Najlepsi zawodnicy bez tytułu wielkoszlemowego na koncie

[DUN I LOVE]

Masz rzecz jasna na myśli Federera?

Jak na filmiku: Federera i Nadala.

Tak sobie myślę, że Blake wraz z Haasem i Henmanem to najlepsi gracze bez finału WS (Amerykanin nie doczłapał się nawet do semi). Oczywiście, "za moich czasów".

[Wąski]

Tak sobie myślę, że Blake wraz z Haasem i Henmanem to najlepsi gracze bez finału WS (Amerykanin nie doczłapał się nawet do semi). Oczywiście, "za moich czasów".

Chyba jednak Dawidienko przebił wszystkich. Przez parę lat wydawało się, że to Ferrer epoki Fedala, ale pod koniec swojego pobytu w tenisowej elicie naprawdę błysnął. Chyba bardzo niedoceniany tenisista.

[Robertinho]

Myślę, że Haas, Davydenko i Nalbandian byliby moimi typami. Ktoś zapyta, czemu Tommy, a nie np Coria, czy Henman? Odpowiadam, że Haas miał(ma?) argumenty nie tylko techniczno-taktyczne, ale i siłowe. Trochę to nie do końca poważnie traktowany przez wielu tenisista, a trzeba brać pod uwagę, że mało jest graczy z karierami aż tak przetrąconymi kłopotami ze zdrowiem, jak Niemiec.

Jamesa dałbym koło takich graczy jak Gasquet, Ljubo, Misza, Ferrer(można nie lubić, nie cenić, ale wyniki ma niesamowite), Fish... Czegoś mu jednak brakuje, choć oczywiście to też gracz z paskudnymi przygodami zdrowotnymi.

Tsongi nie umieszczam nigdzie. Sądzę, że on może jeszcze dostać swoją szansę. A nawet ją wykorzystać. Ostatnie trzy sezony to okres potężnej pracy Jo nad swoją grą i przygotowaniem szybkościowym i kondycyjnym. Fajnie, gdyby to w końcu konkretnie zaprocentowało.

[DUN I LOVE]

Chyba jednak Dawidienko przebił wszystkich. Przez parę lat wydawało się, że to Ferrer epoki Fedala, ale pod koniec swojego pobytu w tenisowej elicie naprawdę błysnął. Chyba bardzo niedoceniany tenisista.

Zdecydowanie. Miał chwilowy powrót formy w Doha, gdzie na tle Ferrera wyglądał kosmicznie. Tenisista niedoceniany, nie tylko z umiejętnościami i dopieszczonym do perfekcji wahadełkiem, ale też i całkiem niezłą, jak na dzisiejsze czasy, psychiką.

[Wąski]

Zupełnie nie mogę się zgodzić odnośnie Haasa. W ćwierćfinale z Djoko zaprezentował namiastkę zachowań, którymi przed laty doprowadzał mnie i wielu innych fanów tenisa do furii. Pewnie pamiętasz Robertinho te wszystkie pojękiwania po przegranych piłkach, pretensje do całego świata tylko nie do siebie, takie bardzo niepoważne i wręcz niemęskie reakcje w wielu ważnych meczach. Oczywiście to jest wątek idealny dla wielu tenisistów, którym problemy zdrowotne i mentalne zmarnowały ogromny potencjał, ale zawodnik z taką charakterystyką, z całym szacunkiem dla jego wspaniałego powrotu i efektownego stylu gry, nie jest dla mnie kandydatem na wielkiego tenisistę.

[Jacques D.]

Chyba jednak Dawidienko przebił wszystkich. Przez parę lat wydawało się, że to Ferrer epoki Fedala, ale pod koniec swojego pobytu w tenisowej elicie naprawdę błysnął. Chyba bardzo niedoceniany tenisista.

Zdecydowanie. Miał chwilowy powrót formy w Doha, gdzie na tle Ferrera wyglądał kosmicznie. Tenisista niedoceniany, nie tylko z umiejętnościami i dopieszczonym do perfekcji wahadełkiem, ale też i całkiem niezłą, jak na dzisiejsze czasy, psychiką.

Choć ten kompleks Feda jednak nieco rzuca się na jego rzeczywiście bardzo pozytywny obraz pod tym względem.

