Strona 1 z 1

Wiesław Gąsiorek

: 14 paź 2011, 15:49
autor: Joao
Wiesław Gąsiorek (ur. 13 stycznia 1936 w Poznaniu, zm. 4 lutego 2002), tenisista polski, wielokrotny mistrz Polski, reprezentant w Pucharze Davisa.

Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 10 lat. W czasie aktywnej kariery zawodniczej bronił barw poznańskiej Warty, gdzie trenował pod kierunkiem Jana Stefańskiego i Józefa Piątka (w czasie odbywania służby wojskowej pod koniec lat 50. był zawodnikiem Olimpii Poznań). W 1950 został po raz pierwszy mistrzem Wielkopolski juniorów (tytułu tego skutecznie bronił kilka razy), w 1954 zdobył wicemistrzostwo Polski juniorów w singlu i mistrzostwo w deblu. Po ukończeniu Technikum Budowy Taboru Kolejowego w Poznaniu podjął pracę w dziale kontroli technicznej Zakładów im. Cegielskiego.

W 1959 został po raz pierwszy mistrzem Polski w grze pojedynczej. W finale mistrzostw, rozgrywanych w Łodzi, pokonał dominującego w latach 50. w polskim tenisie Władysława Skoneckiego. Zdobył w tymże roku także tytuł mistrzowski w grze podwójnej (ze swoim trenerem Piątkiem). Sukces z 1959 zapoczątkował serię zwycięstw Gąsiorka, który był mistrzem Polski w grze pojedynczej nieprzerwanie do 1971 (12 tytułów). W tych latach zdobył również pięć tytułów mistrzowskich w deblu i cztery w mikście. Był ponadto kilkakrotnie mistrzem Polski w drużynie z zespołem Warty. Cztery razy triumfował w międzynarodowych mistrzostwach Polski (1960, 1966, 1967, 1968). Wygrywał liczne turnieje krajowe, m.in. pięć razy turniej o Puchar Ziemi Żywieckiej.

Uczestniczył także w turniejach na arenie międzynarodowej, w tym w imprezach wielkoszlemowych. Był dwukrotnie w IV rundzie mistrzostw Francji. W 1967 nie wykorzystał dwóch piłek meczowych w pojedynku o awans do ćwierćfinału tego turnieju z Australijczykiem Owenem Davidsonem. Wśród pokonanych przez niego graczy byli m.in. Pierre Darmon, Nicola Pietrangeli, Ion Ţiriac. W 1970 w parze z Tadeuszem Nowickim zdobył mistrzostwo Europy amatorów w deblu.

W latach 1959-1972 bronił barw Polski w Pucharze Davisa. Bilans jego występów w tych rozgrywkach wynosi 25 zwycięstw i 24 porażki. Występował również w reprezentacji w halowym Pucharze Króla. W ramach tych ostatnich rozgrywek stał się współwłaścicielem rekordu w liczbie rozegranych gemów – w 1967 przegrał z Anglikiem Rogerem Taylorem w Warszawie 27:29, 31:29, 4:6. W epoce przed wprowadzeniem tie-breaka tenisiści rozegrali – w spotkaniu do dwóch wygranych setów – 126 gemów, głównie dzięki szybkiej nawierzchni halowej, która utrudniała przełamanie serwisu.

Wiesław Gąsiorek był znany z pracowitości. Zawsze nienagannie przygotowany do walki pod względem kondycyjnym, regularny w uderzeniach, waleczny na korcie, spotykał się niekiedy z zarzutami, że jego tenis jest pozbawiony finezji i szczególnego talentu. Gąsiorka bronią przede wszystkim wyniki – jego dominacja na polskich kortach była niepodważalna, z dwunastu finałów mistrzostw Polski zaledwie jeden trwał pięć setów. Był tenisistą praworęcznym, bekhend grał jedną ręką.

Od lat 80. przebywał głównie w Niemczech, pracując jako trener w Saarbrücken. Zmarł w wieku 66 lat w lutym 2002.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wies%C5%82aw_G%C4%85siorek