US Open 2014

[robpal]

Wiesz, Mario, z Djokoviciem grał na RG i Wimbledonie i znacznie lepiej dysponowanemu Serbowi (niż w NY) dał dwa ciężkie mecze. Zakładając, że głowa by nie siadła (a w QF, SF i F nie siadła), myślę, że by go poskładał.

[Mario]

Też tak uważam, ale właśnie pamiętając ten Wimbledon gdzie Djoko grał prawie to samo co tutaj, chciałbym po prostu to zobaczyć.

[Lucas]

Jeśli chodzi o finał to widowisko bez rewelacji, ale Cilic zaprezentował naprawdę dobry poziom. Przede wszystkim był bardzo pewny siebie i wierzył, że może wygrać. Panował nad spotkaniem od początku do końca, a na Jego petardy nie było odpowiedzi.

Do Kei nie mam pretensji zagrał kilka fajnych meczów tutaj, samą wolą walki nie pokona się gracza usposobionego tak jak Chorwat wczoraj. Tak pomyślałem, że jedyny mecz, w którym Japończyk mógł zaoszczędzić nieco energii to ten z Raonicem. Jego droga do finału była jednak trudniejsza od drogi nowego Mistrza (także styl Cilica pozwalał mu szybciej gromić rywali) i w końcu to się zemściło. Myślę, że Kei dostanie kolejną szansę, a tymczasem czapki z głów przed Marinem, US Open ma nowego króla.

Ciekawa kwestia się tu przewinęła, ktoś zastanawiał się, jak Nadal poradziłby sobie z takim Cilicem. Nie od dziś wiadomo, że Hiszpan ma problem z bombardierami, ale myślę, że byłoby to inne spotkanie niż to z Federerem, czy finałowe. Rafa ma to do siebie, że nawet jak mu nie idzie na returnie to wisi w swoich gemach serwisowych i czeka na jedną jedyną okazję. Nishikori odebrał podanie Chorwatowi, Roger też, więc nie było tak, że nie dało się Go przełamać. Już leworęczna gra Hiszpana powodowałaby, że Cilic musiałby podawać inaczej, także nie podejrzewam, by nasz nowy Mistrz zmiótł Nadala w 3,postawiłbym na Hiszpana w 5. Bardziej niewygodny dla Rafy jest raczej Nishikori, bo potrafi pociągnąć wymianę i ma ten backhand po linii, który najlepiej napoczyna Majorkanina. Z Kei`em z meczu z Wawrinką, Nadal mógłby jak najbardziej przegrać i to niekoniecznie na najdłuższym dystansie.

[Jacques D.]

Cilic jest chyba ostatnią osobą, którą podejrzewałbym o wygranie Szlema.

Rozumiem, że swoich ulubieńców byś o to bardziej podejrzewał?

Tak czekałem aż ktoś nie załapie, nie spodziewałem się jednak, że to będziesz Ty. Chyba logiczne, że miałem na myśli ludzi kręcących się od czasu do czasu przynajmniej w ćwiartkach Szlema, czyli powiedzmy top 20 plus kilka nazwisk. Tak więc Mahut albo inny pożal się Boże Stephane Robert do tego grona nie należą. Jeśli chodzi o Monfilsa, to przyznaję, nawet on był wyżej w mojej hierarchii. Już wyjaśniam dlaczego...

Pisząc o ulubieńcach miałem na myśli głównie Monfilsa, ale też i Tsongę tudzież Verdasco (pisałeś kiedyś, że bardzo lubisz tego ostatniego, dobrze pamiętam?). W sumie to nawet Llodra kręcił się w okolicach top 20, a jego osiągnięcia chyba nie pozwalają go ustawić razem z Mahutem i Robertem, prawda? żadnego z nich nie postawiłbym przed Ciliciem w kolejce do wygrania WS. A już zwłaszcza Monfilsa, człowieka, który w wieku 28 lat wciąż jest na bakier z jakąkolwiek taktyką i profesjonalnym podejściem do sportu, który w najważniejszych momentach zupełnie nie wie, co ma grać, który ma kosmiczne problemy z konsekwentnym rozegraniem jednego bardziej wymagającego meczu. Plus zdrowie, bilans finałów 5-16 i bardzo przecenione moim zdaniem umiejętności (nawet jeśli jest niezłym tenisistą). Tsonga oczywiście papiery czysto tenisowe na Szlema ma, ale dla mnie ten człowiek powiedział o sobie wszystko, gdy grając tenis życia oddał półżywemu przeciwnikowi wielki tytuł w jeden z bardziej absurdalnych możliwych sposobów. Verdasco to podobny przypadek jeśli chodzi o mentalność, permanentna kontuzja mózgu poza tym nie ma co się oszukiwać - na zbliżonym poziomie do AO 09 to on już nie zagra.
Jak na tym tle prezentuje się Cilic? Błysnął trochę w 2010, sfrajerzył kilka większych meczów, trochę nie wiedział przez dłuższy czas, w którą stronę tenisowo pójść (w czasach wybitnie niekorzystnych dla ofensorów nie jest to aż tak szokujące). Od 4 lat głównie wegetował, natomiast daleko mu na pewno do spektakularnych "osiągnięć" wyżej wymienionych. Dla mnie bardzo zbliżony przypadek do Soderlinga pre-2009, z tą różnicą, że Robin przed przyjściem Normana łupał po płotach, szalał na korcie a Marin mieszał naturalną dla siebie agresję z nieefektywną przebijanką. W obu przypadkach potrzeba było tylko klarownego spojrzenia na ich tenis z dystansu i nakierowania go na naturalne dla zawodnika tory, w przypadku Twoich ulubieńców potrzeba niestety o wiele więcej.

