mtenis.com.pl

Byli już "Niedoceniani" i "Niespełnieni" to czas na troszkę mniej "pozytywny" temat. Umiejętności tenisowe których zawodników nie predestynują ich Waszym zdaniem do zdobytej przez nich pozycji bądź zachwytów, jakie się nad nimi roztacza? Moja lista już wkrótce.

Troicki i Murray.

Roddick

Z racji tego, że w moim mniemaniu ta grupa jest dość liczna to podzielę ich na dwie kategorie. To znaczy: zawodnicy z rankingiem przewyższającym ich umiejętności oraz tych, którzy wychwalani są pod niebiosa, a jak na to co o nich mówią za wiele nie zrobili.

Kategoria 1:Nishikori, Mayer, Grannolers, Troicki, Bogomolov, Berlocq
Kategoria 2:Murray, Gasquet, Raonic, Dimitrov, Young, Gulbis, 3 ostatnie nazwiska wpisałem z wielkim bólem, jednak taka jest prawda.

Jestem skłonny się zgodzić, że Murray był przeceniany, ale mam wrażenie, że teraz już wszyscy, którzy jakkolwiek się tenisem interesują, doskonale wiedzą na co gościa stać Przeceniany to był pewnie w 2009 i 2010 roku, po finale USO 2008. Mi się zdaje, że akurat oczekiwania w stosunku do niego mocno spadły i teraz są na poziomie "weź pan wygraj tego Szlema".

Jeśli chodzi o tenisistów z zawyżonym rankingiem, to zgadzam się w większości z Mario. Bogo w Top 50 to jakiś żart jest, tak samo Kei w Top 20 (choć naprawdę go lubię) i Mayer.
Są też zawodnicy, o których się mówi (jak właśnie Gulbis, Dimitrow czy Harrison), którzy na razie pokładanych nadziei nie spełniają. Younga to chyba nikt nigdy nie brał na poważnie

Raonicia na pewno bym nie nazwał przecenianym. On na swoją opinię zapracował i ma na koncie 3 tytuły i do tego 2 finały. A że gra obrzydliwie (dla większości), to już jest inna opowieść

Ja z kolei nie wiem, czy ranking Nishikoriego przewyższa jego umiejętności. Mam słabość do tego tenisisty i zapewne brak mi obiektywizmu, ale semi Mastersa, finał Bazylei (ATP500) czy ćwiartka WS i wszystko poparte ograniem Tsongi (2 razy) i Djokovicia (umierającego, ale jednak w niezapomnianym 2011 roku) chyba zasługują na 17 miejsce w rankingu. Wielu graczy o mniejszych dokonaniach w dużych turniejach ma wyższy ranking, jak np swego czasu Troicki.

Co do Murraya, to się generalnie zgadzam. Może i na dużo go stać, ale jak rywal nie popełnia zbyt wielu błędów własnych, to tego potencjału Szkota w ogóle nie widać.

Simon, Troicki, Murray, Bogomolov, Raonic, Kamke, Gasquet, Gulbis, Young, Dimitrov.
Choć tych czterech ostatnich bardziej zaliczyłbym do kategorii "niespełniony talent"

Widzu pisze:Roddick

???
Nie zapominaj, że Roddick wygrał Szlema, Puchar Davisa i był nr.1 na świecie. Takiego zawodnika nie można nazwać przecenionym.

sheva pisze: ???
Nie zapominaj, że Roddick wygrał Szlema, Puchar Davisa i był nr.1 na świecie. Takiego zawodnika nie można nazwać przecenionym.

Też tak sądzę, aczkolwiek Rod znalazł się też w takim samym zestawieniu przeprowadzonym przez Bleacher Report. I to na pierwszym miejscu

