T24: Queen's Club/Londyn, Halle 2013

[Mario]

Jacques jakbyś oglądał więcej jego meczów to byś pewnie nie opowiadał takich bzdur.

bh to baloniarstwo czystej wody

Szczerze mówiąc nie wiem skąd to wytrzasnąłeś. Oczywiście nie jest to uderzenie, z którego Monf notuje mnóstwo winnerów, ale takie coś to gruba przesada.



Wiem, powiesz, że to tylko jedna akcja, więc proponuje pooglądać trochę więcej jego meczów, szczególnie na początku turniejów, a na pewno zmienisz zdanie.

Slajsa brak

Kolejna wtopa, no chyba, że chodziło Ci o brak agresywnego slajsa w stylu Haasa, Feda, Mahut i kilku innych, ale wtedy mógłbyś powiedzieć, że większość atp nie ma tego uderzenia, a szczególnie ci z oburęcznym backhandem, swoją drogą to byłaby nawet prawda. Podsumowując nie uważam Gaela, za mistrza podciętego backhandu, ale na obecne realia jest to dość przyzwoite uderzenie.

Naprawdę nie wiem o co chodzi z tym talentem z kosmosu

Tutaj chyba nawet rozumiem Twój punkt widzenia. Dla Ciebie talent to przede wszystkim niesamowite czucie piłki, bardzo duża technika itp., itd. W sumie byłbym skłonny się zgodzić, bo to jest, jakby to ująć, najczystszy talent i Monfils takiego nie ma. Jednak ogromna łatwość przyspieszania piłki, umiejętność grania niesamowitych passing shotów, spora łatwość gry i mimo wszystko brak jakiegoś wybitnie słabego punktu (poza głową) to są spore atuty, predysponujące do nazwania go wielkim talentem. Tu znów odsyłam do głębszej lektury jego meczów.

woleje zaś to głównie akrobatyka nie żaden "boski touch"

Prawda, ale przynajmniej smecza umie zagrać.

[Jacques D.]

Jacques jakbyś oglądał więcej jego meczów to byś pewnie nie opowiadał takich bzdur.

Grabisz sobie...
Myślę, że przez tych kilka lat dobrych kilkadziesiąt się uzbierało. Myślę, że do rzetelnej oceny tyle wystarczy. Nie unikałem jego meczów jakoś specjalnie - jego tenis nie wywołuje u mnie odruchów wymiotnych jak gra np.Simona a tenisa ogólnie oglądam sporo więc i Monf czasem wpadnie w grafik.

bh to baloniarstwo czystej wody

Szczerze mówiąc nie wiem skąd to wytrzasnąłeś. Oczywiście nie jest to uderzenie, z którego Monf notuje mnóstwo winnerów, ale takie coś to gruba przesada.
.

Z niczego innego jak z owej "lektury meczów". Pamiętaj Mario, że mówimy o regule - Ferrer jak się postara też przyspieszy, ale zazwyczaj jego zagrania z tej strony (z drugiej zresztą też ) to bezpieczny lift U Monfa może nie jak u Ferrera, bardziej np. jak u Roddicka - od czasu do czasu płasko i szybciej, ale zazwyczaj w bezpieczną strefę z umiarkowaną rotacją - to jest u niego zagranie przede wszystkim na utrzymanie gry i tego nie obejdziesz.

Slajsa brak

Kolejna wtopa, no chyba, że chodziło Ci o brak agresywnego slajsa w stylu Haasa, Feda, Mahut i kilku innych, ale wtedy mógłbyś powiedzieć, że większość atp nie ma tego uderzenia, a szczególnie ci z oburęcznym backhandem, swoją drogą to byłaby nawet prawda. Podsumowując nie uważam Gaela, za mistrza podciętego backhandu, ale na obecne realia jest to dość przyzwoite uderzenie.