[Lleyton]

W ten oto sposób, możemy się spodziewać Marina na turnieju mistrzów w Londynie.

[grzes430]

US OPEN 2014
CILIC OVERPOWERS NISHIKORI: HOW THE US OPEN FINAL WAS WON
New York, U.S.A.

Spoiler:

Marin Cilic captured his first Grand Slam championship on Monday evening in New York as he defeated Kei Nishikori 6-3, 6-3, 6-3 in the US Open final.

Cilic is the first Croat to win a major title since his coach, Goran Ivanisevic, triumphed at Wimbledon 13 years ago (d. Rafter). Both Cilic and Nishikori were contesting their first Grand Slam final after stunning the top two seeds on Super Saturday.

Cilic Crowned Champion

An inspired Cilic did not drop a set in his final three matches at Flushing Meadows, having also ousted sixth seed Tomas Berdych and five-time former champion Roger Federer in straight sets. He claimed his third win in eight meetings with Nishikori, ending a run of three straight defeats to the Japanese No. 1.

See how the final unfolded.

Buy Tickets | TV Schedule | Watch Live Online

FIRST SET – Cilic 6-3
Cilic came under pressure early on Arthur Ashe Stadium, but after surviving an early break point, would go on to dominate the opener. Down 30/40 in his first service game, the Croat rifled a forehand crosscourt winner and did not look back. Indeed, while Cilic settled into his rhythm in the chilly, slower conditions, Nishikori struggled to shake off his nerves. As the Japanese jigged around on the baseline and tried to loosen his shoulders, Cilic began to swing freely, hitting 11 winners and limiting Nishikori to just two. He went on to serve out the opener in 33 minutes.

SECOND SET - Cilic 6-3
Picking up where he left off in his straight-sets semi-final win over Federer, Cilic made a strong start to the second set. With Nishikori trying to force his baseline play, the Japanese sent a forehand long to gift Cilic a 0/40 lead in the third game. Nishikori fired himself up as he fought back to deuce, but Cilic earned a fourth break point as he cracked a forehand winner off a short ball from Nishikori and converted as Nishikori dumped a backhand into the net.

Nishikori began to show signs of making inroads in Cilic’s service game as he went up 15/40 in the fourth game, but the Croat held him off for a 3-1 lead and, after a love service game, teed off on his forehand in the seventh game to break Nishikori again.

Serving for the set, Cilic finally blinked. After saving two break points to level at deuce, the right-hander stopped play, thinking Nishikori’s shot had gone long of the baseline. The electronic review showed the ball to have clipped the line and Nishikori finally broke Cilic’s serve as the Croat over-hit his forehand. But the Japanese could not keep the errors out of his own game. A smash into the net gave Cilic a set point and the Croat nailed a forehand winner into the corner to claim the second set in 37 minutes, taking advantage of 12 unforced errors from Nishikori.

CilicTHIRD SET – Cilic 6-3
The effects of playing 14 sets in his past three matches began to take their toll on Nishikori in the third set, with the Japanese forced to rely more on hand skills than foot speed as he attempted to mount a comeback. Cilic was swift to pounce. The Croat outlasted Nishikori in a lengthy baseline exchange on break point in the fourth game and took a 3-1 lead as Nishikori sent a backhand wide.

Nishikori staged a last stand in the seventh game. But on two of his three break point chances, the Japanese was guilty of failing to return a second serve and was denied on the other by an ace. A booming backhand up the line clinched the game for Cilic, who roared his delight as he moved to within one game of victory.

