T44: Bazylea, Walencja 2011

[robpal]

Jednak pominąłeś istotny punkt tego sezonu, czyli wygranie dwóch szlemów (RG, USO) , trafiając po drodze na AŻ DWÓCH zawodników z pierwszej dziesiątki rankingu(Soderling, Djoković).

A ja bez problemu znajdę takie statystyki u Federera
I w koło Macieju

[Robertinho]

Dla nas fanów Federer jest tym największym i kiedy wreszcie coś wygrał, do dodatku tak ważny dla niego turniej, niekoniecznie chcemy słuchać być może i obiektywnie prawdziwych dywagacji o poziomie rywali, których pokonał.
Dodam jeszcze, że wydaje mi się iż dla samego Szwajcara przełamanie turniejowej posuchy jest czymś bardzo ważnym, stąd też i taka a nie inna jego reakcja, jakby nie patrzeć to dla gracza który uważa się ciągle za jednego za najlepszych na świecie, tak długi okres bez triumfu musiał być sporym dyskomfortem.

Można mówić, że "to tylko Bazylea", "pokonał średnich rywali", ale jednak samo wygranie turnieju ma swoją wartość, jak się przekonaliśmy również dla tak niebywale utytułowanego zawodnika jak Roger. Tak więc mimo, jak już wspomniałem, niedoskonałej ciągle jego dyspozycji, jestem ostrożnym optymistą jeśli chodzi o pozostałe występy Federera w tym sezonie; myślę że dostał dziś spory zastrzyk optymizmu i pozytywnej energii.

[DUN I LOVE]

Jestem tylko zawiedziona tym, że zawodnik, który podobno jest nadzieją tenisa i kandydatem do ścisłej czołówki w przyszłości zaprezentował się tak, jak się zaprezentował.

Można na szczęście go próbować usprawiedliwić. Kei takie mecze grywał do tej pory bardzo rzadko, w zasadzie zestaw Djoko-Fed dzień po dniu trafił mu się po raz pierwszy. Po wczorajszym wyczynie (bo jednak ogranie Serba to nie lada dokonanie) miał prawo być fizycznie i psychicznie zmęczony. Mam nadzieję, że kolejne turnieje będą jeszcze lepsze w jego wykonaniu. Postęp i tak jest, jeżeli spojrzymy na półfinał Szanghaju, gdzie z Murrayem zagrał jeszcze gorzej niż dziś.

Granollers za to ograł bodaj 4 tenisistów z Top-20 i zgarnął cenne trofeum w Walencji. Bardzo pozytywne zaskoczenie.

[Wąski]

Dziwna dyskusja. Federer pojawił się w jednej turniejowej drabince w mniejszym turnieju z Djokoviem i Murrayem, chociaż była w tym tygodniu bliźniacza impreza, gdzie za gwiazdę robił David Ferrer. Wyszedł na kort 5 razy i wygrał 5 meczów, co miał innego zrobić. W tym roku z mniejszych imprez wybrał świetnie obsadzone Doha i Dubaj (chociaż motyw tych decyzji jest raczej dość oczywisty ). Poza tym same Szlemy i Mastersy. Wybiera praktycznie same doskonale obsadzone turnieje i raz na jakiś czas coś wygrywa, co jest źródłem wielkiej radości samego tenisisty i jego fanów. Czego więcej wymagać od 30-letniego weterana, który swoje już dawno zrobił? To nie on musi cokolwiek udowadniać.

[Anula]

Można na szczęście go próbować usprawiedliwić. Kei takie mecze grywał do tej pory bardzo rzadko, w zasadzie zestaw Djoko-Fed dzień po dniu trafił mu się po raz pierwszy. Po wczorajszym wyczynie (bo jednak ogranie Serba to nie lada dokonanie) miał prawo być fizycznie i psychicznie zmęczony. Mam nadzieję, że kolejne turnieje będą jeszcze lepsze w jego wykonaniu. Postęp i tak jest, jeżeli spojrzymy na półfinał Szanghaju, gdzie z Murrayem zagrał jeszcze gorzej niż dziś.

Nie bardzo mogę nazwać "wyczynem" pokonanie kontuzjowanego Novaka. Nie takich wyników oczekuję od "młodych gniewnych". Finał pokazał to, na co stać w tej chwili Japończyka. Nie podjął rękawicy. Takie zmęczenie w jego wieku.?

[Joao]

Anula chyba troszkę za dużo wymagasz od młodych. Niestety to nie te czasy, kiedy młodzież wygrywała wielkie szlemy czy inne ważne turnieje. Dobrze, że młodzi spisują się coraz lepiej, co pozwala z lekkim optymizmem spojrzeć w przyszłość.

[Anula]

Anula chyba troszkę za dużo wymagasz od młodych. Niestety to nie te czasy, kiedy młodzież wygrywała wielkie szlemy czy inne ważne turnieje. Dobrze, że młodzi spisują się coraz lepiej, co pozwala z lekkim optymizmem spojrzeć w przyszłość.

Może rzeczywiście trochę za dużo wymagam. Niestety, nie patrzę ze zbyt wielkim optymizmem na współczesną młodzież w tenisie, bo mam wrażenie, że spisują się lepiej tylko wtedy, gdy ci wielcy łapią zadyszkę.

[Wujek Toni]

Ja słyszałem taką teorię, że gra się tak, jak przeciwnik na to pozwala. Wyłączając zaledwie kilka nazwisk, tempo gry Federera, nawet tego nie u szczytu formy, jest dla przygniatającej większości zawodników zdecydowanie za szybkie.
Ludziom trudno jest pojąć, że zawodnik, który nie leży komuś takiemu jak Djoković, może być idealnym oponentem dla prezentującego zupełnie inny tenis Federera.

Podam może bardziej plastyczny przykład dla mniej kreatywnych: jakim cudem 30-letni Dziadek może serwować na mecz z najlepszą wersją Djokovicia, podczas gdy 18-letni Nadal ogrywał 5-krotnie mocniejszego w każdym aspekcie gry Rogera praktycznie, jak chciał.

[Robertinho]

Wyniki finałów:

• Bazylea
  
  
  
  [3] Roger Federer (SUI) d. [WC] Kei Nishikori (JPN) 6-3 6-1
  
  [1] Michael Llodra/Nenad Zimonjić (FRA/SRB) d. [2] Max Mirnyj/Daniel Nestor (BLR/CAN) 6-4 7-5
• Walencja
  
  
  
  Marcel Granollers (ESP) d. [WC] Juan Monaco (ARG) 6-2 4-6 7-6(3)
  
  [1] Bob Bryan/Mike Bryan (USA) d. Eric Butorac/Jean-Julien Rojer (USA/AHO) 6-4 7-6(9)
  
  
  Wszystkie wyniki (kwalifikacji, turniejów singlowych oraz deblowych) można znaleźć na 1 stronie wątku.