GOAT - debata

[Joao]

Top 10 Male Tennis Players of All-Time

Spoiler:

So a few months ago I ranked the Top 10 Tennis players of the decade. Now I decided to do the top 10 players of All-Time.

Using only the 4 GS tournaments here is how the points were awarded:

Winner - 2000 pts
RUP - 1200 pts
SF Loss - 720 pts
QF Loss - 360 pts
4th Rd Loss - 180 pts
3rd Rd Loss - 90 pts
2nd Rd Loss - 45 pts
1st Rd Loss - 10 Pts

Career Grand Slam - 2000 pts
Calendar Year Grand Slam - 2500 pts

For players that played professional tennis before the open era (i.e. Rod Laver, Ken Rosewall, Bill Tilden), I gave them points for the 3 major pro tournaments as follows:

Winner - 360 pts
RUP - 180 pts
SF Loss - 90 pts
QF Loss - 45 pts
1st Rd Loss - 10 pts

**Since there was only a 16 player draw in the pro tournaments, I didn't feel it was as hard to win one of those tournaments, so I didn't give the same point values as the Grand Slams.

I felt this points system was fair and measured not only talent but also longevity, consistency and the ability to play on all surfaces.


So, here goes the rankings. Hope you enjoy!


No. 10) Bjorn Borg (7,731pts) - The Swede had a relatively short, but brilliant career. He won a total of 11 Grand Slam singles titles in only 27 appearances, which is a 41% winning percentage and an open are a record among men. This also includes winning 6 of the 8 French Opens he entered and 5 of 9 Wimbledons. He is the only player to win 6 French Opens and 5 Wimbledons.

Best Results

•Aussie Open - 3rd Round (1974)
•French Open -Champion (1974, 1975, 1978, 1979, 1980, 1981)
•Wimbledon - Champion (1976, 1977, 1978, 1979, 1980)
•US Open - Finalist (1976, 1978, 1980, 1981)

No. 9) Bill Tilden (8,283pts) - He played the first half of his career amateur and the second half as a pro. So he missed out on 16 years of tournaments. Believe it or not, the guy played until he was 53 years old. But nonetheless, he dominated the world of international tennis in the first half of the 1920s. From 1920-1925 he won every Grand Slam tournament he entered. And during his 18 year amateur period of 1912-30, he won 138 of 192 tournaments, and had a match record of 907-62, a winning percentage of .936.

Best Results

•Aussie Open - Never Competed
•French Open - Finalist (1927, 1930)
•Wimbledon - Champion (1920, 1921, 1930)
•US Open - Champion (1920, 1921, 1922, 1923, 1924, 1925)

No. Roy Emerson (9,691pts) - Here is a guy who not only won 12 Grand Slam singles titles, but also captured 16 doubles titles. He is the only player to have a singles and doubles career grand slam. He was also the first male player to win all 4 Grand Slams twice. Emerson had a streak of reaching the Australian Open Final 7 times, winning 6 of them. And at one point in his career he made the QF at 32 of 37 grand slams.

Best Results

•Aussie Open - Champion (1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967)
•French Open -Champion (1963, 1967)
•Wimbledon - Champion (1964, 1965)
•US Open - Champion (1961, 1964)

No. 7) Ivan Lendl (9,905pts) - Lendl attained the World No. 1 ranking on February 28, 1983 and bolstered his claim to the top spot when he defeated John McEnroe in the 1984 French Open final. For much of the next five years, Lendl was the top ranked player until August 1990. He finished four years ranked as the world's top player (1985–1987 and 1989) and was ranked World No. 1 for a total of 270 weeks. He won 8 Grand Slam tournaments, but could have won a lot more as he made it to the semi-finals of 20 other major tournaments.

Best Results

•Aussie Open - Champion (1989, 1990)
•French Open - Champion (1984, 1986, 1987)
•Wimbledon - Finalist (1986, 1987)
•US Open - Champion (1985, 1986, 1987) No. 6) Andre Agassi (9,905pts) – First off, I want to say that I’ve read his book and it is excellent. I highly recommend it even if you’re not a tennis fan. Anyway, Andre is one of the best, if not the best, serve returner in the history of the game. He is also the only male player (his wife, Steffi Graf is the lone female player, go figure) to achieve a career “Golden Slam” by winning all 4 grand slams and an Olympic gold medal. He appeared in 15 grand slam finals over his career and won 8 of them. Despite the shocking revelations in his new book, he still remains to be one of the most loved players in American Tennis history.
Best Results

•Aussie Open - Champion (1995, 2000, 2001, 2003)

•French Open - Champion (1999)

•Wimbledon - Champion (1992)

•US Open - Champion (1994, 1999)
No. 5) Pete Sampras (10,096pts) – Personally, I was surprised to see “Pistol Pete” so low on the list, and I’m sure many of you are surprised as well. I looked into his statistics a little deeper to figure out why, and I came to the conclusion that he was too inconsistent at the grand slams. Yes, he won 14 grand slams, but he was also knocked out before the QF 24 times, and with the exception of 1 SF appearance, he had a bad record in Paris. Well, enough negativity. Like I said before, the guy won 14 grand slam titles, which was a record until it was broken by Roger Federer in 2009. In an 8 year stretch from 1993-2000, he won 12 of those titles including 7 Wimbledon Championships.