Nishikori held to force Cilic to serve for the championship and, just as was the case when he knocked Federer out the tournament in the semi-finals, the Croat did not falter. A hold to 15, clinched with a backhand crosscourt winner, saw him triumph in one hour and 54 minutes. After a quick jog to the player box, Cilic was embracing his support team, led by coach Ivanisevic.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... ikori.aspx

[no-handed backhand]

Na którym miejscu w rankingu będzie się teraz znajdować Cilic? Bo na stronie jeszcze nie uwzględnili jego zwycięstwa.

[Lleyton]

Na którym miejscu w rankingu będzie się teraz znajdować Cilic? Bo na stronie jeszcze nie uwzględnili jego zwycięstwa.

12.

[Mario]

Nie chcę mi się cytować, odnoszę się do wpisu Jacquesa.

Generalnie wiem do czego ta dyskusja zmierza - do niczego. Jeden zostanie przy swoim, drugi też i jedyne co stracimy to czas pisząc swoje posty. Ale niech stracę i tak nie mam co robić przez najbliższą godzinę.

Teraz, po fakcie bardzo łatwo jest robić z Cilica diament, który potrzebował tylko oszlifowania. Czego się nie napiszę to pasuje, no bo przecież wystarczyły 2-3 korekty i mamy wielkoszlemowego mistrza. Już przybliżyłem w skrócie dokonania Chorwata przed US Open i nie wyglądało to tak pięknie jak próbujesz przedstawiać. Gość kręcący się w okolicach top 10 od ładnych paru lat nazbierał ledwie 19 zwycięstw nad rzeczoną "10" (z czego 5 w tym roku już za Gorana, 2 już w USO), był wręcz poniewierany przez fab4, osiągnięcia w mastersach mizerne. Może nie miał takich wyczynów w ważnych spotkaniach jak ci sławni "moi ulubieńcy", fakt - nie miał, bo po prostu takich meczów prawie nie rozgrywał (chociaż ta ćwiartka z Murrayem choćby, ale nie drążę tematu).

Marin miał fajny początek - pokazał się w 2007, rok później wywalił Gonzaleza z Melbourne, nieźle się zapowiadał, wbił na poziom zaplecza, zrobił semi w Szlemie i koniec. Przez lata był sobie takim przeciętniakiem, dla którego szczytem marzeń było siedzenie przez kilka tygodni w top 10. Grał też mocno średnio (nie wykorzystywanie atutów, o czym obaj wspominamy) praktycznie żadnych spektakularnych zwycięstw/meczów, nawet w tym sezonie najlepszymi wynikami był finał Rotterdamu i ćwierćfinał w Londynie (4 rundach z Chardym) - szału nie ma, mówiąc krótko.

I właśnie dlatego Cilic był osobą po której Szlema (ba, nawet mastersa) w życiu bym się nie spodziewał. A to co się z nim stało nie jest zwykłym nakierowaniem go na właściwe tory. Wbicie do głowy Chorwata takiej gry jest dowodem trenerskiego geniuszu Gorana, coś na równi z oduczeniem Monfa pajacowania albo uleczeniem głowy Verdasco, przynajmniej dla mnie. On obudził w swoim podopiecznym wszystko co najlepsze, argumenty które coraz bardziej tracił. Ustawił go, jakby dostał juniora, który tylko czeka na wskazówki, a nie dojrzałego grajka ze swoimi przyzwyczajeniami. Dokonał rewolucji.

Zignorował bym to odnoszenie się do moich ulubieńców, bo to raczej zwykła zaczepka, ale w obliczu powyższego muszę o nich wspomnieć. Żaden z nich nie jest przypadkiem o wiele bardziej patologicznym od wczorajszego zwycięzcy. Jeśli uda im się trafić na swojego Gorana, Normana jak kto woli to spokojnie mogą osiągnąć podobne sukcesy. (będę to powtarzał do znudzenia) No bo skoro Cilic mógł...

Tsongę to lubiłem kiedyś, Verdasco jest stracony dla dużego tenisa, Llodra to dziad, Mahut nieudacznik - ich nie mam na myśli. Bozoljaca czy Fabrice'a Martina też.

[DUN I LOVE]

Owszem, zaskakująco słabe wyniki w M1000, ale w kurnikach...jednak 11 tytułów w 20 finałach nazbierał.

[Mario]

O tym już wcześniej pisałem - Zagrzeb, Chennai, Umag itp. Z coś znaczących to tylko QC, Rotterdam ewentualnie Pekin.

