Wimbledon 2015

[lake]

No dla mnie Wimbledon ma zdecydowanie najkrótszy staż jeżeli chodzi o oglądanie, bo chyba dopiero od 2007. Za nic nie potrafię sobie przypomnieć czy 2005-2006 to był tylko livescore czy już na streamach leciałem. Finał 2007 pamiętam już za to doskonale. Stream wrzucony na TV. Skończył się coś koło 18.30-18.40. Zdruzgotany po 5 secie szybko do samochodu i na szkolenie do Krakowa od poniedziałku Cudem wyżebrałem kolacje w hotelu po 21 Oczywiście mam na myśli regularne oglądanie, bo np mecz Sampras - Krajicek i finał z Washingtonem pamiętam doskonale, że oglądałem. Tylko czy na żywo czy z otworzenia? Pamiętam też Edberga z Tillströmem, to chyba był jego ostatni mecz w Wimbledonie. Nadalito, Bogdan, Sebastian pamiętacie kto to pokazywał bo młodzieży nie pytam

[DUN I LOVE]

Novak wygrał wczoraj swój 200. mecz w turnieju wielkoszlemowym.

1. Roger Federer - 291
2. Jimmy Connors - 233
3. Andre Agassi - 224
4. Ivan Lendl - 222
5. Pete Sampras - 203
6. Novak Djoković - 200
7. Rafael Nadal - 196
8. Stefan Edberg - 178
9. John McEnroe - 167
10. Boris Becker - 163

[lake]

Do dychy wleźliśmy zdaję się?

[Lleyton]

Novak wygrał wczoraj swój 200. mecz w turnieju wielkoszlemowym.

1. Roger Federer - 291
2. Jimmy Connors - 233
3. Andre Agassi - 224
4. Ivan Lendl - 222
5. Pete Sampras - 203
6. Novak Djoković - 200
7. Rafael Nadal - 196
8. Stefan Edberg - 178
9. John McEnroe - 167
10. Boris Becker - 163

Roger zostanie na pierwszym miejscu.

[grzes430]

Ale Connorsa powinniśmy dogonić.

[Lleyton]

Ale Connorsa powinniśmy dogonić.

A to na luzie.

[Joao]

Novak wygrał wczoraj swój 200. mecz w turnieju wielkoszlemowym.

1. Roger Federer - 291
2. Jimmy Connors - 233
3. Andre Agassi - 224
4. Ivan Lendl - 222
5. Pete Sampras - 203
6. Novak Djoković - 200
7. Rafael Nadal - 196
8. Stefan Edberg - 178
9. John McEnroe - 167
10. Boris Becker - 163

Fedziu blisko 300 zwycięstw

[Lucas]

'Night Fever' With Novak & Serena

Spoiler:

Wimbledon champs resurrect forgotten tradition at Champions' Dinner
Having tied his coach Boris Becker’s three Wimbledon crowns with victory over Roger Federer in Sunday’s final at The Championships, Novak Djokovic matched Becker again as he resurrected a Wimbledon myth at the Champions’ Dinner.
Upon hearing that Becker and Martina Navratilova were the last two Wimbledon champions to share a dance at the celebratory dinner in 1986, Djokovic suggested to All England Club Chairman, Philip Brook, and ladies’ singles champion, Serena Williams, that it was time to bring back the tradition.
The result? Boogying on down to ‘Night Fever’ at London’s Guildhall…
"There was no practice,” Djokovic told assembled media at the All England Club on Monday morning. “It's a tradition that has been a bit forgotten - I think the last year they had a dance between the two champions was 1986. I was very pleased, because Serena is a great dancer.
"I had been thinking more of a waltz or something. Something sophisticated let's say, something to blend in with the environment of the beautiful hall where we had the dinner yesterday. But Serena wanted to move a little bit more. So then we considered other options and 'Night Fever' came to life. So you can imagine how that looked!"
Read Final Match Report | Read Djokovic Reaction
Indeed, a Wimbledon champion’s duties are far from complete when he takes his leave of Centre Court. After capturing his ninth Grand Slam championship at Wimbledon on Sunday afternoon, Djokovic spent 90 minutes talking to the world’s media before attending the Champions’ Dinner at the Guildhall in central London with his wife, Jelena, and team.
The Belgrade native was then back at the All England Club at 11:20am on Monday morning for one more hour of press duties. After a 15-minute press conference, with five minutes at the end for Serbian press, Djokovic crossed live to New York for an appearance with Charlie Rose on CBS This Morning before speaking to BBC, Sky, CNBC, CNN and ATP World Tour Uncovered.
"There is always room for improvement and I think that's something that is positive and keeps me going,” World No. 1 Djokovic responded, when asked if he is at the peak of his powers. “The top players are all very self-critical. We all want to work harder than the other guys so that's something that's always in the back of your mind and gives you a lot of motivation. I know I can get my game to a higher level and I have a tendency to do so.
"I find it easy to motivate myself with the people around me. It's a responsibility for me to keep going and bring joy to myself and these people. As a 28 year old I feel like I have many years in front of me.”

