System Hawk-Eye

[robpal]

Inspirowane wiadomym blogiem:
http://rotacjawsteczna.blog.pl/2013/01/ ... perymentu/

Co sądzicie? Techniczny bajer, dodający dramaturgii, czy niezbędny element wyposażenia każdego kortu?

[DUN I LOVE]

Za daleko zaszło - dzisiaj się już nikt z tego nie wycofa. W związku z tym przychylam się ku drugiej opcji - ruszyć głowami w centrali i zainstalować na każdym meczowym korcie. Niech nie kpią, że brakuje pieniędzy, bo od samych cyferek w profilach graczy na stornie ATP bolą oczy. A pomyśleć, że co najmniej drugie i trzecie tyle dostają 'pod stołem'.

[Robertinho]

Automatyczne sędziowanie - albo na początek arbiter sprawdzający każdą wątpliwą piłkę. System challengowy to wypaczenie idei sportu.

[DUN I LOVE]

Automatyczne sędziowanie - albo na początek arbiter sprawdzający każdą wątpliwą piłkę. System challengowy to wypaczenie idei sportu.

Doping też. No dobra, nie spamuję, wracamy do tematu.

Zgadzam się z powyższym, ale nie wyobrażam sobie, aby nagle z tego zrezygnowano - przecież gimbaza jasno dała Stopie do zrozumienia, że to fajna zabawa.

[robpal]

System challengowy to wypaczenie idei sportu.

A i owszem.
Tenis opiera się na umiejętności weryfikacji dwóch faktów 1) czy piłka przeszła nad siatką 2) czy zmieściła się w korcie. Po zagraniu piłki, dysponując Hawk-Eye, drugie zagadnienie jest automatycznie rozstrzygnięte. Dziwi mnie, że dla osoby obsługującej maszynę ZNANA jest odpowiedź, czy piłka była dobra, a jak zawodnik nie poprosi o challenge, to się nie dowie. Coś jest nie tak. Zamiast dążyć do prawidłowej i skutecznej weryfikacji, wiedza o miejscu lądowania piłki staje się jakąś niezwykłą tajemnicą. Powinno być na odwrót.
A przede wszystkim to o challenge powinien prosić sędzia, a nie zawodnik, czy też w ogóle powinno stołkowemu migać w tej maszynce przed nosem czy piłka była dobra, czy nie.

Tenis nie jest akurat sam pod tym względem. Czy to w krykiecie, czy w futbolu amerykańskim system challenge i powtórki także istnieją, a są brane na prośbę kapitana/trenera drużyny. Prawidłowo nkcjonuje to w rugby, gdzie to arbiter decyduje, czy wspomóc się powtórką.

[Robertinho]

Zgadzam się z Tobą w całości. Jeszcze tenis to sport, gdzie sytuacji "na styk" są w każdym meczu dziesiątki. I albo powinien być pan, który ogląda wątpliwe piłki i sygnalizuje sędziemu auty, albo arbiter prosi o sprawdzenie, można też to jakoś sprzęgnąć. W każdym razie obecna sytuacja prowadzi do tego, że wynik może być wypaczony, mimo że technicznie wiedza jest w zasięgu sędziego.

[SebastianK]

Ja to widzę tak.

1. System jest dobry w sensie takim, że eliminacja błędów jest dobra. Natomiast to, że ktoś dostaje 3 szanse w secie jest dziwne. Czemu nie 5 albo 7 ? Dlaczego w ogóle wprowadzać limit ?

2. Uważam, że Stopa ma rację w tym, że w jednym turnieju "warunki" powinny być dla wszystkich takie same. Czyli, że labo jest oko na wszystkich kortach albo nigdzie.

3. Co do wprowadzenia przenośnego systemu wszędzie to nie uważam tego za konieczne. W niektórych przypadkach koszt wynajęcia będzie nieopłacalny dla organizatorów. A dodatkowo
Wyobraź sobie taką sytuację. David Nalbandian na kortach Queens wścieka się na popsutą piłkę, podbiega do bandy i kopie kamerę systemu Hawk Eye zamiast sędziego. Efekt ? Zniszczona kamera, system nie działa, mecz przerwany. Na korcie nie można grać do czasu naprawy. TRAGEDIA A tak jak jest sędzie to rozmasuje i grają dalej

[Del Fed]

Dlaczego w ogóle wprowadzać limit ?