Best Results

•Aussie Open – Champion (1994, 1997)
•French Open – Semi-Finals (1996)
•Wimbledon – Champion (1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000) •US Open – Champion (1990, 1993, 1995, 1996, 2002)
No. 4) Jimmy Connors (10,111pts) – Even though Jimbo never won the French Open, he did win the US Open in 1976, which was during a short time period that the tournament was held on clay making him one of only 5 men to have won grand slam titles on 3 different surfaces. He also is the only player to win the US Open alone on 3 different surfaces. Connors 1,337 career wins and 31 grand slam semi-final appearances are both all-time records.

Best Results
•Aussie Open – Champion (1974) •French Open – Semi-Finals (1979, 1980, 1984, 1985) •Wimbledon – Champion (1974, 1982) •US Open – Champion (1974, 1976, 1978, 1982, 1983) No. 3) Ken Rosewall (10,452) – In his 10 years as a pro before the open era, he won 15 major professional tournaments which is an astounding number. That only leads me to question, if he won 8 grand slams in the open era and as an amateur, how many could he have piled up if he never went pro? Not only did he win 8 grand slams, but he also made it past the QF on 17 other occasions. Those are amazing numbers considering that over his 28 year career, including his pro years and tournaments he didn’t enter for whatever reason, he missed 71 out of 113 (2 Aussie Opens in ’77) grand slams contested.

Best Results


•Aussie Open – Champion (1953, 1955, 1971, 1972)
•French Open – Champion (1953, 1968) •Wimbledon – Finalist (1954, 1956, 1970, 1974)

•US Open – Champion (1956, 1970)
No. 2) Rod Laver (10,863) – Most of what I said for Rosewall can be repeated for Rod Laver. He won a single season grand slam not once, but twice. A feat that was not accomplished before and has not since Laver did it. Unfortunately, he spent 5 years in the pro ranks, unable to compete in the slams. Leading many people to consider him the greatest all-time even though his total number of slam victories doesn’t measure up.

Best Results

•Aussie Open – Champion (1960, 1962, 1969)
•French Open – Champion (1962, 1969) •Wimbledon – Champion (1961, 1962, 1968, 1969) •US Open – Champion (1962, 1969)
No. 1) Roger Federer (11,755pts) – When he beat Pete Sampras at Wimbledon in 2001, everyone knew that he was going to be something special. But did we honestly think that he would be this good? Numbers don’t lie and this guy certainly has all the numbers to support the claim of being the greatest of all time. We all know that winning 16 grand slams is astonishing. But what is even more amazing is that he’s done it in a span of less than 8 years. He won 3 of the 4 slams in the same year 3 times and holds the record for most consecutive grand slam semi-final appearances with 27 in a row. In that about that same time period he reached the semis in 29 out of 31 chances. He also had a streak of reaching 10 consecutive grand slam finals from Wimbledon 2005 though the 2007 US Open. That streak was part of a 4 and 3/4 year stretch from Wimbledon 2005 to the 2010 Aussie Open in which he reach a ridiculous 18 of 19 grand slam finals. It seems to me like he was put on the planet just to keep Andy Roddick from winning another grand slam so I am really not a fan of his. But like I said above, the numbers don’t lie, and these numbers say that Roger Federer is the greatest tennis player of all-time. Best Results


•Aussie Open – Champion (2004, 2006, 2007, 2010) •French Open - Champion (2009)
•Wimbledon – Champion (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009) •US Open – Champion (2004, 2005, 2006, 2007, 2008)

http://www.cbssports.com/mcc/blogs/entr ... 4/22719822

[Joao]

Najlepsi tenisiści i tenisistki wg. Tennis Channel:

http://www.tennischannel.com/goat/71.aspx

[sheva]

Australian tennis great Rod Laver says Roger Federer is the greatest player of all time



AUSTRALIAN legend Rod Laver has proclaimed Roger Federer as the greatest player of all time, but with Rafael Nadal not far behind.