http://www.atpworldtour.com/en/news/wim ... ons-dinner

[DUN I LOVE]

Nie wiem, co sobie wyobrażałem i na co miałem nadzieję, ale kaca mam tak dużego, że nawet forum i ls nie chce się odpalać.

[lake]

Przejdzie Ci. Ale ciekawi mnie co gorsze z perspektywy fana RF, przegrać finał z Nadalem czy dwa z Koko?

[DUN I LOVE]

Przegrać finał z kimkolwiek to największy ból 4 liter. Nie znoszę przegrywanych finałów.

[Advantage]

Myślisz, że Roger zagra jeszcze kiedyś w takim finale?

Minęły trzy dni od meczu, a ja dalej nie mogę się z tym pogodzić.

[Robertinho]

Przejdzie Ci. Ale ciekawi mnie co gorsze z perspektywy fana RF, przegrać finał z Nadalem czy dwa z Koko?

Przegrać finał w wieku prawie 34 lat. Bo marnowanie kolejnych "ostatnich szans" boli podwójnie.

[Rroggerr]

Okrutny turniej. Trudno wyobrazić sobie inny końcowy wynik, inny kształt finału, a i ciężko było kibicować niespodziankom, które ostatecznie mogłyby dać tylko kuriozalny kształt turnieju vide jakiś run Gasqueta, innego Andersona, Murrole w finale czy mismatche w semi. Beton level the hardest.

Dominacja Djokovicia we fab4 jest w tym momencie niesamowita - Federer ograny b2b w finale swojego ulubionego Szlema, Nadala nie ma, Murray przegrał ileś tam meczów z rzędu - porażki ze Stanem może i bolesne, ale czy mają taki wpływ na całokształt? Wbrew powszechnej opinii - no chyba jednak nie. Idealny/najgorszy z możliwych tenisista na piękne/kiepskie czasy - skreślić niepotrzebne. Podziwiać jednak pomimo niechęci trzeba.

[lake]

Przejdzie Ci. Ale ciekawi mnie co gorsze z perspektywy fana RF, przegrać finał z Nadalem czy dwa z Koko?

Przegrać finał w wieku prawie 34 lat. Bo marnowanie kolejnych "ostatnich szans" boli podwójnie.

Boję się że my nawet tego nie będziemy mieć. To już nawet nie chodzi o paliwo baku. Raczej silnik zajechany. Niby przebieg wciąż mniejszy ale jednak ciągle na wysokich obrotach i po paru remontach.

Dominacja Djokovicia we fab4 jest w tym momencie niesamowita - Federer ograny b2b w finale swojego ulubionego Szlema, Nadala nie ma, Murray przegrał ileś tam meczów z rzędu - porażki ze Stanem może i bolesne, ale czy mają taki wpływ na całokształt? Wbrew powszechnej opinii - no chyba jednak nie. Idealny/najgorszy z możliwych tenisista na piękne/kiepskie czasy - skreślić niepotrzebne. Podziwiać jednak pomimo niechęci trzeba.

Trudno się nie zgodzić. Z drugiej strony szykuje się dominacja na kształt tej z 2006-07 tylko wykonawca jakby mniej szlachetny. Absolutnie się nie czepiam. Też mnie to przeraża.

E: może lepiej już zamknąć ten wątek?