Dla mnie taki "mały Agassi" - świetna gra na wznoszącej z obu stron, znakomity return, krótkie, szybkie zamachy i piekielnie płaskie uderzenia, zwłaszcza z niesamowitego backhandu. Brakuje tak grających ludzi na tourze; liczyłem na Keiego, ale jak na razie trochę się zawodzę.

[Bizon]

Chyba jednak Dawidienko przebił wszystkich. Przez parę lat wydawało się, że to Ferrer epoki Fedala, ale pod koniec swojego pobytu w tenisowej elicie naprawdę błysnął. Chyba bardzo niedoceniany tenisista.

Zdecydowanie. Miał chwilowy powrót formy w Doha, gdzie na tle Ferrera wyglądał kosmicznie. Tenisista niedoceniany, nie tylko z umiejętnościami i dopieszczonym do perfekcji wahadełkiem, ale też i całkiem niezłą, jak na dzisiejsze czasy, psychiką.

Davydenko i mocna psychika? Jak sobie przypomnę jak serwował na RG na seta z Federerem serwisy po 140km/h z pierwszego to coś mi tu nie pasuje.

[Robertinho]

No ale jednak ograł tego Federera w ważnym i zaciętym meczu. Z Nadalem ma bilans wiadomo jaki . Także na tle reszty reszty graczy bez WS, a nawet tych z takim tytułem, prezentuje się naprawdę dobrze pod tym względem, a trzeba jeszcze brać pod uwagę jego ograniczenia techniczne i fizyczne, które też w budowaniu pewności siebie w pojedynkach z najlepszymi nie pomagały.

[Bizon]

Według mnie i pewnie wielu, Davydenko miał najlepszy moment w karierze na przełomie 2009 i 2010. To wtedy wygrywał z Federerem, ogrywał również Nadala. Był dla mnie poważnym kandydatem do wygrania AO w 2010 i przez 1,5 seta 1/4 Federer miał rzeczywiście mało do powiedzenia. I tutaj znowu można się zastanowić czy zapaść Rosjanina nie była powiązana z psychiką. Pomyślał że już może wygrać, po czym przegrał kilka gemów i się kompletnie posypał. W przypadku wygranej miałby otwartą drogę po tytuł. Potem przyszedł Rotterdam, pęknięty nadgarstek i już było po Davydence.

[lake]

Coria, Corretja, Enqvist, Henman, Soderling, Tsonga, Nalbandian, Rios. Tych chyba nie trzeba uzasadniać.

Norman. Skoro znalazł się tu Davydenko to czemu nie Magnus? Jego pięć z minut z jacji kontuzji trwało znacznie krócej niż u Rosjanina, ale po tym co zrobił z Safinem w ćwiartce RG 2000 myślałem, że da radę i w finale.

Bjorkman. W zasadzie nie rozumiem czemu kariera singlowa nie ułożyła mu się choć w części tak jak deblowa. Po półfinale w US Open 97 wydawało się, że będzie się piął w górę. Potem już tylko AO 2002 i ćwiartka z ToJo i semi po trzech pięciosetówkach na Wimbledonie 2006. Jako 34 latek.

Do dziś nie pojmuję jak to możliwe, że z czterech szwedzkich następców Borga, Wilandera i Edberga tytuł WS udało się wygrać temu potencjalnie najsłabszemu, który nigdy nie wszedł nawet do pierwszej piątki rankingu, a w dziesiątce był najkrócej z nich.

[Jacques D.]

Bjorkman. W zasadzie nie rozumiem czemu kariera singlowa nie ułożyła mu się choć w części tak jak deblowa. Po półfinale w US Open 97 wydawało się, że będzie się piął w górę. Potem już tylko AO 2002 i ćwiartka z ToJo i semi po trzech pięciosetówkach na Wimbledonie 2006. Jako 34 latek.

Do dziś nie pojmuję jak to możliwe, że z czterech szwedzkich następców Borga, Wilandera i Edberga tytuł WS udało się wygrać temu potencjalnie najsłabszemu, który nigdy nie wszedł nawet do pierwszej piątki rankingu, a w dziesiątce był najkrócej z nich.

Z Bjorkmanem bardzo się zgadzam. Świetny woleista, rasowy tenis na szybkie nawierzchnie, ktorych w pierwszym etapie jego kariery było całkiem sporo.

Tych następców starych mistrzów to było nawet więcej. Ja bardzo lubiłem Magnusa Gustafssona, o którym pisałem parę postów wyżej, w swoim czasie całkiem niezły był też Magnus Larsson, choć nie jestem pewien, czy to był szlemowy potencjał.

