Miami 2017

[Buzz]

Nadal zaliczył fantastyczny początek sezonu, najlepszy od lat.

Bez przesady, trzeba pamiętać, że dwóch dość istotnych jednak grajków zgłosiło "nieprzygotowanie".

Z Waszego punktu widzenia, ważniejsza od Federera jest forma Djokovica, Murray'a, Dimitrova, Nishikoriego i Thiema, może i Kyrgiosa. Bo to są ludzie, którzy mogą pokrzyżować główne plany Hiszpana.

Z mojego punktu widzenia, choć coraz skuteczniej wyłączam już emocje związane z grą Hiszpana, ważniejsze jest kiedy znów się posypie lub dostanie dyżurnej sraczki.
Przeżyłem dwie (druga wciąż niezakończona) traumatyczne serie porażek z Serbem, teraz doszła kolejna, na dodatek z kierunku, z którego się nie spodziewałem. Już mi się po prostu nie chce ekscytować szansami Hiszpana, bo nawet przy nieobecności wszystkich istotnych, zawsze znajdzie się jakiś Querrey, który człowiekowi podniesie ciśnienie.

[DUN I LOVE]

Przecież już mu przyznaliśmy(tj ja i Wujeq) wszystko do RG włącznie, żałoba była i jakoś żyje się dalej. Dla mnie zawsze liczą się przede wszystkim perspektywy, te dla Rogera są dość średnie(zwłaszcza rośnięcie Nicka niepokoi w kontekście trawy, ale że może być Djoko/Rafa blockerem, to trzeba mu kibicować), natomiast przed Nadalem czas żniw.

Owszem. Rafa sam przyznał, że na ten punkt sezonu jest ok i że jest gotowy na wygrywanie na cegle. Czas weryfikacji jego tenisowej siły nadchodzi.

A dzisiejszy poranek piękny.

[Robertinho]

Nadal zaliczył fantastyczny początek sezonu, najlepszy od lat.

Bez przesady, trzeba pamiętać, że dwóch dość istotnych jednak grajków zgłosiło "nieprzygotowanie".

Dokładnie takie same warunki mają wszyscy gracze, a jakoś w największych turniejach skorzystało z tego tylko dwóch z nich. Nie gra idealnie Nadal, ale chyba jest w niezłym stanie fizycznym przed startem cegły, nabił ranking, ma dobrą pozycję to ataku.

Z Waszego punktu widzenia, ważniejsza od Federera jest forma Djokovica, Murray'a, Dimitrova, Nishikoriego i Thiema, może i Kyrgiosa. Bo to są ludzie, którzy mogą pokrzyżować główne plany Hiszpana.

Z mojego punktu widzenia, choć coraz skuteczniej wyłączam już emocje związane z grą Hiszpana, ważniejsze jest kiedy znów się posypie lub dostanie dyżurnej sraczki.
Przeżyłem dwie (druga wciąż niezakończona) traumatyczne serie porażek z Serbem, teraz doszła kolejna, na dodatek z kierunku, z którego się nie spodziewałem. Już mi się po prostu nie chce ekscytować szansami Hiszpana, bo nawet przy nieobecności wszystkich istotnych, zawsze znajdzie się jakiś Querrey, który człowiekowi podniesie ciśnienie.

Naprawdę np po sezonie 2009 spodziewałeś się, że Rafa będzie w finale AO 2017? Miał pograć na wysokim poziomie jeszcze ze 3-4 lata i się rozlecieć. I to nie były tylko marzenia jednych i obawy drugich, ale realistyczne prognozy większości obserwatorów. Zresztą nadaliści kilka razy w ostatnich latach wieszczyli, że już za chwilę będzie koniec kariery, że nie będzie w stanie grać, a nawet jak będzie w stanie, to nie będzie chciał, jeśli nie będzie wygrywać itp. Tymczasem mamy wiosnę 2017 i całkiem żwawego Hiszpana, doceńcie to wreszcie do cholery.

Federer miał serię traumatycznych porażek z Nadalem, Djokovicem, a nawet Murray'em(o laniach od Hewitta i Nalba przed dominacją nie wspomnę), to co Hiszpana spotyka, to normalność, której w szczytowych okresach kariery udało mu się unikać. Teraz bardziej liczy się, co wygra, a nie co i z kim przegra. I naprawdę jakiś kurnik, w którym on w ogóle nie powinien grać, nie ma większego znaczenia. Ból po AO i Miami to co innego, trochę pocierpieć wręcz wypada, ale pamiętajmy, że docelowa część sezonu przed Nadalem, czas na posumowania przyjdzie po niej.

