T17: Barcelona, Bukareszt 2014

[DUN I LOVE]

Giraldo pierwszy raz w karierze pokonał Almagro. Udało mu się to za szóstym razem.

[DUN I LOVE]

Barcelona - plan gier na niedzielę

PISTA CENTRAL - start o 16:00
Santiago Giraldo (COL) vs [4] Kei Nishikori (JPN)

---

Bukareszt - plan gier na niedzielę

Kort centralny - start o 12:30
[1] Jean-Julien Rojer (NED)/Horia Tecau (ROU) vs [3] Mariusz Fyrstenberg (POL)/Marcin Matkowski (POL)

Nie przed 15:00
[1/WC] Grigor Dimitrov (BUL) vs Lukas Rosol (CZE)

[Rroggerr]

Tak patrzę na Giraldo i nóż się w kieszeni otwiera, panie Thiem.

[Jacques D.]

Tak patrzę na Giraldo i nóż się w kieszeni otwiera, panie Thiem.

Nie jestem jakoś specjalnie zaangażowany w temat kariery Austriaka, ale widziałem jego 3 mecze bodajże i wydawało się, że mączka to ostatnie, co mu może pasować więc czy nie za dużo od niego wymagacie? Chyba, że się mylę i to przypadek w stylu Dołgo?

[Rroggerr]

Finał juniorskiego French Open, tytuł na Orange Bowl, wszystkie 7 seniorskich tytułów (5 futuresów i 2 chalki) - mączka to jego ulubiona nawierzchnia, zresztą moje porównanie do Wawrinki nie polegało tylko na tym, że obaj grają jednoręcznym BH. Zaś co do porażki z Giraldo, to nie chodzi o sam fakt przegranej, a raczej o to, że w deciderze miał 5 piłek meczowych przy podaniu Kolumbijczyka, nie wykorzystał ich, następnie stracił podanie na sucho serwując na mecz, a potem jeszcze raz dał się przełamać, mając w trzecim secie bilans BP 1/14. Co jak co, ale chyba od 20-latka można czegoś oczekiwać.

[robpal]

Tytuł bez straty seta
Dziwne, że tyle czasu zajęło Bułgarowi odkrycie piękna kurników... Ale niech korzysta, tak się właśnie powinno zaczynać marsz ku Top 10, a nie grając same M1000 i najcięższe 500.

[DUN I LOVE]

Kei Nishikori mistrzem Barcelona Open 2014. Japończyk pozamiatał w tym tygodniu - tylko z Bautistą Agutem stracił seta w swoim pierwszym meczu. Później plaża: 6-0 6-4 6-1 6-3 6-2 6-4 6-2 6-2.

Pierwszy tytuł na cegle i to jaki.

[jonathan]

To nie są standardowe porażki, bo te każdy kiedyś tam notuje. Obecnie to jest "coś" co nie miało wcześniej miejsca w jego przypadku i akurat zmęczenie sezonem '2013, czy nawet jakieś dolegliwości fizyczne nie są raczej tego główną przyczyną. Przecież jemu się rozpływa mózg. Jakkolwiek, w takim stanie grać nie powinien! Ile? Nie wiem, tyle aż znów będzie w swojej skórze, może miesiąc, a może rok. Jeśli to rzeczywiści psycha to gratuluję strategii teamu. Na pewno porażki z modelowymi przegranymi typu Almagro wpłyną budująco na jego morale.
Pisałem już, występ w najbliższych Mastersach uznam za szczyt braku rozsądku.

