US Open 2011

Obrazek
Awatar użytkownika
robpal
Posty: 22712
Rejestracja: 07 sie 2011, 10:08

Re: US Open 2011

Post autor: robpal »

DUN I LOVE pisze: Takie tam gadanie frustratów. Nadal brał medicale przy 2-5 z Federerem, później wygrywał sety i jakoś nikt )poza zdenerwowanymi federastami oczywiście) nie czynił z tego powodu nagonki.
Kuźba, to nie była wtedy interwencja lekarza, tylko gościa z nożyczkami, co mu bandaż rozcinał :D Przez ani moment nie sugerował komukolwiek, że coś jest nie tak (jeśli mówimy o finale tegorocznego RG).

Nie zmienia to faktu, że jeśli jest to zgodne z przepisami, to należy z tego umiejętnie korzystać. Nikogo za to potępiać nie planuję, bo zawodnicy mają do tego święte prawo.
MTT career highlights (26-17):
2021: Delray Beach (F);
2020: Antwerpia (W), Cincinnati (W), Dubaj (F), Montpellier (F);
2019: Bazylea (W), Sztokholm (W), Szanghaj (W), Metz (W), Winston-Salem (F), Stuttgart (W), Madryt (W), Monachium (F), Barcelona (F), Houston (W), Acapulco (W), Buenos Aires (F);
2018: Paryż (F), Bazylea (F), Metz (W), Toronto (W), Estoril (F), Miami (W), Australian Open (F);
2017: WTF (W), Sztokholm (W), Hamburg (W), Stuttgart (W), Acapulco (W);
2016: WTF (F), Bazylea (F), Cincinnati (W), Roland Garros (F), Marsylia (W), Doha (W);
2015: WTF (W), Bazylea (W), Winston-Salem (W), Hamburg (W), Wimbledon (F), Stuttgart (W), Monte Carlo (F), Indian Wells (F);
2014: Halle (F)
Awatar użytkownika
DUN I LOVE
Administrator
Posty: 171276
Rejestracja: 14 lip 2011, 22:04
Lokalizacja: Warszawa

Re: US Open 2011

Post autor: DUN I LOVE »

robpal pisze:Kuźba, to nie była wtedy interwencja lekarza, tylko gościa z nożyczkami, co mu bandaż rozcinał :D Przez ani moment nie sugerował komukolwiek, że coś jest nie tak (jeśli mówimy o finale tegorocznego RG).
Nie, miałem na myśli Hamburg 08. :P
Nie zmienia to faktu, że jeśli jest to zgodne z przepisami, to należy z tego umiejętnie korzystać. Nikogo za to potępiać nie planuję, bo zawodnicy mają do tego święte prawo.
No, ale ja się z tym zgadzam.
MTT - tytuły (27)
2021 (4) Sankt Petersburg, Moskwa, IO Tokio, Gstaad, 2020 (2) US Open, Auckland, 2019 (4) Tokio, Halle, Australian Open, Doha, 2017 (1) Cincinnati M1000, 2016 (1) Sankt Petersburg, 2015 (1) Rotterdam, 2013 (3) Montreal M1000, Rzym M1000, Dubaj, 2012 (1) Toronto M1000, 2011 (4) Waszyngton, Belgrad, Miami M1000, San Jose, 2010 (2) Wiedeń, Rotterdam, 2009 (2) Szanghaj M1000, Eastbourne, 2008 (2) US Open, Estoril

MTT - finały (35)
2023 (3) Waszyngton, Indian Wells M1000, Buenos Aires, 2022 (3) Wimbledon, Miami M1000, Australian Open, 2021 (4) San Diego, Wimbledon, Halle, Genewa, 2020 (2) Paryż-Bercy M1000, Acapulco, 2019 (2) Kitzbuhel, Genewa, 2018 (3) Sankt Petersburg, Stuttgart, Marsylia, 2017 (2) Sztokholm, Indian Wells M1000, 2016 (2) Newport, Rotterdam, 2015 (1) Halle, 2014 (1) Tokio, 2013 (2) Basel, Kuala Lumpur, 2011 (3) WTF, Cincinnati M1000, Rzym M1000, 2010 (2) Basel, Marsylia, 2009 (4) WTF, Stuttgart, Wimbledon, Madryt M1000, 2008 (1) WTF
Awatar użytkownika
robpal
Posty: 22712
Rejestracja: 07 sie 2011, 10:08

Re: US Open 2011

Post autor: robpal »

