Porażki Federera

[asiek]

Ostatnie porażki Feda(znaczy się dwa sezony wstecz) biorą się raczej ze zmęczenia materiału. Roger przestał być maszyną i tych porażek bym nie uwzględniał. Normalna rzecz przy słabnącej formie i spadku regularności. Zaznaczyłem lanie od Nadala z 2008 roku w finale French Open. Ówczesnemu nr.1 nawet na nieco słabszej nawierzchni nie przystoi oddawać rywalowi w finale Wielkiego Szlema czterech gemów. Wstyd i hańba. Porażki z sezonu bodaj 06 z Canasem do przebłysków geniuszu Helweta również nie należały

[sheva]

Porażka z Tsongą w Montrealu '09. Wtedy to ostatecznie padł bardzo naruszony już mit o mocnej psychice Federera.

[Barty]

Porażki z sezonu bodaj 06 z Canasem do przebłysków geniuszu Helweta również nie należały

Miałem wpisaną do opcji ankiety porażkę z Volandrim 6/2 6/4 w Rzymie, ale nie można dać więcej niż 10 opcji.

[jonathan]

Dziwię się, że Federerowi wypominane są tu wpadki z Volandrim w Rzymie i Tsongą w Montrealu (przecież to nie były najważniejsze turnieje i Roger szybko się po nich zrehabilitował, tydzień później wygrywał już w Hamburgu i Cincinnati), a nic nie wspomina się o takich porażkach jak ta z Hewittem w Pucharze Davisa 2003 (serwował wtedy na mecz i finał dla swojej drużyny, zresztą sam w jednym z ostatnich wywiadów przyznał, że bardzo mocno przeżył to niepowodzenie), Safinem w półfinale AO 2005 (w tie-breaku czwartego seta prowadził wysoko i miał meczbola, wolał jednak się zabawić, zagrał dropshota, Marat go przelobował i tweener się nie udał) czy Nalbandianem w Masters Cup 2005.

Spotkanie z Novakiem na tegorocznym US Open też mocno mnie zaniepokoiło. To nie żaden przypadek i pech, tylko kwestia lęku, który kiedyś się nie pojawiał i wyraźne mentalne słabości. Przecież on dawniej po mistrzowsku umiał wykorzystać swój serwis i doświadczenie, gdy przychodziło grać najważniejsze punkty. A teraz...

Z listy meczów podanych w ankiecie wybieram Wimbledon 2008, Australian Open 2009 oraz US Open 2009 i 2011.

[robpal]

Spotkanie z Novakiem na tegorocznym US Open też mocno mnie zaniepokoiło. To nie żaden przypadek i pech, tylko kwestia lęku, który kiedyś się nie pojawiał i wyraźne mentalne słabości.

Trochę jednak pech. Ten return Djoka równie dobrze mógł wylądować 3 cm na aucie A w następnej akcji Fed zagrał zupełnie prawidłowo. Nie cackał się, tylko przyspieszył z FH. Niestety piłka zawadziła o taśmę, która wyrzuciła ją z kortu (przestałem już liczyć, ile razy w tym sezonie w ważnych momentach Serbowi pomogła taśma...).
Dalszy ciąg tego meczu to już rzeczywiście jego wina (można było spokojnie do TB dociągnąć i tam jeszcze zawalczyć), ale te 2 stracone meczowe to, jak dla mnie, trochę zrządzenie losu.

[jonathan]

Spotkanie z Novakiem na tegorocznym US Open też mocno mnie zaniepokoiło. To nie żaden przypadek i pech, tylko kwestia lęku, który kiedyś się nie pojawiał i wyraźne mentalne słabości.

Trochę jednak pech. Ten return Djoka równie dobrze mógł wylądować 3 cm na aucie A w następnej akcji Fed zagrał zupełnie prawidłowo. Nie cackał się, tylko przyspieszył z FH. Niestety piłka zawadziła o taśmę, która wyrzuciła ją z kortu (przestałem już liczyć, ile razy w tym sezonie w ważnych momentach Serbowi pomogła taśma...).
Dalszy ciąg tego meczu to już rzeczywiście jego wina (można było spokojnie do TB dociągnąć i tam jeszcze zawalczyć), ale te 2 stracone meczowe to, jak dla mnie, trochę zrządzenie losu.

Mi mimo wszystko trudno mówić o przypadku i pechu, gdy taka sytuacja powtarza się już któryś raz.

