Pływanie

[DUN I LOVE]

Dzieje się. Kolejna złota era pływania?

[Rroggerr]

To, że Milak będzie niesamowitym kozakiem na 200m motylkowym, wiadomo było od dwóch lat - ale na razie jest kozakiem na jednym dystansie i liczy się na drugim, ale nie jest tam faworytem do złota (100m), w pływaniu żeby być wielką gwiazdą, trzeba wygrywać na kilku. Dressel ma cztery dystanse indywidualnie, gdzie może wygrywać złoto (trzy na IO, gdzie jest głównym faworytem), i cztery sztafety (trzy na IO, gdzie USA są głównymi faworytami), zdrowa Ledecky ma cztery dystanse + dwie sztafety. Może rozwinie się Milak w kraulu, ale mam wątpliwości (na 200m w sumie może być kozakiem).

Ale wynik oczywiście niesamowity, nawet biorąc pod uwagę wykładniczy rozwój pływania.

[DUN I LOVE]

Mają Węgrzy system, trzeba oddać. Obiło mi się o uszy, że zdanie egzaminu z umiejętności pływania jest warunkiem koniecznym uzyskania promocji z którejś do którejś tam klasy. Pewnie już wtedy można wyłowić bardziej utalentowanych dzieciaków.

[Rroggerr]

Ano. Ogólnie szkoda tego pływania u nas, mieliśmy jednego zawodnika z czołówki (Kawęcki), ale jemu bardzo uciekła czołówka i na Igrzyskach nie ma większych szans na medal, Czerniak zdobywał medale na MŚ, bo jego konkurencja była słabo obsadzona. Zostaje Wojdak, ale on posypał się zdrowotnie, no i Świtkowski - zmarnowany talent. W takiej lekkiej nabijamy sobie medale w konkurencjach, których z grubsza nikt nie uprawia (rzut młotem), w pływaniu jest za to tyle konkurencji, że jak jakiś kraj jest w tym dobry, to zawsze przywiezie worek medali.

A takie cztery razy mniejsze Węgry w Tokio w trzech konkurencjach będą murowanymi faworytami, Milak może odpalić na 200 dowolnym już za rok, a Hosszu na 200m grzbietem (5 szans na złoto), dorzucą kilka medali i z grubsza w jednym sporcie uzbierają tyle, co my przez 3/4 Igrzysk.

[lake]

Nie wiem jak to wygląda na Węgrzech, ale u nas szkoła z własnym basenem to dobro wielce luksusowe, a jak już jest to nie remontowany od 50 lat, a samo pływanie trwa 20 minut. Przy takiej infrastrukturze, również tej pozaszkolnej, trudno liczyć na obowiązkowe pływanie w ramach programu. Trudno przy czymś takim nomen omen wyłowić jakieś talenty.

[SebastianK]

Nie wiem jak to wygląda na Węgrzech, ale u nas szkoła z własnym basenem to dobro wielce luksusowe, a jak już jest to nie remontowany od 50 lat, a samo pływanie trwa 20 minut. Przy takiej infrastrukturze, również tej pozaszkolnej, trudno liczyć na obowiązkowe pływanie w ramach programu. Trudno przy czymś takim nomen omen wyłowić jakieś talenty.

I tak i nie. U nas w Skierniewicach sekcja pływacka jest w zasadzie "właścicielem" basenu. Bez przerwy zajmują większość torów.

Bez dobrego dopingu nie ma szans na sukcesy w pływaniu. W Polsce pływanie nie jest dochodową dyscypliną więc zawodnicy mają ciężko o taki a jak wezmą coś tańszego to od razu wpadka

[Alan]

Mają Węgrzy system, trzeba oddać. Obiło mi się o uszy, że zdanie egzaminu z umiejętności pływania jest warunkiem koniecznym uzyskania promocji z którejś do którejś tam klasy. Pewnie już wtedy można wyłowić bardziej utalentowanych dzieciaków.

W Grecji chyba do dziś o ludziach nie potrafiących pływać mówi się, że są półanalfabetami.