[Rroggerr]

Ja jednak jestem skłonny przyznać rację Mario. Przecież Cilić nawet na tym Australian Open '10 grał z 17-letnim Tomiciem jeden z najbardziej żenujących meczów, jaki widziano, a puszerka uprawiana przez dwóch prawie dwumetrowych chłopaków przyprawiała o mdłości. Mentalnie i tenisowo to progres porównywalny do tego Wawrinki, ciekawe jak tam ze stabilizacją, ale Tsonga po AO 08 czy Soda po RG 09 jednak bardzo dużo wygrali, a i Marin jest młodszy od Stana. Taki Marin jadąc na atmosferze po wygranej mógłby jeszcze w tym roku wygrać, a wygrać, skoro rok temu 31-letni Ferrer w trzy tygodnie zrobił trzy finały w eurohali.

[DUN I LOVE]

Zdjęcia z finału:
http://www.usopen.org/en_US/news/galler ... ml?chip=11

[Lucas]

100 things we learned at the US Open

Spoiler:

The decimation happened so fast, you would have sworn the seeding supervisors were a little tipsy when the draws came out.

Seriously, the two through nine seeds in the women's field were all ousted before the quarterfinals, leaving fans and media scrambling to figure out exactly who the remaining players were. But then something happened: Serena Williams won the title. But even she was a question mark coming into New York considering her flat Slam season.

The top men's seeds, conversely, sailed through the crucible of this year's Open until ... Novak Djokovic and Roger Federer -- and their 24 combined major titles -- were booted from Saturday's semis by two double-digit seeds.

The truth is, there really isn't such a thing as a seedings supervisor; the US Open draw is based on world rankings, but still, what in the world went down these past two weeks?

The only thing that made sense the entire fortnight were the Bryan brothers, who, after a yearlong hiatus from the trophy presentation, won the doubles championship. Incredibly, it was their 100th career title, a milestone that likely won't be surpassed anytime soon, if ever.

In deference to the greatest duo on the planet and their centennial mark, how about a look at the top 100 storylines from this US Open in ... 100 sentences.

1. Playing the very first match on Arthur Ashe Stadium this fortnight, Simona Halep dropped her opening set before recovering.

2. The No. 2 seed attributed her comeback to a motivational speech she gave herself during a bathroom break.

3. Venus Williams needed no such pep talks, but still required a comeback of her own against 43-year-old Kimiko Date-Krumm in her US Open first-rounder.

4. But Date-Krumm was the least of Venus' problems when you consider the rogue bee that terrorized their match and caused three modest delays.

5. The only thing that terrorized Andy Murray was his opponent, a game Robin Haase, who gave the Scot a run for his money on opening Monday.

6. But Murray rediscovered the bounce in his step and won in four rather unremarkable sets.
7. Speaking of bounce, His Airness, Michael Jordan, joined Roger Federer for a Round 1 prematch selfie.

8. He then watched the 17-time Grand Slam champ lay a whoopin' on his first-round opponent, but it was this shot that got MJ all giddy.

9. But with respect to these all-time greats, it was 15-year-old CiCi Bellis who stole the show on Day 2 by becoming the youngest Open winner since Anna Kournikova in 1996.

10. Bellis became one of 12 American women to matriculate to the second round in New York, the most since 2001.

11. Conversely, only three U.S. men made it past the first round -- the worst in the Open era.

12. This compared to the record 33 men the U.S. sent into the second round in 1984 -- which, apropos of nothing, was Michael Jordan's rookie season.

13. But the NBA icon has long since retired, as did six men's players in the opening round, which tied for the second most since the Open era began in 1968.

14. One player who didn't retire was Lleyton Hewitt, but after suffering a straight-sets loss to Tomas Berdych, the R-word rhetoric began.

15. Hewitt, though, maintained his career will go on for now, despite a career that has been going south for some time.

16. Unlike, say, Courts 4, 5 and 6 here at the USTA National Tennis Center, which, after yearlong renovations, were shifted 30 feet -- to the north.

17. In all, a total of eight courts were rebuilt for 2014, but that's not nearly as welcome as the 43 restroom stalls that were added.
18. In hindsight, a smart move considering more than 700,000 fans flock the two-week event, including the guy who heckled Stan Wawrinka during the Swiss' second-round match just before midnight struck on Arthur Ashe stadium.

19. But Stan, being the compassionate lad he is, said he understood because "at the end of the day, [the fans] start to get a little drunk."

20. And there is a good chance No. 4 seed Agnieszka Radwanska wanted to join the ranks of the inebriated after a stunning, lopsided loss to Peng Shuai in the second round.

