Clay Court Swing 2012 - chat

[jonathan]

Świetna forma Rogerowi na RG nie pomoże bez zmian rankingowych. Poprzedni rok wyjątkowo dobrze to pokazał. Stąd moja opinia - 'Madryt albo śmierć'

W kwestii ewentualnego zwycięstwa Federera na RG rzeczywiście kluczową sprawą jest rozstawienie. Jeśli przed Paryżem nie zajdą żadne zmiany rankingowe, to Roger na pewno będzie musiał zagrać w turnieju z Nadalem - albo w półfinale, albo w finale. W przypadku rozstawienia z numerem dwa zachodzi prawdopodobieństwo, że Rafa w 1/2 trafi na Djokovicia. W ten sposób Szwajcar mógłby uniknąć tego najmniej wygodnego dla siebie meczu. Tylko wtedy pojawi się też szansa na końcową wygraną (zostałby wówczas pierwszym tenisistą w historii obok Lavera, który triumfował w każdym ze Szlemów przynajmniej dwukrotnie), bo według mnie pokonanie Nadala na paryskich kortach może wybić sobie już z głowy. Niech więc powalczy w Madrycie i Rzymie o tę wyższą pozycję i liczy na jakieś potknięcie swojego największego rywala, bo może później żałować i zrozumie ten błąd po kolejnym przegranym z Hiszpanem finale FO.

[DUN I LOVE]

Tylko wtedy pojawi się też szansa na końcową wygraną (zostałby wówczas pierwszym tenisistą w historii obok Lavera, który triumfował w każdym ze Szlemów przynajmniej dwukrotnie), bo według mnie ogranie Nadala na paryskich kortach może wybić sobie już z głowy.

Nie przechodziłbym tak zupełnie obok Roya Emersona.

AO: 1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967
RG: 1963, 1967
Wimbledon: 1964, 1965
USO: 1961, 1964

[jonathan]

Nie przechodziłbym tak zupełnie obok Roya Emersona.

AO: 1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967
RG: 1963, 1967
Wimbledon: 1964, 1965
USO: 1961, 1964

Dzięki za tę lekcję tenisowej historii. A tak w ogóle, to Roy Emerson mimo swoich 12 Szlemów i trzeciej pozycji na liście wszech czasów jest jednym z bardziej niedocenianych tenisistów w historii. Nie ja jeden o nim czasem zapominam.

[DUN I LOVE]

Dzięki za tę lekcję tenisowej historii.

Historia > Matma.

A tak w ogóle, to Roy Emerson mimo swoich 12 Szlemów i trzeciej pozycji na liście wszech czasów jest jednym z bardziej niedocenianych tenisistów w historii. Nie ja jeden o nim czasem zapominam.

Dokładnie tak. Powiedziałbym wręcz, że często nie tylko się go nie docenia, ale się go wręcz pomija we wszelkich rozważaniach.

[jonathan]

Historia > Matma.

Historia nauczycielką życia, a matematyka królową nauk. Tego się trzymajmy. Ale ja sam uwielbiam historię. W wypadkach dziejowych też można odnaleźć przecież sporo logiki, a to najważniejsze.

[DUN I LOVE]

Historia nauczycielką życia, a matematyka królową nauk. Tego się trzymajmy. Ale ja sam uwielbiam historię. W wypadkach dziejowych też można odnaleźć przecież sporo logiki, a to najważniejsze.

Dobre.

Wracając do chatowanie o cegle - jestem ciekaw, w jakim punkcie powrotu do formy znajduje się del Potro. Estoril wygrał bardzo pewnie (podobnie jak rok temu zresztą) i ma całkiem korzystny układ w Madrycie. W meczach ze ścisłym topem dostaje lanie za laniem, ale ten dystans chyba się powoli zmniejsza, a przynajmniej już teraz jest na tyle wystarczający, by Juan mógł zaklepać sobie spokojny pobyt w Top-10. Jest dziś spokojnie zawodnikiem takiego formatu.