Ale ja nie o tym. Wpis pragnę poświęcić triumfatorce wyścigu na 200 metrów stylem dowolnym. Jak część z was na pewno wie została nią mimo upływu lat wciąż piękna i spontaniczna w reakcjach Federica Pellegrini. To prawie niemożliwe, ale ta kobieta (startująca do wielkiej kariery już podczas IO w Atenach) począwszy od Montrealu 05 z każdego czempionatu globu przywozi przynajmniej jeden medal. (indywidualny rzecz jasna) Innymi słowy jest Włoszka 15 lat na topie, a być 15 lat na topie w takim sporcie jak pływanie to naprawdę trzeba mieć odrobinę pasji do tego sportu

Wielka Fede!

[DUN I LOVE]

Bez dobrego dopingu nie ma szans na sukcesy w pływaniu.

Zastanawiam się, czy nie da się przenieść publiki z sal siatkarskich. Tam mamy taki doping, że dotknęliśmy siatkarskiego nieba.

[grzes430]

Nie wiem jak to wygląda na Węgrzech, ale u nas szkoła z własnym basenem to dobro wielce luksusowe, a jak już jest to nie remontowany od 50 lat, a samo pływanie trwa 20 minut. Przy takiej infrastrukturze, również tej pozaszkolnej, trudno liczyć na obowiązkowe pływanie w ramach programu. Trudno przy czymś takim nomen omen wyłowić jakieś talenty.

Pozwolę się nie zgodzić. W podstawówce trenowałem pływanie w szkole z oddziałami sportowymi więc to nie była jeszcze czysta szkoła sportowa. Po trzeciej klasie mogliśmy wybierać pomiędzy klasą pływacką, lekkoatletyczną a zwykłą. Codziennie treningi po 1,5h od 7 rano, po południu druga sesja treningowa. O ile było to na początku wieku to faktycznie stan basenu, na którym trenowaliśmy nie był oszałamiający, ale powiedzmy sobie szczerze. Dla 10 latka nie ma jeszcze znaczenia czy pływa na basenie 25 letnim czy 2 letnim. Wiadomo, dla dzieci, którzy mieszkają w bogatszych miejscowościach znajdzie się nowoczesny basen od razu przy szkole, gorzej z dziećmi z wiosek, które muszą dojeżdżać do najbliższego basenu.
Co do talentów - znam parę rówieśników, którzy papiery na czołowych polskich pływaków mieli. Z zawodów przywozili po kilka medali a kariery potoczyły się bardzo różnie. Jeden po studiach poszedł w stronę trenerki, druga w liceum doznała kontuzji kolana wykluczając ją z zawodowego uprawiania sportu, trzeci pracuje w straży pożarnej, a kolejnego ostatni raz widziałem pracującego jako ratownik w aquaparku. Ci wszyscy byli czołówką młodzików na śląsku i w Polsce. Z mojego rocznika, których kojarzę ze śląskich pływalni, na międzynarodowych ostał się chyba tylko jeden - Kacper Klich, który mimo wielkiego szacunku nie udało mu się przebić do tych najlepszych pływaków. Jest jeszcze Paweł Juraszek, ostatnio złapany na dopingu.
Niestety, ale w pływaniu najbardziej kuleje szkolenie w późniejszym okresie pływaków. A najważniejsza i tak jest zawziętość samych zainteresowanych. Poświęcenie jakie trzeba poczynić by dojść do walki o medale na mistrzostwach świata jest niewyobrażalna. Nie każdy jest na to gotowy, a raczej tylko nieliczni są w stanie poradzić sobie z wszystkimi przeciwnościami. Mamy ciężkie czasy w polskim pływaniu, a dodatkowo można przypuszczać jak wyglądają sprawy z dopingiem. Jednych łapią, inni nie mają dostępu, a reszta pływa w przezroczystym poliuretanie.

[hokej]

Z tym dopingiem w pływaniu to jest ciężka sprawa, mimo wszystko to dyscyplina techniczna. Przypadek Juraszka to jedna strona medalu (ew. doping bezsensowny), Chińczycy to druga (wytrzymałościówki).