Na pewno Nadal nie jest w tym roku tak silny psychicznie jak zawsze. Tym bardziej, że przegrywa z tymi, z którymi wcześniej nigdy nie przegrywał. Już w trakcie Rio napisałem tutaj, że bardzo istotnym czynnikiem w wygrywaniu turniejów na ziemi przez Rafę jest jego mit niezwyciężoności. Skoro teraz nawet Almagro wychodzi na kort po to, aby go pokonać, a nie jak na egzekucję, jak to bywało kiedyś, to ten mit już upadł. Z takim podejściem rywali i własną osłabioną pewnością siebie Nadalowi może być trudniej wygrywać. Rok temu podczas sezonu na cegle potrafił przecież wyciągnąć kilka zaciętych meczów, a w tym ostatnim z Almagro nie dał rady. Zobaczymy, jak sobie z tym wszystkim poradzi, bo Federer w 2009 roku będąc w gorszej sytuacji i po nawet boleśniejszej porażce w Australii zdobył tytuł na RG i w Wimbledonie pobił rekord Samprasa. Oczywiście Nadal pomimo tych porażek z dwoma rodakami w odstępie tygodnia nie jest jeszcze pogrzebany. Aby przykryć wieko do jego trumny, trzeba wciąż wbić mnóstwo gwoździ. W Madrycie i Rzymie lista potencjalnych groźnych rywali będzie jednak dłuższa niż w Barcelonie - z Djokoviciem i Wawrinką na czele. Temu drugiemu Almagro pokazał, jak jednoręcznym backhandem na kortach ziemnych Nadala zwyciężać mamy! Hiszpan wygląda zresztą na wolniejszego i jakiegoś takiego przygaszonego, więc dlaczego Stan miałby go nie pokonać, zwłaszcza że jest lepszym tenisistą niż Nico.

Jeśli chodzi o eskapady Nadala do Ameryki Południowej, to uważam, że prędzej niż pokazówki z Djokoviciem zaszkodził mu start w Rio. Nawet sam Rafa wypowiedział się, że mimo zwycięstwa nie grało mu się tam dobrze. Właśnie w kontekście tamtego turnieju zadałem tu pytanie, czy on czasem nie za wcześnie wrócił do tenisa po AO.

[Anula]

..... Oczywiście Nadal pomimo tych porażek z dwoma rodakami w odstępie tygodnia nie jest jeszcze pogrzebany. Aby przykryć wieko do jego trumny, trzeba wciąż wbić mnóstwo gwoździ. W Madrycie i Rzymie lista potencjalnych groźnych rywali będzie jednak dłuższa niż w Barcelonie - z Djokoviciem i Wawrinką na czele. Temu drugiemu Almagro pokazał, jak jednoręcznym backhandem na kortach ziemnych Nadala zwyciężać mamy! Hiszpan wygląda zresztą na wolniejszego i jakiegoś takiego przygaszonego, więc dlaczego Stan miałby go nie pokonać, zwłaszcza że jest lepszym tenisistą niż Nico. ....

Cóż. Muszą się chłopaki śpieszyc. Nic nie trwa wiecznie.

[Buzz]

..... Oczywiście Nadal pomimo tych porażek z dwoma rodakami w odstępie tygodnia nie jest jeszcze pogrzebany. Aby przykryć wieko do jego trumny, trzeba wciąż wbić mnóstwo gwoździ. W Madrycie i Rzymie lista potencjalnych groźnych rywali będzie jednak dłuższa niż w Barcelonie - z Djokoviciem i Wawrinką na czele. Temu drugiemu Almagro pokazał, jak jednoręcznym backhandem na kortach ziemnych Nadala zwyciężać mamy! Hiszpan wygląda zresztą na wolniejszego i jakiegoś takiego przygaszonego, więc dlaczego Stan miałby go nie pokonać, zwłaszcza że jest lepszym tenisistą niż Nico. ....

Cóż. Muszą się chłopaki śpieszyc. Nic nie trwa wiecznie.

Żeby tylko się nie okazało, że teraz marzeniem każdego kwalifikanta, czy juniora z dziką kartą będzie trafić na kolizyjny z Nadalem, żeby jeszcze zdążyć mistrza za życia utłuc. Almagro zburzył mur na miarę tego chińskiego, bo berliński to przy tym pikuś.