[jonathan]

Na razie nie wiem co myśleć o del Potro. Powiem tylko, że ostatnio strasznie zirytował mnie swoją postawą w Indian Wells w meczu z Federerem, gdzie już na samym początku zbudował sobie alibi do tego, aby przegrać całe spotkanie (chodzi o tę awarię systemu challenge przy jednej ze spornych piłek). Łatwej było mu od razu znaleźć jakąś wymówkę (z "pomocą" przyszła wadliwa technika) niż przyznać się przed wszystkimi i samym sobą, że Roger w tych kilku pojedynkach, jakie stoczyli w obecnym sezonie, okazał się od niego po prostu o klasę lepszy. Tak oceniam tamtą sytuację i uważam to za strasznie nieprofesjonalne zachowanie. I wbrew temu co się mówi, Juan Martin nie jest wcale taki sympatyczny i bezpretensjonalny, jak mógłby się wydawać.

[robpal]

I wbrew temu co się mówi, Juan Martin nie jest wcale taki sympatyczny i bezpretensjonalny, jak mógłby się wydawać.

Poproszę jakieś szczegóły, bo na razie masz "teorię" o challenge (bo tylko tak to można nazwać), a sugerujesz, że obraz w mediach jest nieprawdziwy. To dość poważne oskarżenie.

[jonathan]

Poproszę jakieś szczegóły, bo na razie masz "teorię" o challenge (bo tylko tak to można nazwać), a sugerujesz, że obraz w mediach jest nieprawdziwy. To dość poważne oskarżenie.

Del Potro kłócił się w sytuacji, w której doskonale zdawał sobie sprawę, że punkt wedle przepisów musi zostać przyznany Federerowi. I ta jedna piłka z pierwszego gema meczu zadecydowała o jego nastawieniu psychicznym na całe spotkanie.

Oglądałem wiele meczów del Potra i nieraz strasznie irytowały mnie jego sprzeczki z sędziami, które wszczynał mając nawet niemal wygrany mecz.

I nie budujcie tego sympatycznego wizerunku del Potra tylko na podstawie jego zakupów w supermarkecie w Miami.

[robpal]

Czyli krótko mówiąc, to jest Twoja opinia, a nie "Wbrew pozorom" i podajesz jako przykład sytuację, którą Ty interpretujesz i wiesz (nie wiem skąd), że Delpo doskonale sobie zdawał sprawę ze wszystkiego i usiłował kogoś oszukać.

Rozumiem, że rok temu w Madrycie Federer też usiłował oszukać wszystkich wszczynając awanturę o ślad, który był 2 centymetry w korcie? Bo przecież wzroku nie stracił chyba I Nadal w Australii też przecież doskonale wiedział, że za późno wziął challenge, ale na siłę usiłował wszystkich przekonać, że punkt jest jego.

Wizerunek się buduje na podstawie tego, co widzisz na konferencjach, w czasie meczów i poza kortem. I jest on jasny - to jeden z najsympatyczniejszych i najbardziej fair grających zawodników w ATP, lata świetlne przed takim Fedalem.

[jonathan]

Czyli krótko mówiąc, to jest Twoja opinia, a nie "Wbrew pozorom" i podajesz jako przykład sytuację, którą Ty interpretujesz i wiesz (nie wiem skąd), że Delpo doskonale sobie zdawał sprawę ze wszystkiego i usiłował kogoś oszukać.

Każdy zawodowy tenisista doskonale wie, że w sytuacji awarii systemu challenge o przyznaniu punktu decyduje oryginalne orzeczenie sędziego liniowego. Więc po co się tak wytrwale kłócić, zachowywać jak dziecko, któremu odebrano wiadomo co, i chodzić ze spuszczoną głową przez cały mecz? Nie lepiej skupić się na następnym punkcie?

Z drugiej strony cały ten system challenge doprowadził do kuriozalnej sytuacji, gdzie o przyznaniu punktu któremuś z tenisistów decyduje często nie faktyczne miejsce, w którym wylądowała piłka, ale to, czy Hawk-Eye działa czy nie, albo czy zawodnik poprosił o taką weryfikację.

[Robertinho]

Ja tam też nie lubię Del Potro, jakby to kogoś akurat przypadkiem interesowało. Co do meritum, to jakoś mi ceglany Roker powiewa, dość ciężko uwierzyć, żeby akurat w Paryżu miał przełamać niemoc w Szlemach; oczywiście, co punktów nabije, to jego.

[DUN I LOVE]

Interesująco się rozwija tegoroczna walka na kortach ziemnych i kortach "ziemnych". W Monte Carlo Simon i Berdych grali w semi, w Madrycie będziemy mieli "nieoczekiwanego" finalistę, a w Rzymie być może nie zagra Federer i znowu pewniakiem będzie przynajmniej jedno wolne miejsce dla kogoś spoza tradycyjnego układu. Swoja problemy z odpowiednią dyspozycją mają też najwięksi ostatnich miesięcy - oby to był zwiastun szerszego "rozdania", co przyznam szczerze mocno mnie ekscytuje.