[DUN I LOVE]

Dziwię się, że Federerowi wypominane są tu wpadki z Volandrim w Rzymie i Tsongą w Montrealu (przecież to nie były najważniejsze turnieje i Roger szybko się po nich zrehabilitował, tydzień później wygrywał już w Hamburgu i Cincinnati), a nic nie wspomina się o takich porażkach jak ta z Hewittem w Pucharze Davisa 2003 (serwował wtedy na mecz i finał dla swojej drużyny, zresztą sam w jednym z ostatnich wywiadów przyznał, że bardzo mocno przeżył to niepowodzenie), Safinem w półfinale AO 2005 (w tie-breaku czwartego seta prowadził wysoko i miał meczbola, wolał jednak zabawić się w kotka i myszkę, zagrał dropshota, Marat go przelobował i tweener się nie udał) czy Nalbandianem w Masters Cup 2005.

Podczas wywiadu w Sydney wspomniał, że bardzo mocno przeżył porażkę z PD03. Myślę, że inną istotną porażką był też półfinał IO w Sydney w 2000 roku, kiedy Roger poległ w walce o brąz z Arnaud di Pasquale. Wielokrotnie mówił, że bardzo długo płakał po tamtym meczu, a Mirka po raz pierwszy stanowiła wtedy bardzo istotne wsparcie dla Rogera.

Robpal, nie może to być przypadek, kiedy mówimy o człowieku, który ma ledwo na plusie bilans gier 5-setowych, kiedy to zawsze pojawia się większa presja.

[Anula]

Zdecydowanie porażka na RG 2008. Absolutna deklasacja, zwłaszcza w zestawieniu z przedmeczowymi deklaracjami. Wynik meczu bardzo wymowny. Moim zdaniem, najgorszy mecz Rogera przeciwko Rafie.

[Joao]

Wimbledon 08 i AO 09.

[jonathan]

W ostatnim czasie sporo dyskutuje się na temat porażek Federera z Nadalem i Djokoviciem. Ja powiem tak - Sampras ostatni ważny pięciosetowy mecz wygrał w finale Wimbledonu 1998 z Ivaniseviciem, później nie dawał już rady (z wyjątkiem spotkań z Rusedskim na US Open 2002, nawiasem mówiąc Greg po zakończeniu pojedynku złośliwie rzucił, że Pete porusza się tak dramatycznie wolno, że na pewno poleci w następnej rundzie, oraz niejakim Cowanem, bardziej znanym jako komentator niż kiedyś tenisista, w Wimbledonie 2001; Brytyjczyk miał szansę sprawić być może największą sensację w historii całego turnieju - coś a la pojedynek Rogera z Fallą, tylko że Barry'ego pamięta się wyłącznie z tamtego wyczynu, niczego innego godnego uwagi nie dokonał), i to jest normalne. Przy takich obciążeniach ciężko rywalizuje się z młodszymi, napierającymi na ciebie, więc się przegrywa i nie należy wyciągać z tego jakichś przełomowych dla rozwoju dyscypliny wniosków.

Tenis nieustannie się zmienia i z każdą epoką na tronie zasiada innego rodzaju zawodnik. Dotychczas w całej historii nie było takich "cyborgów" jak Djoković czy Nadal. A Federer i tak stanowi tu genialny wyjątek. On jako jedyny ze ścisłej czołówki pochodzi jeszcze z okresu tego "zamierzchłego" tenisa, gdzie liczyły się inne walory niż nieludzka siła i wytrzymałość. Dlatego Roger to dla mnie fenomen, bo skutecznie przestawił swoją grę z ery Samprasa i Agassiego do dzisiejszych realiów. Rządził długo i wciąż często umie dyktować warunki. Może gdyby miał te pięć, sześć lat mniej, to potrafiłby zmodyfikować swój sposób prowadzenia wymian na bardziej energetyczny, aby lepiej dostosować się do nowych standardów, ale z pewnością nie teraz. Rafa, Novak i Andy, jak się okazuje, mogą biegać na korcie po pięć i więcej godzin. Szwajcar nie, gdyż nigdy nie musiał. To zupełnie inna szkoła i format talentu.

Prawda jest też taka, że z wiekiem traci się odporność mentalną. Nie należy więc dziwić się, że dzisiejszemu Federerowi mecze wymykają się częściej niż kiedyś. Im więcej doświadczenia, tym paradoksalnie trudniej wygrywa się takie zacięte pojedynki. Pojawia się za dużo możliwości, kalkulacji, obaw, zbyt duża presja zwycięstwa. Ten młody i nieobliczalny ma zdecydowanie łatwiej, bo jedyną myślą, jaka krąży mu po głowie, jest dopadnięcie mistrza - i to za wszelką cenę. Zresztą ile może wytrzymać ludzka psychika, jaką dawkę? Zastanówcie się nad liczbą spotkań, jakie Roger rozegrał na największym możliwym napięciu. W pierwszej kolejności przytaczane są ostatnio oczywiście jego spektakularne porażki, ale nikt nie pamięta już o wielkich zwycięstwach - i trochę to przykre.