"Roger Federer certainly is my claim to be the best of all time if there is such a thing," said the 73-year-old Australian.

"Roger's got all the shots, his anticipation is unbelievable, his timing off the groundstrokes with his shots, his single-handed backhand is one of the best there is.

"But at the same time, I look at Rafael Nadal and what he's done to win seven French Open titles and Wimbledon.

"Being able to play with somewhat of a suspect knee, his way of motoring around the court and tracking shots down is quite uncanny.

"They're very close. Are they great champions and do they have equal abilities? I'd say 'yes', they're pretty much equal."

Meanwhile, four-time Wimbledon champion Laver, the last man to complete a calendar grand slam in 1969, has told Andy Murray that he must be more aggressive if he wants to end Britain's 76-year wait for a male grand slam champion.

"He plays a safe game a little bit too long," Laver told the BBC.

"That allows an opponent to be more aggressive, rather than continually putting pressure on an opponent."
Murray will face France's Jo-Wilfried Tsonga on Friday bidding to become Britain's first male finalist at Wimbledon since Bunny Austin in 1938.

"Murray gets in a position where he's maybe up a break or in a position to win a game, and he just plays it back," added the great Australian.

"That's when you put your foot down and make sure you win that point so you get either two breaks or you get a break back.

"That's the one thing I think maybe he's missing, being able to say 'I've got to win this point' or 'I've got to break serve here' or 'If I get a chance I'm not just going to play it back, I'm going to be aggressive'."

http://www.heraldsun.com.au/sport/tenni ... 6418410663

[Robertinho]

17, 286+ -.-

[DUN I LOVE]

http://www.menstennisforums.com/showthread.php?t=186049

Lol, Johnny umieścił nas dziś na pierwszym miejscu najlepszych graczy w dziejach.

Do tej pory Fed okupował drugie miejsce, za plecami Lavera.

[jaccol55]

Federer greatest of all time, says Laver


Switzerland’s Roger Federer plays a backhand shot during his men’s singles quarter-final victory over Russia’s Mikhail Youzhny on day
nine of the Wimbledon Championships tennis tournament at the All England Tennis Club in Wimbledon.

“Roger Federer certainly is my claim to be the best of all time if there is such a thing,” said the 73-year-old Australian.

“Roger’s got all the shots, his anticipation is unbelievable, his timing off the ground strokes with his shots, his single-handed backhand is one of the best there is.

“But at the same time, I look at Rafael Nadal and what he’s done to win seven French Open titles and Wimbledon.

“Being able to play with somewhat of a suspect knee, his way of motoring around the court and tracking shots down is quite uncanny.

“They’re very close. Are they great champions and do they have equal abilities? I’d say ‘yes’, they’re pretty much equal.”

Meanwhile, four-time Wimbledon champion Laver, the last man to complete a calendar Grand Slam in 1969, has told Andy Murray that he must be more aggressive if he wants to end Britain’s 76-year wait for a male Grand Slam champion.

“He plays a safe game a little bit too long,” Laver told the BBC.

“That allows an opponent to be more aggressive, rather than continually putting pressure on an opponent.”

Murray will face France’s Jo-Wilfried Tsonga on Friday bidding to become Britain’s first male finalist at Wimbledon since Bunny Austin in 1938.

“Murray gets in a position where he’s maybe up a break or in a position to win a game, and he just plays it back,” added the great Australian.

“That’s when you put your foot down and make sure you win that point so you get either two breaks or you get a break back.

“”That’s the one thing I think maybe he’s missing, being able to say ‘I’ve got to win this point’ or ‘I’ve got to break serve here’ or ‘If I get a chance I’m not just going to play it back, I’m going to be aggressive’.”

http://dawn.com/2012/07/05/federer-grea ... ays-laver/

[Rodżer Anderłoter]

http://bleacherreport.com/articles/1265 ... -see-again

[Barty]

Becker: Fed might not have beaten Mac & Borg

Boris Becker tells ESPN UK that he is unsure whether 17-time Grand Slam winner Roger Federer is the greatest player ever.

"Is Federer the best ever? I don't know," said Becker. "You have to say he is the most successful player we have seen, but how can you decide for sure that he is the best ever? Comparing generations is tough, especially in tennis, even though Roger ticks many boxes as the greatest ever. Federer has 17 Grand Slams, the most ever. He has the most weeks at world No. 1, which is an impressive record and clearly he has been an incredible player for many, many years. His level of consistency is maybe his most impressive quality.