[Nadalito]

.. a w Rzymie być może nie zagra Federer...

To tylko przypuszczenia, czy coś pewniejszego ? W środę startuje mój samolot na Foro Italico. Nie darowałbym sobie jakbym nie zobaczył GOAT-a w QF lub SF

[robpal]

To tylko przypuszczenia, czy coś pewniejszego ?

"Być może" jest odpowiednim sformułowaniem, bo takiego właśnie użył Federer. Powiedział, że nie wie, czy zagra w Rzymie, choć na razie jest u niego na liście i zobaczy po Madrycie.

[Joao]

Powiedziałbym wręcz, że często nie tylko się go nie docenia, ale się go wręcz pomija we wszelkich rozważaniach.

Wydaje mi się, iż znam powód owego niedocenienia. Otóż Emerson swoje tytuły w latach 60. przed nastaniem ery open. W przeciwieństwie do innych wielkich graczy przeszedł na zawodostwo bardzo późno (1968). Łatwiej mu było zdobywać tytuły WS, które były osłabione brakiem Lavera, Rosewalla czy Gonzalesa.

[DUN I LOVE]

Simon Reed uspokaja. Forma Murraya jest pod kontrolą i semi w Paryżu wysoce prawdopodobne.

Spoiler:

Even at his best, Murray falls just short

Andy MurrayAndy Murray has always been susceptible to big hitters blasting through him on clay, so his defeats to Milos Raonic and Tomas Berdych do not worry me greatly.

These days it's pretty much the only way he gets beaten — apart from when he plays against the top three on the big occasions, obviously.

Raonic brought his best game in Barcelona, with Murray falling short; against Berdych in Monte Carlo Murray actually played really well, but the Czech was on fire and just too powerful for him.

Neither defeat is of particular concern though, and I would say Murray is in just as good form as last year — when he got to the semi-finals at Roland Garros. If anything he's a more complete player — Ivan Lendl has, it seems, improved his all-round game in the period they have worked together.

Murray has progressed well under his new coach — but to what degree this has made an impact in the pressure situations? We are about to find out.

In Australia, after only a few weeks with Lendl, he played incredibly well and that epic semi-final against Novak Djokovic will go down as one of the great matches. That showed Murray's ability to mix it with the big boys, that he no longer crumbles against them in the Slams.

A lot will depend on the form of the top three though.

Djokovic is not quite at the level of last year, but he's not far off; Rafael Nadal is playing a lot better and is in superb form; Roger Federer is almost back to his best and will be very difficult to beat on all courts.

Even with the Lendl effect Murray comes up just short of those guys when they are near the top of their game.

To win a Grand Slam he will need a favourable draw and for something unfortunate to happen to one of the big three; Lendl has fine-tuned Murray's game, and he's stronger than ever mentally, but even with these changes he is still just short of the others at their top level.

It's not that he chokes, it isn't mental — it's just that Murray is not quite as good as the others.

Losing to Raonic and Berych means nothing — I can see Murray getting to the semis in Paris, and possibly another final later in the season.

He'll always be knocking on the door and I sincerely hope that one day he'll win a Slam one day. But for that to happen everything needs to come into place for him, much of which is out of Murray's control.

http://eurosport.yahoo.com/blogs/simon- ... 06193.html

[Robertinho]

Simon Reed uspokaja. Forma Murraya jest pod kontrolą i semi w Paryżu wysoce prawdopodobne.

Kamień z serca!

[MG FCB]

Jak zwykle szkoda, że nie zapowiedział zwycięstwa na RG.

[Robertinho]

Ostatnia prosta przez Paryżem, a na dobrą sprawę więcej nie wiemy, niż wiemy. Rafał wydaje się oczywiście faworytem, jednak mały znak zapytania pozostaje. Federer zagrał jeden turniej, zagrał średnio, wygrał, coś mu ponoć dolega, więc trudno jakieś konkretne wnioski formułować. O Djokovicu nie wiemy tak naprawdę nic, o bezpośrednim zapleczu niewiele więcej... Pytanie, czy Rzym faktycznie coś wyjaśni, czy jeszcze bardziej zaciemni obraz.