21. A disappointed end for a player who was just coming off an inspired championship run in Toronto.

22. Just as disappointed was Sloane Stephens, who played uninspired ball in falling to 96th-ranked Johanna Larsson.

23. So while the Sloaner will have to wait until next year to come back, Tommy Robredo was busy making his comeback.

24. The irrepressible Spaniard clawed back from a two-set deficit against Simone Bolelli to win in five, which was, remarkably, Robredo's seventh career comeback, tied for the sixth most in the Open era.

25. Robredo is a paragon of fight, unlike, say, Michael Llodra, who retired for the 29th time against Philipp Kohlschreiber.

26. American Ryan Harrison might as well retire when it comes to playing the game's upper echelon, when, after losing to Grigor Dimitrov, he fell to 0-21 against top-10 players.

27. More misery for Harrison, who, unlike the teenager Bellis, is no longer in the forefront of U.S. tennis, but found time to warm up world No. 1 Novak Djokovic.

28. As for Bellis, her dream run finally came to an end, losing to Zarina Diyas of Kazakhstan, 6-3, 0-6, 6-2, though the home-schooled 10th-grader (who says algebra is her favorite subject) couldn't help but enjoy her experience.

29. Bellis' loss left only one teenager, 17-year-old Belinda Bencic, in the draw, which added to the young-gun narrative that has emerged this season.

30. Perhaps the whippersnapper with the most clout on the men's side was 19-year-old Nick Kyrgios (the guy who beat Rafa at Wimbledon), who crushed 22 aces to reach the third round.

31. Kyrgios gave the Aussies a lot to root for, unlike, say, 2011 US Open champ Sam Stosur, who suffered a 3-6 6-3 7-6 (8) loss to unseeded Estonian Kaia Kanepi.

32. But Slammin' Sammy was only a harbinger of the onslaught of upsets that were in store the first week, when you consider the fate of a certain Romanian.

33. Halep, the No. 2 seed, was beaten by 32-year-old Mirjana Lucic-Baroni, who is the very definition of journeywoman.

34. And then it was Angelique Kerber's turn to exit the premises after she fell to that precocious talent, Bencic.

35. By the end of five days, four of the top eight women's seeds were likely off on some island, wistfully thinking about what might have been.

36. In a shocking turn of events, four of eight became five of eight when a 21-year-old qualifier from Serbia, Aleksandra Krunic, completely wrecked Wimbledon champion Petra Kvitova.

37. It had been three years since this kind of anarchy ensued at the US Open, when five of the top eight seeds all lost.

38. And just when you thought harmony had been restored in New York ... No. 5 seed Maria Sharapova got the boot in the fourth round, by Caroline Wozniacki.

39. And what sweet redemption that must have been for Woz, who was on the receiving end of a very public breakup with Rory McIlroy just months before.

40. ESPNW's Jane McManus spoke to Woz's father, who said that since the breakup, Woz has been training like she did two years ago.

41. Woz was a big fan favorite at the Open, as was John Isner, though he saw his dream ended by Philipp Kohlschreiber for the third straight year in the third round.

42. Isner put up a solid fight, though for the first time in his career, he lost three tiebreakers in a single match.

43. That was better than the listless effort Sam Querrey gave top-seeded Novak Djokovic in a hasty three-set drubbing in the third round.

44. This all meant the U.S. men had nary a soul into the quarterfinals for the second straight season, something that had happened only once since this tournament began in 1881.

45. That 19-year-old Aussie hotshot Krygios, who after an auspicious start in New York, also failed to make the final eight after he was outclassed by Tommy Robredo.

46. Robredo, who is the one responsible for ousting Roger Federer in the fourth round a year ago, committed only 15 unforced errors, 32 fewer than his opponent.

47. But that was pristine tennis compared to the 52 unforced errors from David Ferrer, usually a model of consistency, made in a third-round loss to Gilles Simon.

48. Ferrer was overtly bothered by the microwave-like 85-degree weather that struck the US Open on middle Sunday.

49. The skies finally opened up a few hours later for the first time all fortnight, which was good news for Roger Federer, who was down 5-2 in the first set against Marcel Granollers when the rain struck.

50. Federer rebounded in typical fashion and crushed his Spanish foe 6-1, 6-1, 6-1 after dropping the opening set.

51. Federer attributed his dominance to more tranquil, albeit painfully hot and humid, conditions when play finally resumed.

52. But he wasn't nearly as hot as a focused Gael Monfils, who mauled his French countryman Richard Gasquet in three sets on middle Sunday.

53. For years, we've expected big things from Monfils, who was one of the all-time great junior champions, but to this point in his 10-year career has made only one major semifinal.

54. Not to be outdone, the teenager Bencic, who is also a storied junior champ, having won the French Open and Wimbledon titles last year, was still creating upsets by knocking off the No. 9 seed Jelena Jankovic.