“However, would he have beaten McEnroe when he was at his very best in the 1984 Wimbledon final using a very different type of racket to the one he has now? I doubt it. Would he have beaten Bjorn Borg at his very best when he was dominating at the French Open or Wimbledon? Again, I doubt it, but that is not to belittle Federer's achievements for one moment. The big difference is the racket technology these days. I started with a wooden racket and you simply could not do some of the things guys like Federer and Nadal have done in recent years using that type of equipment. It would not have been possible. So they would have had to adapt their styles.”

http://www.tennis.com/news/2012/11/beck ... JhMEWes9iw

[DUN I LOVE]

Becker: Fed might not have beaten Mac & Borg

Heh, teraz to słabiutki się wydaje. Trolling trollingiem, ale to jednak przykre, że ludzie zapominają jak znakomity był Federer w swoich najlepszych latach.

[jonathan]

Andre Agassi says Roger Federer is ‘a class above’ Pete Sampras.

He also says Rafael Nadal could be better than Federer.

By CHRIS CHASE – September 25, 2013 at 11:26am EDT

Spoiler:

No sport loves a good G.O.A.T. debate like tennis. It’s a never-ending argument — who’s the best ever? Pete, Laver, Roger, Rafa or Borg?

Andre Agassi weighed in on the debate on HuffPost Live this week. Given the awkwardness between him and his contemporary, Pete Sampras, Agassi’s answer is hardly surprising. His certainty and definitiveness is.

“I think Federer is a class above, quite frankly. I mean, you’re talking about a guy who dominated pretty much on every surface, minus one guy on clay. He’s won everything. Pete was obviously off the hook on faster courts but during the clay season players wanted to play against him. It was opportunity to get a win over him, it was an opportunity to beat him. You didn’t have that luxury with Fed. He was really the world class, all-around player.”

The clay court inferiority is clearly the biggest mark against Sampras, who won 14 Grand Slams in his career, but never made it past the semifinals at the French Open. (He only made four quarterfinals appearances at Roland Garros). Of Sampras’ 64 titles, only three came on clay. Overall, Sampras won 63% of his matches on clay, compared with 77% for Federer, who made multiple French Open finals and hoisted the trophy in 2009.

But Sampras was the most dominant player of his era. Even if you shade to the Federer side, as I do, you can’t say he’s a class above Sampras … unless the discussion is about tipping, right Andre?

http://ftw.usatoday.com/2013/09/federer ... ass-above/

[DUN I LOVE]

Trafna wypowiedź Federera - włączcie mniej więcej przy 5:30.

[jonathan]

Tak, dokonania Federera będzie oceniać się, gdy zakończy on karierę. Tak samo należałoby niby dać sobie spokój ze sporami o GOAT-a , bo za ileś tam lat będą odbywać się podobne dyskusje, ale jak tak patrzę, coraz więcej osób mówi, że są Federer i Nadal, a reszta się nie liczy. Coś w tym na pewno jest, bo jeden jest rekordzistą pod względem liczby wygranych Szlemów, a drugi być może zmierza nawet do pobicia tego rekordu. Poza tym styl obu nie ma precedensu w przeszłości i nie można ich z kimkolwiek porównać.

Wracając do tych słów Agassiego po US Open, to Andre już kiedyś wypowiedział się, że z Samprasem można było wygrać nawet, gdy grał swój najlepszy tenis, natomiast z Federerem nie było szans na zwycięstwo, a chyba wie co mówi, bo rywalizował wiele razy i z jednym, i z drugim. Poza tym niespełna 20-letni Roger pokonał Samprasa w jego wimbledońskim królestwie (kiedy ten walczył o wyrównanie rekordu Borga - pięciu kolejnych zwycięstw), nie mając jeszcze praktycznie żadnych sukcesów i zdradzając tylko zalążki swojego talentu. Nie twierdzę, że RF wygrałby z Pete'm 10 na 10 meczów, ale można postawić tezę, że w większości byłby górą. Bo obiektywnie patrząc Federer jest lepszym tenisistą niż Sampras. Już sam fakt, że pobił wszystkie jego rekordy, o tym świadczy. Właściwie Amerykanin lepszy był tylko w jednym elemencie - serwisie. Pomijając to Roger ma zdecydowanie lepszy repertuar uderzeń i jest niemal równie dobry na każdej nawierzchni, w przeciwieństwie do Samprasa, który nie wygrał nigdy RG, bo siła rażenia jego serwisu na mączce była prawie żadna. Pete nie potrafił zaadaptować swojej gry na korty ziemne, więc nie był tenisistą kompletnym, a Federer owszem.

Pamiętam tamten dokument "Spirit of a Champion". I powiem tak - takie dokumenty ukazujące życie wybitnego sportowca są fascynujące i pokazują go z zupełnie nowej, często nieznanej nam strony.