Poza oczywistym faktem, że to dyscyplina potwornie monotonna (mimo upływu 30 lat dalej śnią mi się ściany basenu, nawrót i dalej) i trudna, to w Polsce mamy problem z infrastrukturą. Dwojaki - szkolenie podstawowe. Niby basenów nie brakuje, jest znacznie lepiej, niż w moich czasach (Agnieszka Czopek - ktoś pamięta?). Tylko do liczby basenów proszę nie wliczać tzw. delfinków, to jest paranoja, a nie obiekty do szkoleń. Jedyne czego się można w nich nauczyć, to oswoić się z wodą.

Drugi poziom to kryte 50-ki. Za mało, zdecydowanie za mało.

Jak dodamy do tego mało kasy to jest rezultat. Tylko kraje nastawione na statystyki olimpijskie ładują w ten sport, bo do wyjęcia z wody jest mnóstwo krążków.

W pływaniu korelacji pomiędzy masową nauką a wyczynem niemal nie ma, przeskok jest za duży. Swego czasu SMS-y zrobiły robotę, potem wyjazdy na studia w USA, w tej chwili takiego napędu nie ma. Aż do chwili gdy nie pojawi się jakiś lokalny fenomen, takie postacie mogą napędzić nabór do wyczynu.

[lake]

Nie wiem jak to wygląda na Węgrzech, ale u nas szkoła z własnym basenem to dobro wielce luksusowe, a jak już jest to nie remontowany od 50 lat, a samo pływanie trwa 20 minut. Przy takiej infrastrukturze, również tej pozaszkolnej, trudno liczyć na obowiązkowe pływanie w ramach programu. Trudno przy czymś takim nomen omen wyłowić jakieś talenty.

Pozwolę się nie zgodzić. W podstawówce trenowałem pływanie w szkole z oddziałami sportowymi więc to nie była jeszcze czysta szkoła sportowa. Po trzeciej klasie mogliśmy wybierać pomiędzy klasą pływacką, lekkoatletyczną a zwykłą. Codziennie treningi po 1,5h od 7 rano, po południu druga sesja treningowa. O ile było to na początku wieku to faktycznie stan basenu, na którym trenowaliśmy nie był oszałamiający, ale powiedzmy sobie szczerze. Dla 10 latka nie ma jeszcze znaczenia czy pływa na basenie 25 letnim czy 2 letnim. Wiadomo, dla dzieci, którzy mieszkają w bogatszych miejscowościach znajdzie się nowoczesny basen od razu przy szkole, gorzej z dziećmi z wiosek, które muszą dojeżdżać do najbliższego basenu.
Co do talentów - znam parę rówieśników, którzy papiery na czołowych polskich pływaków mieli. Z zawodów przywozili po kilka medali a kariery potoczyły się bardzo różnie. Jeden po studiach poszedł w stronę trenerki, druga w liceum doznała kontuzji kolana wykluczając ją z zawodowego uprawiania sportu, trzeci pracuje w straży pożarnej, a kolejnego ostatni raz widziałem pracującego jako ratownik w aquaparku. Ci wszyscy byli czołówką młodzików na śląsku i w Polsce. Z mojego rocznika, których kojarzę ze śląskich pływalni, na międzynarodowych ostał się chyba tylko jeden - Kacper Klich, który mimo wielkiego szacunku nie udało mu się przebić do tych najlepszych pływaków. Jest jeszcze Paweł Juraszek, ostatnio złapany na dopingu.
Niestety, ale w pływaniu najbardziej kuleje szkolenie w późniejszym okresie pływaków. A najważniejsza i tak jest zawziętość samych zainteresowanych. Poświęcenie jakie trzeba poczynić by dojść do walki o medale na mistrzostwach świata jest niewyobrażalna. Nie każdy jest na to gotowy, a raczej tylko nieliczni są w stanie poradzić sobie z wszystkimi przeciwnościami. Mamy ciężkie czasy w polskim pływaniu, a dodatkowo można przypuszczać jak wyglądają sprawy z dopingiem. Jednych łapią, inni nie mają dostępu, a reszta pływa w przezroczystym poliuretanie.

