Wimbledon 2014

[MG FCB]

Znaczy się ja trollowałem, bo przecież wiem, że jesteśmy w Złotej Erze Tenisa i poziom zaplecza nie ma co się martwić.

[Barty]

WIMBLEDON 2014
How The Wimbledon Final Was Won
Wimbledon, England


Roger Federer and Novak Djokovic were contesting their 35th FedEx ATP Head2Head meeting in The Championships final at Wimbledon.

Spoiler:

Top seed and 2011 champion Novak Djokovic defeated fourth seed and seven-time former titlist Roger Federer 6-7(7), 6-4, 7-6(4), 5-7, 6-4 on Sunday afternoon in the final of The Championships at the All England Club, Wimbledon. Djokovic could not convert one championship point at 5-4, 30/40 on Federer's serve, in the fourth set.

By winning the Wimbledon title for a second time, Djokovic recaptured No. 1 in the Emirates ATP Rankings for the first time since Rafael Nadal usurped him on 7 October 2013. Federer is assured of being World No. 3 on Monday. Federer had been seeking his 18th Grand Slam championship crown, while Djokovic nets his seventh major.

The 2014 Wimbledon final marks the first time that the top seed played a No. 4 seed in a Grand Slam championship final since the 2004 US Open when No. 1 Federer defeated No. 4 Lleyton Hewitt.

His Royal Highness The Duke of Cambridge and Her Royal Highness The Duchess of Cambridge watched the match unfold from the Royal Box.

ATPWorldTour.com provides set-by-set analysis of the final…

FIRST SET

FedererHolding their own on the baseline, both Djokovic and Federer struck their groundstrokes at the top of the bounce. The majority of the rallies were played out backhand-to-backhand. At 4-5, 15/30, Federer came under terrific pressure in a lengthy rally, but a backhand slice was struck deep with pace that caught Djokovic off-guard. On the next point, Federer once again executed terrific defence en route to a big hold.

In the tie-break, Federer moved into a 3/0 lead. Yet, Djokovic maintained his composure to win five of the next six points. At 5/5, Djokovic lunged for a forehand return and hit the ball deep. Federer mis-timed a forehand response, with the court open to him. Incredibly, Federer saved the set point with a gutsy forehand down the line that hit the line. Federer withstood a second set point at 6/7, when he hit an ace and went on to strike another unreturned serve. Djokovic hit a backhand into the net at 7-8, to end a 52-minute set. Djokovic had won 83 per cent of his first service points and hit 18 winners. Yet, Federer’s aggression was highlighted in winning 12 of 17 points at the net. He also committed seven unforced errors.

SECOND SET

Djokovic played with great composure, yet a fall onto his left side in the second game temporarily fazed him. Federer recovered from 0/30 to 40/30 at 1-1, yet Djokovic bounced back to strike a clean backhand pass for the first break of the match. At the change of ends, the Serbian received treatment for a left ankle injury. Federer continued to battle and won three straight points from 0/40 in a seven-minute fourth game, which Djokovic clinched on his sixth game point for a 3-1 lead.

Having looked up to the sky for inspiration towards the end of the first set, Djokovic had his game face on in the second. Although Federer tested his resistance when serving for the set at 5-4, Djokovic saved one break point at 30/40 and wrapped up the 43-minute set with a smash winner. Djokovic subsequently left the court.

THIRD SET

DjokovicEach player was aggressive in the third set. At 4-5, with Djokovic serving, Federer pressed his claims to win the set. But Djokovic moved sublimely to stay in front under pressure. In the next game, it was Djokovic’s turn. Federer saved two break points with two big serves and at 5-6, Djokovic was fleet of foot to take the passage of play into a tie-break.

Djokovic created a mini break at 2/2, when Federer hesitated when serve and volleying, with a backhand pass down the line. Federer became anxious on his forehand, not striking the ball cleanly. At 6/4, Djokovic gave Federer very little to attack and worked the point to the Swiss star’s backhand, which resulted in the error. Federer hit 13 aces and won 85 per cent of his first service points, but Djokovic’s defensive game earned him the set that included just two unforced errors.

FOURTH SET

The standard of play reached a high midway through the fourth set. Djokovic looked to stamp his authority on the match when he had Federer at 0/40 in the third set. Federer recovered to deuce, but the culmulative effect of running down Djokovic’s groundstrokes cost him when he struck a forehand long on his opponent’s eighth break point opportunity. Djokovic hit eight of eight returns into play.