[DUN I LOVE]

Wracając do tych słów Agassiego po US Open, to Andre już kiedyś wypowiedział się, że z Samprasem można było wygrać nawet, gdy grał swój najlepszy tenis, natomiast z Federerem nie było szans na zwycięstwo, a chyba wie co mówi, bo rywalizował wiele razy i z jednym, i z drugim.

Chyba coś przekręciłeś, chyba, że ja mam na myśli inną wypowiedź.

[jonathan]

Chyba coś przekręciłeś, chyba, że ja mam na myśli inną wypowiedź.

Wypowiedź, którą miałeś na myśli, skomentowałem na samej górze. Z kolei wypowiedź Agassiego, do której się odniosłem, "wisi" powyżej zamieszczonego przez Ciebie filmiku.

[DUN I LOVE]

Właściwie Amerykanin lepszy był tylko w jednym elemencie - serwisie.

A wolej i taki mały szczegół jak psychika?

[jonathan]

A wolej i taki mały szczegół jak psychika?

Sampras wcale nie miał lepszego woleja niż Federer. Owszem, Pete grał bardzo dobrze serve&volley, bo uderzał ostry serwis w narożnik (głównie na parzyste karo), biegł szybko do siatki i z dogodnej pozycji nad siatką, a nie spod siatki, zagrywał do przeciwnej linii bocznej pod dobrym kątem dość trudnego, ale wcale nie ryzykownego woleja, odpowiednio przyciętego. Tyle że Pete swoje gemy serwisowe w jakichś 90 procentach opierał na serwisie. Tak samo cały system serve&volley opierał na trafieniu podania z odpowiednią mocą (pierwszy około 200km/h, drugi 190) i z odpowiednią precyzją, co albo bezpośrednio rozstrzygało losy punktu, albo determinowało ją do zagrania prostego kończącego woleja. Cała akcja była krótsza niż czas na złożenie rąk do oklasków. Jak ktoś lubi taki tenis, to nic tylko właśnie klaskać. Ja nie przepadałem. Bardziej mainstreamowy serve&volley grali za to na pewno Edberg, Rafter czy Henman (mainstreamowy w takim sensie, że wprowadzali oni do gry ani ostry, ani skrajnie rotowany serwis, dobiegali do siatki i często musieli zagrywać książkowego woleja przygotowawczego, w przeciwieństwie do Samprasa, który ustawiał sobie wszystko serwisem, przez co według mnie wykazywali się większymi umiejętnościami wolejowymi niż Pete i byli lepszymi woleistami). Jak widziałem Amerykanina, to słynął on z bardzo ofensywnej gry - serwisu (w tym najlepszego drugiego podania w historii) połączonego z szybkim atakiem i wolejem (klasyczny schemat na trawie i betonie), piekielnie precyzyjnym forehandem (w gemach przeciwnika to na nim opierał swoją skuteczność - gdy wyszły mu dwie, trzy piłki, np. ze znakomitego FH w biegu, rywal nie miał czego zbierać) i widowiskowym smeczem, ale z jego repertuaru zapamiętałem przede wszystkim serwis, który przyćmiewał jego inne zalety, i potem długo, długo nic (warto zresztą zauważyć, że o Samprasie rzadko mówi się rzadko jako o genialnym woleiście tak jak o Edbergu czy Rafterze). Jeśli chodzi o porównanie z Federerem, to muszę powiedzieć, że wcale nie odpowiadał mi ten wczesny styl Rogera, bo Szwajcar chodził prawie po każdym serwisie do siatki i miał sporo braków, głównie z głębi kortu (ja te braki widziałem nawet oglądając niedawno skróty z AO 2004 i dlatego aż tak wcale nie zdziwiły mnie ostatnie słowa RF, że pod względem ogólnym jest dziś lepszym tenisistą niż wtedy, gdy wygrywał po raz pierwszy w Australii), a Agassi po pokonaniu go w Bazylei w 1998 roku powiedział, że stara się nieudolnie naśladować Samprasa. Jednak z czasem dzięki przymusowym zmianom w sprzęcie i talentowi Federer rozwinął (a raczej zmienił) swój styl i nauczył się porządnie grać w tenisa (może brzmi to dość dziwnie, ale tak to bym określił) i między innymi właśnie dlatego jest według mnie najlepszym tenisistą w historii tej dyscypliny, z całym szacunkiem dla jego poprzedników. Gra na korcie tak, jak grali wielcy, jest kompilacją ich wszystkich, jednocześnie dokładając wiele od siebie. Zresztą Agassi napisał o nim w swojej książce jako o tenisiście z najbardziej królewskim stylem. Z kolei Rios przewidział, że po tym, jak Roger zwyciężył na Wimbledonie stosując serve&volley, zwycięży również w tym turnieju grając z głębi kortu. Wracając do wolejów, wydaje mi się, że Federer potrafi zagrywać je na więcej sposobów, kierunków i rotacji (nawet improwizowanych) niż Sampras. Choć jest to oczywiście moje subiektywne wrażenie.