Ale miałeś szkołę z oddziałami sportowymi, to jednak nie to samo co klasyczna szkoła. Poza tym jak sam zauważasz czym innym jest duże miasto, a czym innym mieściny czy wioski. W nich najprościej jest zrezygnować z basenu. I to co napisałem absolutnie nie neguje tego o czym wspominasz Ty czy hokej. Oczywiście, że problemem jest również szkolenie w późniejszym okresie, brak basenów olimpijskich czy wreszcie charakter sportowców. Tylko że poprzez infrastrukturę, program nauczania automatycznie ograniczamy sobie wybór. Zamiast wybierać ze wszystkich dzieciaków wybieramy może z połowy. A śmiem twierdzić że jednak wciąż w tych mniejszych miejscowościach, czy biedniejszych regionach może to być traktowane jako większa szansa do osiągnięcia czegoś w życiu niż tam gdzie lepiej się powodzi i jest dostęp do wszystkiego.

[grzes430]

Minna Atherton rośnie na nową gwiazdę w pływaniu. Na ISL w Budapeszcie pobiła rekord świata na krótkim basenie na 100m grzbietem. Jako pierwsza kobieta zeszła poniżej 55s. Szkoda tylko, że FINA jest tak wrogo nastawione na ten nowy cykl w pływaniu i raczej rekordy te nie będą brane pod uwagę w oficjalnych wynikach.

[Barty]

Minna Atherton rośnie na nową gwiazdę w pływaniu. Na ISL w Budapeszcie pobiła rekord świata na krótkim basenie na 100m grzbietem. Jako pierwsza kobieta zeszła poniżej 55s. Szkoda tylko, że FINA jest tak wrogo nastawione na ten nowy cykl w pływaniu i raczej rekordy te nie będą brane pod uwagę w oficjalnych wynikach.

Czym jest ten nowy cykl?

[grzes430]

International swimming league. Pływacy podzielili się na 8 drużyn, w której występuje 12 mężczyzn i 12 kobiet. Zawody odbywają się przez 2 dni i praktycznie na każdym olimpijskim dystansie. W tym roku zaplanowano 6 mityngów, a najlepsze 4 zespoły wystartują w Final Four. Najważniejsza w tym wszystkim jest kasa, bo to dla niej tak na prawdę stworzono ISL. Zwycięzca każdego wyścigu zgarnia parę tysięcy dolarów, a drużyna wygrywająca zawody finałowe otrzyma 450 tysięcy dolarów. Planowane jest stopniowe zwiększanie liczby mityngów i puli nagród, która w tym roku wynosi 25mln, ale tylko 4mln do podziału dla pływaków.
Porównując - to taki trochę Laver cup, gdzie możemy w jednej sztafecie zobaczyć Dressela z Larkinem lub Majchrzakiem i Świtkowskim, Oleksiak z Sjostrom czy Manaudou z Le Clos.

[Damian]

SUN YANG. UPADEK CHIŃSKIEGO IDOLA

Spoiler:

To wydarzenie bezprecedensowe. Najpopularniejszy sportowiec Chin, trzykrotny mistrz olimpijski i jedenastokrotny mistrz świata został zdyskwalifikowany na osiem lat. Niektórzy rywale już domagają się odebrania mu zdobytych medali, a wszystko co osiągnął, musimy zacząć traktować z przymrużeniem oka. Sun Yang – jak sam zapowiada – będzie się odwoływać i walczyć dalej. Co stoi po jego stronie? Miliony fanów oraz… Światowa Federacja Pływania.
Gdybyśmy mieli stworzyć w laboratorium perfekcyjnego pływaka, wyglądałby pewnie podobnie do Sun Yanga. Dwa metry wzrostu, niespotykanie szeroki zasięg ramion, długi tors, klasyczna budowa na kształt litery V. Błogi sen każdego trenera. Natura obdarzyła go hojnie, ale dalej poszły umiejętności i wszechstronność. Mało było w historii zawodników, którzy równie dobrze radzili sobie w wyścigach na 200, jak i 1500 metrów. Yang jest natomiast złotym medalistą igrzysk olimpijskich na obu dystansach.