Federer, DjokovicThe Centre Court crowd willed Federer on to an immediate riposte and in an inspiring period of play, the 32 year old recovered a break with a running forehand crosscourt winner to get back to 2-3. However, Djokovic retaliated to seal the third service break in a row. Prior to Djokovic serving for the championship at 5-4, Federer went to his bag to change his racquet. Djokovic got edgy and lost the first two points, but he recovered to 30/30 with a clever change of pace in attacking the net and a well-timed serve. Federer took a chance and earned a break point chance at 30/40, which saw Djokovic diving for a forehand. Federer stroked the shot back into an open court and pumped his fist in celebration of the service break.

At 4-5, Federer hit a double fault – his fifth of the match – at 30/15, then struck a backhand into the net to gift Djokovic hit first championship point. Federer hit an ace down the middle – confirmed by a Hawk Eye challenge. Minutes later, with tensions high, Federer clinched the game. Inflicted with self-doubt, Djokovic dropped to 0/40 in the next game. Djokovic recovered two points, with unreturned serves, but it was third time lucky for Federer, who moved swiftly to strike three successive forehands that resulted in a Djokovic error. Federer's confidence surged with a hold to 15 - his fifth game in a row. For the first time since 2009, when Federer beat Andy Roddick 16-14 in the fifth set in the final, the title match was going the full distance.

FIFTH SET

DjokovicAt 3-3, Federer came close to breaking Djokovic at 30/40. But Djokovic moved forward and attacked Federer’s backhand, only for the Swiss to slice a backhand into the net. In the next game, Djokovic pressed on Federer’s serve. Federer found himself at 15/40 and on Djokovic’s third break point opportunity at advantage played a clutch half volley, highlighting his soft hands, to get out of trouble. After a seven-minute service gam, Federer got out of jail.

But the end, when it came, was sudden. At 4-5, Federer fell to 0/30, but Djokovic went on to narrowly miss a forehand. The encounter ended when Federer struck a backhand in the net to conclude the three-hour and 56-minute battle. American Robert Falkenburg remains the last man to win Wimbledon having saved a championship point in the final. Falkenburg beat John Bromwich of Australia 7-5, 0-6, 6-2, 3-6, 7-5 in 1948 after being three championships points down in the fifth set at 3-5.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... lysis.aspx

[Robertinho]

W sumie przed meczem za najbardziej prawdopodobny scenariusz uważaliśmy 4-5 setów obustronnej kompromitacji, zakończone wygraną Novaka; wyszło 5, bo Djoko kompromitował się nie tylko tenisowo, ale przede wszystkim mentalnie.

Też zachodzę w głowę, jak można było w tym przestraszonym dzieciaku upatrywać pogromcy Nadala w Paryżu; tu trafił na faceta totalnie psychicznie wypalonego i dzięki temu mu się upiekło. Federera zjada z jednej strony presja, z drugiej strony świadomość własnej sportowej słabości i dlatego pęka jeszcze łatwiej niż kiedyś.

To co się stało w ostatnim czasie, kompromitujący bilans finałów, seryjnie przegrywane tie-breaki(do trawy zdaje się był na minusie w tym sezonie), mecze takie jak z Hewittem i Gulbisem... Szwajcar jeśli idzie o siłę mentalną wrócił do stanu przed-szlemowego, kiedy przegrywał właściwie wszystkie ważne/zacięte spotkania.

Szkoda tego Wimbledonu, był to kolejny w tym sezonie mecz Szwajcara, który może mieć duże znaczenie w ocenie całej jego kariery, kolejna szansa na odskoczenie Nadalowi w liczbie wygranych Szlemów uciekła bezpowrotnie, o ile o przegraną w Melbourne trudno mieć do Feda pretensje, o tyle porażka na ukochanym Wimbledonie, z trzęsącym się na samą myśl o wygranej rywalem, chluby nie przynosi, delikatnie mówiąc. I zapewne bardzo boleśnie się zemści już niedługo.

Dla mnie najgorsze jest i najbardziej boli to, że to Djoko był autorem wyniku. Nie spodziewałem się, nie w aż takiej skali, nie tutaj.

[jonathan]

Djoković zasłużył na ten tytuł. Nie dość, że przegrywał tyle wielkoszlemowych finałów, to grał pewniej i aktywniej, zdążał do prawie wszystkiego i odgrywał jeszcze groźne kontry, a edbergowska taktyka i ataki do siatki Rogera nie wypaliły, bo Nole mijał go bez zastanowienia. Uważam, że to Novak miał więcej do udowodnienia w tym finale. On chce wygrywać turnieje i gonić legendy, a Federer może lekko żartując przyznał, że ma już te siedem tytułów i ósmego nawet specjalnie nie potrzebuje. Finał zapamiętam. Znajdowałem się w na tyle komfortowej sytuacji, że ktokolwiek by wygrał, byłbym zadowolony, a że przy okazji oberwał jeszcze Nadal, to świetnie.