Odwoływałem się tylko do elementów tenisowych, ale co do psychiki, to tak - Sampras był na pewno królem swojej epoki i głównie dzięki swojemu serwisowi wychodził na korcie z różnych opresji (płacząc na korcie pokonał Couriera w AO, wymiotując Corretję na US Open i zdobył tytuł na Wimbledonie 2000 mając kontuzję nogi), ale z drugiej strony ostatni ważny mecz pięciosetowy wygrał na Wimbledonie 1998 z Ivaniseviciem, a później nie dawał już rady (z wyjątkiem meczu z Rusedskim na US Open w 2002 czy z Cowanem na Wimbledonie w 2001), choćby w pojedynku z Federerem w 2001 roku. Zresztą tamten mecz był jak przekazanie pałeczki sztafety pokoleń mistrzów. Wtedy młody Roger wszystkich zaskoczył, później jego gwiazda rozbłysła, a w ostatnich latach czasem świeci jaśniej, a czasem blaknie.

[Jacques D.]

A wolej i taki mały szczegół jak psychika?

Sampras wcale nie miał lepszego woleja niż Federer. Owszem, Pete grał bardzo dobrze serve&volley, bo uderzał ostry serwis w narożnik (głównie na parzyste karo), biegł szybko do siatki i z dogodnej pozycji nad siatką, a nie spod siatki, zagrywał do przeciwnej linii bocznej pod dobrym kątem dość trudnego, ale wcale nie ryzykownego woleja, odpowiednio przyciętego. Tyle że Pete swoje gemy serwisowe w jakichś 90 procentach opierał na serwisie. Tak samo cały system serve&volley opierał na trafieniu podania z odpowiednią mocą (pierwszy około 200km/h, drugi 190) i z odpowiednią precyzją, co albo bezpośrednio rozstrzygało losy punktu, albo determinowało ją do zagrania prostego kończącego woleja. Cała akcja była krótsza niż czas na złożenie rąk do oklasków. Jak ktoś lubi taki tenis, to nic tylko właśnie klaskać. Ja nie przepadałem. Bardziej mainstreamowy serve&volley grali za to na pewno Edberg, Rafter czy Henman (mainstreamowy w takim sensie, że wprowadzali oni do gry ani ostry, ani skrajnie rotowany serwis, dobiegali do siatki i często musieli zagrywać książkowego woleja przygotowawczego, w przeciwieństwie do Samprasa, który ustawiał sobie wszystko serwisem, przez co według mnie wykazywali się większymi umiejętnościami wolejowymi niż Pete i byli lepszymi woleistami). Jak widziałem Amerykanina, to słynął on z bardzo ofensywnej gry - serwisu (w tym najlepszego drugiego podania w historii) połączonego z szybkim atakiem i wolejem (klasyczny schemat na trawie i betonie), piekielnie precyzyjnym forehandem (w gemach przeciwnika to na nim opierał swoją skuteczność - gdy wyszły mu dwie, trzy piłki, np. ze znakomitego FH w biegu, rywal nie miał czego zbierać) i widowiskowym smeczem, ale z jego repertuaru zapamiętałem przede wszystkim serwis, który przyćmiewał jego inne zalety, i potem długo, długo nic (warto zresztą zauważyć, że o Samprasie rzadko mówi się rzadko jako o genialnym woleiście tak jak o Edbergu czy Rafterze). Jeśli chodzi o porównanie z Federerem, to muszę powiedzieć, że wcale nie odpowiadał mi ten wczesny styl Rogera, bo Szwajcar chodził prawie po każdym serwisie do siatki i miał sporo braków, głównie z głębi kortu (ja te braki widziałem nawet oglądając niedawno skróty z AO 2004 i dlatego aż tak wcale nie zdziwiły mnie ostatnie słowa RF, że pod względem ogólnym jest dziś lepszym tenisistą niż wtedy, gdy wygrywał po raz pierwszy w Australii), a Agassi po pokonaniu go w Bazylei w 1998 roku powiedział, że stara się nieudolnie naśladować Samprasa. Jednak z czasem dzięki przymusowym zmianom w sprzęcie i talentowi Federer rozwinął (a raczej zmienił) swój styl i nauczył się porządnie grać w tenisa (może brzmi to dość dziwnie, ale tak to bym określił) i między innymi właśnie dlatego jest według mnie najlepszym tenisistą w historii tej dyscypliny, z całym szacunkiem dla jego poprzedników. Gra na korcie tak, jak grali wielcy, jest kompilacją ich wszystkich, jednocześnie dokładając wiele od siebie. Zresztą Agassi napisał o nim w swojej książce jako o tenisiście z najbardziej królewskim stylem. Z kolei Rios przewidział, że po tym, jak Roger zwyciężył na Wimbledonie stosując serve&volley, zwycięży również w tym turnieju grając z głębi kortu. Wracając do wolejów, wydaje mi się, że Federer potrafi zagrywać je na więcej sposobów, kierunków i rotacji (nawet improwizowanych) niż Sampras. Choć jest to oczywiście moje subiektywne wrażenie.