Cały powyższy akapit możemy jednak po ostatnim tygodniu przekreślić grubą kreską. A potem kompletnie zamazać i pozostałości wyrzucić do śmietnika. Trudno mieć co do tego wątpliwości: Sun Yang przejdzie do historii, jako niesławna postać, sportowiec przeklęty, niczym Marion Jones i Lance Armstrong. Nawet jeśli odwołanie zawodnika przyniesie skutek i kara ulegnie złagodzeniu, on i tak już przegrał, bo przeciwko niemu stanęło całe środowisko. A przecież wcześniej też nie cieszył się sympatią innych pływaków.

Oszust

Sytuacja wyglądała w skrócie w ten sposób: we wrześniu 2018 roku do mieszkania Sun Yanga zapukała kontrola antydopingowa. Pływak początkowo nie wpuszczał jej do do środka, a po godzinie przekazał próbkę moczu. Problem polegał na tym, że nie oddał go w obecności kontrolerów, co nie mogło zostać zaakceptowane. Zwrócili oni uwagę na sprzeczność z regulaminem, co rozwścieczyło pływaka oraz jego… matkę, która nakazała ochroniarzowi rozbić inną fiolkę, zawierającą krew, za pomocą młotka.

Yang mówił potem, że kontrolerzy zachowywali się nieprofesjonalnie, nie mieli przy sobie niezbędnych dokumentów i na dobrą sprawę nie mógł wiedzieć że faktycznie przysyła ich WADA (a dokładnie International Doping Control Management Company, organizacja z nią współpracująca). W styczniu następnego roku pływaka poparła FINA (Światowa Federacja Pływania), która zdecydowała się nie wystosować w jego kierunku żadnego oskarżenia. Po jego stronie stanął również, co oczywiste, Chiński Związek Pływacki. Światowa Agencja Antydopingowa postanowiła jednak nie składać broni i złożyła odwołanie do Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozannie.

Na domiar złego nie była to pierwsza dopingowa wpadka chińskiego pływaka. W maju 2014 roku został zawieszony na trzy miesiące, kiedy w jego organizmie wykryto trimetazydynę. Substancję, która została wpisana na listę zakazanych środków dopiero na początku tamtego roku. Sun twierdził, że przyjmował ją od sześciu lat – za poleceniem lekarza, w celu leczenia palpitacji. I nie miał pojęcia, że stała się niedozwolona. Trzeba przyznać, że potraktowano go wtedy wyjątkowo łagodnie. Rzadko się słyszy, aby dopingowicz został zawieszony na tak krótki okres.

Złośliwi powiedzieliby, że powodem takiej pobłażliwości były wyjątkowo dobre stosunki pływaka z władzami pływackiej centrali, które od zawsze traktowały go na specjalnych warunkach. Warto zwrócić uwagę na dwie rzeczy: po skończeniu kariery przez Phelpsa, Yang przejął pałeczkę największej gwiazdy pływania. Żaden jego rywal nie może pochwalić się w swoim kraju w połowie taką popularnością, jaką on w Chinach. A dyrektor FINA, Cornel Marculescu, przychodził mu z pomocą zarówno podczas igrzysk, jak i po zamieszaniu ze zbiciem fiolki. Yang niegdyś nazwał go w “kimś w rodzaju dziadka” i podziękował mu za wsparcie okazane w Rio: – Marcu jest bardzo dobrym przyjacielem chińskiego zespołu. Jestem szczęśliwy, że mogłem zdobyć złoto, a on to docenił. Mam nadzieję, że ta przyjaźń będzie trwać dalej – powiedział wtedy. Kiedy Marculescu zakładał mu na szyję złoty medal, poprzedził to długim uściskiem.

