mtenis.com.pl

Joao

Joao pisze:W niedzielę mój nowy idol wygrał w Vina del Mar swój pierwszy tytuł . Ileż nerwów, ileż łez, ileż chusteczek higienicznych jednowarstwowych. Warto było w niedzielny wieczór zasiąść przed szklanym ekranem i przeżyć tak wielki sukces .

Jak miło przeczytać, że się wzruszyłeś. Tak niewiele masz ostatnio do tego okazji.
Zapamiętaj tę chwilę. Może się więcej nie powtórzyć.

Ciekawe, że każdy wygrany szlem był celebrowany przez niego upadkiem na kolana/plecy prócz W09 i AO10. Tak się już kiedyś zastanawiałem co Roger czułby po zakończeniu kariery, gdy po tylu sukcesach nie udałoby mu się wygrać tego RG.


Dla mnie poza zwycięstwami turniejowymi Novaka, to chyba te chwile, szczególnie z Flushing Meadows.

Kto by pomyślał, że w tych czasach będę mógł przeżyć jakąś piękną chwilę. Czy najpiękniejsza, pewnie nie, ale na pewno jedna z piękniejszych.

Chodzi oczywiście o dzisiejsze zwycięstwo Mahut. Nie dość, że po kłopotach zdrowotnych i fatalnym jak dotychczas sezonie to jeszcze w super stylu. Swoją drogą, obawiałem się, że po porażce w finale debla RG Nicolas może się załamać, wychodzi na to, że efekt jest diametralnie inny.

Najpiękniejsza chwila w życiu fana ATP? W ostatnich latach na pewno ta była jedną z nich. Jasne, że przeżywałem wcześniej porażkę Federera, który zmarnował dwa meczbole, ale odbiłem to sobie potem widokiem zwycięskiego Djokovicia i pogrążonego Nadala. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na inną rzecz - niezwykłą klasę, jaką po tym finale pokazał Novak. Dla mnie to wspaniałe, gdy ktoś po takiej wygranej dziękuje Bogu, kieruje swoje pierwsze słowa do ofiar zamachów na World Trade Center i w dziesiątą rocznicę tej tragedii zakłada czapkę z logiem nowojorskiej straży, zamiast ze znaczkiem Nike czy jakiegokolwiek innego producenta strojów tak jak Rafa i Roger. A Serb wcale nie musiał tak postąpić, bo wiedząc że publiczność na US Open nie darzy go przesadną sympatią (w 2008 roku Roddick zrobił mu w Stanach całkowicie niesprawiedliwą reklamę), mógł po prostu unieść się honorem. Szkoda tylko, że nie podziękował rodzinie, swoim rodakom i kibicom za doping w ojczystym języku (chociaż pytanie, czy dostałby w ogóle na to pozwolenie tak jak dawniej del Potro, bo Amerykanie by tego pewnie nie znieśli). Niemniej, w wywiadach Novak jest dzisiaj bardziej dojrzały niż nawet Federer.


To, dlaczego zapamiętałem ten mecz czysto tenisowo (komentarz pod wideo na youtube):
Fajna muzyka w tle, a Jelena to wspaniała kibicka:

Mario, 's-Hertogenbosch czy Newport?

Ciężkie pytanie. Jeśli chodzi o turnieje to zdecydowanie wolę Newport, ale sam sukces bardziej emocjonalnie przeżyłem w Holandii. W niedzielę raz, że grał o drugi tytuł, dwa z tenisistą, którego tak samo lubię, więc porażkę spokojnie bym przyjął. Stąd wybór pada na s'Hertogenbosch, uczucie wielkiej radości i jednocześnie ulgi przechyliło szalę zwycięstwa.

Nie wiem, czy ubiegłoroczne AO nie będzie najmilej wspominane z obecnej perspektywy.

Mam dylemat, ale biorac pod uwagę poziom gry, ładunek emocjonalny i nazwijmy to głód oczekiwań stawiam na Wimbledon 12 i AO17.

Z Gaciami: R1 IO z Djokoviciem
Z Rokerem AO 2017
Z Łysym - Sarumanem - Beduinem - Agassim, USO 2005, finał RG 99.

Nole Slam tego nawet Nadal i Fed nie maja jedyne czym sie moge jeszcze podniecac.

No wiadomo RG'16. Pamiętam jak wyszedłem wściekły z pokoju po pierwszym secie dla Klipy. Po namowach rodziny jednak wróciłem po przerwie XD Ale potem udowodnił że zasłużył na swój przydomek a jak Djoko poczuł krew to już nie wypuścił. Choć oczywiście największe napięcie w 4 secie. 5:2 i nagle odłamanie na 5:4 wtedy to już prawie zawał. Ale na szczęście był happy end

Zeszłoroczne AO, nigdy nie pamiętam bym był aż tak zdenerwowany podczas oglądania meczu i później ta chwila zaraz po meczu nie do opisania.

Wygrana Djokovica w półfinale tegorocznego Wimbledonu.

Nastawienie miałem mniej więcej takie:



Chwilami również takie:



Ogólnie już dawno, chyba od finału AO 17, nie przeżywałem tak meczu tenisowego, a takiego bez udziału Feda, to bodaj nigdy. Jak napisałem wcześniej, dobrze, że Novak nie miał świadomości, o co naprawdę gra.

TB 3 seta, który był decydujący, oraz końcówka 5 partii, to już było zaangażowanie na maxa, włączanie i wyłączanie streama i ls, "żeby nie przynieść pecha", nieartykułowane dźwięki po ważnych piłkach, wrzaski itp. Na koniec, niesamowita ulga. Być może to wszystko pójdzie na marne i Fed straci rekord WS, ale to i tak będzie jedna z tych chwil, którą zapamiętam.

To piękne, że wreszcie odnalazłeś swoją duchową młodość.

Ivanisevic zdobywający Wmbledon , Safin triumfujący w 2005 na AO (wiadomo, głównie o półfinał z Fedem tu się rozchodzi) Rafa i finał Wimbledonu w 2008, Rafa i kilka Garrosów, ciężko wymienić jeden.

Ciężko ukryć wzruszenie, kiedy się ogląda te obrazki. Uwielbiam te żywiołowe reakcje tego łobuza.

No i namówiłeś, wskakuje na bandwagon Djezusa, oczywiśćie jeśli jest jeszcze miejsce.