To było (druga część) bardziej a propos wypowiedzi grzesia ;)
MTT career highlights (26-17):
2021: Delray Beach (F);
2020: Antwerpia (W), Cincinnati (W), Dubaj (F), Montpellier (F);
2019: Bazylea (W), Sztokholm (W), Szanghaj (W), Metz (W), Winston-Salem (F), Stuttgart (W), Madryt (W), Monachium (F), Barcelona (F), Houston (W), Acapulco (W), Buenos Aires (F);
2018: Paryż (F), Bazylea (F), Metz (W), Toronto (W), Estoril (F), Miami (W), Australian Open (F);
2017: WTF (W), Sztokholm (W), Hamburg (W), Stuttgart (W), Acapulco (W);
2016: WTF (F), Bazylea (F), Cincinnati (W), Roland Garros (F), Marsylia (W), Doha (W);
2015: WTF (W), Bazylea (W), Winston-Salem (W), Hamburg (W), Wimbledon (F), Stuttgart (W), Monte Carlo (F), Indian Wells (F);
2014: Halle (F)
Awatar użytkownika
DUN I LOVE
Administrator
Posty: 171276
Rejestracja: 14 lip 2011, 22:04
Lokalizacja: Warszawa

Re: US Open 2011

Post autor: DUN I LOVE »

Ok. Finał okiem fachowców z ESPN:
Nadal was great, Djokovic was better

Obrazek

NEW YORK -- It seems odd to call what was nearly a straight-set win a "classic," so how about an "epic"? Epic fits. The way that top-ranked Novak Djovokic and second-ranked Rafael Nadal relentlessly battered each other Monday in their exhausting, exhilarating U.S. Open final -- tormenting each other with more bludgeoning rallies and spectacular defensive saves and mind-rattling service breaks than you typically see in a week -- Nadal had a right to expect better than a sixth straight loss to the man who has become the latest riddle to present himself in men's tennis.

By making the U.S. Open the third Grand Slam this year that he's won, Djokovic did more than continue to unspool one of the great years in tennis history with his grueling 6-2, 6-4, 6-7, 6-1 victory over Nadal that improved Djokovic's 2011 won-lost record to an astonishing 64-2.

Djokovic also made sure that the riddle he keeps presenting to everyone who has tried and failed to beat him this year will keep rolling into early 2012, when everyone convenes again for the Australian Open: Exactly how do you defeat a player who combines the superior footspeed of Nadal and the world-best service return game Andre Agassi once had with the brilliant shotmaking Pete Sampras used to pull off on the run and the impenetrable confidence that Roger Federer once had?

Those are the questions that Djokovic poses right now. And as if all of that weren't enough, Djokovic put another distinction next to his name Monday on the way to seizing his first U.S. Open title in a rematch of last year's final.

He displaced Nadal as the toughest man in tennis, too.

The way Djokovic's face curled into a snarl as he prepared to serve out the match was fitting. He's not just the most strategically confounding or the winningest force in the game. He also proved he's got a granite jaw.

Nadal tried to make Monday's match a war of attrition and Djokovic beat Nadal at his own game.

"It's an amazing year," Djokovic said, "and it just keeps going."

What made Monday's match even more riveting than the shotmaking or high stakes was the elemental show of will each man displayed. Djokovic stood up to the relentless hammering from Nadal -- who has made grinding opponents' bones to dust a career-long specialty, especially on clay -- and then just kept on coming at him, at him, at him, in ways that were remarkable to see. Djokovic absorbed everything Nadal threw at him, and then often did Nadal one more well-struck shot or save better.

Nadal, to his credit, didn't buckle either. He's been frank about how sick he was of losing to Djokovic, and it showed in how he quite literally chased every ball that came back at him. A lesser player would've quit. But Nadal made Djokovic beat him. Even if Nadal ultimately didn't win, there was still honor in how he lost.

"The mental challenge -- I was ready for that, to accept everything, to fight for every ball, and that's what I did," Nadal said.

It's no exaggeration to say balls literally cracked like gunshots off their rackets for 25, 27, sometimes 31 strokes they often played just to decide a single point. The third game of the second set lasted an absurdly long 17 minutes all by itself. The entire match took 4 hours, 10 minutes to play, and though Djokovic kept getting the better of Nadal again and again while struggling out to his two-sets-to-none lead, Nadal just kept sloughing off each lost game or setback and lighting out after the next point.

Nadal was great. Yet it wasn't good enough. Djokovic was better.

