LM - kompendium & panel

[DUN I LOVE]

Każda kolejna edycja Ligi Mistrzów ma u nas oddzielny temat, tutaj piszemy ogólnie o wszystkim, co dotyczy coraz bogatszej historii tych elektryzujących Europę rozgrywek.


Dziennik Bałtycki

Kiedy zaczeliście oglądać, która edycja zostanie zapamiętana przez was szczególnie? Zapraszam.

[Michael Scott]

[...] która edycja zostanie zapamiętana przez was szczególnie?

Oczywiście mistrzowski three-peat Realu z lat 2015 - 2018, słynna La Decima z finałową bramką Ramosa w 92:48 (rany, jakie to były emocje!), wcześniej z sentymentem wspominam piekielnie dobry Inter Mourinho.

Lubię historie kompletnych underdogów wykręcających świetne wyniki w LM i dających kibicom masę wrażeń. APOEL w ćwierćfinale (ile to już lat? z dziesięć?), półfinał Lyonu i ich francusko-francuski pojedynek w ćwierćfinale z Bordeaux (dziś nie do pomyślenia xD), półfinał Schalke z Raulem, Huntelaarem, Neuerem w składzie, z nowszych historii półfinały Romy i Monaco oraz finał Totków.

Eh, Liga Mistrzów to piękna rzecz. A faza pucharowa to już w ogóle.

[DUN I LOVE]

Piękna, ale być może niedługo przejdzie do historii.

[Nando]

Champions League 1998/1999
Grupa Barca, Manchester United, Bayern i Brondby. Zwłaszcza dwumecz Barca - United i wyniki po 3-3.



Faza pucharowa United z Interem - szczupak Yorke'a, niesamowity półfinał z Juve i wyjście ze stanu 2-0 oraz genialna końcówka finału(chociaż jej na żywo nie zobaczylem- usnąłem).



Edycja 99/00 i dwumecz Chelsea z Barca, w Londynie 3-1 dla angoli, a na Camp Nou 5-1 po dogrywce dla Barcy

Pamiętne czasy ogladania spotkań we wtorek i środa na tvp oraz nagrywanie skrótów
Uwielbialem te intra i to zajaranie do nutelli

[DUN I LOVE]

Pamiętne czasy ogladania spotkań we wtorek i środa na tvp oraz nagrywanie skrótów
Uwielbialem te intra i to zajaranie do nutelli

Smak dzieciństwa. Miałem o tyle dobrze (?), że uczyłem się w przepełnionej szkole i chodziłem na lekcje w soboty, a w zamian miałem dzień wolny w tygodniu (w piątej klasie ten dzień to był czwartek i w środę mogłem do oporu oglądać skróty ).

Kiedy Puchar Europy stał się Liga Mistrzów? Kiedyś widziałem informacje, że od 1992 roku i gola Koemana w finale, ale teraz widzę, że podobno edycja 92/93 to była tam naprawdę pierwsza edycja tego formatu, jak to jest?

[Michael Scott]

@DUN I LOVE 1992/1993 to pierwsza edycja Ligi Mistrzów.

[DUN I LOVE]

Dzięki.

W kolejnych dniach przejdziemy przez historię w takim razie, chętnie wrócę do tych wspomnień.

[Kamileki]

Dzięki.

W kolejnych dniach przejdziemy przez historię w takim razie, chętnie wrócę do tych wspomnień.

Tak wyglądał golkiper pierwszego triumfatora LM (jeszcze z włosami):

[DUN I LOVE]

Każdy kiedyś będzie łysy.

[Michael Scott]

@DUN I LOVE @Nando i pozostali:

Wasze ulubione/najpiękniejsze bramki w finale LM?

Według mnie:

Przepiękny lob Rickena z finału 1997 pieczętujący pierwszy i póki co jedyny mistrzowski puchar BVB.



Karate-gol McManamana w finałowym meczu z Valencią w 2000 roku po tym niesamowicie dalekim wyrzucie Carlosa:
https://youtu.be/NheGyuANjiI?t=74

Mandzukić i Bale ładujący podobne bramki z przewrotki. Mega trudne zadanie do wykonania na zwykłym orliku, a co dopiero w finale LM.



Jeśli chodzi o najlepszą asystę w finale LM to dla mnie podanie Kaki do Crespo, przez niemal pół boiska, między trzema defensorami, do stopy, wymierzone co do centymetra jest podaniem idealnym. Wykończenie też niczego sobie.