55. Bencic, for the record, had played only one Grand Slam event (Wimbledon, 2014) before her glorious run in New York.

56. Turns out, she was the youngest player to reach the US Open quarterfinals since her coach's daughter, Martina Hingis, in 1997.

57. Bencic, is so young in fact, that she became the first player to win on Arthur Ashe who was born after the stadium was completed.

58. Although the whippersnappers tend to hoard the storylines, there were a few oldies that made noise too, like 53-year-old Todd Reed -- the oldest ball boy at this year's Open.

59. Reed is a retired undercover narcotics specialist who lost part of his right leg during Desert Storm.

60. And he's doing it all for eight dollars an hour, the meager ball-person rate.

61. Which would be a comedown for billionaire Donald Trump, who, as always, was a staple at this year's Open.

62. Andy Murray must have felt like a billion dollars after he thwarted Jo-Wilfried Tsonga in straight sets, the Scot's first win over a top-10 player (0-7 previously) since Wimbledon a year ago.

63. That win elicited more gender equality rhetoric with coach Amelie Mauresmo seemingly having a positive influence on the two-time Grand Slam champ.

64. Mauresmo has clearly done a wonderful job, as did Kei Nishikori, who squeezed by No. 5 seed Milos Raonic in five hair-raising sets in the fourth round.

65. That match ended at 2:26 a.m., tied for the latest ending in US Open history with two other matches.

66. During the marathon, Nishikori's feet understandably hurt as did his brain, but he nonetheless reached his second Grand Slam quarterfinal.

67. The Williams sisters likely had a good-sized headache as well after a straight-sets quarterfinal loss in the women's doubles.

68. And with the Wimbledon saga still in the backdrop, Serena took a medical timeout (gasp!) during the match, but everything was A-OK -- except for the result.

69. A bad day for the veteran Americans, as was it for the burgeoning CiCi Bellis, who lost in the second round of juniors, 7-6 (9), 2-6, 6-1, to Russian Natalia Vikhlyantseva.

70. But Bellis left the grounds with grace after a swift ride to stardom at the US Open, unlike Victoria Azarenka, who showed off her grouchy side.

71. When asked about her comeback after a recent spate of injuries, she retorted only in the way Azarenka can, saying, "You're making it sound like I went through, I don't know, that I almost died and, you know, there was 10 sharks and I got attacked and I survived."

72. Speaking of sharks, Greg Norman was in Grigor Dimitrov's box to watch the Bulgarian take on Monfils in an epically entertaining match.

73. But it was Monfils who was the big fish that day as he danced his way to a shocking straight-sets win to advance to only his second US Open quarterfinal.

74. The win must have given Monfils a serious sense of redemption as his fallen foe, Dimitrov, is coached by Roger Rasheed, Monfils' ex-mentor.

75. Dimitrov exits New York on a flat note, as did Sara Errani, the No. 13 seed, who was flattened by Caroline Wozniacki in the quarterfinals, 6-0, 6-1.

76. Woz didn't have to work too hard, unlike Marin Cilic, who earlier that day needed 4 hours, 13 minutes to quell Gilles Simon.

77. A sweet win for Cilic, who one year ago missed the US Open after violating tennis' drug policy earlier in the season.

78. Cilic can say one of his biggest claims to fame lies in the fact that he was one of only two palindrome players to reach at least the quarterfinals.

79. The other is "Bob" Bryan, of course, who along with brother Mike, was nearly eliminated in the final eight but fought back from a break down in the third set to win.

80. There was some serious brotherly love that day as the Bryans inched closer to their 100th career title.

81. Nearly as much love as there was for Cliff Drysdale, who on the final Wednesday received his International Tennis Hall of Fame ring in front of his ESPN family.

82. But it wasn't as joyful a day for another ESPN analyst, Patrick McEnroe, who resigned as head of player development for the USTA.

83. Under McEnroe, there was improvement in the farm system, although the greatest concern is the 11-year gap since an American man (Andy Roddick, 2003 US Open) won a Slam.

84. And for Victoria Azarenka, the gap will be at least two years since her last major win after she suffered a lopsided quarterfinals loss to Ekaterina Makarova.

85. The Russian reached her first-ever Grand Slam semifinal, as did the marathon man, Nishikori, who won his second consecutive four-hour, five-set win -- this time over Stan Wawrinka.

86. It was a painful win to say the least, unlike Novak Djokovic, who handled his longtime rival Andy Murray in four sets to reach the semis.

87. As did Cilic, who crushed Tomas Berdych in a weirdly one-sided affair in which the Czech barked at the chair umpire Lousie Engzell, but afterward admitted it was his bad.