Ogólnie bardzo lubię szwedzką szkołę - zarówno tę łupaną, jak i techniczno - wolejową. Aż żal patrzeć, co się teraz ze szwedzkim tenisem dzieje, a raczej jak kompletnie nic się nie dzieje.

[James_007_Blake]

Zgadzam się z większością podanych tutaj zawodników , którzy nigdy nie wygrali Grand Slam a powinni z racji talentu i ogromnych umiejętności.

Do tych którzy zostali wymienieni dorzuciłbym Corię i Fenie Gonzaleza. Na grę zarówno jednego jak i drugiego patrzyłem z ogromną satysfakcją. Zarówno jeden jak i drugi miał swoją szansę na wygranie tego upragnionego Szlema ale żadnemu z nich się to nie udało ( Coria bardzo pechowo ). Ja jednak najbardziej żałuję przegranej Gonzo w RG 09 kiedy miał 4:1 w decydującym secie z Soderlingiem i oddał ten mecz. W finale co prawda czekał Federer ale na cegle była szansa go pokonać bo Fenia grał w tym turniej znakomity tenis.

[Jacques D.]

Canas i Baghdatis.

Canas to już dość zapomniana postać. Świetny, rasowy defensor ze wspaniałym kryciem kortu, mistrzowską grą z kontry - prezentował ten bardzo zaniedbany dziś rodzaj defensywy nienastawionej na przebijanie i dość bogatej technicznie - jego tenis, mimo iż nie polegał na nieustannym parciu do przodu, nie nużył. Dziś Argentyńczyk jest znany przede wszystkim z dwóch spektakularnych zwycięstw nad Federerem z IW/Miami '07, ale to też tryumfator i finalista turniejów z serii Masters-1000 oraz trzykrotny ćwierćfinalista RG (choć akurat jego wyniki w WS były zawsze mocno rozczarowujące)

Baghdatis zaś, to postać, której realnego potencjału zapewne nigdy nie poznamy. Oczywistym odwołaniem jest AO '06, w którym zagrał fenomenalnie i w ogóle cały, bardzo udany sezon 2006 (m.in półfinał na Wimbledonie i pierwszy tytuł w karierze). Dobry ofensor i niezgorszy defensor, naprawdę niezły technik, do tego zawodnik bardzo dynamiczny i szybki, jak również bardzo wyrazisty poza kortem. To ostatnie - raczej na jego nieszczęście. Jego styl gry, przy całej swojej efektowności, był też naprawdę efektywny i przy innej mentalności mógł zaskoczyć - niestety, to wszystko już raczej melodia przeszłości, mimo że Marcos ma "zaledwie" 28 lat, wegetuje od dobrych kilku i jest daleko w tyle nawet za szeroko pojętym zapleczem czołówki ATP. Szkoda. Niejedyny to niespełniony talent tego pokolenia - ale na pewno jeden z bardziej wyrazistych.

[Robertinho]

OUT Wawrinka, Stanislas

[DUN I LOVE]

Nishikori.

[Nomader]

Jurgen Melzer i Robin Soderling!

[DUN I LOVE]

Tomas Berdych i David Ferrer.

Jeżeli Thiemowi się nie uda, to pewnie będzie wysoko w tym zestawieniu.

[Kamileki]

Tomas Berdych i David Ferrer.

Jeżeli Thiemowi się nie uda, to pewnie będzie wysoko w tym zestawieniu.

Z tych co jeszcze grają: Tsonga, Monfils, Gasquet, Robredo, Raonic, Dimitrov pewnie też już nie wygra.

[Rroggerr]

Z tych co jeszcze grają: Tsonga, Monfils, Gasquet, Robredo, Raonic, Dimitrov pewnie też już nie wygra.

To już lista graczy minus Tsonga, którzy w każdych czasach musieliby mieć dużo farta, żeby zgarnąć WS.

[Kamileki]

Z tych co jeszcze grają: Tsonga, Monfils, Gasquet, Robredo, Raonic, Dimitrov pewnie też już nie wygra.

To już lista graczy minus Tsonga, którzy w każdych czasach musieliby mieć dużo farta, żeby zgarnąć WS.

Dawidienko też był takim "graczem". Nie był bliżej Szlema niż Monfils, Gasquet czy Robredo. Oczywiście mastersy to inna historia, ale patrzyłem tylko na występy w Szlemach.