasze codzienne czynności i przejść przez te ciężkie czasy". Oczywiście nie pomagało też to, że przez wcześniejsze dziewięć miesięcy walczył z kontuzją i mało grał. Fizycznie czegoś mu brakowało. Miał kondycję, ale brakowało mu twardości gry. Najważniejsza jednak była jego mentalność. Kluczowe pytanie brzmiało: "Jak długo może znosić porażki?". Potrzebował zwycięstw.

Momentem przełomowym dla Djokovicia był okres gry na kortach trawiastych. Początkowo, po porażce w ćwierćfinale Rolanda Garrosa z Marco Cecchinato, Serb rozważał rezygnację z występów na zielonej nawierzchni, ale porzucił tę myśl. W efekcie doszedł do finału turnieju w Queen's Clubie i wygrał Wimbledon.

ZOBACZ WIDEO Angelika Cichocka wzięła udział w sesji (not) Ordinary Girl. "Nie widzę seksu w tych zdjęciach. To rodzaj sztuki"

Nie ma wolności mediów bez oglądalności reklam
Masz włączone blokowanie reklam, co uniemożliwia odtworzenie filmu. Wyłącz blokowanie (np. Adblock lub inne), aby zobaczyć film.
(kod błędu:<11>)
- Sygnał wyszedł od niego - mówił szkoleniowiec. - Dwa czy trzy dni po Rolandzie Garrosie zadzwonił do mnie i powiedział: "Marian, zdecydowałem się grać". Odpowiedziałem: "Jasne, idziemy". Pytanie brzmiało, czy wystąpi w Wimbledonie i w Halle lub w Queen's Clubie. Wybraliśmy Queen's, a kiedy wyszedł na kort trawiasty, zapomniał o wszystkim, co działo się wcześniej. Po pierwszym zagraniu już czuł się dobrze. Zapominanie to świetna umiejętność.

- Chociaż Novak przegrał finał w Queen's z Ciliciem, nie wykorzystując meczbola, ten turniej dodał mu pewności siebie. - kontynuował. - Pomyślał: "Wow, byłem w finale, to znowu działa". Ale gdybym miał wybrać mecz, który był punktem zwrotnym, byłby to półfinał Wimbledonu przeciwko Rafaelowi Nadalowi. Zagrał wówczas niesamowicie i to zwycięstwo dało mu wielką wiarę. Pozbył się strachu przed porażką.

Vajda niewiele zmienił w tenisie Djokovicia. Zażądał natomiast usunięcia ze sztabu Pepe Imaza, którego Serb nazywał swoim "mentorem". - Novak każdego dnia chce być coraz lepszy. Podoba mi się, jak rozwinął się jego forhend, którym zdobywa teraz jeszcze więcej punktów. Pokazał to choćby w US Open. Imaz? Ujmijmy to tak: jesteśmy drużyną i bardzo podoba mi się obecny zespół.

W minionym sezonie Djoković rozegrał wiele wspaniałych meczów. Jednym z najbardziej fascynujących był wygrany 7:6(6), 5:7, 7:6(3) półfinał turnieju w Paryżu z Rogerem Federerem. - To, jak Roger gra w wieku 37 lat, jest niesamowite. Nie chce przestawać, podobnie jak Jimmy Connors, który występował do 41. roku życia. W tamtym meczu Roger miał inicjatywę, ale w kluczowych momentach brakowało mu czegoś ekstra. Pamiętajmy jednak o różnicy wieku. Novak ma 31 lat, o sześć mniej od Rogera. Nie można zapominać o tym fakcie - ocenił Słowak.

53-letni fachowiec zauważył również, że w ostatnich miesiącach coraz bardziej znaczące role odgrywają młodzi tenisiści, na czele z Alexandrem Zverevem, który pokonał Djokovicia w meczu o tytuł Finałów ATP World Tour. - Powiedziałem Ivanowi Lendlowi, że ma bardzo obiecującego tenisistę. Trochę przypomina mi to moją sytuację, kiedy zaczynałem pracę z Novakiem. Ivan jest niezwykle inteligentny i wiele go nauczy. Świetny jest także Tsitispas. Podoba mi się też De Minaur, ale jest jeszcze niedojrzały. Corić zrobił wielki postęp, a ma dopiero 22 lata. Lubię też Chaczanowa, który gra bez strachu i ma w sobie wiele pewności siebie - wymienił Vajda.

https://sportowefakty.wp.pl/tenis/79190 ... ed-porazka

[Barty]

[lake]

Mamusi chyba się ulało troszkę
https://www.express.co.uk/sport/tennis/ ... fael-Nadal

[Michael Scott]

Novak Djokovic’s mum Dijana cannot understand why Roger Federer and Rafael Nadal have more support than her son.