[Buzz]

Naprawdę np po sezonie 2009 spodziewałeś się, że Rafa będzie w finale AO 2017?

Oczywiście, że nie. Zakładałem, że zarówno on, jak i Federer będą już od kilku lat beneficjentami ZUS-owskich świadczeń emerytalnych.

Tymczasem mamy wiosnę 2017 i całkiem żwawego Hiszpana, doceńcie to wreszcie do cholery.

Miewamy Hiszpana na różnych poziomach, czekając kiedy znów przedłoży kolejne L4.

Federer miał serię traumatycznych porażek z Nadalem, Djokovicem, a nawet Murray'em(o laniach od Hewitta i Nalba przed dominacją nie wspomnę), to co Hiszpana spotyka, to normalność

No takich traumatycznych doznań związanych z porażkami Hiszpana z zawodnikami z różnych "setek" rankingu, o seriach nie wspominając, to raczej fani Federera nie doświadczali.

[Wujek Toni]

Obejrzałem sobie w wolnej chwili obszerne fragmenty tegoż klasyka. Naprawdę fatalny mecz pod każdym względem. Starcze zwłoki kontra słoń poruszający się w składzie porcelany. Ten match-up przekwitł dobre 6-8 lat temu, a wczorajszy popis to już chyba kulminacja dziadostwa z obu stron. A co najbardziej zatrważające - Nadal z taką grą zamiecie całą cegłę pod swój dywan.

[Emu]

Dla mnie zawsze liczą się przede wszystkim perspektywy, te dla Rogera są dość średnie(zwłaszcza rośnięcie Nicka niepokoi w kontekście trawy

Wydaję mi się, że na trawie przewaga Rogera byłaby większa niż na hardzie.

[DUN I LOVE]

Ani trochę nie zwalniał ręki Fed przy ważnych punktach. Można się czepiać oczywiście procentu wykorzystanych bp, ale kiedy sam ich bronił, robił to zachwycająco pewnie.

[grzes430]

5 Things We Learned At The 2017 Miami Open

Spoiler:

We look into five storylines that emerged during the season’s second Masters 1000 event
Roger In Hunt To Reclaim No. 1, But Health Comes First
Roger Federer continues his stunning start to 2017 by winning the Miami Open presented by Itau over Rafael Nadal. The win marks his first Miami title and third “Sunshine Double” (2005-2006), in addition to his third winner’s trophy of the year.
The Swiss star remains on top in the Emirates ATP Race to London and holds a convincing lead over his rivals. Having accumulated 4,045 Emirates ATP Rankings Points so far in 2017, he leads No. 2 Rafael Nadal by well over 1,500 points and has more than doubled the points of everyone else on the ATP World Tour. With Novak Djokovic and Andy Murray struggling with injuries and form over the past month, they’ll both have significant ground to make up during the clay-court season.
But while Federer remains in good stead to reclaim the top spot in the Emirates ATP Rankings, he won’t be playing every week to accomplish this goal. At 35 years old, Federer has said he intends to play a sensible schedule in order to remain healthy and maximise his opportunities at the world’s biggest events. If he is to reclaim the top spot, it likely won't happen until the second half of 2017.
YOU MAY ALSO LIKE: Federer Completes Third Sunshine Double With Miami Title
Kyrgios Could Be Making Bid For London
Gone are the days when Nick Kyrgios would follow up a big win with a surprising loss. The Aussie has remained consistently consistent in 2017, reaching the semi-finals in three of his past four events. His final four showing in Miami was highlighted by one of the finest matches this year, when he came within two points of beating Federer before narrowly losing 7-6(9), 6-7(9), 7-6(5).
The run of form since Australia leaves Kyrgios just outside the Top 8 in the Emirates ATP Race to London. Showing improved mental fortitude, he is bringing his best tennis to every match he plays, regardless of crowd size or opponent. If Kyrgios can continue to keep up his current level of focus, he will be a strong contender to qualify for the ATP Finals.
Zverev Clear Leader Of Next Gen ATP Pack
Alexander Zverev holds a dominant lead over his young rivals in the inaugural Emirates ATP Race to Milan. The 19-year-old German ousted top seed Stan Wawrinka in the fourth-round in Miami before losing to Kyrgios in a match filled with huge hitting and displays of emotion.
Perhaps the most encouraging sign for Zverev fans is that he excels on all surfaces. He reached his first ATP World Tour final on clay last May in Nice (l. Thiem), defeated Federer the following month to replicate that effort on grass in Halle (l. Mayer) and then lifted his first winner’s trophy in September on the indoor courts of St. Petersburg (d. Wawrinka). Currently inside the Top 20 of the Emirates ATP Rankings, Zverev has proven he has all the tools to continue climbing.
Fognini Thriving Against Top Players
After posting a tame 5-5 record in the first two months of 2017, Fabio Fognini came alive in the U.S. After scoring a Top 10 win over Jo-Wilfried Tsonga in Indian Wells, the 29 year old defeated second seed Kei Nishikori to reach the semi-finals in Miami before losing to Nadal. This fortnight marked Fognini’s first ATP World Tour Masters 1000 semi-final on hard courts.
Fognini has long proven he is capable of beating the world’s best, but doing so in back-to-back events shows he could be enjoying a late surge in his career. Expect the Italian to score a few more big scalps during the upcoming clay-court season.
Kontinen Becomes New Doubles No. 1
Henri Kontinen will make history for Finland by securing the top spot in the Emirates ATP Doubles Rankings on Monday. The 26 year old has enjoyed outstanding success with John Peers, finishing 2016 by winning the Paris Masters and ATP Finals, and opening this year by prevailing at the Australian Open for their first Grand Slam title.
Kudos also goes to Lukasz Kubot and Marcelo Melo, who defeated Nicholas Monroe and Jack Sock to take the doubles title in Miami. After starting the year with a 4-5 record, they regrouped strongly by finishing runner-up in Indian Wells (l. Klaasen/Ram) before their latest success.