[DUN I LOVE]

To, czy Nico zburzył jakikolwiek mur okaże się podczas kolejnych startów. Póki co to wróżenie z niczego.

[Jacques D.]

To, czy Nico zburzył jakikolwiek mur okaże się podczas kolejnych startów. Póki co to wróżenie z niczego.

Jedynie wtopka w RG będzie obaleniem muru, nawet jeśli zaliczy wypady w drugiej rundzie Madrytu i Rzymu a tam i tak wygra, to będzie to zburzenie muru na miarę roku 2011, czego komentować chyba nie muszę.

[jonathan]

Żeby tylko się nie okazało, że teraz marzeniem każdego kwalifikanta, czy juniora z dziką kartą będzie trafić na kolizyjny z Nadalem, żeby jeszcze zdążyć mistrza za życia utłuc. Almagro zburzył mur na miarę tego chińskiego, bo berliński to przy tym pikuś.

Nie zburzył wcale żadnego muru. Skoro Mur Chiński jest największą budowlą obronną na świecie, to najtrudniejszym murem do przebicia, gdy dochodzi do gry z Nadalem, jest pokonanie go na RG, czyli na najdłuższym dystansie na kortach ziemnych, a wątpię, aby Almagro mógł wytrzymać taki pięciosetowy mecz z Rafą w Paryżu i atakować tak dobrze jak w końcówce ich pojedynku w Barcelonie np. w piątym secie. Co by było, gdyby jednak Nadal przegrał w tym roku na RG? Dałoby się wtedy usłyszeć głośne tenisowe bum i to byłby dopiero odgłos zawalającego się muru.

Nadal niedługo skończy 28 lat, jaki gra tenis - każdy widzi, to już ten okres, gdy zamiast ganiać po Barcelonach czy innych kurnikach w Ameryce Południowej, czas się skupić na najważniejszych turniejach, a na tego typu porażki zlewać, tak jak zlewał Sampras.

Nadal poza Barceloną przegrał jeszcze w Monte Carlo, i to w marniejszym stylu, bo z Ferrerem grał wtedy gorzej niż Almagro. Sugerujesz, że taki dominator kortów ziemnych miałby nastawiać się w praktyce tylko na jeden turniej, czyli RG? Byłby wtedy pod wielką presją. Oczywiście gdyby zdobył tam dziewiąty tytuł, to zapomniano by jakoś o jego porażkach w poprzednich turniejach, ale nie chcę mi się wierzyć, aby Rafa mógł wygrać w Paryżu nie zwyciężając wcześniej w żadnym Mastersie.

[Buzz]

Trochę źle odczytane intencje odnośnie "murów". Dla mnie Almagro zawsze był symbolem ostatniego człowieka na świecie, który mógł pokonać Nadala, choć tak naprawdę nie wierzyłem, że jego głowa mogłaby kiedykolwiek ogarnąć taki stan rzeczy. Oczywiście wiele w tym przesady i ironii. Tak więc proszę nie traktować tego jako rzeczowej analizy, a jedynie synonimu złamania jednej z apokaliptycznych pieczęci, bo pokonanie Nadala przez Almagro to dla mnie faktycznie początek końca świata.
Chociaż jak słusznie zauważył DUN, to nie Almagro pokonał Nadala, tylko Nadal sam siebie. Wybieram tą wersję i jej się będę trzymał.

[Mario]

Ostatni człowiek na świecie, który mógł pokonać Nadala to nie Almagro tylko Robredo. Nico ma przynajmniej jakieś argumenty, Boredo nie dość, że głowa nie pozwoli, to jeszcze nie ma czym...

[Buzz]

Ostatni człowiek na świecie, który mógł pokonać Nadala to nie Almagro tylko Robredo. Nico ma przynajmniej jakieś argumenty, Boredo nie dość, że głowa nie pozwoli, to jeszcze nie ma czym...

