Strona internetowa turnieju
Profil turnieju na oficjalnej stronie ATP
Nazwa turnieju: Rogers Cup
Miejsce rozgrywania turnieju: Toronto, Kanada
Czas rozgrywania turnieju: 06.08.2012-12.08.2012
Drabinka: Singiel - 48 osób, Debel - 24 pary
Nawierzchnia: Hard
Pula nagród pieniężnych: $ 2,648,700
Zwycięzca singla 2011
- Novak Djoković (SRB)
Zwycięzcy debla 2011
- Michael Llodra (FRA) / Nenad Zimonjić (SRB)
Toronto
Czas na Canadian Open. Tradycyjnie, na początku sierpnia, do Kanady zjeżdżają się najlepsi tenisiści świata, by walczyć w pierwszym poważnym turnieju podprowadzającym pod US Open. Turniej przemiennie rozgrywany jest w Montrealu (lata nieparzyste) i Toronto (lata parzyste). W tym roku przyszedł czas na betonowe korty Rexall Centre. Ten tenisowy kompleks uniwersytecki (powstały na gruntach York University w północno-zachodniej części Toronto) został wybudowany w 2004 roku. Podczas turniejów tenisowych arena główna może pomieścić 12,5 tysiąca ludzi, podczas koncertów ta liczba waha się pomiędzy 11, a 14 tysięcy miejsc. Poza kortem centralnym znajduje się tutaj 11 mniejszych obiektów do gry w tenisa. Na wszystkich 12 kortach wyłożona jest nawierzchnia DecoTurf, takie samo podłoże na jakim tenisiści rywalizują podczas US Open. Na co dzień obiekt ten jest centrum treningowym Kanadyjskiej Federacji Tenisowej. Pierwszy pojedynek na nowoczesnym korcie Rexall Centre odbył się podczas turnieju w 2004 roku. Głównymi bohaterami byli wówczas Andre Agassi i Tommy Haas. Spotkanie zgromadziło na trybunach 10,5 tysiąca osób.
Kanadyjski turniej jest jednym z najstarszych w historii. Tylko wielkoszlemowe US Open i oczywiście Wimbledon są starsze. Pierwsza edycja miała miejsce w 1881 roku, kiedy to w finale Hellmuth pokonał Younga 6-2 6-2. Wówczas rywalizowano na kortach trawiastych. Już w Erze Open turniej wielokrotnie zmieniał status, kategorię i swoją nazwę. Obecna, Rogers Cup, obowiązuje od 2005 roku. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem w historii turnieju jest Ivan Lendl, sześciokrotny triumfator (1980, 1981, 1983, 1987-89), w tym trzy razy z rzędu (1987-89). Czech z amerykańskim paszportem grał tu też najwięcej finałów – aż 9. W historii Canadian Open zapisał się także Wojciech Fibak. Polski tenisista grał tu w finale singla (w 1976 roku przegrał w 3 setach z Guillermo Vilasem), a 2 lata później sięgnął po koronę deblową (w parze z Amerykaninem Martym Riessenem).
Przed rokiem na kanadyjskiej ziemi bezkonkurencyjny był Novak Djoković. Serb, grający swój sezon życia, pokonał w finale Mardy’ego Fisha i wywalczył swój drugi tytuł w tej imprezie (wcześniej w 2007). Poza popularnym Nole, inni aktywni tenisiści z sukcesami w Kanadzie to: Andy Roddick (najlepszy w 2003), Roger Federer (2004, 2006), Rafael Nadal (2005, 2008) i Andy Murray (2009, 2010).
Serb i Brytyjczyk otwierają tegoroczną drabinkę, która jest wyjątkowo przerzedzona w uznane firmy. Niekorzystny termin, bezpośrednio po Olimpiadzie, sprawił, że wielu zawodników zrezygnowało ze startu w turnieju. Nie wystąpią przede wszystkim Roger Federer i Rafael Nadal, który zmaga się z problemami zdrowotnymi. W zaistniałych okolicznościach trudno wskazać wyraźnego faworyta. Gospodarze upatrują swojej szansy w 21-letnim Milosu Raoniciu, który jest jak do tej pory najbardziej utytułowanym zawodnikiem młodego pokolenia (wygrał 3 turnieje głównego cyklu). Rywalizacja deblowa 12 miesięcy temu padła łupem pary Michael Llodra/Nenad Zimonjić. W tym roku na starcie pojawili się Polacy: Marcin Matkowski i Mariusz Fyrstenberg (rozstawieni z numerem 3).
- Wątek poświęcony temu eventowi przed rokiem: klik!