88. Not as bad as the mental collapse from Monfils, who couldn't put away the great Roger Federer after taking a commanding two-set lead in the quarterfinals.

89. For Federer, it was his ninth career comeback from two sets down and his first at the US Open since his very first match here way back in 2000.

90. Ton of drama, but nothing compared to the scene on Center Court when Peng Shaui was forced to retire during her women's semifinal bout with Wozniacki after suffering severe cramps.

91. Unfortunate as the ending was, the win propelled the Dane back into the women's US Open final for the first time in five years, where she was to meet her bestie, Serena Williams.

92. But world No. 1 Djokovic failed to make it back to his fifth straight final in New York after Nishikori stifled the world No. 1 in four sets.

93. Nishikori, a player with limitless potential, became the first Asian-born men's player to ever reach a Grand Slam final.
94. And Cilic became the first Croat to reach a major final since his coach, Goran Ivanisevic, at Wimbledon in 2001 with a straight-sets demolition of Federer.

95. Upset semifinal Saturday set up the first championship between two first-time Slam finalists since Rafael Nadal played Mariano Puerto in the 2005 French Open.

96. But it sure wasn't the first final for the Bryan brothers, who rolled to a straight-sets US Open title, their 100th overall championship.

97. Nor the first final for Serena Williams, who beat Wozniacki in two quick sets to win her sixth US Open and 18th overall major, tying Chris Evert and Martina Navratilova.

98. For Cilic, it was his first major championship after a dominating straight-sets win against Nishikori.

99. And for the record, all five sets of the two singles final matches in New York ended by the count of 6-3.

100. But the more impressive number was $3 million -- the money Cilic pocketed for one perfect fortnight.

http://espn.go.com/tennis/usopen14/stor ... gs-learned

[Joao]

Finał do zapomnienia. Miałem nadzieję na dużo większy opór Japończyka. Cóż nie udało się, oby ten finał nie był największym sukcesem Keigo, lecz początkiem pięknej i owocnej w zwycięstwa kariery.

Bardzo jestem ciekawy dalszych losów obu finalistów.

[jonathan]

Mało, że zainteresowanie przed finałem mniejsze niż zazwyczaj, to jeszcze sam mecz marny i na swoim poziomie grał tylko jeden z finalistów. Atrakcją były nowe twarze, ale pamiętać będzie się tylko Cilicia, który jest najbardziej niespodziewanym zwycięzcą Szlema od Gaudio albo Johanssona. Ale posyła te swoje uderzenia i nie ma nikogo, kto by za nimi nadążył, do tego dołożyć bieganie po korcie jak nakręcony (pomimo wzrostu), wygrywanie wymian nawet backhand na backhand Nishikoriego i wpływ Ivanisevicia, który przy serwisie kazał mu wyrzucić piłkę i mocno przyłożyć, i sukces gotowy. Już z pięć lat temu słyszałem, że Cilić ma opinię tenisowego taktyka, a tutaj gra była bardzo prosta. Grając taki tenis Simona, z którym męczył się przez pięć setów, też odesłałby w trzech setach.

Czy ja wiem, czy Nishikori mógłby pokonać Nadala na RG. Może tak, bo o ile nie jest się Soderlingiem, to żeby przejść Hiszpana w Paryżu, trzeba prowadzić z nim na ogół długie wymiany, być regularnym i cierpliwym, a to dobre cechy Japończyka. Mógłby mieć jednak trochę większą muskulaturę, taką jak Ferrer.

[Bizon]

Już z pięć lat temu słyszałem, że Cilić ma opinię tenisowego taktyka, a tutaj gra była bardzo prosta.

Wydaje mi się, że mówiąc o Cilicu jako taktyku, ma się tutaj na myśli jego pojedynki z przeszłości w Szlemach. Rozgrywał długie mecz, które często udawało mu się wygrywać dzięki odpowiedniemu rozkładaniu sił. Potwierdzeniem tej tezy jest korzystny bilans 5 setówek 19-9.
Chorwat wczoraj konsekwentnie grał to co zaplanował grać i zwycięstwo przyszło mu łatwiej niż się pewnie spodziewał. Zawiódł mnie totalnie Nishikori, ale pretensji do niego nie mam. Wspaniała droga do finału. Maratony z Raonicem i Wawrinką, ugotowanie Djokovica. Pierwszy finał Szlema + 16 godzina na korcie to było zbyt dużo dla Japończyka. Zbyt bardzo odczuwał ten turniej fizycznie i psychicznie. Bardziej doświadczony na tym polu jest bez wątpienia Cilic, który w przeszłości robił dobre wyniki w Szlemie i było to widać w finale. Szybko opanował nerwy i kontrolował mecz od początku do końca.