Wydaje mi się, że nie trzeba mieć IQ 200, żeby to zrozumieć.

[Kiefer]

Novak Djokovic’s mum Dijana cannot understand why Roger Federer and Rafael Nadal have more support than her son.

Wydaje mi się, że nie trzeba mieć IQ 200, żeby to zrozumieć.

Jeśli patrzysz z perspektywy kibica sportu, tenisa etc. Nie musisz. Jeśli z perspektywy Matki, która uważa, że jej syn niczego złego nie zrobił (i ma poniekąd rację) to wcale jej się nie dziwię, że nie może tego zrozumieć.

[Michael Scott]

No w sumie tak, zależy jak duże jego matka ma pojęcie o sporcie, który jej syn uprawia, czy ogląda tylko jego mecze, czy też coś poza tym. Matka Cristiano Ronaldo dla przykładu jest mocno zaangażowana w sport i jestem pewien, że nigdy nie wypowiedziałaby takich słów, bo po prostu wie, że obecnie jest dwóch kosmitów, którzy mają więcej lub mniej fanów a całym świecie.

[DUN I LOVE]

Nie widzę w tym żadnego halo, po prostu wypowiedź mamy, która kocha swoje dziecko. Nie sądzę też, żeby to jakoś źle zabrzmiało w ustach kobiety, dumnej ze swojego syna (a powody do dumy są).

[Kiefer]

Ona patrzy z perspektywy Matki, no i zresztą widzi, że jej syn sportowo specjalnie nie odbiega od swoich największych rywali, można by rzec, że jest takim samym nawet kosmitą. Nie ma więc w jej opinii nic dziwnego.

Przede wszystkim jednak Federer i Nadal byli pierwsi, Djokovic zanim w 2011 wspiął się na szczyt to Federer miał status GOAT,
a Nadal karierowego WS. Obydwaj mieli też już za sobą zdecydowaną większość epickich spotkań, właściwie to doszedł już tylko AO17.

Novak niejako się wtrynił, sam jego tenis też nie był tak wyrazisty jak tej dwójki, a bezpośrednie konfrontacje nie wzbudziły aż takiego zainteresowania jak Fedal, bo nie były zderzeniem najlepszego ofensora w historii z defensorem, króla mączki z królem trawy

[Michael Scott]

Frazier vs. Ali
Ronaldo vs. Messi
LeBron vs. Jordan
Senna vs. Prost
Tyson vs. Holyfield
Palmer vs. Nicklaus
Kasparov vs. Karpov
Małysz vs. Ahonen
Phelps vs. Lochte

oraz z tenisowego poletka:
Federer vs. Nadal............ i Djokovic?
Sampras vs. Agassi
Connors vs. McEnroe
Evert vs. Navratilova

W sporcie indywidualnym rzadko kiedy jest miejsce na "wielkie tria". Może dlatego tan Djokovic jest od lat tak trochę "na doczepkę" do Federera i Nadala?

[Kiefer]

Z tym Małysz - Ahonen to gruba przesada, bo choć obaj byli najlepsi w XXI wieku i być może są w dalszym ciągu to akurat praktycznie nigdy nie rywalizowali na najwyższym poziomie w jednym okresie, właściwie zawsze kryzys jednego wiązał się ze szczytem formy drugiego.

[TennisUser]

LeBron vs Jordan też nie to pokolenie.

