Szanghaj 2013

[Anula]

Obejrzałam sobie filmik i muszę przyznac, że zdumiewające są te scenki.
Wybaczcie moją niewiedzę, ale czy Novak nosi szkła.?
Ewidentnie wygląda to na jakieś zaburzenia.

Ewentualnie problem z obuwiem.

[Saboteur]

Już myślałem że pofrunie w górę po tych wygibasach.

[Mario]

Ja tam byłem za Jugopolis.

Raczej przeciw Rafie...

[DUN I LOVE]

[jonathan]

Już dżentelmen Novak pokazał, co o tym sądzi.

Może faktycznie można odczuć niesmak patrząc na takie zachowania, ale taka jest właściwie cena dzisiejszej rywalizacji. Ja pamiętam, jak kiedyś Djoković powiedział, że nie widzi niczego złego w okazywaniu emocji, również tych negatywnych. Bo tak naprawdę łatwiej poradzić sobie z nimi okazując je, a nie tłumiąc w środku (Novak robił tak niestety przez większość tego roku i potem po porażkach pozostawała mu już tylko frustracja). Zresztą Serb ma świetny sposób radzenia sobie z emocjami. Jest ekspresyjny, głośno mówi (wręcz krzyczy), gestykuluje, wchodzi w interakcje z publicznością, a czasem nawet łamie rakiety (tak jak podczas zeszłorocznego finału w Szanghaju z Murray'em) i uderza nogą w zegar Rolexa (ale podczas ceremonii wręczenia nagród i tak otrzymał nagrodę od tego sponsora). On był taki właściwie od zawsze - zgodnie z tą serbską mentalnością (my Serbowie jesteśmy lepsi od innych). Zresztą charakter kształtuje się od najmłodszych lat. Nie wyobrażam sobie, aby ktoś powiedział kiedyś Djokoviciowi "bądź potulny jak baranek", a Novak odpowiedział: "Przepraszam, już będę". Gdyby tak było, nie byłby dziś tam, gdzie jest. On reaguje tak, jak czuje i tyle. Ponadto ostatecznie to on wygrał finał w Szanghaju, a nie wspaniale zachowujący się Del Potro.

Biedny Novak, znów nie jest ulubieńcem publiczności.

Ulubieńcem publiczności to Djoković nie był szczególnie kilka miesięcy temu w Madrycie. Zresztą chyba żadne inne zachowanie kibiców (nawet z Nowego Jorku) nie przebije tego, co urządzono Novakowi właśnie wtedy. Gwizdy pojawiały się niemal przy każdej okazji (nie wiadomo na co), a bicie brawa po błędach Serba to była reguła. Za szczyt chamstwa uznałbym jednak opustoszenie trubun po wygraniu drugiego seta przez Djokovicia (z Dimitrovem). Ludzie zdali sobie sprawę, że znienawidzony przez nich Novak wygra cały pojedynek i opuścili stadion. Serb tymczasem zaczął wywijać pięścią i pomstować na tę publiczność. Właściwie to już wcześniej, kiedy odnowiła mu się kontuzja kostki, mógł zejść z kortu, ale chyba po prostu nie chciał dać satysfakcji kibicom. Walczył wtedy z całym stadionem (generalnie on lubi, gdy wszyscy są przeciwko niemu) i pewnie gdyby skreczował, to towarzyszyłyby temu kolejne gwizdy. Czegoś takiego na pewno nie powinno oglądać się na meczach tenisowych, bo to nie piłka nożna. Jeszcze tylko brakowało wówczas jakichś przyśpiewek pod adresem Novaka. Ale czego spodziewać się po ludziach z jaskini lwa (a raczej Nadala).