Chrzanienie o Szopenie ta dyskusja o Federerze. Ja prędzej podziękowałbym mu, że zebrał się w tym sezonie i dochodzi do tych finałów. Ale jeśli używać słowa "kompromitacja", które przychodzi łatwo, to Roger "skompromitował się" jeszcze tym, że przegrał już z Djokoviciem w każdym ze Szlemów. Jednak dobrze zrobiłem, że zdecydowałem się oglądać ten finał z dala od paru oszołomów.

[Lleyton]

Djoković zasłużył na ten tytuł. Nie dość, że przegrywał tyle wielkoszlemowych finałów, to grał pewniej i aktywniej, zdążał do prawie wszystkiego i odgrywał jeszcze groźne kontry, a edbergowska taktyka i ataki do siatki Rogera nie wypaliły, bo Nole mijał go bez zastanowienia. Uważam, że to Novak miał więcej do udowodnienia w tym finale. On chce wygrywać turnieje i gonić legendy, a Federer może lekko żartując przyznał, że ma już te siedem tytułów i ósmego nawet specjalnie nie potrzebuje. Finał zapamiętam. Znajdowałem się w na tyle komfortowej sytuacji, że ktokolwiek by wygrał, byłbym zadowolony, a że przy okazji oberwał jeszcze Nadal, to świetnie.

Chrzanienie o Szopenie ta dyskusja o Federerze. Ja prędzej podziękowałbym mu, że zebrał się w tym sezonie i dochodzi do tych finałów. Ale jeśli używać słowa "kompromitacja", które przychodzi łatwo, to Roger "skompromitował się" jeszcze tym, że przegrał już z Djokoviciem w każdym ze Szlemów. Jednak dobrze zrobiłem, że zdecydowałem się oglądać ten finał z dala od paru oszołomów.

Jak widzisz ich szansę na US OPEN? Myślisz że ten finał będzie można powtórzyć?

[Buzz]

Dwa zdania po ostygnięciu powszechnych emocji. Dla mnie to był niestety mecz bez większego znaczenia. Zwycięstwo Serba traktuję jako mniejsze zło, bo niby Fed nie odskoczył w liczbie szlemów, ale Novak łyknął również #1.
Szkoda mi nawet trochę Szwajcara jako człowieka, bo po końcówce 4-go seta i włożonym ogromnym wysiłku można było liczyć, że się inwestycja zwróci.

[filip.g]

Gratulacje Nole! Życzyłem i przewidywałem to zwycięstwo. Inna sprawa że z całego tegorocznego Wimbledonu nie obejrzałem nawet pół meczu.

[Lleyton]

Gratulacje Nole! Życzyłem i przewidywałem to zwycięstwo. Inna sprawa że z całego tegorocznego Wimbledonu nie obejrzałem nawet pół meczu.

Dużo nie straciłeś, na palcach jednej ręki można wskazać te przyzwoite spotkania.

[Joao]

Nie wiem czy dobrze liczę, ale Fred mógł zdaje się być starszym od Agassiego jeśliby wczoraj wygrał.

[DUN I LOVE]

Nie wiem czy dobrze liczę, ale Fred mógł zdaje się być starszym od Agassiego jeśliby wczoraj wygrał.

Byłby chyba najstarszym mistrzem Wimbledonu w Erze Open.

Najstarsi uczestnicy finałów Wimbledonu w Erze Open:
1974 Ken Rosewall - 39 lat, 246 dni
1970 Ken Rosewall - 35 lat, 246 dni
2014 Roger Federer - 32 lata, 332 dni
1975 Arthur Ashe - 31 lat, 360 dni
1984 Jimmy Connors - 31 lat, 310 dni
2012 Roger Federer - 30 lat, 335 dni

[Lleyton]

Skoro gra do IO to będzie miał jeszcze dwie szanse, może Nole czy Rafa złapią kontuzję, to wtedy się uda, ale to melodia przyszłości.

[DUN I LOVE]

Novak ma znakomity bilans 5-setówek na Wimbledonie (6-1).

[Lleyton]

Novak ma znakomity bilans 5-setówek na Wimbledonie (6-1).

A wiesz może kto ma najlepszy i najgorszy?

[DUN I LOVE]

Nie wiem.

Novak wczoraj przełamał serię przegranych finałów WS - miał ich na koncie 3. 4 finały WS z rzędu przegrali Murray, Roddick i Lendl.

[Lleyton]

Nie wiem.