http://www.atpworldtour.com/en/news/mia ... gs-learned

[Damian]

[grzes430]

[DUN I LOVE]

Imponująca śmiałość Rogera w sytuacjach zagrożenia (kiedy bronił bp czy przy po 30, równowadze), nie zwalniał ręki ani na chwilę i co najważniejsze trafiał. Spotkanie jak z czasów dominacji - kulturalnie na jednego breaka bez zbędnego zaangażowania przy bezpiecznym wyniku.

Trochę zachwycony jestem.

[Del Fed]

Imponująca śmiałość Rogera w sytuacjach zagrożenia (kiedy bronił bp czy przy po 30, równowadze), nie zwalniał ręki ani na chwilę i co najważniejsze trafiał

Jak wychodzisz z takiego guana jak 1-3 na AO z odwiecznym znienawidzonym rywalem, mega ryzykowną grą, a'la słynny forhend z Hassem, to nabierasz pewności. Udało się raz, może udać się i drugi. Zwłaszcza, że imho RF i tak by przełknął porażkę z Miami 3 razy lepiej niż Żelazna Federastia na forumce.
Tak samo funkcjonował Roger naprzeciwko Roddickom i Denkom, to była wiara, ale oparta na czynie, a tamci stłamszeni. A Nadal nie wie już co robić aktualnie, bo wie, że jest słabszy fizycznie, wolniejszy niż kiedyś z kolei, bardziej podatny na błędy, no i otrzymujemy potencjalny materiał na paradoks. Potencjalny, bo sytuacja może być dynamiczna. (tfu, tfu)

[jonathan]

Tak samo funkcjonował Roger naprzeciwko Roddickom i Denkom, to była wiara, ale oparta na czynie, a tamci stłamszeni.

Z Roddickiem to był nawet tak pewny siebie i swojej przewagi, że z ich ostatniego meczu w Miami zrobił sobie poligon doświadczalny, jakby chciał sprawdzić, na ile agresywnie może grać. Tak się w tym zmieszał, że w pewnym momencie już sam nie wiedział, jak chce prowadzić mecz, Roddick poczęstował go kilkoma forehandami i Roger przegrał. Ale co tam, za tyle lat bycie tłem Roddickowi należało się ostatnie słowo, co też było paradoksem.

[Robertinho]

Imponująca śmiałość Rogera w sytuacjach zagrożenia (kiedy bronił bp czy przy po 30, równowadze), nie zwalniał ręki ani na chwilę i co najważniejsze trafiał. Spotkanie jak z czasów dominacji - kulturalnie na jednego breaka bez zbędnego zaangażowania przy bezpiecznym wyniku.

Trochę zachwycony jestem.