W całym Twoim wywodzie bardzo brakuje kilku rzeczy - np. częstotliwości pojawiania się przy siatce jednego i drugiego oraz sytuacji, w jakich miało to miejsce. Kontekst sytuacyjny jest tu bardzo ważny - oprócz początków kariery RF chodził do siatki albo "na pewniaka", albo przy wyraźnej przewadze sytuacyjnej wypracowanej zagraniami z głębi. Oczywiście grał pewnie nie tylko wykładki, jest świetnym technikiem i co za tym idzie też woleistą, ale jednak nie da się tego porównać z regularnym bardzo dużym ryzykiem podejmowanym przez Samprasa. Zagrywania woleja z returnu Agassiego, jednego z najlepszych returnów w historii, to nie jest banalna sprawa, nawet gdy ma się świetny serwis. W tym co piszesz o serwisie PS jest też nieco przesady. Owszem wspaniałe, dominujące zagranie, ale to jednak nie Karlovic - asy i wygrające nie były rzadkością, ale nie były też fundamentem - najczęściej akcję po serwisie najczęściej trzeba było wykończyć i wcale nie było to takie banalne - najlepsi przeciwnicy, dysponujący nierzadko świetnymi returnami też nie kładli się plackiem przed serwującym Pete'm, czekając na egzekucję. Amerykanin często był zmuszany do zagrywania woleja z dość ekwilibrystycznych pozycji, pamiętajmy, że często stosował też, i to całkiem skutecznie, wymarłą już w zasadzie taktykę chip&charge, jeszcze bardziej skomplikowaną i ryzykowną niż samo s&v.

Poza tym nie podoba mi się takie spłycanie gry Samprasa do serwisu, czy nawet s&v. Kiedy chciał, potrafił rozprowadzić w dłuższej wymianie forehandem takie bestie linii końcowej jak Agassi czy Kafielnikow a slajs miał na tym poziomie, co Federer.
Nie zmienia to wszystko oczywiście faktu, że z tezą RF>PS się zgadzam, ale na pewno nie względu na to, że nie miał różnorodnego arsenału tudzież że bazował na jednej broni. Po prostu miał ewidentne dziury w repertuarze, które sprawiały, że nie mógł być zawodnikiem do końca uniwersalnym. W przypadku Federera, mimo różnych sytuacyjnych złośliwostek oraz bzdur tu i ówdzie się pojawiających, trudno tak naprawdę mówić o jakichkolwiek tenisowych brakach. Nawet dobrze maskowanych.

[jonathan]