Siedem, nie, pewnie niektórzy graliby taktycznie, co by tylko i wyłącznie odspanąć po wymianie. Takie zjawiska by się nasiliły, choć są pewnie obecne.
System powinien być wszędzie, ponieważ każdy powinien mieć równe szanse i możliwości, by osiągnąć wynik, na jaki zasługuje. Wawrinka być może przez brak challengu przegrał QF. Nawet, jak to się nie zdarza za często, to wystarczy że się zdarza jeden jedyny raz, na x spotkań.
Ostatecznie zawodnik jest też tylko człowiekiem, więc może nie zobaczyć dobrej piłki, tak jak zdarza się to sędziom,. Niemniej, nic to nie zmienia, bo na końcu wszystkich rachunków przegrywa wyłącznie zawodnik. Zresztą nawet jeśli ma możliwość sprawdzenia, to z kolei "chowa ją na potem". Bo początek gema. A potem zagra ze 2 dobre pkt i okazuje się, że mogło być przełamanie, a jest równowaga i gem ponownie się odwraca, zresztą wiecie. To ew. przełamanie mogłoby zaś zmienić losy seta, co hipotetycznie mogłoby mieć zasadniczy wpływ na wynik meczu.
Jestem raczej za sędziowaniem w pełni elektronicznym, cóż skoro już zaczęli, to niech skończą.

[DUN I LOVE]

I albo powinien być pan, który ogląda wątpliwe piłki i sygnalizuje sędziemu auty, albo arbiter prosi o sprawdzenie, można też to jakoś sprzęgnąć.

Sędzia i tak będzie oddalał od siebie wszelkiej maści odpowiedzialność i prosił o weryfikację za każdym razem, kiedy zobaczy wrogą minę zainteresowanego zawodnika.

[Joao]

I albo powinien być pan, który ogląda wątpliwe piłki i sygnalizuje sędziemu auty, albo arbiter prosi o sprawdzenie, można też to jakoś sprzęgnąć.

Jestem za tą pierwszą opcją, nawet w wersji radykalnej czyli, że specjalny pan siedzi sobie przed monitorkiem i ma challange z każdej akcji, jeżeli werdykt głównego lub liniowych się nie zgadza ze stanem faktycznym to naciska specjalny przycisk i sędziemu głównemu wyświetla się info o błędnej decyzji oraz obraz challengu.

[grzes430]

A czy to nie jest tak, że dyskusja znów się zaczęła od jednego meczu Janowicza?
Tylko 3 próby sprawdzania? No dobrze, ale jeśli jesteś pewny że był aut i tak faktycznie będzie to tej szansy nie tracisz. Federer w meczu z Raonicem straciłby 2 punkty po asach, których nie było - odległość od linii koło 1mm. Zawodnicy mają i tak lepiej od takich siatkarzy, którzy nawet jak mają rację to tracą szansę. Dodatkowo mecze trwałyby nieco dłużej. Dla mnie system jest dobry, jedynie co bym zmienił to obsłużyłbym każdy turniejowy kort w Hawk Eye.

[Robertinho]

Grzesiek, ale problemem nie jest Hawk-Eye, tylko system challenge. Bo oczywiście, że to co jest, już pomaga. Ale beznadziejna jest sytuacja, gdzie albo zawodnik nie ma już prób, albo nie sprawdzi, bo nie zauważył autu. Albo boi się sprawdzić, bo ma jedną próbę. I takie sytuacje można mnożyć. A system cały czas monitoruje linie i po chwili widzimy na ekranie, że kogoś okradziono. Albo i nie widzimy, bo realizator celowo tego nie pokazuje, żeby widzowie się nie denerwowali, że są świadkami wypaczenia wyniku.

Zauważ tu logiczną sprzeczność - zawodnik najpierw ocenia "na oko", co jest cokolwiek głupie przy piłkach po drugiej stronie kortu, a dopiero na tej podstawie prosi o sprawdzenie elektroniczne. Sędzia będący metr od linii się myli, a tenisista ma widzieć? Chodzi o to, żeby system rozbudować i udoskonalić, tak, by każdy aut był wyłapywany. Na pewno będzie się wiązać to z kosztami, ale to co się tej chwili dzieje, to nawet nie jest półśrodek.

[MG FCB]

Wydaje mi się, że system Challenge, niektórym się podoba, bo można sobie popatrzeć i się poemocjonować weszła czy nie, choć czasami wypacza to wyniki meczów.Według mnie powinien być on zainstalowany na wszystkich kortach i do dyspozycjii powinien mieć go sędzia lub specjalny arbiter jest to na tę chwilę chyba najlepsze rozwiązanie.