Federer może już tylko sprawić niespodziankę wygrywając z Djokoviciem albo Nadalem w Szlemie. To kwestia pokoleń. Młodsi w optymalnym tenisowym wieku wreszcie dopięli swego i przejęli stery.

[Nadalito]

.... Im więcej doświadczenia, tym paradoksalnie trudniej wygrywa się takie zacięte pojedynki. Pojawia się za dużo możliwości, kalkulacji, obaw, zbyt duża presja zwycięstwa. Ten młody i nieobliczalny ma zdecydowanie łatwiej...

hm... Czytając twoje posty mam jakieś deja vu
Cytuję:
Wojtek Fibak w rozmowie z Jakubem Ciastoniem przed Mastersem 2010:
"...Im więcej doświadczenia, tym trudniej wygrywa się w takich sytuacjach. ... Jest za dużo myśli, za dużo możliwości, zbyt duża presja zwycięstwa. Ten młody, bardziej szalony, nieobliczalny rywal po drugiej stronie siatki ma znacznie łatwiej..."

[Barty]

Może gdyby miał te pięć, sześć lat mniej, to potrafiłby zmodyfikować swój sposób prowadzenia wymian na bardziej energetyczny, aby lepiej dostosować się do nowych standardów, ale z pewnością nie teraz. Rafa, Novak i Andy, jak się okazuje, mogą biegać na korcie po pięć i więcej godzin. Szwajcar nie, gdyż nigdy nie musiał. To zupełnie inna szkoła i format talentu.

I to jest właśnie istota problemu, problem mentalny w pojedynkach z Rafą jest moim zdaniem tylko tego pochodną, no bo jak weźmiemy ich pojedynki z Masters Cupów i WTC to widzimy 4-0 dla Feda i to nie jest tylko kwestia nawierzchni, tylko również świeżości Feda i zmęczenia sezonem Rafy. Dlatego obecnie, gdy wszyscy są w pełni sił, bardzo trudno jest Rogerowi pokonać takiego zawodnika, jak Nadal czy Nole.

[jonathan]

.... Im więcej doświadczenia, tym paradoksalnie trudniej wygrywa się takie zacięte pojedynki. Pojawia się za dużo możliwości, kalkulacji, obaw, zbyt duża presja zwycięstwa. Ten młody i nieobliczalny ma zdecydowanie łatwiej...

hm... Czytając twoje posty mam jakieś deja vu
Cytuję:
Wojtek Fibak w rozmowie z Jakubem Ciastoniem przed Mastersem 2010:
"...Im więcej doświadczenia, tym trudniej wygrywa się w takich sytuacjach. ... Jest za dużo myśli, za dużo możliwości, zbyt duża presja zwycięstwa. Ten młody, bardziej szalony, nieobliczalny rywal po drugiej stronie siatki ma znacznie łatwiej..."

[Nadalito]

Ale to wcale nie jest śmieszne. Bo cytowanie osoby publicznej bez cudzysłowów i przestawianie w jej wypowiedzi wyrazów ma swoją nazwę...

[jonathan]

Ale to wcale nie jest śmieszne. Bo cytowanie osoby publicznej bez cudzysłowów i przestawianie w jej wypowiedzi wyrazów ma swoją nazwę...

Ależ ja się świetnie bawię.

A jak zrobiłem to całkiem nieświadomie, to są przewidziane jakieś okoliczności łagodzące, panie inspektorze?

[Barty]

Jonathan widocznie to Wojciech Fibak pod ukryciem na naszym forum.

[Robertinho]

Buhahahahahahahahhahahahahahaaha.

[Sempere]

Wybieram porażkę na RG 2008. Taki zawodnik jak Roger nie powinien tak gładko przegrywać w finale Szlema.

[Lleyton]

Wimbledon 10 z Berdychem,od tego coś się zacięło w grze Szwajcara i nie grał już tak jak wcześniej,mam nadzieję że teraz na tegorocznym Wimbledonie będzie inaczej.

[Jacques D.]

Wimbledon 10 z Berdychem,od tego coś się zacięło w grze Szwajcara i nie grał już tak jak wcześniej,mam nadzieję że teraz na tegorocznym Wimbledonie będzie inaczej.

Chyba jednak zacięło się w ćwiartce RG 10,miesiąc wcześniej po pamiętnym meczu z Soderlingiem, to była jego pierwsza przegrana ćwiartka po 28 (? Rob? DUN?) SF WS z rzędu, ten mecz z Berdychem wydaje mi się być tylko konsekwencją...