Może rzeczywiście trochę za bardzo spłycam grę Samprasa do serwisu, bo Pete nie mógłby zwyciężyć w 14 Szlemach grając serve&volley i nie mając bardzo dobrego woleja, ale jednocześnie zostaję przy swoim i nie postawiłbym woleja Amerykanina wyżej od tego Edberga, McEnroe'a (o nim wcześniej zapomniałem) czy Federera. Jeśli jestem już przy Rogerze, to pamiętam jego serię ośmiu wolejów z rzędu z pokazówki w Indian Wells 2010 w deblu GS 44 (Roger/Pete vs Rafa/Andre, swoją drogą obecnie to już GS 52), z czego ostatni był prawdziwym majstersztykiem (takie luźne skojarzenie). I w przypadku RF kontekst sytuacyjny nie ma dla mnie nic do rzeczy, bo Roger potrafi zagrać przy siatce absolutnie wszystko (upieram się, że więcej niż Sampras), tylko z tego powodu, że nie pojawia się w tej strefie kortu tak często, po prostu nie ma w takiej grze regularności Pete'a i świetnych woleistów sprzed lat i zdarza mu się tam czasem psuć banalne piłki. Co do samego Samprasa, to jak by nie patrzeć, był on ostatnim wielkim mistrzem takiego stylu i o ile jeszcze za Gulliksona grał trochę więcej z głębi kortu (wszechstronniej), tak za Annacone'a decydował się już często na ekstremalne serve&volley, czego apogeum było US Open 2002. Facet faktycznie potrafił uderzać woleje z dość ekwilibrystycznych pozycji i zagrywał też nieraz kończące półwoleje (choć półwolej wydaje mi się w wielu sytuacjach łatwiejszy niż bardzo niski wolej uderzony tuż nad ziemią), ale robił to wszystko bardziej dzięki szybkości (potem kiedy zaczęło mu już jej brakować, Hewitt mógł roznieść go w finale US Open 2001), antycypacji i atletyzmowi (na Wimbledonie pojawiały się efektowne pady na trawę w stylu Beckera) niż jakiemuś znakomitemu czuciu a la McEnroe (zresztą on woleje najczęściej zagrywał w głąb kortu, a nie np. tuż za siatkę). Skoro wspominasz Agassiego, to on świetnie radził sobie z innymi rywalami stosującymi serve&volley (Edbergiem, Stichem czy Beckerem, którego prał prawie zawsze), a gorzej właśnie z Samprasem. I oczywiście, że Pete potrafił rozprowadzić w dłuższej wymianie forehandem Andre. Zresztą wygranie wymiany z Agassim na hardzie (ja zapamiętałem zwłaszcza jedną z finału US Open 1995 - można zobaczyć ją na youtube) wymagało wtedy niezłych zdolności (shot-makingu), a FH Samprasa to było nieraz uderzenie kończące bądź natychmiast wypracowujące przewagę (mimo bardzo małej główki, jakiej on używał). Mogę więc tu powiedzieć, że mam takie subiektywne odczucie, że nie tyle niedoceniany jest wolej Samprasa, co niedoceniany jest właśnie jego forehand. Ale z drugiej strony gdyby mecze Samprasa z Agassim toczyły się głównie na warunkach gry z głębi kortu, to większość z nich wygrałby ten drugi, a nie pierwszy, jak to było w rzeczywistości. Na koniec jeszcze trochę o woleju Pete'a - o ile pierwsze woleje zagrywane po serwisie miał świetne (returny Agassiego faktycznie odgrywał nieraz gdzieś zza linii kara serwisowego), tak jego drugie postawiłbym niżej niż Edberga czy McEnroe'a. Inna sprawa, że ta dwójka nie musiała radzić sobie z takimi returnami rywali dysponujących już nowocześniejszym sprzętem jak ci Samprasa i Pete częściej niż oni nastawiał się na skończenie akcji pierwszym wolejem. Natomiast w przypadku McEnroe'a i Edberga pierwszy wolej był bardziej uderzeniem pozycyjnym/przygotowawczym do skończenia punktu kolejnym.

Nie napisałem, że stawiam Federera wyżej do Samprasa dlatego, że Pete nie miał różnorodnego arsenału i bazował na jednej broni, tylko dlatego, że nie był tenisistą kompletnym (uniwersalnym), głównie przez to, że nie potrafił zaadaptować swojej gry do mączki. Zresztą sama jego rakieta i uchwyt backhandowy, jakiego używał (eastern przekręcony nawet trochę w kierunku kontynentalnego) na pewno nie pomagały mu w grze na tej nawierzchni, na której piłki wysoko odskakiwały od podłoża.

W przypadku Federera, mimo różnych sytuacyjnych złośliwostek oraz bzdur tu i ówdzie się pojawiających, trudno tak naprawdę mówić o jakichkolwiek tenisowych brakach. Nawet dobrze maskowanych.

Jakich bzdur? Dla mnie Federer naprawdę kompletnym tenisistą stał się w 2005/2006 roku. Odnośnie rzekomej kompletności Rogera w 2004 roku warto chyba przypomnieć sobie jego mecz z Kuertenem (będącym past his prime) na RG. Zresztą sam pomyśl, gdzie byłby dziś Federer, gdyby nie rozwinął swojego tenisa wraz z tendencjami i cały czas biegał do siatki jak kiedyś (w pierwszych latach kariery). Z taką jednowymiarową grą nastawioną tylko na atak pozostałby daleko w tyle, a tak w sezonie 2012 mimo 31 lat w wymianach z głębi kortu niczym nie ustępował Murray'owi, Djokoviciowi czy Nadalowi, choć ci pochodzą już z innej tenisowej epoki.

[DUN I LOVE]

Agassi picks Nadal over Federer as all-time best

http://timesofindia.indiatimes.com/spor ... 823187.cms

[Anula]

Andre. Słońce Ty moje.