[Kamileki]

To, że Novak przyszedł jako trzeci nie musi za wiele oznaczać w kontekście mniejszej popularności bo w tym sporcie i dla trzech znajdzie się miejsce (Connors, Borg, McEnroe). Myślę, że pijar jaki otrzymał Federer, a potem Nadal choćby z uwagi na to że potrafił ogrywać "najlepszego w historii" w jego absolutnym prime zrobił największą robotę. Trzeba jeszcze wspomnieć o narodowości Novaka (i nie mam na myśli żadnego kontekstu politycznego choć niestety i w sporcie on występuje, ale po prostu mniejsze możliwości marketingowe danego kraju - np. gdyby Polak czy Słowak był gwiazdą to podobnie jak Novak również nie zyskałby takiego rozgłosu jak Fedal). A Wyobraźmy sobie, że jako ten trzeci wchodzi Amerykanin, Francuz czy Australijczyk. Przecież sprawa wyglądałaby wówczas zupełnie inaczej i Jankes byłby taką samą medialną gwiazdą jak Szwajcar i Hiszpan, a to że "doczepił" się do tortu jako trzeci nie miałoby żadnego znaczenia.

[TennisUser]

To, że Novak przyszedł jako trzeci nie musi mieć dużego znaczenia w kontekście mniejszej popularności bo w tym sporcie i dla trzech znajdzie się miejsce. Myślę, że pijar jaki otrzymał Federer, a potem Nadal choćby z uwagi na to że potrafił ogrywać "najlepszego w historii" w jego absolutnym prime zrobił największą robotę. Trzeba jeszcze wspomnieć o narodowości Novaka (i nie mam na myśli żadnego kontekstu politycznego choć niestety i w sporcie on występuje, ale po prostu mniejsze możliwości marketingowe danego kraju - np. gdyby Polak czy Słowak był gwiazdą to podobnie jak Novak również nie zyskałby takiego rozgłosu jak Fedal). A Wyobraźmy sobie, że jako ten trzeci wchodzi Amerykanin, Francuz czy Australijczyk.. Przecież sprawa wyglądałaby wówczas zupełnie inaczej i Jankes byłby taką samą medialną gwiazdą jak Szwajcar i Hiszpan.

Jego matka, mówiła raczej w kontekście hejtu jaki spada na Djokovicia w trakcie spotkań, zresztą z tego co można zauważyć nie tylko z Fedalem, a nie o skali rozpoznawalności.
Jego zachowanie na korcie często pozostawia wiele do życzenia - rozwalanie rakiet i body language.

[Kamileki]

Jego matka, mówiła raczej w kontekście hejtu jaki spada na Djokovicia w trakcie spotkań, zresztą z tego co można zauważyć nie tylko z Fedalem, a nie o skali rozpoznawalności.
Jego zachowanie na korcie często pozostawia wiele do życzenia - rozwalanie rakiet i body language.

Jak rozumiem McEnroe to był aniołek ?

Nie stworzył sobie Novak przyjemnego medialnego wizerunku , który kupią Janusze i wydaje im się, że Serb jest jakiś gorszy. Roger nawet jak rozwala rakietę robi to w poetyckim stylu, a Rafa jak schodzi z kortu to na pewno zawsze ma ku temu ważny powód

Niemniej matka Novaka powinna rozumieć mechanizmy działające dzisiejszym światem i znać powody dla których sporo osób nienawidzi syna pomimo jego niesamowitych osiągnięć.

[TennisUser]

Nie jestem tak stary żeby móc określić jaką sympatią w tamtych czasach cieszył się Mcenroe.

Nie powiedziałem, że jego zachowanie to jedyny powód, ale myślę, że na pewno odgrywa w tym kontekście ważna rolę.

[Kamileki]

Nie jestem tak stary żeby móc określić jaką sympatią w tamtych czasach cieszył się Mcenroe.

Nie powiedziałem, że jego zachowanie to jedyny powód, ale myślę, że na pewno odgrywa w tym kontekście ważna rolę.

No właśnie. Odgrywa ważną rolę. Ale dlaczego? Bo nie ma za sobą mediów Serb. Każdy Amerykanin, który wygrałby tyle co Nole byłby zupełnie inaczej traktowany, a "kontrowersyjne" zachowanie byłoby zamiatane pod dywan. Albo wręcz robiono by z tego użytek. Ale jak wspominałem - wg mnie główną przyczyną było niesamowite rozpromowanie rywalizacji Fedala, a dopiero potem narodowość Novaka. Borg-McEnroe-Connors czy Becker-Edberg-Lendl - zdarzały się w przeszłości dominujące trójce tenisowe i nikt nie hejtował tego trzeciego, a przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo.