Bleacher ma chyba słabą pamięć. Ja proponują cofnąć się do 2003 roku, kiedy to Roddick opierał swój tenis na potężnym serwisie, równie miażdżącym uderzeniu z fh, zadziwiającej regularności i imponującym wybieganiu (czym świetnie maskował słabsze krycie kortu). Nie był to nigdy zawodnik przesadnie efektowny, a jego ogólnie "rzemieślniczy" tenis był zawsze brutalnie oceniany na tle największy rywali-równieśników (mało kto zauważył, że na tle Safina, Federera czy Nalbandiana 80% tenisistów wygląda na zubażających tenis). Do tego głowa - Federer zabił dawną mentalność Andy'ego, który w najlepszych czasach grał kapitalnie przy istotnych punktach i jeżeli nie bronił ich serwisem, to rozgrywał takie punkty na takim luzie, jakby to było przy po 15 na początku meczu z byle przeciętniakiem. Z czasem jego atuty uległy zatarciu, ale mimo to był w stanie wypracować korzystny bilans gier z Djokoviciem, pokonać kilka razy Nadala i Murraya, a także postawić się Federerowi w Wimbledonie, gdzie niewiele przemawiało na jego korzyść. Może to zabrzmi trochę niedorzecznie, ale daj Boże nam kilku takich Roddicków dzisiaj - na umiarkowanym hard w Top4 mogłoby się troszeczkę zagotować.

Zadziwiające jest to, jak krótką pamięć mają ludzie i jak często oceniają tenisistę na podstawie 2-3 ostatnich lat gry. Przykre.

1 Szlem, 5 mastersów - jak na Roddicka nie są to ani zawyżone, ani zaniżone osiągnięcia IMO.

Dymitrov niestety. Ja już sam nie wiem, jak to jest z tym jego potencjałem.

Nie wiem, czy zasadne jest twierdzenie, że taki Bogomolov jest za cienki na Top 50, a zwłaszcza Kei na Top 20. Równie dobrze można zapytać, jaki to porażający tenis grają Ferrer, Almagro czy Simon, że są tam gdzie są.

Dimitrov, Troicki, Young.

Zawodników przecenianych jest dużo więcej, ale ta trójka jest najbardziej przeceniana według mnie.

Gasquet, Troicki, Gulbis, Dimitrov i Young.

Rankingowo: Berdych, Almagro, Simon, Ferrer, Troicki, przez długie lata Roddick

Za duży "szum": Gasquet, Raonic, Bellucci

Jacques D. pisze:przez długie lata Roddick

Jakim cudem gość, który wygrał Szlema, był liderem rankingu, zakończył sezon na pierwszym miejscu, poprowadził reprezentację do triumfu w Pucharze Davisa i zgarnął 30 tytułów może być przeceniony? Brak logiki.

Shinoda pisze:

Jacques D. pisze:przez długie lata Roddick

Jakim cudem gość, który wygrał Szlema, był liderem rankingu, zakończył sezon na pierwszym miejscu, poprowadził reprezentację do triumfu w Pucharze Davisa i zgarnął 30 tytułów może być przeceniony? Brak logiki.

Toż napisałem, że rankingowo, czyli skrót myślowy od tego, że po prostu te wszystkie osiągnięcia nieadekwatne do tego,że nawet w złotej erze swojej gry AR posiadał ledwie 2 uderzenia na wysokim poziomie.

Grigor Dimitrow.

Bardzo dobry zawodnik, ale jednak skala jego talentu jest mocno przeszacowana. Wielu zachłysnęło się (ja swego czasu też) federerowskimi akcentami w jego grze, ale pod względem regularności i umiejętności wygrywania nie jest to już taki potentat. Niestety, niewiele wskazuje na to, żeby te stan rzeczy uległ zmianie.

Tomić i Raonić.

Olivetti w przeciągu półtora roku mocno poprawił swoją grę i rozszerzył wachlarz zagrań. Pamiętam go jak jeszcze nie tak dawno, poza serwisem nie miał nic, nawet pod siatką zawodził, a teraz zdaża mu się nawet fajnie skontrować, nie wspominając o mocnym agresywnym returnie. Z reguły nie lubię serwisantów, ale do niego czuję jakąś sympatię - podobnie jak do Karlovica. Może po prostu urozmaicają tour.

Ta łamaga Nieminen, baran Querrey, leszcz Fognini, pokraka Grannolers (w pewnych kręgach).
Do tego Simon przebijak do upadłego bez wyrobionego stylu i cała reszta tych tenisowych pokrak.

Mógłbyś łaskawie wyjaśnić, dlaczego Granollers?