Still, the accumulated strain of it all was so great that by the start of the fourth set, the 24-year-old Djokovic took a long medical timeout to lay on his stomach on the court and get treatment on his back. His legs were cramping, too. And the 25-year-old Nadal, who's far more famous for being tireless, stayed jackknifed at the waist after losing one point and used his racket like a crutch to push himself back up.

How long Djokovic can stay at this spectacular level is a question that will be answered another day. So far, it's been nine months, 66 matches and counting. And yet Nadal, rather than sounding as depressed as he did after losing Wimbledon, promised Monday that the next time he sees Djokovic he'll bring even more haymakers to throw at him. Nadal feels himself getting closer to toppling Djokovic. He does.

"I don't 'enjoy' battling him -- six straight losses, for sure, it's painful," Nadal said. "But I'm going to work every day until that changes. ... I have a goal. He is the goal for me now."

Djokovic began the year by winning the Australian Open and ripping off a 43-match winning streak that Federer snapped in the semifinals of the French Open, which Nadal eventually won. Djokovic then beat Nadal in the Wimbledon final, and suffered his only other loss of 2011 to Andy Murray in Cincinnati after falling behind a set and eventually retiring from the match with a sore shoulder.

Had Djokovic not beaten Nadal again here in New York, the question of how to assess this year might've been more muddled. They'd have each won two Slams.

But now there's no doubt. No debate. Just that riddle that won't go away.

If Federer couldn't close out Djokovic after grabbing a 2-0 set lead and then two match points in the semis here in New York, and Nadal couldn't beat Djokovic with the effort he threw out Monday, then who or what can?

Djokovic was asked if he feels he cannot lose right now. He laughed and said no.

Well then, how about pulling off a sweep of all four 2012 Grand Slams?

"I don't want to say it's not possible," Djokovic laughed. "Everything is."

Especially for Djokovic in the here and now.
http://espn.go.com/new-york/columns/sto ... -four-year
MTT - tytuły (27)
2021 (4) Sankt Petersburg, Moskwa, IO Tokio, Gstaad, 2020 (2) US Open, Auckland, 2019 (4) Tokio, Halle, Australian Open, Doha, 2017 (1) Cincinnati M1000, 2016 (1) Sankt Petersburg, 2015 (1) Rotterdam, 2013 (3) Montreal M1000, Rzym M1000, Dubaj, 2012 (1) Toronto M1000, 2011 (4) Waszyngton, Belgrad, Miami M1000, San Jose, 2010 (2) Wiedeń, Rotterdam, 2009 (2) Szanghaj M1000, Eastbourne, 2008 (2) US Open, Estoril

MTT - finały (35)
2023 (3) Waszyngton, Indian Wells M1000, Buenos Aires, 2022 (3) Wimbledon, Miami M1000, Australian Open, 2021 (4) San Diego, Wimbledon, Halle, Genewa, 2020 (2) Paryż-Bercy M1000, Acapulco, 2019 (2) Kitzbuhel, Genewa, 2018 (3) Sankt Petersburg, Stuttgart, Marsylia, 2017 (2) Sztokholm, Indian Wells M1000, 2016 (2) Newport, Rotterdam, 2015 (1) Halle, 2014 (1) Tokio, 2013 (2) Basel, Kuala Lumpur, 2011 (3) WTF, Cincinnati M1000, Rzym M1000, 2010 (2) Basel, Marsylia, 2009 (4) WTF, Stuttgart, Wimbledon, Madryt M1000, 2008 (1) WTF
Awatar użytkownika
Robertinho
Posty: 44266
Rejestracja: 15 lip 2011, 17:13

Re: US Open 2011

Post autor: Robertinho »

Obejrzałem właśnie końcówkę i aż sam nie wierzę, że jednak trochę mi żal było Rafała. :P Widać, że jednak czuje w kościach ten sezon, a jeszcze z Djoko zafundowali sobie niesamowitą walkę na wyniszczenie. Novak zagrał ten finał świetnie, gra z Nadalem wyzwala w nim jakieś dodatkowe pokłady energii.