Oczywiście, że nie mają, jako że slajsem powinno się nazywać coś więcej niż martwą wrzutkę z której nawet Simon zaatakuje... Oczywiście hiperbolizuję, przejaskrawiam, ale faktem jest że slajs Monfa to raz, że rzadkie uderzenie, a dwa - do ziemi się nie przylepia, rotacja nie poraża - spokojnie możliwe do zaatakowania, co pokazywał nierzadko np. Federer.

Generalnie Monf to niestety pasywny zawodnik i na tym bazuje, co nieraz zresztą było mu zarzucane, bo jakiś potencjał w ataku ma - moim zdaniem mniejszy, niż się powszechnie przyjęło sądzić i to właśnie wypunktowuję.

Oczywiście minięcia, loby są pierwszej klasy i tu się niczego nie czepiam (przy takiej szybkości dobiegu i ustawianiu się to zresztą nie może dziwić). Ale co to znaczy "ogromna łatwość gry"? Radosne hasanie po korcie i przez 80% meczu liftowanie i to z obu stron - bo nawet ów osławiony fh jest najczęściej niestety grany bardzo bezpiecznie?
Dla mnie "łatwość gry" to przede wszystkim częste efektywne granie na pełnym ryzyku, częste winnery z obu stron z trudnych pozycji itd. Plus pełen repertuar techniczny. Coś takiego jak kiedyś miał Safin. Monfils ze swoją "metodą na tenis" na pewno do tego miana nie pretenduje, już prdzej Paire czy Gulbis.

[Mario]

U Monfa może nie jak u Ferrera, bardziej np. jak u Roddicka - od czasu do czasu płasko i szybciej, ale zazwyczaj w bezpieczną strefę z umiarkowaną rotacją - to jest u niego zagranie przede wszystkim na utrzymanie gry i tego nie obejdziesz.

I nie mam zamiaru obchodzić, Monf gra większość backhandów po przekątnej i szuka okazji na przestawienie się na forehand, to wszystko prawda. Mnie jednak chodzi bardziej o Twoje określenie "baloniarstwo czystej wody", bo tak można określić backhand Boredo, Gael jednak ma solidne przyspieszenie z lewej, co widać choćby w filmiku, który pokazałem. Inna sprawa, że zdecydowanie zbyt rzadko z tego atutu korzysta, ale o tym później.

Oczywiście, że nie mają, jako że slajsem powinno się nazywać coś więcej niż martwą wrzutkę z której nawet Simon zaatakuje...

Święta racja, ale w takim razie nie widzę sensu krytyki tego uderzenia, bo nie licząc ludzi z dawnej generacji to naprawdę mało kto ma pojęcie o slajsie.

slajs Monfa to raz, że rzadkie uderzenie, a dwa - do ziemi się nie przylepia, rotacja nie poraża - spokojnie możliwe do zaatakowania, co pokazywał nierzadko np. Federer.

Jak już wcześniej mówiłem, slajs w tenisie Gaela ma małe znaczenie, a braki w tym uderzeniu tak naprawdę widoczne są tylko na trawie i to w meczach z zawodnikami, o których wspominam wyżej, w skali roku jest to naprawdę mały odsetek.

Generalnie Monf to niestety pasywny zawodnik i na tym bazuje, co nieraz zresztą było mu zarzucane, bo jakiś potencjał w ataku ma - moim zdaniem mniejszy, niż się powszechnie przyjęło sądzić i to właśnie wypunktowuję.

I właśnie tu chyba między nami jest punkt sporny. Ty oceniasz potencjał Monfilsa w oparciu o jego grę w większości spotkań, co jest zresztą zrozumiałe. Ja z kolei patrzę przez pryzmat tego na co go stać, chociażby dwa pierwsze sety z Berdychem w RG, mecze z Nadalem w Doha, spotkanie z Murrayem i Fedem w Bercy itp. w tych meczach Francuz gra dosyć agresywnie, nie pajacuje, nie operuje pod bandami i właśnie po takich spotkaniach ja oceniam jego potencjał. Problem jak wiadomo leży w głowie, bo nie znalazł się jeszcze nikt taki i chyba się nie znajdzie, kto by namówił Gaela do takiej gry na co dzień.