[DUN I LOVE]

Lepiej. W sobotę planuje nadrobić wszystkie "techniczne" zaległości na forum.

[Robertinho]

Mario jeszcze się musi wypowiedzieć.

[Mario]

Gilles Simon w ćwierćfinale, Gasquet w półfinale, Djokovic z tytułem - sporo jak na jeden turniej. Niby z drugiego tygodnia widziałem może z 3 sety (z czego 2 u Radwańskiej), ale nie zmienia to faktu, że miarka się przebrała. O ile dwaj Francuzi następny raz tak daleko zawędrują w Szlemie mniej więcej nigdy i generalnie te ich runy nikomu wielkiej krzywdy nie zrobiły (szczególnie ten Simona, gdzie alternatywą był Berdych), tak 3 triumf w Londynie Serba to po prostu przegięcie. Mówimy o facecie, który praktycznie w każdym spotkaniu choć raz skompromituje się przy siatce, który w starciach z atakującymi zawodnikami długimi minutami nawet nie próbuje przejąć inicjatywy, i który generalnie niezbyt pewnie czuje się w ataku. Wypisz wymaluj trawiasty dominator...

No cóż, takie czasy, trzeba przeczekać, problem w tym, że zapału na to czekanie jakby mniej. Chyba pora zmniejszyć dawki w najbliższych tygodniach...

Zawiódł mnie Federer, podobno grał lepiej niż rok temu, a skończył nawet gorzej. Jeśli wszystko korzystnie się ułoży, to może jeszcze Szlema wygrać (najbliższe US Open i być może Wimbledon, czyli 2 okazje), ale nie sposób pominąć fakt, że w niedzielę ostatecznie dowiódł, że bez szczęśliwych zbiegów okoliczności, to on już w najważniejszych turniejach nie wygra...

[Agaton]

Też witam wszystkich forumowiczów . Chciałbym odnieść się do wspomnianej kwestii kibiców. Wszyscy, czasem nieświadomie, stajemy się powoli więźniami różnorakich cyferek, a to wciąż tylko jedna i wcale nie najważniejsza składowa sportu. Przecież istotą każdej rywalizacji są emocje, zarówno te pozytywne i negatywne. I właśnie z tego powodu ulotny geniusz Federera przyciąga moim zdaniem tak wielu fanów, którzy potrafią się niezwykle emocjonalnie zaangażować w jego mecze, o czym najlepiej świadczy pofinałowa stypa. Momenty zagubienia Federera dodają glorii chwilom jego tenisowej magii, co czasem nawet jego fanom trudno zaakceptować. Drugi aspekt, do którego chciałem się odnieść, to ocena tego turnieju z perspektywy Szwajcara. Naprawdę, półfinały z Szanghaju czy tegorocznego Wimbledonu są dla mnie ważniejsze niż kolejne tytuły, nawet te wielkoszlemowe. Przecież za kilka lat będziemy tęsknić głównie za grą Helweta(nawet tą dzisiejszą z nielicznymi przebłyskami magii zza chmur sportowej starości) a nie za jego rekordami czy tytułami. Wystarczy spojrzeć na postacie Safina czy Nalbandiana. Wszyscy znamy ich osiągnięcia a z jakim wzruszeniem wspominamy ich grę. Podsumowując, wiek 34 lat to nie pora na podrasowywanie własnej gablotki za wszelką cenę, lecz czas na radość z samej gry w tenisa, co Szwajcar nam w dużej mierze oferuje. Tytuły można traktować jako ewentualny dodatek. A ponadto, z perspektywy fana wygrana wygranej nie równa. Przykładowe Cincinnati 2009 oraz 2015 w przypadku Rogera(różnica formy). Oczywiście, pokonywanie własnych słabości też ma swój smaczek- w kontekście wygrywania ze słabszą grą, ale nie powinno stanowić celu samego w sobie. Oczywiście, to moje subiektywne odczucia. Każdy może postrzegać dyscyplinę na swój własny sposób. Podsumowując, dziękuję Federerowi z całego serca za ten turniej, bo znowu wybił się choć raz ponad przeciętność a tych wzlotów w dzisiejszym tourze tak brak...

[Lucas]