Ogólnie uważam turniej za udany, mieliśmy wreszcie kilka naprawdę świetnych spotkań, mimo że skład osobowy i wyniki od ćwierćfinalów mocne przewidywalne.
Czołem Uśmiechniętej Polsce!
Awatar użytkownika
RuchChorzów
Posty: 1043
Rejestracja: 03 sie 2011, 18:43

Re: US Open 2011

Post autor: RuchChorzów »

RUCH CHORZÓW
Awatar użytkownika
robpal
Posty: 22712
Rejestracja: 07 sie 2011, 10:08

Re: US Open 2011

Post autor: robpal »

Już któryś z Roddickowców to wrzucał i zgodnie doszliśmy do wniosku, że w tym roku akurat wyjątkowo przeciętne Wattsy wyszły ;)
MTT career highlights (26-17):
2021: Delray Beach (F);
2020: Antwerpia (W), Cincinnati (W), Dubaj (F), Montpellier (F);
2019: Bazylea (W), Sztokholm (W), Szanghaj (W), Metz (W), Winston-Salem (F), Stuttgart (W), Madryt (W), Monachium (F), Barcelona (F), Houston (W), Acapulco (W), Buenos Aires (F);
2018: Paryż (F), Bazylea (F), Metz (W), Toronto (W), Estoril (F), Miami (W), Australian Open (F);
2017: WTF (W), Sztokholm (W), Hamburg (W), Stuttgart (W), Acapulco (W);
2016: WTF (F), Bazylea (F), Cincinnati (W), Roland Garros (F), Marsylia (W), Doha (W);
2015: WTF (W), Bazylea (W), Winston-Salem (W), Hamburg (W), Wimbledon (F), Stuttgart (W), Monte Carlo (F), Indian Wells (F);
2014: Halle (F)
Awatar użytkownika
RuchChorzów
Posty: 1043
Rejestracja: 03 sie 2011, 18:43

Re: US Open 2011

Post autor: RuchChorzów »

Aha nie zauważyłem, ale mi się podobają hahaha
RUCH CHORZÓW
Awatar użytkownika
Ranger
Posty: 5276
Rejestracja: 01 sie 2011, 9:05

Re: US Open 2011

Post autor: Ranger »

robpal pisze:Już któryś z Roddickowców to wrzucał i zgodnie doszliśmy do wniosku, że w tym roku akurat wyjątkowo przeciętne Wattsy wyszły ;)
Tak zupełnie anonimowy gość, nawet sam nie pamiętam kto to jest :P .

Ceremonia wręczenia nagród :

W(20): 23': Halle 22': Doha, Bastad, Gijon 21': Cagliari, Lyon, Waszyngton 20': Montpellier 18': Doha, Pekin 17': Szanghaj, Bazylea 16': Queen's Club, Atlanta 14': Pekin 13': Montpellier, Atlanta 12': Kuala Lumpur, Szanghaj, Bazylea
F(29): 23': Pune, Australian Open, 22': Neapol 21': Marsylia, Stuttgart, Eastbourne, Gstaad, Winston-Salem, Metz 20': Adelajda, Australian Open 19': Montpellier 18': Dubaj, Umag 17': Sofia, Barcelona, s-Hertogenbosch', Wimbledon 16': Genewa, s-Hertogenbosch' 13': Barcelona, Madryt, Bercy 12': Dubaj, Estoril, Madryt, Rzym, Nicea 11': Los Angeles

W(14): 22': AO, MC, Madryt, Wimbledon, Cincy, Bercy 21': Toronto, Cincy 19': Montreal 18': MTT Finals 17': USO 15': AO, RG 13': Wimbledon
F(8): 23': Rzym 22': USO, MTT Finals 19: Rzym, Wimbledon, Davis Cup 18': USO 16':
Wimbledon 15':USO
Awatar użytkownika
jaccol55
Posty: 14863
Rejestracja: 15 lip 2011, 8:59
Lokalizacja: Grochów

Re: US Open 2011

Post autor: jaccol55 »

sheva
Posty: 2774
Rejestracja: 02 sie 2011, 17:20

Re: US Open 2011

Post autor: sheva »

Tomasz Lorek: US Open - historie niezwykłe cz. 3

Rosjanin Marat Safin, mistrz US Open’2000, powiedział, że to turniej dla głuchych, bo aby go wygrać, trzeba być odpornym na odgłos przelatujących nad kortami samolotów.
19 sierpnia 1934 roku w Nowym Jorku urodził się przeuroczy chłopczyk - Richard Raskind. Rozwijał się prawidłowo, a w wieku 21 lat imponował wzrostem: 6 stóp i 2 cale. W 1954 roku był kapitanem uniwersyteckiej drużyny Yale. Podczas służby wojskowej Richard Raskind zdobył mistrzostwo wśród adeptów marynarki wojennej. Był na tyle dobry, że zagrał w US Championships w 1960 roku na kortach Forest Hills. Los skojarzył go ze zwycięzcą Wimbledonu 1960, leworęcznym Australijczykiem Nealem Fraserem. Neale gładko rozprawił się z Raskindem. Fraser wygrał 6:0, 6:1, 6:1.