Ale co to znaczy "ogromna łatwość gry"? Radosne hasanie po korcie i przez 80% meczu liftowanie i to z obu stron - bo nawet ów osławiony fh jest najczęściej niestety grany bardzo bezpiecznie?

Winnery grane czasem od niechcenia, strzały po linii z bardzo ciężkich pozycji, momentami świetne dropshoty. Skoro oglądasz go dosyć często (a wierzę Ci ) to powinieneś to dostrzec. Tak jak mówiłem problem leży w taktyce, bo argumenty czysto tenisowe on posiada i temu chyba nie zaprzeczysz?

już prędzej Paire czy Gulbis.

Gulbis to ze swoim obecnym forehandem na pewno nie pretenduje do tych z łatwością gry, Benek jak najbardziej tak.

[DUN I LOVE]

ATP Heritage: The Kings Of Queen's Club

Spoiler:

ATP HERITAGE PROGRAMME
ATP Heritage: The Kings Of Queen's Club
Queen's Club Honour Roll

Two months before he debuted at No. 1 in the ATP’s new rankings system, Ilie Nastase claimed his first grass-court title at The Queen’s Club - one of 14 trophies he’d lift that season.

Forty years on, the Aegon Championships continues to be a happy hunting ground for World No. 1s. Located five miles north of the All England Club and at the start of the four-week grass swing, Queen’s serves as an ideal form guide for Wimbledon.

Starting with John McEnroe’s triumph in 1979, the ATP World Tour 250 tournament has been won 24 times by players who have reached No. 1 in the Emirates ATP Rankings during their careers.

The distinguished list of champions, in addition to Nastase and McEnroe, includes Jimmy Connors, Boris Becker, Ivan Lendl, Stefan Edberg, Pete Sampras, Lleyton Hewitt, Andy Roddick and Rafael Nadal - in total 10 of the 16 year-end No. 1s honoured in the ATP Heritage Programme.

Seven of those players have won The Queen’s Club title numerous times, with McEnroe, Becker, Hewitt and Roddick leading the way with four apiece.

“This is one of the most special tournaments in my career,” said Hewitt, now 32, on his return to the Aegon Championships this week. “The prestige, you look at all the guys who’ve won it before me and after me, there are so many quality players. To have my name on the honour board here is fantastic.”



It took a monumental effort for Hewitt to add his name to the list of champions for the first time in 2000. Nineteen years of age, he defeated Goran Ivanisevic and Cedric Pioline before dethroning Sampras 6-4, 6-4 in the final. Sampras went on to win the Wimbledon title a couple weeks later and Ivanisevic the year after.

“It was obviously a big stage of my career to beat real grass-court specialists at that time, and I probably wasn’t the favourite to play my best on this surface,” Hewitt said, recalling his victory. “That gave me a lot of self-belief that I could step it up on this surface as well, and really play my game more from the back of the court... Obviously to knock off a guy like Pete Sampras on any grass court is a big thrill.”

Hewitt beat Sampras again in 2001 en route to the successful Queen’s defence and won the title for a third straight year in 2002, this time as the youngest World No. 1. He crowned that grass-court season with the Wimbledon trophy, joining Sampras (1995, ’99), Becker (1985), Connors (1982) and McEnroe (1981, ’84) as players to complete the Queen’s Club-Wimbledon double.

Nadal became the newest player to join the group in 2008. Two months before he ascended to No. 1 in the Emirates ATP Rankings, Nadal defeated Novak Djokovic in the Queen’s final 7-6(6), 7-5 to win his first title on grass. He then lifted the Wimbledon trophy by prevailing against five-time defending champion Roger Federer 6-4, 6-4, 6-7(5), 6-7(8), 9-7 in a match for the ages.

“Queen's is a big, important tournament played at a very nice, traditional club and it was an amazing feeling to win it in 2008 and then to fulfill my dream by winning Wimbledon,” said Nadal.