Dobrze, że to napisałeś, bo inaczej nikt by nie zauważył.

[jonathan]

[Robertinho]

Federer pisze historie



W tytule nie ma literówki. Historię napisał w Melbourne, gdy wygrał 18. Szlema ponad cztery lata po 17. i po półrocznej przerwie w karierze. Kolejne triumfy – w Indian Wells i Miami – to już zupełnie inna historia. Stąd liczba mnoga.

To już nie jest wzruszający powrót wielkiego mistrza po jeszcze jedno upragnione trofeum. 35-latek znów gra nie tylko pięknie, ale też zabójczo skutecznie. I wywraca do góry nogami ustaloną – wydawało się – hierarchię. Przecież „wielka czwórka” zredukowała się w ostatnich sezonach do dwójki: Novaka Djokovicia i Andy’ego Murraya. Federer i Rafael Nadal wciąż przyciągali kibiców, ale ich mecze w ostatnich kilku sezonach z rzadka decydowały o tytułach, a jeśli już, to w Bazylei, a nie na Korcie Centralnym Wimbledonu.

W Melbourne o tytuł w Szlemie zagrali po raz pierwszy od prawie sześciu lat. W niedzielę znów spotkali się w finale – tym razem w Miami. Federer wygrał znacznie pewniej niż w Australii: 6:3, 6:4. – Mój sen trwa – powiedział po finale.



Sen, bo plany związane z powrotem po kontuzji miał skromne. Do Wimbledonu chciał powrócić do pierwszej dziesiątki – na początku sezonu zajmował 17. miejsce. Po trzech miesiącach ma trzy najważniejsze dotąd trofea i w rankingu jest czwarty. Wygrał 19 z 20 meczów – równie dobrze rok zaczynał tylko trzykrotnie w karierze, w latach 2004-06. Za każdym razem kończył wówczas rok jako lider rankingu ATP.

Teraz do Andy’ego Murraya traci ponad 6,5 tysiąca punktów. To przepaść, ale tylko pozorna. W drugiej połowie roku Brytyjczyk ma do obrony masę punktów, a Federer ani jednego, bo przed rokiem grę zakończył po Wimbledonie.

W pierwszym kwartale tego roku Szwajcar rywali zdeklasował. I to tych z czołówki. Siedem z 19 wygranych odniósł z graczami z pierwszej dziesiątki. Trzykrotnie pokonał Nadala, po dwa razy Stana Wawrinkę i Tomáša Berdycha. Nie zmierzył się z Murrayem ani Djokoviciem tylko dlatego, że oni odpadali wcześniej albo rezygnowali ze startu, jak w Miami. W tym sezonie Federer zdobył ponad trzykrotnie więcej punktów niż Szkot i Serb łącznie.

– Federer ma ponad 50 proc. szans na skończenie roku jako numer jeden – uważa Brad Gilbert, były trener Andre Agassiego, Andy’ego Roddicka i Murraya. Ma być najlepszy mimo zapowiedzi, że odpuści kilka turniejów, a na mączce zagra jedynie Rolanda Garrosa.

Najstarszym liderem rankingu ATP był Agassi. Miał 33 lata i cztery miesiące. Federer w sierpniu skończy 36 lat. Na szczycie spędził rekordowe 302 tygodnie, ale po raz ostatni był tam na początku listopada 2012 r. Jeśli znów będzie najlepszy, napisze kolejną historię.

http://wyborcza.pl/7,154902,21587297,fe ... torie.html

[Damian]

Roger Federer wierzy, że Rafael Nadal w przyszłości wygra turniej w Miami. "Jesteś za dobry, by tego nie zrobić"

Spoiler:

Rafael Nadal zdobył prawie wszystkie najważniejsze tenisowe tytuły. Prawie, bo w dorobku brakuje mu mistrzostwa w turnieju ATP w Miami. Roger Federer, który pokonał go w finale tegorocznej edycji, wierzy, że Hiszpan w końcu wygra tę imprezę.

Marcin Motyka
Marcin Motyka
03 Kwietnia 2017, 08:10
Udostępnij 54 Tweetnij Skomentuj 1

PAP/EPA / ERIK S. LESSER
W turnieju ATP w Miami Rafael Nadal zadebiutował w 2004 roku i od razu pokonał dwie wielkie postaci historii tenisa - Gorana Ivanisevicia oraz Rogera Federera. Od tamtej poru Hiszpan wziął udział w 12. edycjach Miami Open. Od sezonu 2005 regularnie co trzy lata dochodzi do finału tej imprezy. Ale nigdy nie udało mu się postawić kropki nad "i".


