Caroline Garcia

[DUN I LOVE]

To tylko pokazuje, jak ogromna jest składowa sukcesu w tym sporcie i nie wystarczy tylko talent + ciężka praca, gdy głowa nie dojeżdża, i to nawet nie w tym klasycznym, chokerskim ujęciu, a bardziej w kwestii nieradzenia sobie z oczekiwaniami, pozycją faworyta w większości spotkań etc.

W tym ujęciu chyba nie był taki najgorszy Federer.

[Mario]

To generalnie jest mocno niedoceniany aspekt, o którym sam specjalnie wiele nie myślałem. Większość tych topowych graczy rozgrywa 90% meczów z pozycji, w której w zasadzie niewiele jest do wygrania (tzn. jak wygrasz to spoko, ale przecież jesteś lepszy - musiałeś), a mnóstwo do stracenia, więc umiejętność utrzymywania się na topie przez lata i życie w takiej rzeczywistości, jest dla przeciętnego śmiertelnika praktycznie nieosiągalne. Wiadomo, masz mnóstwo ludzi obok siebie, niewiele na głowie (jakiś Djokovic raczej nie mierzy się z prozą dnia codziennego jak jakiś Kowalski), niemniej ta presja musi być olbrzymia i jak jesteś delikatny, jak wspominana Garcia, to chyba jesteś w dupie, mówiąc krótko.

[Nando]

[Art]

[Damian]

[Lucas]

[Lucas]

[Lucas]

Caro żegna się z turniejem

[Damian]

[Lucas]

[Mario]

Wczoraj gdzieś mi mignęło, nieźle. A to w dużej mierze pokłosie tych genialnych statystyk przy wykorzystywaniu break pointów. Poświęciłem kilka minut i 50% lub więcej miała w 13 z 35 meczów w sezonie (z czego 6 w pierwszych dwunastu, od tego czasu 7/23), plus w połowę roku doczekaliśmy się już takich kwiatków jak: 4/18, 1/8, 3/15, 2/16, 2/12, 3/16. Z Lisicką też było w pewnym momencie 0/11 i 2/13 ogółem.

Wiadomo, statystyki mają to do siebie, że w dłuższym okresie się uśredniają i istnieje duże prawdopodobieństwo, że za chwilę procenty podskoczą, ale naprawdę trzeba rozważyć normalną pozycję na returnie albo przynajmniej w miarę normalną, bo z niczego to wszystko się nie wzięło.

[Lucas]

Caro z tytułem w deblu

[Lucas]

[Lucas]

[Nando]

[Lucas]

[Lucas]

[Lucas]

[Kiefer]

[Nando]