Czysto sportowo to były wspaniałe dwa tygodnie Djokovicia (zresztą w Chinach on jest niepokonany od 20 meczów; ktoś całkiem słusznie zasugerował też, aby zmienić nazwę Asian Swing na Djoković Swing). Najpierw zwycięstwo nad Nadalem w Pekinie, a teraz w Szanghaju z Del Potro po dramatycznym finale. Na uwagę w całym tym drugim turnieju poza determinacją Novaka zasługuje jeszcze jego skuteczność przy siatce (dziś z tego co pamiętam 18/19). Można powiedzieć, że Serb chodzi do przodu tyle razy, ile trzeba, aby wygrywać (tak jak przy tej bardzo ważnej piłce w tie-breaku trzeciego seta). I czasem jest to właściwie jedyny sposób na przejęcie inicjatywy, bo nie ma się co zdawać na łaskę Del Potro, który góruje siłą i potrafi prowadzić ostrzejszą grę zza końcowej linii. Zresztą uważam, że od takiego agresywnego nastawienia Novaka (Serb miał o kilkanaście winnerów więcej od Juan Martina) nie ma odwrotu, bo jak wiadomo ten, kto stoi w miejscu, traci swoją pozycję. I chyba właśnie to przytrafiło się Djokoviciowi. Będąc tak długo numerem jeden niestety zapomniał on, jak ważny jest ciągły rozwój. Mam jednak nadzieję, że wyciągnął teraz odpowiednie wnioski. Zresztą zdziwiłbym się, gdyby tak nie było, bo to niezwykle wszechstronny (moim zdaniem dziś najbardziej ze wszystkich) i inteligentny tenisista. O jego inteligencji najlepiej świadczy to, że dopasowuje zawsze styl do danego rywala i jakąkolwiek strategię wymyśli, to zazwyczaj okazuje się ona skuteczna. Dlaczego wygrał w swojej karierze tyle dramatycznych meczów? Ano dlatego, że w krytycznych momentach przeważnie to on brał sprawy w swoje ręce. Dobrze jednak, że w tym finale tak jak w półfinale Wimbledonu nie zemściły się na nim pewne niewykorzystane szanse (dwa meczbole przed tie-breakiem).

Djoković znowu sprawiał też wrażenie zaskoczonego niektórymi bombami Del Potro, o czym świadczyły jego reakcje. Czyżby on nie pamiętał, jak mocno potrafi uderzać Argentyńczyk? Przekonał się o tym w półfinale Wimbledonu i tak samo przekonywał się dzisiaj. Ale dzięki temu mogliśmy zobaczyć jego genialną defensywę. Zresztą nigdy nie widziałem kogoś lepiej broniącego się na hardzie niż Novak. Dla mnie to fenomen, jakim cudem Serb nie skręca sobie kostek przy każdym swoim dobiegu do piłki albo doślizgu. Obserwując jego ułożenie stóp podczas slow motion czasem aż trzeszczą mi kości. On to robi raz za razem, często kilka razy podczas jednej wymiany. Swoje stawy poddaje wtedy potwornym przeciążeniom. Mimo to nie łapie kontuzji i tylko czasem zdarzają mu się jakieś upadki (jak z Granollersem). Nadal mógłby tylko pomarzyć o takim stylu poruszania się po kortach twardych bez ponoszenia żadnych konsekwencji zdrowotnych.

Kocham tego człowieka. Przywraca wiarę w tenis.

A ja kocham Djokovicia. Ten facet motywuje do tego, aby walczyć o to, na czym nam naprawdę zależy - nawet jeśli wszyscy są przeciwko nam. Dziękuję, Novak.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=RddLJhH4LJ0&t=160m39s[/youtube]

[DUN I LOVE]

Oglądam sobie ten skrót i najczęściej chyba przewijam do piłki od 11:43 - po prostu tak bronią bp najwięksi.

[Rroggerr]

Ale czego spodziewać się po ludziach z jaskini lwa (a raczej Nadala).

To akurat w znacznej większości byli Bułgarzy - w Madrycie żyje około stu tysięcy bułgarskich imigrantów i to oni robili 'bydło' na tym spotkaniu. Jak kiedyś będziesz oglądać powtórkę tego spotkania, to realizator raz po raz pokazywał rozemocjonowanych kibiców z flagami Bułgarii - ktoś może poczuć się urażony, ale przykro na tenisowych kortach oglądało się takie zacofanie. Zaś jeżeli chodzi o to wychodzenie z trybun, to po prostu spotkanie odbywało się późnym wieczorem w tygodniu, mnie tam nie dziwi, że nie każdy mógł sobie pozwolić zostać na deciderze.