With two Aegon Championships titles under his belt and a current ranking of No. 2, Great Britain’s Andy Murray could be next in line to continue the great tradition of World No. 1s at The Queen’s Club.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... -Club.aspx

[Sempere]

Jestem pełen obaw przed meczem z Haasem, ale naiwnie liczę na triumf Federera. Come Roger! Kibicuję też dzisiaj Lleytonowi, zasłużył na finał w Queen's.

[Lleyton]

Jestem pełen obaw przed meczem z Haasem, ale naiwnie liczę na triumf Federera. Come Roger! Kibicuję też dzisiaj Lleytonowi, zasłużył na finał w Queen's.

Myślę że będą 3 sety i Lleyton zwycięży.

[jaccol55]

Uwaga: Została uwzględniona różnica czasu!

---

Queen's Club - plan gier na sobotę:

Kort Centralny, start o godz. 14:15.
Lleyton Hewitt (AUS) vs [5] Marin Cilic (CRO)
[1] Andy Murray (GBR) vs [4] Jo-Wilfried Tsonga (FRA)
[4] Alexander Peya (AUT)/Bruno Soares (BRA) vs [6] Julien Benneteau (FRA)/Nenad Zimonjic (SRB)
[1] Bob Bryan (USA)/Mike Bryan (USA) vs [3] Mahesh Bhupahi (IND)/Rohan Bopanna (IND)

---

Halle - plan gier na sobotę:

Kort Centralny, start o godz. 13:00.
[1] Roger Federer (SUI) vs [3] Tommy Haas (GER)

Nie przed godz. 16:00.
Mikhail Youzhny (RUS) vs [2] Richard Gasquet (FRA)
Philipp Kohlschreiber (GER)/Mikhail Youzhny (RUS) vs Daniele Bracciali (ITA)/Jonathan Erlich (ISR)

---

Wszystkie dotychczasowe wyniki można znaleźć na 1 stronie wątku.

[DUN I LOVE]

Fed w 3?

[Joao]

Fed w 3?

w 5

[grzes430]

Fed w 3?

w 5

Może inaczej, do 16:00 się wyrobią.

[Del Fed]

Oglądam od 5 gema, niestety w 6 wszystkie wymiany przegrane przez Feda, 2-4 dla Tommy'ego tym samym.

[DUN I LOVE]

Były 2 szanse na powrót do seta, ale się nie udało. Haas 6-3.

[Del Fed]

Teraz zaś od początku tego seta Rog przypomina mniej - więcej samego siebie, a nie swój cień. 3-0 w drugim.
E: set dla Roga 6-3. Wreszcie dobrze to wyglądało w dość ważnym meczu, były bp nawet na 6-2.

[DUN I LOVE]

Tym razem 6-3 dla Rogera. Za chwilę czas na 3. set.

[Del Fed]

No to Tommy sam się złamał na 2-1 w III. Nie należy tego teoretycznie już wypuścić, a jak będzie z Fedem, to się zobaczy.

[Lleyton]

I znowu leje

[DUN I LOVE]

Trochę nerwowo wyczekuję zakończenia. Za chwilę Roger będzie podawał na mecz.

[Shinoda]

Wygrał. Wydaje mi się ważnym to zwycięstwo z psychologicznego punktu widzenia u Federera. Pokonał tenisistę, z którym niewygodnie wygrać jest na trawie. Teoretycznie finał powinien być łatwiejszy.

Może w końcu w Queen's przestanie padać. Chcę Hewitta na korcie widzieć.

[Del Fed]

Udało się. Dwugemowa zapaść serwisowa w ostatniej odsłonie spotkania ze Niemca, została wykorzystana w połowie i jest awans Szwajcara do finału. W trzecim secie przez chwilę było nerwowo, ale Roger serwował dziś w II i III partii zbyt pewnie, aby powstało naprawdę realne zagrożenie.

[DUN I LOVE]

Jest drugi finał w tym roku. Mam nadzieję doczekać się tak upragnionego turniejowego sukcesu.

Może w końcu w Queen's przestanie padać. Chcę Hewitta na korcie widzieć.

Powrót do starych czasów, kiedy Rusty grywał regularnie w ostatnią sobotę turnieju.