[Anula]

Interesująco zapowiada się końcówka sezonu i przyszły rok.
Czy Marin okaże się gwiazdą jednego turnieju? Zobaczymy.
Marin nie zmarnował szansy podarowanej przez los. Wykorzystał ją w 100%.
Rozedrgany do granic możliwości Berdych, dziadzio Roger i wycieńczony Kei, który w finale nie był w stanie podjąc rękawicy.
Taka droga może się nie powtórzyc.
Niemniej sama gra i postawa Marina w tym turnieju znakomita.
Brawo!

[Jacques D.]

Teraz, po fakcie bardzo łatwo jest robić z Cilica diament, który potrzebował tylko oszlifowania. Czego się nie napiszę to pasuje, no bo przecież wystarczyły 2-3 korekty i mamy wielkoszlemowego mistrza. Już przybliżyłem w skrócie dokonania Chorwata przed US Open i nie wyglądało to tak pięknie jak próbujesz przedstawiać. Gość kręcący się w okolicach top 10 od ładnych paru lat nazbierał ledwie 19 zwycięstw nad rzeczoną "10" (z czego 5 w tym roku już za Gorana, 2 już w USO), był wręcz poniewierany przez fab4, osiągnięcia w mastersach mizerne. Może nie miał takich wyczynów w ważnych spotkaniach jak ci sławni "moi ulubieńcy", fakt - nie miał, bo po prostu takich meczów prawie nie rozgrywał (chociaż ta ćwiartka z Murrayem choćby, ale nie drążę tematu).

A gdzie ja napisałem, że to wyglądało pięknie i ze jego dokonania były brylantowe? Wskaż mi taki fragment mojej wypowiedzi. Ja właśnie uważam, że dzięki temu, że tak w sumie mało go było widać, paradoksalnie prędzej można go było typować na domniemanego mistrza WS w przyszłości niż takiego Monfilsa, który zdążył już wielokrotnie się zbłaźnić, bardzo rozczarować, wypuścić z rąk wygrane mecze itd. Hype na niego jest od niepamiętnych czasów i miał naprawdę sporo różnych okazji, których nie wykorzystywał w nierzadko dość haniebny sposób. Cilic zaś błysnął, pokazał się jako obiecujący zawodnik ze sporymi możliwościami, ale wymagającymi odpowiedniego wykorzystania przez dobrego trenera, nikt taki szybko się nie znalazł, więc ustabilizował się na przyzwoite poziomie od czasu do czasu dając niezłe, ale nierówne i niekonsekwentnie rozgrywane mecze najlepszym. I w sumie tyle. Po prostu nie zdążył o sobie powiedzieć tyle złego, co Monf przy jednoczesnym zaprezentowaniu zbliżonej jakości atutów (tylko innego rodzaju ).
No i bilans 12-9 a 5-16 jednak coś mówi. Zwłaszcza, że odnosi się on u obu do turniejów podobnej rangi (oprócz tych dwóch finałów tysięczników Gaela ) Z jednej strony mamy zawodnika, który jednak umie wykorzystywać nadarzające się okazje na mniejsze tytuły i potrzeba mu "tylko" ułożenia pod grę o większe rzeczy, z drugiej kogoś, kto nie potrafi wykorzystywać okazji na zwycięstwa nawet na tym niższym poziomie. Chyba wyraźnie widać, w którym przypadku jest dalej do wielkich sukcesów.
I jeszcze jedno - wcale nie uważam, że Cilic jest jakimś wyjątkowym talentem na skalę historyczną itd. Takich diamentów widzę na tourze całkiem sporo. Jak patrzę na takiego GGL czy Kolbę nawet, to zastanawiam się, czy gdyby taki Norman czy Ivanisevic się za nich wzięli, nie byłoby z nich kolejnego Cilicia, Soderlinga czy Wawrinki. Nie mówiąc już o takim Jużnym - ten to by dopiero Szlemów nazbierał! Oczywiście Monfilsa też to dotyczy. Tylko że prędzej jestem w stanie uwierzyć, że wielkim mistrzem stanie się ktoś, kto na co dzień siedzi cicho, od czasu do czasu zabłyśnie niż gość, który większość czasu na kortach spędza na pajacowaniu, zabawianiu publiczności i kto ma na koncie już tony zmarnowanych okazji na coś dużego. Tak jakoś.

[simon]

Słaba oglądalność finału w amerykańskiej TV.
http://www.ibtimes.com/us-open-2014-men ... ut-1683116

Trudno się dziwić, że ATP zawzięcie nakręca hype na młodsze gwiazdki.