[jonathan]

Rroggerr, możesz mieć rację (chociaż mnie i tak wydaje się, że część z tych nieznośnych kibiców to byli Hiszpanie). Nie zamierzam jednak oglądać powtórki tamtego meczu. Wolę obejrzeć tę piłkę, od której zaczął się niesamowity powrót Novaka w zeszłorocznym finale:



Warto właśnie zauważyć, że finał z Del Potro był drugim z rzędu tak dramatycznym finałem w Szanghaju z udziałem Novaka (rok temu obronił on kilka meczboli z Murray'em).

Djoković jest niepokonany w Azji i Australii od trzech lat (łączny bilans 34:0).

[Rroggerr]

Tak swoją drogą Djokovic zarówno w Londynie jak i Szanghaju mecz kończył winnerem z BH wzdłuż linii.

[Mario]

Z tego co czytam musiał być naprawdę bardzo dobry mecz. Mimo wszystko chyba jednak nie poświęcę czasu na oglądanie powtórki, może jakiś skrócik.

Ciekaw jestem jak to wpłynie na Delpo. Prawdopodobnie będzie odchorowywał, ale mam nadzieję, że nie aż tak długo, by być statystą w WTF.

[jonathan]

Tak swoją drogą Djokovic zarówno w Londynie jak i Szanghaju mecz kończył winnerem z BH wzdłuż linii.

Tak było, tylko trzeba powiedzieć, że w obu tych meczach to uderzenie wyglądało u Djokovicia zupełnie inaczej. W Szanghaju bardzo dobrze (tak samo jak zresztą Pekinie, kiedy zaczęło wreszcie funkcjonować po dłuższej przerwie), natomiast w półfinale Wimbledonu właściwie nie istniało (Novak musiał grać wtedy wszystko po krosie) i dlatego Serbowi należy się tym większe uznanie za podjęcie takiej decyzji i takie wykonanie. Zresztą on miał już wtedy dość tamtego meczu. Jeszcze raz zdecydował się na swoje firmowe zagranie i tym razem w końcu musiało ono wyjść. Tym zwycięstwem i tym jednym zagraniem kolejny raz zdał test na wielkość.

Bezbłędnie ujęte. Cholernie szkoda takiego gracza jak DelPo, który nigdy nie zdobędzie tylu laurów, co Djokovic czy Nadal.

Niewątpliwie szkoda kolejnej takiej porażki Del Potro (po półfinałach Wimbledonu, Igrzysk i finale Indian Wells), zwłaszcza że on sam twierdzi, że gra teraz lepiej niż w 2009 roku. Zresztą tak pomyślałem sobie, że jeśli fanom Djokovicia zrobiło się kiedyś żal jego przeciwnika, to kimś takim musi być chyba właśnie Argentyńczyk. Ja życzę mu wszystkiego najlepszego - tak jak Novak na ceremonii wręczenia nagród. Razem z Serbem gra na razie najlepiej po US Open i tak w ogóle jest jedynym tenisistą w tym roku, który pokonał Djokovicia i Nadala w momencie, kiedy ci byli numerami jeden w rankingu. Jednak w kontekście jego rywalizacji z Novakiem nieraz zastanawiam się, ile trzeba, aby Argentyńczykowi udało się go wreszcie złamać. Widać więcej niż to, co pokazał w półfinale Wimbledonu i finale Szanghaju.

Obejrzałem sobie highlightsy tego meczu i poza wspaniałą walką w trzecim secie największe wrażenie zrobiła na mnie dyspozycja Djokovicia w pierwszym - to był niesamowity popis jego agresji, szybkości, dokładności i konsekwencji. Może Novak nie zakończy tego sezonu jako lider rankingu, ale nie mam wątpliwości, że jeśli będzie grał tak w przyszłym, z powrotem wróci na to miejsce.

[Advantage]

[DUN I LOVE]

Wyniki finałów:

[1] Novak Djoković (SRB) d. [6] Juan Martin del Potro (ARG) 6-1 3-6 7-6(3)

---

[5] Ivan Dodig/Marcelo Melo (CRO/BRA) d. [8] David Marrero/Fernando Verdasco (ESP) 7-6(2) 6-7(6) 10-2

---

Wszystkie wyniki turnieju singlowego, deblowego oraz kwalifikacji można znaleźć na 1 stronie wątku.