ATP Miami: Roger Federer znów lepszy od Rafaela Nadala. Po 11 latach Szwajcar odzyskał mistrzostwo na Crandon Park
Najbliżej sukcesu Nadal był w debiutanckim finale, przed 12 laty. W meczu o tytuł zmierzył się wówczas z Federerem, którego pokonał na kortach Crandon Park rok wcześniej. Prowadził ze Szwajcarem 2-0 w setach i miał przewagę przełamania w trzeciej partii, ale ostatecznie przegrał 6:2, 7:6(4), 6:7(5), 3:6, 1:6.
REKLAMA

ZOBACZ WIĘCEJ

ZOBACZ WIĘCEJ

Po trzech latach Nadal znów zameldował się w finale w Miami. Był zdecydowanym faworytem meczu z Nikołajem Dawidienką, ale został zdeklasowany. Wynik 4:6, 2:6 nie oddaje przewagi, jaką w tym meczu posiadał Rosjanin. Dawidienko rozegrał perfekcyjny pojedynek, po którym przylgnął do niego pseudonim "Mr. PlayStation".

Finały edycji 2011 i 2014 to porażki z Novakiem Djokoviciem. Za pierwszym razem Rafę od triumfu znów dzieliło niewiele - przegrał dopiero po tie breaku decydującego seta [6:4, 3:6, 6:7(4)]. W drugim finale z Serbem uległ gładko, zdobywając ledwie sześć gemów.

ZOBACZ WIDEO: Młoda Polka zachwyciła 50 milionów internautów. "Kiedy latam, czuję się jak ptak"

Reklama 13sDzięki reklamie oglądasz wszystko za darmo.

Maja Kuczyńska: kiedy latam, czuję się jak ptak, zawsze o tym marzyłam [1/3] [Sektor Gości]
6:59

W Łodzi szybko go pokochają. Aleksandr Łoktajew już szaleje
1:16

Zawodnik Orła ma pod górkę. Musi jeździć na lekach
2:17

Trener Orła wie prawie wszystko. Została tylko jedna niewiadoma
1:12

#dziejesiewsporcie: chciał być jak Neuer. Fatalny kiks bramkarza
1:27

Barca wygrała bez Messiego. Suarez zbliżył się do Argentyńczyka [ZDJĘCIA ELEVEN]
2:55

SSC Napoli trafiło, ale nie zatopiło Juventusu [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]
1:49

Kompromitacja Milanu, tylko remis z outsiderem. Skrót meczu Pescara Calcio - AC Milan [ZDJĘCIA ELEVEN]
2:40

Sevilla odpada z walki o tytuł. Zobacz skrót meczu ze Sportingiem Gijon [ZDJĘCIA ELEVEN]
2:30

AS Roma wygrała mecz polskich bramkarzy [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]
1:33

Monaco rozbite przez PSG w Pucharze Ligi Francuskiej [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]
3:03

Różalski zdradza kulisy odwiedzin u "hejtera"
9:05

Jak Borys Mańkowski zareagował na wielkie zwycięstwo Mameda Chalidowa?
4:53

#dziejesiewsporcie: żona zostawiła Szczęsnego. Ruszyła do Paryża
1:23

Kowalczyk: jak zassę powietrze, odgryzę Pudzianowskiemu tętnicę
5:16

#dziejesiewsporcie: młody Messi w Barcelonie. Tego filmu nikt jeszcze nie pokazywał
1:45

Pudzianowski: Kowalczyk będzie zasysał tlen wszystkimi otworami
4:11

#dziejesiewsporcie: dziewczyna Szpilki trenuje jiu-jitsu. Zobacz, jak poddała mężczyznę
1:34

Chile wykonało zadanie - zobacz skrót meczu z Wenezuelą [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]
2:41

Falstart juniora. Nie rozumie nowego toru
1:35

#dziejesiewsporcie: sędzia symulował faul? Za chwilę czerwona kartka
1:20

#dziejesiewsporcie: wysokie kopnięcie i brutalny nokaut w MMA
1:26

Dał popis ze Spartą. To będzie jego sezon?
1:43

"Ta drużyna ma potencjał". Komentarze po meczu Czarnogóra - Polska w Dzień Dobry WP
7:23