Idol

W ostatnich latach wyrósł na największego sportowego idola w Państwie Środka. Pomogły mu w tym nie tylko sukcesy na basenie, ale również postawa poza nim. Zawsze na pierwszym miejscu stawiał Chiny. Kiedy Mack Horton odmówił stanięcia obok niego na podium, Yang zwrócił uwagę, że okazał brak szacunku wobec jego kraju. Kiedy ceremonia wręczenia medali na Asia Games w 2018 roku, została zakłócona przez opadniętą flagę Chin, Yang zażyczył sobie odegrania hymnu od początku.



Jego sława znajduje pełne odzwierciedlenie w social mediach. Yang może pochwalić się 34 milionami obserwujących na Weibo – chińskim odpowiedniku Twittera. To ponad trzy razy więcej od Manchesteru United, najbardziej rozchwytywanego piłkarskiego klubu w Azji. Czysto dla porównania: najpopularniejszą osobą na Weibo jest aktorka Xie Na, której profil śledzi ponad 90 milionów użytkowników. To sporo więcej, ale granica między nią, a Yangiem jest znacznie mniejsza, niż choćby pomiędzy Michaelem Phelpsem (2,1 mln) i Justin Bieberem (109 mln) na Twitterze.

– Jest bardzo wrażliwym i emocjonalnym gościem. Źle przeżywa te wszystkie rzeczy, które ludzie o nim piszą, ponieważ większość jest kompletnie nieprawdziwa – mówił o nim jego trener Denis Cotterell , który pochodzi z… Australii, czyli kraju z którym Yang i jego fani od dawna mieli wyjątkowo na pieńku.

Początek konfliktu miał miejsce w 2016 roku. Dwudziestoletni australijski pływak Mack Horton oraz Yang mierzyli się w finale igrzysk na 400 metrów kraulem. Wygrał ten pierwszy, co można było uznać za sporą niespodziankę (choć warto zwrócić uwagę, że Chińczyk startował w Brazylii ze złamaną stopą). Młody pogromca chińskiego faworyta nazwał go po wyścigu “oszustem”, nawiązując do dopingowej wpadki z 2014 roku.

Jego słowa spotkały się z błyskawiczną kontrą chińskiego zespołu, który wydał oświadczenie, domagając się przeprosin i nazywając całą sytuację “bezczelnym personalnym atakiem”. Yang początkowo nie komentował zarzutów Australijczyka, ale pytany o wyścig na 1500 metrów i ewentualny pojedynek z nim, powiedział: na tym dystansie jestem królem. Jak się okazało, nie awansował nawet do finału, a Horton znalazł się tuż za podium, na czwartym miejscu.

Po raz drugi napięcie na linii Horton – Yang pojawiło się podczas ubiegłorocznych mistrzostwa świata. Tym razem na 400 m dowolnym to Chińczyk był najlepszy. Horton zajął drugie miejsce, a podczas ceremonii medalowej odmówił pozowania do zdjęcia i wymownie stanął obok podium. Wszystko w wyrazie dezaprobaty w kierunku FINA, która mimo toczącego się śledztwa w sprawie Yanga, pozwoliła mu wystartować na największej imprezie roku.

Horton pytany o emocje, które mu towarzyszyły, powiedział: – Frustracja. Myślę, że wiecie co było jej powodem. Sun tym razem nie hamował się z odpowiedzią: – Zdaję sobie sprawę z pogłosek, które krążą wokół mojej osoby, ale ja myślę o pływaniu i tylko na nim się skupiam. Zlekceważenie mnie to jedna sprawa, ale on okazał brak szacunku do Chin.