Richard Raskind nie zapowiadał się na wybitnego tenisistę, ale też nie musiał wstydzić się swoich występów. Jednak uprawiając tenis, nie zaniedbywał studiów medycznych. Dzięki wytrwałej pracy Richard został niezwykle cenionym okulistą. Ożenił się, doczekał się syna. Nie czuł się jednak szczęśliwy.

Starego wilka gnało na tenisowe korty. W lipcu 1976 roku amatorski turniej pań rozegrany w kalifornijskim La Jolla wygrała pani doktor Renee Clark. Przez cały turniej Renee popisywała się pięknymi dropszotami, świetnymi wolejami, znakomitą grą z głębi kortu. Widzów, którzy obserwowali finałowe starcie Renee Clark z Robin Harris zdumiała siła z jaką pani doktor uderzała piłki. Gładkie 6:1, 6:1 robiło wrażenie, ale soczystość uderzeń wprawiała widzów w osłupienie. Skłaniała również do podejrzeń.

Wnikliwe śledztwo wyjaśniło "cudowną metamorfozę". Renee Clark nie była w istocie Renee Clark. Tak naprawdę była Renee Richards. Co więcej, Renee Richards była Richardem Raskindem. To już nie był on, to była ona.

Plan był niecny. Raskind chciał(a) rozpocząć nowe życie z dala od Nowego Jorku, a perspektywa przeprowadzki do odległej Kalifornii i występu w turnieju amatorskim była na tyle kusząca, że trudno było się jej oprzeć. Cóż to za problem zmienić płeć? Operacja odbyła się w sierpniu 1975 roku. Jedna rzecz była szalenie przejmująca. Podczas próby zlikwidowania jabłka Adama, wiertło weszło wprost do tchawicy, a pacjent na stole operacyjnym o mały włos się nie udusił. To obrazowało determinację z jaką Richard walczył o zmianę płci. Był transseksualistą.

Nigdy wcześniej w historii tenisa nie doszło do takiej sytuacji, aby gracz zmienił płeć i zaczął występować na kortach, ale już nie jako mężczyzna, jeno kobieta. Wywołało to niewiarygodną burzę protestów wśród tenisistek. Kiedy zdarzyło się tak, że w drabince turnieju tenisistka wpadała na panią Renee Richards, mecz nie był rozgrywany. Panie, które kroczyły śladami biblijnej Ewy odmawiały wyjścia na kort. Zarzucały Renee korzystanie z większej siły fizycznej i stwarzanie przedziwnej sytuacji, w której nie ma mowy o równych szansach. Inne tenisistki nie zgłaszały pretensji co do gry na korcie z byłym mężczyzną, ale gorąco protestowały przed dzieleniem szatni z Renee. Pojawiły się obawy o wspólne korzystanie z prysznica. "Nie czujemy się komfortowo kiedy chcemy wziąć kąpiel po meczu. Nie wiemy czy Renee nie zechce dopuścić się lubieżnych czynów" - taki napis pojawił się na ścianie jednej z szatni w USA.

Protesty sprawiły, że władze tenisa tymczasowo zawiesiły Renne Richards. Ustalono, że dopóki nie podda się testom chromosomów, wówczas nie może grać w żadnym turnieju pań. Obrońcy Richards twierdzili, że to farsa, bo medycyna nie pozwala na takie badania.

Jednak Renee Richards dzielnie walczył(a) o swoje prawa. Sprawą zajął się Instytut Obrony Praw Człowieka. O Renee zrobiło się głośno nie tylko w świecie sportu. Po wielu burzliwych dysputach, spór został rozstrzygnięty przez nowojorski sąd. Sąd uznał, że w świetle prawa Renee Richards jest kobietą. Zgodnie z tym orzeczeniem, Renee mogła bez obaw przystąpić do gry w wielkoszlemowym US Open w 1977 roku.

