Dzięki Bogu sezon na kortach twardych dobiegł końca – tak po porażce z Novakiem Djokoviciem w Miami w 2009 roku wypowiedział się Roger Federer. Ten sam szwajcarski tenisista po swoim ostatnim przegranym meczu wybiegał myślami na konferencji prasowej do turniejów na popularnym clay’u. Odczucia Federera zdają się podzielać inni tenisiści, którzy po wielu miesiącach biegania po betonowych kortach chcą poczuć pod nogami pierwszą naturalną nawierzchnię i pomarańczowy pył, a w powietrzu europejską wiosnę. Zmienia się teren zmagań tenisistów, jednak nie wydaje się, aby zmienił się układ sił. Wręcz przeciwnie – większość kibiców jeszcze mocniej liczy na Nadala i Djokovicia i właśnie tym, co powinno wzbudzać największe zainteresowanie w najbliższych miesiącach, jest rywalizacja Hiszpana z Serbem. Czy Rafa obroni przed Novakiem swoje mączkowe bastiony? Czy podbudowanemu zwycięstwami w Indian Wells i Miami Novakowi uda się wreszcie zdetronizować Rafę w Paryżu, gdzie z przerwą na 2009 rok rządzi on od 9 lat, i tym samym dołożyć do kolekcji jedyny brakujący tytuł wielkoszlemowy? Czy Nadala wciąż będzie stawiać się w roli tego, do którego należy wszystko i wszystkich mierzyć? Kto zaskoczy swoją dyspozycją, stanie się „czarnym koniem” i być może zakłóci panujący układ? Na te i kilka innych pytań fani tenisa ziemnego poznają odpowiedź w najbliższych miesiącach.
Faworyci:
Rafael Nadal – Hiszpan, który wydaje się największym przegranym dotychczasowej części sezonu, ostrzy sobie już zęby na sezon na kortach ziemnych i deklaruje swoją gotowość do gry. Rok temu, choć dominuje na ceglanej mączce nieprzerwanie od 2005 roku, kontynuował tu nowe otwarcie w swojej karierze. Po siedmiomiesięcznej przerwie wrócił świeży, spragniony gry i głodny zwycięstw, co pozwoliło mu ponownie wdrapać się na szczyt. Mimo że nie była to dominacja, do jakiej zdążył przyzwyczaić kibiców w poprzednich latach, zdobył wszystkie najważniejsze tytuły na clay’u poza Monte Carlo. W tym roku zechce zapewne odzyskać swoją twierdzę w Księstwie Monako, gdzie powinien złamać granicę 300 meczów wygranych na clay’u, i obronić pozostałe – w Barcelonie, Madrycie, Rzymie i Paryżu. Korty ziemne to wciąż należące do niego niezdobyte królestwo i bardzo często po trudach sezonu na kortach twardych odżywał on właśnie przy akompaniamencie mączkowego pyłu, wiatru i morza w Monte Carlo. Nasuwa się też pytanie - czy będzie miał tym razem więcej równorzędnych rywali, czy jedyną nadzieją na jego porażkę wciąż będzie Novak Djoković?
Novak Djoković - wygrywając w Indian Wells i Miami Serb zapewnił sobie potężny zastrzyk optymizmu przed sezonem na kortach ziemnych. W zmagania na europejskiej mączce Novak powinien zatem wejść będąc niezwykle pewnym siebie. To właśnie jego uznaje się jako najpoważniejszego przeciwnika Nadala. Choć Djoković od kilku lat nie kryje swoich ambicji związanych z paryskim Szlemem, to na Rafie znajduje się większa presja, a Serb powinien być bardziej zrelaksowany. W przeszłości udało mu się już zanotować nad Hiszpanem zwycięstwa we wszystkich trzech mączkowych Mastersach, jednak wciąż nie złamał jego hegemonii na RG. Jak będzie tym razem?
Pretendenci:
Za duetem faworytów typowanych do zebrania najpoważniejszych laurów na kortach ziemnych stoi grupa pretendentów, która zapewne chciałaby namieszać w poszczególnych turniejach (osłabiona brakiem Juana Martina Del Potro). Pozwolę sobie wyróżnić następujące nazwiska:
Roger Federer – po udanym początku sezonu na kortach twardych sympatycy Szwajcara zastanawiają się, czy Roger pójdzie za ciosem i zanotuje jakiś finał albo nawet zwycięstwo na czerwonej mączce. Jednak fakty nie stoją po jego stronie – w dwóch poprzednich sezonach wyłączając osobliwy turniej w Madrycie na niebieskim clay’u nie liczył się on na tej nawierzchni, a swój ostatni wielki mecz rozegrał na niej na RG 2011. Jeśli myśleć jednak o jakimś większym sukcesie Szwajcara, nasuwa się oczywisty warunek - uniknięcie po drodze Rafaela Nadala. Dodatkową ciekawość wzbudziło ostatnio przyjęcie przez Federera dzikiej karty do turnieju w Monte Carlo, gdzie pojawi się on po raz pierwszy od trzech lat.