Każdy ma jakiegoś "idola"! Dla mnie jest nim Almagro dlatego właśnie, że ma argumenty, a to jak je wykorzystuje, a raczej nie wykorzystuje... Cóż on już nie wyprawiał i jakich meczy nie przegrywał. W tej kategorii jest dla mnie liderem rankingu.

[Rroggerr]

Dopiero teraz oglądnąłem, jak dzieci na bukareszteńskich trybunach walczyły o koszulkę Dimitrowa. Epickie.

[jonathan]

Trochę źle odczytane intencje odnośnie "murów". Dla mnie Almagro zawsze był symbolem ostatniego człowieka na świecie, który mógł pokonać Nadala, choć tak naprawdę nie wierzyłem, że jego głowa mogłaby kiedykolwiek ogarnąć taki stan rzeczy. Oczywiście wiele w tym przesady i ironii. Tak więc proszę nie traktować tego jako rzeczowej analizy, a jedynie synonimu złamania jednej z apokaliptycznych pieczęci, bo pokonanie Nadala przez Almagro to dla mnie faktycznie początek końca świata.

Najpierw tłumaczysz mi, że w tym, co napisałeś, jest wiele ironii i przesady, a potem, pomijając już to, że dramatyzujesz w każdym swoim wpisie, dalej stosujesz jakiś apokaliptyczny ton pisząc o faktycznym początku końcu świata. Co prawda przed ostatnim gemem ćwierćfinału z Almagro sam ogłosiłem, że jeśli Nadal przegra, to jest już skończony, ale to był taki komentarz na gorąco. Z tego co mi wiadomo, on przeżył już jeden tzw. koniec świata, czyli porażkę z Soderlingiem na RG. Odnośnie samego meczu, to miałem powody, by w ogóle go oglądać, a włączenie meczów Rafy z Ramosem i Dodigiem uznać za stratę czasu. Różnimy się tym, że dla Ciebie Almagro zawsze był symbolem ostatniego człowieka na świecie, który mógłby pokonać Nadala, a ja nie robię z tego żadnej sensacji, bo Rafa kiedyś musiał zacząć przegrywać takie mecze (i nie chodzi tu wcale tylko o spotkania z rodakami). Ten układ musiał się kiedyś choć na chwilę odwrócić. Tak jak zwycięstwo nad Nadalem odniósł Verdasco w Madrycie czy Ferrer w Monte Carlo, tak odniósł je teraz Almagro i zasłużył na nie tym bardziej, że w przeszłości potrafił dobierać się mu do skóry. Przecież to nie był kelner, którego Rafa odprawiał zawsze bez straty seta. Oczywiście na przeszkodzie stawała była psychika, ale teraz słabszy psychicznie okazał się akurat Nadal. Pokonanie takiego Hiszpana to więc nie żaden hiszpański grzech, z którego trzeba by się spowiadać. Dla porównania, Federer zaczął przegrywać z rywalami, których pokonywał wcześniej budzony w środku nocy (pamiętam, że tak wtedy to się określało) w 2008 roku (a nawet 2007) i potem w 2009, 2010 (tu przede wszystkim) itd. Mimo to od tamtego czasu jednak coś tam jeszcze zdobył. Wracając na koniec do Nadala, będę bił w tarabany, jak odpadnie w końcu z RG, a nie po porażce z Almagro.

[Mario]

WYNIKI FINAŁÓW:

---

[4] Kei Nishikori (JPN) d. Santiago Giraldo (COL) 6-2 6-2
[LL] Stephane Robert (FRA)/Jesse Huta Galung (NED) d. [5] Daniel Nestor (CAN)/Nenad Zimonjić (SRB) 6-3 6-3



[1] Grigor Dimitrow (BUL) d. Lukas Rosol (CZE) 7-6(2) 6-1
[1] Jean Julien Rojer (NED)/Horia Tecau (ROU) d. [3] Mariusz Fyrstenberg/Marcin Matkowski (POL) 6-4 6-4