Thanasi Kokkinakis

[Nando]

[DUN I LOVE]

Moment (pierwszy wygrany turniej)!

[Nando]

[Damian]

[Bombardiero]

[Bombardiero]

[Bombardiero]

[Bombardiero]

[Bombardiero]

[Bombardiero]

[robpal]

[DUN I LOVE]

Piekne obrazki. Start sezonu od bilansu 8-1, pierwszy tytuł w karierze i jest u podnoża bram Top-100. Kwestią 2 tygodni jest awans do setki IMO.

[Damian]

[Mario]

#1) Adelajda-2 2022


tennisnet.com

R1 Benoit Paire 64 60
R2 [2] John Isner 67(5) 76(5) 76(4)
QF [WC] Aleksandar Vukic 67(5) 63 62
SF [4] Marin Cilic 62 36 76(10)
W Arthur Rinderknech 67(6) 76(5) 63

[Damian]

Kokkinakis Claims First ATP Tour Title At Home In Adelaide

Spoiler:

Aussie faced gruelling path to title
Hometown hero Thanasi Kokkinakis claimed a dream maiden ATP Tour title at the Adelaide International 2 Saturday night after edging Frenchman Arthur Rinderknech 6-7(6), 7-6(5) 6-3 in a big-serving battle lasting two hours and 38 minutes.

After neither player conjured a break-point opportunity in the first two sets, the 25-year-old secured the winning break in the first game of the third set to electrify an already charged Adelaide crowd.

It is an emotional and validating victory for Kokkinakis, who reached a career-high ATP Ranking of No. 69 as a 19-year-old in 2015, only to see his career derailed by a devastating series of injuries.

"I wouldn't want to win my first title anywhere else," said Kokkinakis, who out-aced his opponent 18 to 15. "To my family, friends and coaches, what a ride it's been. You have seen me at my lowest lows and now the highest high. It's been a serious journey. For now I am so happy.

“I’ve been playing and practising on this court since I was eight or nine years old, coming here before school every day. I love this court so much.”


Coming into the week at No. 145 following a semi-final showing the week before in Adelaide, Kokkinakis will now turn his attention to the Australian Open, at which he required a wild card into the main draw.

Kokkinakis dropped serve just twice during his run to his second ATP Tour final (l. Querrey at Los Cabos, 2017) and did not offer the five-time All-American at Texas A&M University a break opportunity in tonight’s final.

Kokkinakis endured a gruelling path to the title, surviving three tie-breaks against John Isner in the second round, a come-from-behind three-set win over countryman Aleksandar Vukic in the quarter-finals and a 22-point third-set tie-break against Marin Cilic in the semi-finals, during which he saved two match points.

Little separated the players in the first set, which didn’t feature a break point opportunity or a mini-break until the final point of the tie-break, when Kokkinakis dumped a crosscourt forehand into the net. The dominance of the serve was hardly a surprise: Both players had dropped serve just twice coming into the final.

Kokkinakis went down a mini-break at the beginning of the second-set tie-break but quickly regained the momentum with a serious of heavy forehands and took the match to a third set, where he claimed the decisive break in the first game. He also broke Rinderknech in the final game of the match.

"When I saw that final ball went long, I don't think I've ever felt emotions like that.You grow up playing, you never know if it's ever going to happen," Kokkinakis said. "I made one final before. Down a set, down a mini break in the breaker. From then on, from 2-0 in the second set, I started to play really good tennis."

A five-time All-American at Texas A&M University (3 singles, 2 doubles), Rinderknech graduated from Mays Business School in 2018.

The 26-year-old ended 2021 at career-high No. 58 in the ATP Rankings after advancing to the Kitzbuehel semi-finals and by reaching six other ATP Tour quarter-finals en route to bagging 18 tour-level wins.

https://www.atptour.com/en/news/kokkina ... n-adelaide

[Bombardiero]

[Mario]

Nie licząc meczu z Cilicem, a w zasadzie kilkunastominutowej zapaści podczas tego spotkania, ani razu nie stracił serwisu Kokkinakis i bronił bodajże 3 bp (na dystansie jedenastu setów). Raczej każdy trochę bliżej śledzący poczynania Australijczyka zdawał sobie sprawę z potęgi jego serwisu, niemniej takie osiągnięcie zawsze zasługuje na uznanie.

Poza tym naprawdę konkretny tenis, serwis poparty dominującym forehandem i (znów) mocną głową to argumenty pozwalające osiągać duże sukcesy i wprawdzie wciąż są luki w tym repertuarze, niektóre do zniwelowania (siatka, backhand wciąż mógłby być lepszy, trochę więcej mieszania gry), z niektórymi trzeba będzie już chyba sobie radzić do końca tenisowych dni (return, takie sobie czucie defensywy i sytuacyjnych gierek), ale taki Kokkinakis to przynajmniej top 30 touru, a szczerze mówiąc, to pewnie więcej.

Sprawdziłem sobie, czy jakiś Australijczyk od czasów Hewitta wchodził w Australian Open z tak kozackim bilansem meczów i mamy Tomica (2013) z 8-0 (licząc Hopman Cup) oraz De Minaura w 2019 (8-1). Ciekawe ile jest tam jeszcze paliwa w baku, wypadałoby jednak w pierwszej rundzie zrobić swoje i dać przyzwoite spotkanie z Dulem, żeby uznać tę część sezonu za prawie idealną.

Kiedyś wspominałem, mimo że tych kontuzji było mnóstwo, to raczej nie były to urazy poważne, które miałyby jakiś wpływ na stan organizmu Thanasiego, dlatego można mieć nadzieję, że wszystko co najgorsze już za nim i stać go na w miarę duże granie przez kilka następnych lat.

[DUN I LOVE]

Kiedyś wspominałem, mimo że tych kontuzji było mnóstwo, to raczej nie były to urazy poważne, które miałyby jakiś wpływ na stan organizmu Thanasiego, dlatego można mieć nadzieję, że wszystko co najgorsze już za nim i stać go na w miarę duże granie przez kilka następnych lat.

Historia kontuzji wygląda jednak brutalnie:

[Mario]

A którą z nich sklasyfikowałbyś jako potencjalnie kończącą karierę? To już te problemy z plecami za juniora były bardziej niepokojące.

[DUN I LOVE]

Nie napisałem, że którekolwiek były. Po prostu wrzuciłem spis tego, co przeszedł, a przeszedł dużo.

Dobrze, że wygrał, bo jak Karol dzisiaj wymieniał wszystkich aktywnych, australijskich tenisistów z tytułem to raził w uszy brak Thanasiego w tym gronie. Na pewno jakaś bariera została przełamana. Nick ma ich 6, De Minaur 5, Tomic 4, ciekawe czy Thanasi rzuci im wyzwanie. Chyba z Alexem będzie najtrudniej, bo on wyciska jak cytrynę te 250 i na pewno coś mu wpadnie jeszcze.