[robpal]

Co mi się jeszcze nie podoba, to to, że obecne sędziowanie jest trochę wg reguły "wszyscy się zgadzamy". Jeśli zawodnicy i stołkowy mają takie samo zdanie o piłce, to przechodzi się do kolejnego punktu. A opinia osób na korcie akurat nie powinna mieć żadnego wpływu na rozstrzygnięcie.

[wyczesany]

Ja to widzę tak.

1. System jest dobry w sensie takim, że eliminacja błędów jest dobra. Natomiast to, że ktoś dostaje 3 szanse w secie jest dziwne. Czemu nie 5 albo 7 ? Dlaczego w ogóle wprowadzać limit ?

Jakby nie było limitów to Serbowie zamiast medicali sprawdzali by "czelendże" przeciwników.

[Sempere]

They Said What? Check Marks



“I don’t think we need it. There are ball marks on clay, and our chair umpires are used to checking the marks when needed, so why would we need Hawk-Eye?”—Gilbert Ysern, a former umpire and director general of the French Open, to the New York Times in 2009.

Watching the first stirrings of the clay-court season in Europe this morning, I again found myself wondering why red-clay tournaments persist in ignoring the advances brought to the game by the electronic line-calling system known as Hawk-Eye.

I can see why the French Open and other major clay events resisted at the outset. The technology was unproven and—as we came to learn—not quite as accurate as first thought. The price was prohibitive. And, of course, there was (and still is) the sentimental attachment to the tradition of chair umpires climbing down and dashing over to examine a mark at the request of a player.

This can be quite a spectacle, especially with a portly umpire. Let’s be honest about this—haven’t you secretly hoped that an official might tumble off his perch in his hurry to get down, or rip the back of his trousers as he dashes over to study the mark left by the ball? Undeniably, mark-checking is a charming nod toward history and a quaint tennis ritual, like a player lifting his hand in apology after he hits a let-cord winner.

But since those early years, Hawk-Eye has become not only ubiquitous but presumably less expensive as critics—including players—have been won over, the fan-friendly benefits have become obvious, and the demand has increased. And Hawk-Eye has become truly accurate: To within 3.6 millimeters, according to its inventor, Englishman Paul Hawkins.

Alright, I can hear the stock arguments against this, starting with the traditionalist voice defending the forensics of ball marks and ending with the reasonable point that the gain—if any—would not justify the financial outlay. Let’s remember, too, that Hawk-Eye still doesn’t exist on all courts of any event that doesn’t have the financial backing of Oracle founder Larry Ellison, the owner of the all-Hawk-Eye, all-the-time Indian Wells tournament.

But keep in mind that there are still periodic conflicts about both mark location and proximity to the line. Sometimes, player and umpire argue over the mark being examined. And in an age when television uses Hawk-Eye-like technology even when the system is not in effect, tournament officials are just asking for trouble if they don’t use what technology is available. There has yet to be a big dispute over a mark at a critical moment in a tournament, but it’s bound to happen.

In Monte Carlo this week, you have one “system” on court (the human one, which is the final word) and another coming from the TV booth, which uses Hawk-Eye-like imaging to show where shots landed.

How about we start with this: An experiment in which Hawk-Eye covers a match and then officials compare its projections with the “human” technology of mark-checking. The experiment would need to be done a few times, given that many matches are free of disagreements over marks and calls. If there’s no discrepancy between the Hawk-Eye results and the decisions made by umpires, then Ysern and his like are vindicated. But if there’s a difference, something is wrong somewhere and needs to be fixed.

http://www.tennis.com/pro-game/2013/04/ ... XObJUpFt_Y

[DUN I LOVE]

Jakieś przemyślenia? Rożne były głosy, ale dziś chyba trudno sobie wyobrazić światowy tenis bez tego wynalazku.

[Mario]

Tak, masz rację, Dawid.

Pozdrawiam i życzę miłego dnia!

[Razing]

Jeśli zawodnik będzie miał rację sprawdzając ślad to nie powinien tracić challengu. Analogicznie jeśli się pomyli to wtedy go traci. I w tym wypadku liczba 3 challengów byłaby ok. Oraz tak jak ktoś wspomniał powinny być challenge od sędziów ale w tym wypadku nie ma co oczekiwać. Brakowało by jaj, skoro brakuje ich nawet do pilnowania czasu między serwisami.

[DUN I LOVE]

Jeśli zawodnik będzie miał rację sprawdzając ślad to nie powinien tracić challengu. Analogicznie jeśli się pomyli to wtedy go traci. I w tym wypadku liczba 3 challengów byłaby ok.

Tak właśnie jest.