Novak wczoraj przełamał serię przegranych finałów WS - miał ich na koncie 3. 4 finały WS z rzędu przegrali Murray, Roddick i Lendl.

A-Roda mi najbardziej szkoda za Wimbledon 2009, tam miał największą szansę wygrać w reszcie był bez szans. Chociaż wynik z 2004 sugeruję wyrównany mecz to jednak tam Maestro go zdeklasował.

[Federasta20]

Piękny mecz finałowy, najlepsza konkluzja WS od AO 2012. Cudo.

[Lleyton]

Piękny mecz finałowy, najlepsza konkluzja WS od AO 2012. Cudo.

Fakt, mecz był niezły. Ale widziałem dużo lepsze między tymi panami, chociażby na US OPEN, jednak to inna nawierzchnia i Roger wtedy też był lepszy niż jest dzisiaj.

[jonathan]

Jak widzisz ich szansę na US OPEN? Myślisz że ten finał będzie można powtórzyć?

Zależy od drabinki, ale Djoković ma status faworyta, a Federer będzie mógł znowu poprawić wynik z poprzedniego roku. Ostatni raz w finale był tam pięć lat temu, a serwisem i atakami do siatki z Wimbledonu nie nadrobi tyle na tamtej nawierzchni. Niemniej wszystkie mecze Rogera z Novakiem w Nowym Jorku stały na wysokim poziomie, a te z lat 2010-2011 miały jeszcze genialną dramaturgię, więc obaj mogliby jeszcze się tam spotkać.

Widziałem znowu fragmentarycznie powtórki finału i cóż, Djoković powinien był wygrać w czterech setach, ale jednak też w tym czwartym secie Federer sięgnął najgłębiej w całym meczu. Co zrobił potem Serb? Wygrał piątego. Przypomniał mi się tu trochę jego mecz z Murray’em w półfinale AO. Wtedy po niesamowicie wykańczającym i przegranym trzecim secie Novak zebrał resztki sił, wyszedł na kort, zrobił miazgę ze Szkota i rozegrał może nawet jednego z najlepszych setów w karierze. To nie pierwsze i nie ostatnie odrodzenie się Djokovicia. On tak po prostu ma, ale może dało się o tym zapomnieć przez wzgląd na jego ostatnie finały w Szlemach, chociaż nie wiadomo, co by było, gdyby wygrał czwartego seta z Nadalem na RG albo ostatniego bardzo nerwowego gema z Murray’em w Wimbledonie. Kończąc wątek samego Novaka to imponujące, że osiąga takie wyniki w AO i Wimbledonie nie grając po 2010 roku przed tymi Szlemami żadnych oficjalnych turniejów. Natomiast wracając do Federera, to on pięć lat temu z taką grą (choć z bardziej skutecznym serwisem i mniej skutecznym returnem) wygrywał finał z Roddickiem, który był chyba trochę lepszy od niego. Roger potrafił wygrywać takie mecze, ale tym razem poległ z Djokoviciem, który to właśnie głównie decydował o grze. Przede wszystkim miał odpowiedź na wiele ataków Szwajcara. Niesamowita była chociażby ta piłka, w której Roger zagrał niskiego woleja z backhandu, a Novak doślizgując się minął go bardzo ostrym passingshotem po przekątnej. Federer używał też sporo slajsa, ale Djoković stoczył już z nim tyle meczów, że to na niego nie działa. U Serba bez porównania lepiej niż w finale RG działały też backhand i return. Szkoda, że w ostatnim gemie Roger popełniał już same błędy jak w rozstrzygającym tie-breaku w IW. I w jednym, i drugim meczu po pięknym powrocie z prawie beznadziejnej sytuacji zabrakło mu ciągu po tytuł.

A wiesz może kto ma najlepszy i najgorszy?

Też nie wiem, ale powiem Ci, który z trzech najlepszych daje sobie najlepiej i najgorzej radę w pięciosetówkach w półfinałach i finałach Szlemów. Najwięcej stykowych meczów przegrał tam Federer (bilans 3:8, z czego w trzech zmarnował meczbole), Nadal ma bilans 3:2, a najlepszy w rozgrywaniu takich pięciosetowych meczów jest Djoković – bilans 7:2.

[Robertinho]

WYNIKI FINAŁÓW:



[1] Novak Djoković (SRB) d. [4] Roger Federer (SUI) 6-7(7) 6-4 7-6(4) 5-7 6-4
Vasek Pospisil (CAN)/Jack Sock (USA) d. [1] Bob Bryan (USA)/Mike Bryan (USA) 7-6(5) 6-7(3) 6-4 3-6 7-5