[Michael Scott]

LeBron vs Jordan też nie to pokolenie.

Ale to dwóch najwybitniejszych koszykarzy w historii NBA. I to wyścig między Jordanem a LeBronem (a raczej pogoń tego drugiego za tym pierwszym) jest tym, co w dużej mierze napędza koszykówkę. Podobnie jak wojna Messi/Ronaldo przekłada się na bez mała miliardowe zyski klubów, organizacji, ogólnie futbolu.

W tenisie mamy Federer vs. Nadal, starcie charakterów i dwóch jakże odmiennych, acz równie zwycięskich stylów gry. Djokovic tu nie pasuje, bo jest taki... bezpłciowy? Mało medialny? Na doczepkę? Gra nudny tenis? Trudno to dokładnie określić, ale wówczas, gdy duet Federer/Nadal był tym rozpalającym emocje kibiców, pojawienie się Djokovicia, który nabijał swoje statystyki w momentach, gdy powyższa dwójka w większości przechodziła kryzys było trochę zaskakujące. Fedal absolutnie zdominował tour przez siedem lat (2003 - 2010), Djokovic pojawił się dopiero w 2008 roku, a na swój prime musiał jeszcze kilka lat poczekać. W dodatku kiedy media wykreowały duet Nadal/Federer jako ten, który będzie firmował ATP i napędzał męski tenis przez kilkanaście lat, a zwycięzca zostanie GOAT-em, pojawienie się Djokovicia było niepotrzebne, bo on - bijąc Nadala i Federera - tylko przeszkadzał im w rozstrzygnięciu "tego" starcia i uniemożliwiał im prowadzenie korespondencyjnej wojny, która tak rozpalała emocje i cieszyła oko.

Novak ma też swoje dziwne zachowania i specyficzne poczucie humoru, które odstraszają niektórych kibiców, w przeciwieństwie do Fedala ma też tendencję do mocnego okazywania negatywnych emocji podczas meczów (czasami wobec kibiców).

W dodatku Djokovic nie ma niczego, co charakteryzowałoby go jako "uwielbianego przez tłumy". Jego gra jest kliniczna, skrupulatna i przynosi wyniki, jest bardzo wszechstronna, ale nie ma tego "pierwiastka" geniuszu, który widać, kiedy po raz pierwszy ogląda się Feda czy Nadala z okresu ich peaku.

Dziś Djokovic jest mistrzem i legendą tego sportu, ale moim zdaniem nigdy nie będzie tak uwielbiany jak Fedal i nigdy nie zdobędzie takiego fanbase'u. Na pewno Djoko ma za sobą już ten etap swojej kariery, kiedy robił "za dużo" i starał się, by na siłę ludzie go polubili (a oni wciąż nie mogli go zaakceptować). Wciąż nie jest też ulubieńcem (i nigdy nie będzie) krytyków i ekspertów - tenisowych purystów - którzy rządzą w mediach świata tenisa, a ich słowa są szanowane w środowisku i toczą się niczym kula śnieżna po mediach również nie związanych z tenisem ani nawet sportem. Wiele osób docenia jego osiągnięcia, ale po prostu go nie lubi. Kolejną stroną jest też to, że Serb nie wniósł nic nowego do ATP, w przeciwieństwie do rewolucji Federera i Nadala, nie ma też tak przejmującej historii jak np: Nadal (ascetyczne dzieciństwo, reżim wujka Toniego itp.).

Serb za bardzo próbował naśladować Fedala, próbował być tak samo wirtuozerski jak Federer oraz taką samą bestią - wojownikiem na korcie jak Nadal. Nie wykształcił swojego charakterystycznego stylu. W dodatku ma przeciw sobie gigantyczne rzesze fanów Nadala i Federera, którzy z oczywistych względów będą wyrażać się o nim w najlepszym wypadku z dużą rezerwą - chłodno szanując dokonania, ale nic więcej.