W czwartek 2 września 1977 roku nieprzebrane tłumy oglądały mecz 43 - letniej kobiety (mężczyzny?) z Brytyjką Virginią Wade. Na trybunach szeptano: mistrzyni Wimbledonu kontra wyśmienity okulista. Zmiana płci nie sprawiła, że tenis Renee Richards był o niebo bardziej wysublimowany niż gra Richarda Raskinda. 17 lat wcześniej Raskind gładko uległ Nealowi Fraserowi. Nie inaczej było i teraz. W powietrzu wyczuwało się drżenie cząsteczek kwantowych, niektórzy widzowie zachowywali się jakby wybuchła gorączka złota, ale Virginia Wade zagrała jak na mistrzynię Wimbledonu przystało. Wade wygrała 6:1, 6:4. Mecz trwał zaledwie godzinę i rozczarował tych, którzy oczekiwali przebudzenia się uroczej okulistki.

Na tym jednak nie skończyła się tenisowa kariera doktor Richards. Zanim została dyrektorem wydziału okulistyki w Manhattan Eye Clinic, podjęła się roli trenerki Martiny Navratilovej. W 1986 roku Renee Richards napisała autobiografię zatytułowaną "Second serve" (Drugie podanie). To fascynująca lektura o niezwykłych urazach psychicznych jakich doświadczyła Renee. Książka była na tyle ciekawa, że posłużyła za kanwę opowieści filmowej. W tymże samym 1986 roku urodzony w Indiach brytyjski reżyser Anthony Page nakręcił wzruszający, 2 - godzinny film pt. "Second serve". Główną rolę zagrała wybitna brytyjska aktorka, Vanessa Redgrave. Za grę w tym filmie Vanessa Redgrave była nominowana do Złotego Globu oraz Emmy Awards. To doprawdy piękna filmowa opowieść.

W historii US Open tylko jedna (dwie?) osoba(y) zagrała(y) zarówno w kobiecym jak i w męskim turnieju. Niezbadane są ścieżki ludzkości...

Tomasz Lorek
http://www.sportowefakty.pl/tenis/2011/ ... ykle-cz-3/
http://www.sportowefakty.pl/tenis

MTT Rank -4 (High Rank -2)

W: Winston-Salem '14 Newport '14 Brisbane '14 Shanghai '13 Beijing '13 Wimbledon '12 Rome '12 Madrid '12 Basel '11 Dubai '11 Sydney '11 Kuala Lumpur '10
F: Bercy'14 AO '14 Eastbourne '12 Barcelona '12 Munich '12 Beijing '11 Bercy '09
SF: Barcelona '14 Stockholm '13 Paris-Bercy '12 Toronto '12 Vienna '11 LA '11 Valencia '10 Moscow '10 Hamburg '10 Belgrade '10 Brisbane '10
Awatar użytkownika
robpal
Posty: 22712
Rejestracja: 07 sie 2011, 10:08

Re: US Open 2011

Post autor: robpal »

Obrazek Obrazek

Wyniki finałów:
  • Singiel

    [1] Novak Djoković (SRB) d. [2] Rafael Nadal (ESP) 6-2 6-4 6-7(3) 6-1

    Obrazek
  • Debel

    [9] Jurgen Melzer/Philipp Petzschner (AUT/GER) d. [6] Mariusz Fyrstenberg/Marcin Matkowski (POL) 6-2 6-2

    ObrazekObrazek
  • Juniorzy

    [13] Oliver Golding (GBR) d. [1] Jiri Vesely (CZE) 5-7 6-3 6-4

    Obrazek


    Wszystkie wyniki (turnieju singlowego, deblowego, juniorskiego oraz kwalifikacji) można znaleźć na 1 stronie wątku.
MTT career highlights (26-17):
2021: Delray Beach (F);
2020: Antwerpia (W), Cincinnati (W), Dubaj (F), Montpellier (F);
2019: Bazylea (W), Sztokholm (W), Szanghaj (W), Metz (W), Winston-Salem (F), Stuttgart (W), Madryt (W), Monachium (F), Barcelona (F), Houston (W), Acapulco (W), Buenos Aires (F);
2018: Paryż (F), Bazylea (F), Metz (W), Toronto (W), Estoril (F), Miami (W), Australian Open (F);
2017: WTF (W), Sztokholm (W), Hamburg (W), Stuttgart (W), Acapulco (W);
2016: WTF (F), Bazylea (F), Cincinnati (W), Roland Garros (F), Marsylia (W), Doha (W);
2015: WTF (W), Bazylea (W), Winston-Salem (W), Hamburg (W), Wimbledon (F), Stuttgart (W), Monte Carlo (F), Indian Wells (F);
2014: Halle (F)
Zablokowany

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 46 gości