Książki o tenisie

[DUN I LOVE]

Pożyczysz po zakończonej lekturze? .

Tak. Dziś w nocy chcę skończyć i wtedy mogę pożyczyć (do soboty jestem w Wawie jak coś).

E:
Tak, Robert zarzekł się, że "i tak będzie ją miał".

[Sempere]

Jakby to była książka Stauffera, to pewnie bym ją kupił. Zresztą nie jestem zwolennikiem biografii, ale pewnie kiedyś przeczytam. Będę narazie wyrodnym fanem najwyżej.

Dunie mój kochany, czy Ty czytasz jakąkolwiek literaturę poza tymi biografiami piłkarzy, tenisistów czy inszej maści atletów?

E: Chyba poszedł, ale domyślam się odpowiedzi.

[Joao]

Mi szkoda kasy na Bowersa, w przyszłości skusze się na Tignora.

[robpal]

Szkoda, że jednak nie przełożyli Stauffera.

[Jacques D.]

Jestem w trakcie lektury "Borga, McEnroe i złotej ery tenisa". Świetna sprawa, mimo niedoskonałość tłumaczenia i błędów edytorskich - sam Tignor broni się znakomicie.

[Sempere]

Dunie mój kochany, czy Ty czytasz jakąkolwiek literaturę poza tymi biografiami piłkarzy, tenisistów czy inszej maści atletów? Ponawiam pytanie.

[DUN I LOVE]

Dunie mój kochany, czy Ty czytasz jakąkolwiek literaturę poza tymi biografiami piłkarzy, tenisistów czy inszej maści atletów? Ponawiam pytanie.

Nie.

Nie wiem tylko, czy jest to odpowedni temat na takie pytania.

Kończę czytać "Najwspanialszego". Generalnie dla zapalonych Federastów-statystyków nie polecam. O ile początek był znakomity, bo wiele rzeczy "od kuchni" mogłem się dowiedzieć, o tyle im dalej w las, tym bardziej oczywiste się to wszystko wydaje. Wyraźnie brakuje przemyśleń samego Rogera, przez co całość przybiera formę świetnie zrobionej prasówki na temat Federera. Pojawiają się jednak drobne błędy merytoryczne, które trudno mi zwyczajnie przełknąć, przykładowo:

Wimbledon 2009: "w drodze do finału Federer pokonał Soderlinga, Hewitta i Haasa"
Narodziny córek: "córeczki urodził się 23 lipca, czyli dokładnie 6 dni przed urodzinami Rogera"

Niby szczegóły, ale mnie trochę drażnią. Zresztą sam autor napisał, że tych finałów WS było tak dużo, że większość fanów nie jest w stanie wszystkich spamiętać. Tutaj autor nie ma racji, bo ja (i zapewne wielu innych kibiców Szwajcara) potrafię wymienićw kolejności chronologicznej wszystkie 108 - z dzisiejszym już 109 - jego finałów).

[Sempere]

Dun, mogę Ci polecić "Wewnątrz umysłu kierowcy F1". Jest to książka prosta, zawierająca głównie wywiady z kierowcami z różnych epok (od Hunta przez Sennę, Prosta, Schmuchera po Buttona i Raikonnena). Ta lektura znakomicie odaje to, co dzieje się "od środka" w światku F 1. Poprzez bardzo dobrze dobrane pytania odkrywamy inną stronę zawodników. Formuła 1 i tenis to wbrew pozorom podobne sportu, w obu trzeba potrafić maksymalnie się skoncetrować w odpowiednich momentach. Wielcy kierowcy to nie są aniołki, grzeczni chłopcy nie odniosą tam sukcesu. Bardzo ciekawe są też wywiady z drugimi kierowcami jeżdzącymi w zespołach z Schumacherem i Senną. Każdemu zagorzałemu fanowi F 1 polecam tę książkę, a takich na forum nie brakuje.

[DUN I LOVE]

A czytał ktoś "Rafę"?

Sempere, dzięki.

[Wujek Toni]

A czytał ktoś "Rafę"?

Przeczytałem któregoś dnia w Empiku 2 rozdziały. Znając jednak mój stosunek do Hiszpana nie wiem, czy powinienem się w tej kwestii wypowiadać, gdyż moja optyka może być (a raczej na pewno jest) mocno wypaczona.

[Robertinho]

Nie żałuj sobie.

[SebastianK]

Ja czytałem. Generalnie dziwna książka. Bardzo bardzo dużo jest tam o relacjach Rafy z ludźmi, o jego nastawieniu do gry o tym skąd one się wzięło. Ale mimo to, że jest tego dużo to po lekturze nie miałem wrażenia jakbym go lepiej znał. Czegoś tam się dowiedziałem, ale zaraz po lekturze miałem spory niedosyt.

Ogólni mam wrażenie, że ta książka powstała za wcześnie. Czekam na kolejną, tą napisaną już po zakończeniu kariery. Chciałbym wtedy dowiedzieć się więcej. Więcej o złości, o animozjach i przyjaźniach z innymi graczami. O tym dlaczego jego styl gry jest coraz bardziej defensywny. O poza tenisowych okolicznościach jego życia.

Chociaż ciężko o to będzie, chyba, że książka będzie wydana tylko dla jego braci majorczyków..

[DUN I LOVE]

Ja czytałem. Generalnie dziwna książka.

I takie też były na jej temat recenzje i wypowiedzi czytelników. Też padał argument, że została wydana za wcześnie i że Rafa powinien z tym zaczekać do końca kariery. Z drugiej zaś strony, kiedy ją pisał to był na szczycie, więc na pewno finansowo na tym nie stracił.

[Wujek Toni]

Mnie osobiście uderzył w niej momentami uproszczony do bólu język, aczkolwiek winą za to można akurat obarczyć tłumacza lub faceta, który te przemyślenia zebrał. Wersji oryginalnej niestety nie czytałem.

[Barty]

Także ją czytałem, i mam podobne odczucia, jak piszący wyżej. Ogólnie, dla ludzi obiektywnie patrzących na Rafę, to pozycja ta nie wydaje się być szczególnie interesująca.

[robpal]

BTW, na dniach wychodzi biografia Murraya

[sheva]

BTW, na dniach wychodzi biografia Murraya

"Hitting Back" czy jakaś inna nieznana mi pozycja?

[SebastianK]

A jeszcze coś o "Rafie" napiszę.
Tak sobie myślałem nad tym co w tej książce jest dziwnego. I doszedłem do wniosku, że tak naprawdę to jest tam zwyczajnie opisany mur. Mur jaki jest zbudowany wokół Rafy. Mamy dobrą okazję poczytać o "cegłach" z jakich jest zbudowany. O rodzinie, o wychowaniu, o kulturze majorczyków.
Cała reszta to tło. Tak myślę, że to jest książka o tym dlaczego nigdy Rafy nie poznamy.

[jaccol55]

Książkę zakupiłem w weekend, choć w sumie nie miałem takiego zamiaru. Przeczytałem jednak stronę i postanowiłem kupić, bo była zachęcająca.

Dzisiaj w podróży pewnie przeczytam większość. Mam spore oczekiwania, przynajmniej na temat młodości Federera.

[DUN I LOVE]

Dzisiaj w podróży pewnie przeczytam większość. Mam spore oczekiwania, przynajmniej na temat młodości Federera.

Książka spełniła moje oczekiwania co do tamtego czasu w życiu Rogera. Mniej więcej od pierwszego sukcesu w Wimbledonie stała się jednak coraz bardziej oczywista. Nie można jednak powiedzieć, że nie porusza żadnych kwestii, które nie były przesadnie poruszane w tenisowym życiu publicznym.