Mój osobisty numer 1. Zidane z Levercusen. Roberto Carlos wygrywający pojedynek biegowy i posyłający piłkę w kosmicznym kierunku, ta spada idealnie w miejscu, gdzie stoi Zizou. Uderzenie piłki spadającej z takiej wysokości, z tak perfekcyjną trajektorią i precyzją w dodatku swoją "gorszą" nogą to dla mnie arcydzieło.

[DUN I LOVE]

Villa jeszcze ładnie strzelił z MU w 2011.

[Nando]

- Gol piętką Alexa Del Piero z 1997r.

[youtube]https://youtu.be/PhhpkNp-pAg?t=245[/youtube]

- fenomenalny lob Savicevia z Barcą



Bramki Ronaldo i Messiego z głowki też mają swój urok

[DUN I LOVE]

Szkoda, że bratanek Miguela Angela nie daje takich baboli.

[Nando]

Ktoś w rodzinie musi być perfekcjonistą

[arti]

[DUN I LOVE]

Super filmik. Można przenieść się do 1993 roku.

Lekki szok, że Papin grał już wtedy w Milanie - sprawdziłem, że odszedł z Marsylii dokładnie przed sezonem, w którym Olympique wygrało z Milanem w finale LM.

Młodzi Barthez, Desailly, Deschamps, do tego Rudi Voller, Pele czy Basil Boli, autor zwycięskiego gola. Fajną pakę mieli. Z kolei Milan jak zwykle - niesamowitą liczbę kozackich piłkarzy mieli w swojej historii i trochę jak Fed - mogli wygrać jeszcze więcej. Kolejny finał z cyklu zaprzepaszczonych szans.

Rok później byli już bezwzględni, czego dotknął w poprzednim wpisie @Nando.

[Nando]

W 1995 roku Milan już nie był tak bezltiosny i przegrał z młodzieża Van Gaala z Ajaxu. Kapitalna paczka - Seedorf, Davids, Kanu, Kluivert, Litmanen,Rijkard, bracia De Boer, Van der Sar( ciekawy przypadek i póżny transfer do giganta europejskiego futbolu).




Dwa wielkie sezony zakończone finałami CL, a potem nastąpiło nieuniknione i rozkupiono ten świetny zespół;;-)
Tutaj dobry dokument o sezonie 94/95 Ajaxu:

[arti]

[Michael Scott]

Clarence Seedorf i jego petarda w nodze. Bramka w derbach Madrytu (druga na poniższym wideo), strzelona w wieku 21 lat to moim zdaniem najpiękniejszy gol w jego karierze. Sprowadzony właśnie przez ostatnio zmarłego Lorenzo Sanza, mimo, że jego szczyt kariery zdecydowanie przypadł na Milan, to w Realu też grał naprawdę dobrze. Takich pomocników w obecnym futbolu już nie ma.



I te komplety z 1997/98... Nostalgia.

Spoiler:

[Jacques D.]

Ech, to intro, aż ciary przechodzą... Ja nie jestem aż tak zżyty z piłką, jak Wy - wśród moich sportowych zainteresowań królowała ona krótko - pojawienie się pewnej butnej słowackiej nastolatki dość szybko zepchnęło ją na dalszy plan. Tym niemniej, parę lat, jako dzieciak/nastolatek oglądałem dość sporo, a wszystko zaczęło się od tego meczu:

Spoiler:

Wspaniała drużyna Juve, z Lysym, Siwym i będącym w świetnej formie del Piero w ataku oraz genialnym trenerem na ławce. Zresztą, wystarczy popatrzeć na skład.
Raczej nie przeszło mi wtedy przez myśl, że tym, co miało nadejść, była seria bolesnych porażek w finałach i brak trofeum aź do tej pory.

Czara goryczy przelała się tutaj:

Spoiler:

Zbiegło się to jeszcze z odejściem Martiny i przez jakiś czas nie śledziłem sportu w ogóle. Tenis wrócił do mnie szybko, a piłka dopiero wielu latach, całkiem niedawno - ale już tylko od czasu do czasu, na luzie i bez zaciskania kciuków do białości - bo to już nie ten świat (piłkarski i nie tylko), nie ten klimat i nie ten człowiek przed ekranem/monitorem.

A druga bramka Seedorfa z posta MS faktycznie z innej galaktyki.