Stanislas Wawrinka – czy po ostatnich porażkach i po tym jak ze Szwajcara zeszło już trochę presji towarzyszącej mu po wygraniu Australian Open, wreszcie się on przebudzi i znów zacznie nawiązywać walkę z najlepszymi? Zwłaszcza że na kortach ziemnych potrafi grać znakomicie, o czym świadczy chociażby zeszłoroczny finał w Madrycie. Jedno jest pewne – w tych rozważaniach nie można skreślać wielkoszlemowego mistrza.
David Ferrer – podczas zeszłorocznej kampanii na mączce Hiszpan potrafił dojść do finału RG, czym spełnił swoje marzenie, i w turniejach w Madrycie i Rzymie urywać sety Nadalowi. I choć od tamtego czasu David notuje spadek formy, to jednak nie można wykluczyć, że wojownik, w żyłach którego płynie ceglana krew, znów podniesie się do walki.
Fabio Fognini – począwszy od zeszłorocznego turnieju w Stuttgarcie Włoch zanotował efektowną serię zwycięstw na kortach ziemnych, a w ubiegłym tygodniu potwierdził swoją klasę w Pucharze Davisa. Czy formę z mniejszych turniejów (w tym w Ameryce Południowej) będzie w stanie przełożyć na główny cykl imprez na clay’u i osiągać wyniki na miarę półfinału Monte Carlo z poprzedniego sezonu?
Andy Murray – Szkot już wielokrotnie deklarował chęć poprawy swojej gry na kortach ziemnych, jednak za każdym razem okazywało się, że to zdecydowanie nie jego część sezonu. Wyraźna porażka z Fabio Fogninim w ramach Pucharu Davisu również zdaje się potwierdzać, że tak dysponowany Andy nie powinien liczyć się do czasu zmagań na trawie. Może jednak w sytuacji kiedy nikt na niego nie stawia, Murray zaskoczy?
Ciekawi także dyspozycja „młodych”, a w szczególności Grigora Dimitrova, który zabłysnął w zeszłym roku w Madrycie bijąc Djokovicia i z którym wciąż wiąże się spore oczekiwania.
Zapraszam do dyskusji!
![:]](./images/smilies/%5Bdblpt%5D%5D.gif ":]"){kind=small}
Jemu zawsze na clayu lepiej działał ten backhand, biegał za linią i regularnie przebijał te topspiny Rafy - skoro teraz poprawił BH, poprawił kondycję, że wytrzymał bez niczego trzy intensywne sety na australijskim słońcu z Nadalem, gdzie powinien prowadzić i tylko na jego życzenie tak nie było, czy wygrał w Acapulco po trzech deciderach pod rząd, powinno być znacznie lepiej. W Australii Dimitrow trafił z losowaniem, a potem Nadal gotów był sobie sprezentować decidera, tyle, że w Bułgarii nie obchodzą najwidoczniej Bożego Narodzenia i Grisza nie zrozumiał aluzji, a w Acapulco to równie dobrze mógł odpaść w ćwiartce. Test dla Dimitrowa, na ile faktycznie zrobił krok do przodu. Raonić robi regularnie dobre wyniki w mastersach, a Bułgar powinien mierzyć CO NAJMNIEJ równie wysoko, więc trochę bym wymagał. 
Więc jaki będzie ten sezon na ziemi? Przede wszystkim wydaje mi się, że Djoković powinien być w tym roku w pełni gotowy mentalnie na walkę z Nadalem. Myślę też, że będzie mocniejszy niż w zeszłym sezonie (mówię to pomimo zdobycia przez niego tytułu w Monte Carlo) i nie zaliczy żadnej wpadki jak wtedy z Dimitrovem i Berdychem. Z kolei Rafa po porażce w finale AO znowu potraktuje cegłę priorytetowo, ale chyba nie ma mowy o wygraniu wszystkich trzech Mastersów, bo może odpaść szybciej w Madrycie, a w dwóch pozostałych Mastersach pokonać go Djoković. Może po czterech z rzędu tytułach na RG nadszedł też czas na klęskę w Paryżu – zupełnie jak po czterech kolejnych zwycięstwach w 2009 roku. Nie dość, że Nadal już teraz ma za sobą bolesną porażkę w finale AO, bardzo wyraźną z Novakiem w Miami (tak wyraźną, że nawet ja nie pamiętam, kiedy on ostatnio przegrał tak wyraźnie z Serbem) i nie zdobył na razie w tym sezonie żadnego dużego tytułu (nawet Federer zapisał sobie na koncie przynajmniej Dubaj), to jeszcze mógłby niedługo stracić pozycję lidera na rzecz Djokovicia, który nie „trzyma” w dodatku żadnego Szlema (a Rafa dwa). Jeśli straciłby również RG i padła jego największa forteca, stałoby się wreszcie coś ciekawego. Co Ty na to?
Rafa tracący tytuły w turniejach na ziemi, a zwłaszcza w RG.!? 
Brrrr.!! 
Tego jestem pewna. Novak wydaje się byc na fali wznoszącej, wygrał z Rafą bardzo pewnie. Nadal na cegle będzie zapewne lepszym zawodnikiem niż na nawierzchni twardej. Nie mam pojęcia, jak to się potoczy. Każdy scenariusz jest możliwy, łącznie z tym, że ktoś jeszcze włączy się do walki. Cóż, "gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta". 