Zaledwie dwa dni później Yang, do złotego medalu na 400 metrów, dołożył kolejny – na 200. Co prawda początkowo zajął drugie miejsce, ale triumfator – Danas Rapsys, został zdyskwalifikowany z powodu falstartu. Nie wywołało to współczucia nowego triumfatora, który błyskawicznie zabrał się do celebracji tytułu. Podczas ceremonii medalowej Brytyjczyk Duncan Scott, który awansował z czwartego na trzecie miejsce, odmówił podania ręki Chińczykowi. Yang nie wytrzymał kolejnej “zniewagi” i w drodze do tunelu wykrzyczał rywalowi prosto w twarz: – Jestem zwycięzcą, a ty przegranym, tak? – Dorzucił do tego ostentacyjne gesty rękoma oraz mimikę. Pytany o tą sytuację Scott powiedział: – Czemu mam mieć do niego szacunek, kiedy on nie ma go do naszego sportu?



Swego czasu w słowach nie hamował się również francuski grzbiecista Camille Lacourt: – Sun Yang? On sika na fioletowo. Jestem bardzo smutny, że mój sport zmierza w takim kierunku. Mam wrażenie, że w lekkoatletycznych finałach, zawsze oglądamy dwóch, czy trzech gości, którzy w przeszłości wpadali. Mam nadzieję, że FINA do czegoś takiego nie dopuści i zatrzyma tę masakrę, bo to się robi przykre – mówił podczas igrzysk w Rio.

Yanga bronił jego australijski trener: – Nie jest dopingowiczem. Mówię to, mając za sobą lata pracy z nim. Mówię to, biorąc pod uwagę wszystko, co widziałem od pierwszego dnia, kiedy go spotkałem. Nie wiem, co ludzie myślą: po urodzeniu dostał magiczną tabletkę i dzięki niej osiągnął tyle, ile osiągnął? Przez dziesięć był jednym z najczęściej poddawanych testom antydopingowym sportowcem na świecie. I przez ten czas nigdy nie przestał wygrywać. Nie możesz mieć takich wyników bez ciężkiej pracy. Regularność to coś, co odróżnia mistrzów od super mistrzów.

Atakowanie Sun Yanga ma swoją cenę. Każdy ze wspomnianych zawodników musiał radzić sobie z falą hejtu oraz niezliczoną liczbą pogróżek i gróźb śmierci. Cóż, fani nigdy nie dostrzegają grzechów swojego idola, a tamtejsze media zawsze biorą jego stronę. W Chinach nikt nie uważał pływaka za antybohatera. Wręcz przeciwnie.

Osiem lat

Sprawa z 2018 roku ciągnęła się półtora roku. Pod koniec lutego zapadł wyrok: Sun Yang został zdyskwalifikowany na osiem lat. – Sportowiec nie zdołał ustalić przekonywującego uzasadnienia, czym kierował się niszcząc próbki krwi i unikając kontroli antydopingowej – czytamy w komunikacie wystosowanym przez CAS i FINA.

Decyzję błyskawicznie poparli czołowi pływacy świata. Zarówno jego rywale z basenu (Horton, Scott, Le Clos), jak i Adam Peaty – wielokrotny mistrz świata i mistrz olimpijski, specjalizujący się w stylu klasycznym.

Mack Horton: – To stanowisko, które mówi jasno całemu światu, że doping nie będzie tolerowany. Co do mnie – zawsze stałem po stronie czystego sportu, nie przeciw konkretnemu zawodnikowi, czy nacji. Życie toczy się dalej. Jestem chłopakiem, który podąża za marzeniami, a następnego ranka wszyscy mamy robotę do wykonania.

Chad Le Clos: – Nie odzyskam tego momentu (zdobycia złota – przyp. red), straciłem go. Nie za bardzo o to dbam. Tu chodzi o to, co po mnie zostanie. Jeśli złamię nogę i nie będę mógł więcej pływać, chcę mieć pod nazwiskiem napisane: dwa złote medale, dwa srebrne medale. Ponieważ tak być powinno. Jak wielu czystych pływaków, mierzyłem się z Sun Yangiem i przegrałem. Oszuści nie mają miejsca w sporcie i chcę żeby władze naprawiły szkody, które wyrządził pływaniu. I karierom, czy wynikom wielu zawodników, którzy nigdy nie stosowali dopingu.