Piotr Zieliński: Wszyscy musimy ciągnąć ten wózek
1:02

Łukasz Piszczek: Od początku wiedziałem, co chcę zrobić
1:04

Michał Pazdan: Nie jest to nic poważnego
1:13

Kamil Glik: Pokazaliśmy wielkość
1:16

Maciej Janowski wraca na tor!
1:26

Stefan Horngacher: To był dla nas bardzo dobry sezon, ale następny może być jeszcze lepszy
2:33

Apoloniusz Tajner: Horngacher i Doleżal to strzał w dziesiątkę, a Małysz - strzał w setkę!
5:23

Rafał Kot: Jestem zaskoczony tym, czego Stefan Horngacher dokonał z kadrą Polski
3:40

Robert Lewandowski: Zaskoczyliśmy tym przeciwnika
1:11
W niedzielę Nadal stanął przed kolejną, już piątą, okazją, by w końcu zdobyć tytuł na Florydzie. I znów się nie udało. Tym razem jego pogromcą, jak w 2005 roku, został Federer. Tyle że nie był to tak wyrównany pojedynek jak przed 12 laty. Zakończył się wygraną Szwajcara 6:3, 6:4.

REKLAMA

Federer, dla którego to trzeci w karierze, a pierwszy od 2006 roku, triumf w Miami, na pomeczowej ceremonii dekoracji tryskał humorem. Przemawiając, zwrócił się do Nadala ze słowami: - Wierzę, że wygrasz ten turniej. Jesteś za dobry, by tego nie zrobić - powiedział, przypominając, że swoją wielką rywalizację rozpoczęli właśnie na kortach Crandon Park, w 2004 roku. - To tu wszystko się zaczęło. Byłeś wtedy chłopcem. Teraz jesteś mężczyzną. Silnym mężczyzną - dodał tenisista z Bazylei.

Najbliższą szansę, by wreszcie triumfować w Miami Open, Nadal otrzyma za rok. Ale, jeśli utrzyma tendencję, że w finale tego turnieju melduje się co trzy sezony, w meczu o trofeum wystąpi dopiero w 2020 roku. Sympatycy Hiszpana, jak i on sam, z pewnością nie chcą czekać tak długo.

http://sportowefakty.wp.pl/tenis/677630 ... mi-jestes-

[DUN I LOVE]

Przez lata miałem przekonanie, że to jest "slowiami", że to prolog do gry na cegle, ale mimo wszystko te 2 tytuły to były "tylko" 2 triumfy i pozostawiały spory niedosyt. Teraz jest lepiej. W zaistniałej sytuacji najgorzej w tych północnoamerykańskich mastersach Fed wypada w tej chwili w Kanadzie.

[lake]

Podziękować Rogerowi za urlop na mączce. Jeszcze nie daj Boże powtórzyłby się scenariusz z 2011 r. Baty na wolnym hardzie przełożyły się na baty na mączce. Tylko "oprawca" inny
W sumie zgadzam się z Roberinho (choć jeszcze wczoraj świerzbiły mnie paluszki żeby go zbesztać za ten trącający na kilometr hipokryzją wywód o 30+ ), mimo wszystko otwarcie sezonu całkiem niezłe. Owszem brak tytułu bolesny, ale z drugiej strony niepodważalna druga siła. To co martwi to raczej brak szans na pierwszą czwórkę w Entry kosztem Rogera. Ponad 2,5 tys punktów niby realne, ale Murole wiecznie nie będzie przegrywać a konfrontacja z nimi to póki co wielka niewiadoma. Pierwsza czwórka wbrew pozorom ważna bo Rafałek może nie dać rady trzem trudnym przeciwnikom po kolei. Mimo wszystko pozostaje optymistą tak jak byłem nim w 2011, 2014 i rok temu. W zasadzie tylko dwa lata temu nie widziałem szans na wygraną w Paryżu.
Bólu tyłka nie ma i w zasadzie nigdy go nie było, To Roger zawsze musiał w tym matchupie, Rafa tylko mógł. Oczywiście poza mączką. Albo inaczej. Przegrana z Rogerem nie boli. Ale jego tytuły wymarzonym scenariuszem oczywiście nie są.

[DUN I LOVE]

Teraz sobie dopiero uświadomiłem, że gdyby nie RF, to może Faficci miałby teraz sunshine triple. Zamienić wynik meczu w IW i to Hiszpan byłby wielkim faworytem tamtego turnieju.