Co rozumiem przez styl odschoolowy? Przede wszystkim relikty z epoki dinozaurów, czyli s&v i c&c oraz klasyczny allround z dużym parciem na siatkę (nie mylić z konczeniem wykładek).
Zachęcam do wszelkiej aktywności związanej z tematem - jacy są Wasi ulubieni przedstawiciele tego typu gry? Którego z nich najbardziej cenicie i dlaczego? Czy wszyscy oldskulowcy są rzeczywiście tacy brylantowi technicznie i taktycznie? A może to mit? Kto z nich jest niedoceniony a kto przeceniony? Czy taki tenis zarezerwowany jest wyłącznie dla ludzi po 80-ce?
Zachęcam też do aktywności tych, którzy tego stylu nie lubią (jak np.Lucas). Ciekawie byłoby poczytać sensowną argumentacje nt tego, dlaczego "tenis starych dziadów" jednak nie jest taki fajny.
Zapraszam!
. Niestety nie mam dla Ciebie dobrych wieści, nie jestem w stanie dyskutować z Tobą o technikaliach tenisowych i nie będę próbować, bo tylko się ośmieszę. Ty doskonale czujesz te sprawy i zwracasz na to uwagę, a ja zupełnie nie. Spróbuje jednak odpowiedzieć na Twoje pytanie, nie mam pojęcia na ile Cię to usatysfakcjonuje.
) gust tenisowy zdecydowanie przesunął mi się w kierunku siatki. Gdyby ktoś mnie jeszcze parę lat temu spytał o to, jaki tenis najbardziej lubię oglądać, odpowiedziałbym, że byłoby to coś pomiędzy Safinem, Kafielnikowem, Ljubiciem i Kuertenem. To oczywiście nadal świetni zawodnicy, a Ivan na zawsze pozostanie moim nr 1 w ATP. Jednak gdyby ktoś spytał mnie o to samo dziś, odpowiedziałbym, że esencja mojego gustu to jednak ktoś łączący w sobie cechy Samprasa, Raftera i Henmana. Te rozważania dotyczą oczywiście tylko zawodników, których widziałem na żywo - inaczej zapewne stwierdziłbym, że to taki Edberg był najbliżej ideału, ale nie będę udawał, że pamiętam jakiś seans jego meczu na żywo. ;] Wypada też dodać, że to, co napisałem, zdezaktualizowałoby się, gdyby zawodnik mógł być kobietą i nazywać się Martina Hingis. ;]
Między innymi z powodów, o których piszesz, choć nie tylko. Tak, finał USO 19 wyjątkowo mi się podobał, bo był po prostu dobrym, angażującym meczem tenisowym, aczkolwiek nie ma co ukrywać, bardzo odległym od mojego gustu. Co do Nadala, chyba każdy na forum zna moje zdanie na ten jakże wdzięczny ;] temat i zdanie to raczej nie zmieni się, nawet jeśli Rafa na starość zacznie grać ortodoksyjne s&v. ;] Natomiast Miedwiediew, muszę przyznać, ujął mnie nieco osobowością, taką kortową "prezencją". Może to nie jest wyrazistość rodem z Marata i Martiny, ale jest jakiś i wyróżnia się na tle tej szarzyzny i tych wszystkich dzieci Instagrama w postaci Tsitsipasa np. ;] No i budzi pewien podziw, że dysponując tak hmmm kontrowersyjną techniką, można być tak skutecznym... Ale nie ukrywajmy, to nie są moje tenisowe klimaty i raczej nie da się tego długo oglądać. 
