Dun wspomniał o Haasie, ja chcę wspomnieć o Blake'u, którego mecz oglądałem.
Z bólem stwierdzam, że ze wspaniałego arsenału zagrań jaki posiadał w swoich najlepszych latach James pozostał tylko piorunujący forhend, backhand służy tylko do przebijania piłki na drugą stronę siatki, serwis jest bardzo nierówny, return taki sobie, dobrze, że choć czucie gry przy siatce jeszcze zostało.
To zwycięstwo nad Harrisonem jest z mojej perspektywy, czyli perspektywy kibica Blake'a bardzo cenne i to nie tylko dlatego, że było to pierwsza wygrana Amerykanina na szczeblu ATP w tym roku. Na większą uwagę zasługuję fakt, że James niemalże "wyszarpał z gardła" tą wygraną Harrisonowi po pierwszym przegranym secie w którym 007 ani razu nie wygrał swojego serwisu i po fatalnym początku trzeciej partii, gdzie to na początku został przełamany.
Tak więc, C'mon James! Ciesz kibiców swoją grą jak najdłużej.
Problem jednak w tym, że na rych teoretycznie słabszych motywacja nie zawsze jest taka jak być powinna.
A tak poważnie to w ostatnim czasie i tak chodzę spać ok. 3, a jak zaczęli grać to już nie wypadało wyłączać. 