Duncan Scott: – W pełni szanuję i popieram decyzję Sportowego Sądu Arbitrażowego. Wierzę w czysty sport i równe szansę dla każdego sportowca i wierzę, że CAS i WADA będą dbali o te wartości.

Adam Peaty: – Jestem zadowolony z tego werdyktu. Ufam, że CAS i WADA będą bronić sportowych wartości i uważam, że decyzja o dyskwalifikacji była właściwa. Jak ktoś wpadnie na dopingu raz, to może być ofiarą pomyłki. Jeśli zdarza się to dwa razy, nie ma wątpliwości, jesteś głupcem. I nie szanujesz tego sportu, nie szanujesz siebie i nie szanujesz swojego kraju.

Taka reakcja środowiska nie dziwi nikogo. Yang nigdy nie cieszył się popularnością pośród swoich rywali i to nawet nie biorąc pod uwagę dopingu. Przez lata uchodził za kogoś niedostępnego, odizolowanego od zachodniego świata, zamkniętego w swojej chińskiej bańce, gdzie każdy je mu z ręki. Po prostu rozkapryszonego i humorzastego gwiazdora. W tym miejscu warto przywołać sytuację z 2015 roku. Na jednym z treningów w Rio De Janeiro, Yang miał rzekomo kopnąć i uderzyć z łokcia brazylijskiego pływaka Larissa Oliveire. Podczas korzystania ze wspólnego basenu “dokuczał” też zawodnikom z innych krajów. Szkoleniowiec kadry Brazylii Alberto Pinto da Silva mówił o nim:

– Trener RPA powiedział, że przeszkadzał innym pływakom, kiedy trenowali. Chile, Argentyna… wszyscy się na niego skarżyli. Jeśli zawsze się tak zachowuje, to jest po prostu niebezpiecznym gościem i nie ma dla niego miejsca w sporcie. Reprezentanci kilku krajów z Ameryki Południowej złożyli nawet skargę do FINA, ale oczywiście nie spotkało się to z żadną reakcją pływackich władz.

Cóż, przynajmniej w Chinach i na wysokich szczeblach Sunowi nie brakuje przyjaciół… Od razu po zapadnięciu wyroku Sądu w Lozannie, pływak zapowiedział, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa: – To niesprawiedliwe. Szczerze wierzę w moją niewinność. Będę się odwoływał, żeby więcej ludzi poznało prawdę.

A jaka jest prawda? Na pewno możemy powiedzieć tyle, że gdyby fiolka z krwią nie została rozbita, a Yang zwyczajnie wpadł na dopingu, dyskwalifikacja prawdopodobnie nie sięgnęłaby aż ośmiu lat. Absolutne zlekceważenie wszelkich przepisów nie może jednak nikomu ujść na sucho.

Co teraz? Sun Yang ma na na karku 28 wiosen, więc osiem lat zawieszenia oznacza dla niego prawdopodobnie koniec kariery. Nawet kiedy wróci do rywalizacji za trzy, cztery, trudno spodziewać się, żeby wciąż odnosił sukcesy, bo przecież już obecnie uchodzi za wiekowego zawodnika. W najbliższych miesiącach dowiemy się, czy kara ulegnie złagodzeniu, jak i również czy FINA zdecyduje się odebrać pływakowi część jego bogatego dorobku (wątpliwe).

Niemal pewne wydaje się być to, że w Tokio go nie zobaczymy. Chociaż nawet takiego scenariusza nie możemy w stu procentach wykluczyć. Chiny przecież łatwo nie pogodzą się z upadkiem swojego złotego dziecka.

https://kierunektokio.pl/sun-yang-upade ... ego-idola/

[Kamileki]

[Kamileki]

[Piotrek]

Finisz Le Closa naprawdę, historyczne zwycięstwo.

[Nando]

Pamiętam jak kibicowałem Pieterowi, ale Thorpeda był nie do przejścia w tym wyścigu, a za nimi przyszła legenda

[DUN I LOVE]

Niesamowicie poszedł Le Clos, ale co to są za kozackie emocje jak tak człowiek sobie teraz przypomina.