Łukasz Kubot

[sheva]

Tenis nadwiślański: Kubocie, to Rodiczek - nie Roddick!


Jak dobrze, że Agnieszka Radwańska zbiera laurki za swoje występy w ostatnich miesiącach, na dodatek zdmuchuje świeczki na urodzinowym torcie, co angażuje wielu do zestawiania jej dokonań (w wieku lat 23) z osiągami jej rywalek.
Dobrze to, że Radwańska blaskiem sukcesów rozświetla polski tenis i daje coraz większą nadzieję na triumf unieśmiertelniający, czytaj: wielkoszlemowy. Krajowa scena należy dziś całkowicie do niej. W oczekiwaniu jednak na jej dobre występy w Indian Wells i Miami (tytuł w którejś z tych imprez byłby największym dokonaniem w karierze krakowianki), nie można nie dostrzec znakomitej szansy rysującej się przed Łukaszem Kubotem.
To dla Kubota właśnie sukcesy Radwańskiej są sprawą kapitalną. Gdy młodsza koleżanka czasem zawodziła oczekiwania kibiców, tenisista z Lubina prowadził zacięte kampanie (początek sezonu 2010 czy Wielki Szlem 2011), które pozwoliły zdobyć mu masę fanów na całym świecie. Odciążony teraz presją noszenia na swych barkach prestiżu całego polskiego tenisa, Kubot w ciągu czterech tygodni w Kalifornii i Florydzie może pokusić się o cel pierwszorzędny: zakotwiczenie w Top 50 światowego rankingu.
Gdybyśmy przed trzema laty oceniali szanse Kubota w starciu z Ivo Karloviciem, z którym nr 1 naszego podwórka spotka się w czwartek w I rundzie w Indian Wells, kręcilibyśmy nosem. - Sedijte a mołczijte Lachy - powiedziałby hetman Chmielnicki. Ale Kubot właśnie trzy lata temu tego giganta z Chorwacji odprawił z kwitkiem w drodze do pierwszego w karierze finału w premierowym cyklu. Bo wiedział Kubot, że stoi przed szansą życia! A w ubiegłym roku pokonał Karlovicia na "jego" trawie, w Wimbledonie, by dojść do drugiego tygodnia turnieju i być dwukrotnie o piłkę od ćwierćfinału i dorównania Fibakowi.
Dlaczego Karlović nie miałby po raz trzeci stać się dla Kubota furtką na salony? W Belgradzie w 2009 roku szokiem dla polskiego tenisa był już sam półfinał w wykonaniu naszego reprezentanta, tego chowającego blond za czapeczką z odwróconym daszkiem wielbiciela stylu serw&wolej. W ubiegłym sezonie Karlović padł pod Kubotem, który wszedł do wimbledońskiej drabinki z eliminacji.
Po eliminacjach i odprawieniu Karlovicia (zachowuje 91% wygranych w karierze gemów serwisowych) polały się łzy szczęścia, gdy syn polskiej ziemi wygrał trzy sety z ósmą rakietą świata, Monfilsem. Jeśli idzie o ranking rywala, to większa była tylko wiktoria nad Roddickiem, w październiku 2009 roku w Pekinie. A z kim zagra zwycięzca meczu Kubot-Karlović w II rundzie w Indian Wells? Z Roddickiem.
Roddick, przez lata numer jeden amerykańskiego tenisa (dziś jest trzeci w krajowej hierarchii, po raz pierwszy od 2001 roku wypadł poza Top 30), podobnie jak jego rówieśnik Kubot nosi czapeczkę - także, by zakryć rozprzestrzeniającą się od czubka głowy łysinę. Ale większym problemem Roddicka jest to, że traci oprócz włosów także siłę rażenia. Przez całą karierę torując sobie drogę potężnym pierwszym serwisem, dzierżąc przez lat kilka odebrany mu przez Karlovicia rekord prędkości podania, Roddick coraz częściej kapituluje. W Delray Beach, w ubiegłym tygodniu, miał meczbola przy swoim serwisie i też skapitulował. Nie kapituluje teraz tylko ten, kto ma ramię jak katapulta - jak w obrazkowym komentarzu środowego wydania "L'Équipe".
Uznaje A-Rod, że po kontuzjach mięśni i kolana gra coraz lepiej. Co nie znaczy, że wraca do minionej chwały. Na dodatek ma wielkie problemy, by swoją pozycję potwierdzać nawet w turniejach w USA, gdzie to zawsze osiągał najwięcej, a gdzie w karierze brakuje mu praktycznie tylko tytułu w Indian Wells. Przed rokiem przeszedł tam tylko dwie rundy. W tym tygodniu Kubot może być jego pierwszym rywalem. Daleko nam do lekceważenia byłego lidera rankingu, ale niech dane nam będzie sparafrazować zawołanie Czarnieckiego: "Nieraz go pobijemy! To Rodiczek, nie Roddick!".
Interes Kubota polega na tym, że zajmując 52. miejsce w rankingu ATP World Tour, ma szansę przywrócić polską flagę na liście 50 najlepszych tenisistów na świecie, jak przez 12 kolejnych tygodni sezonu 2010. Jeśli tego chce, to najlepiej zrobić to szybko, w marcu i kwietniu, czyli w Indian Wells i Miami. Mianowicie: wystarczy jeden wygrany mecz w którymś z tych turniejów i już zachowa obecny stan punktów, a każda następna runda przybliży go do Top 50. Kolejne rankingi będą opublikowane 19 marca i 2 kwietnia.

http://beta.sportowefakty.pl/tenis/2720 ... ie-roddick

[RuchChorzów]

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... g7m1K8-ZMs - Wywiad z Łukaszem Kubotem .

[RuchChorzów]

Terminarz Ł.Kubota :
1) Puchar Davisa z Estończykami (6-8 kwietnia).
2) Casablanca
3) Monte Carlo
4) Bukareszt
5) Belgrad

[robpal]

Miłe słowa od Johnny'ego - rozmowa z Łukaszem Kubotem, tenisistą Top 50

Łukasz Kubot po raz pierwszy od dwóch lat zdobył punkt dla reprezentacji Polski w Pucharze Davisa i w końcu wystąpił przed polską publicznością. W rozmowie z portalem SportoweFakty.pl opowiada o Serbach, Ferrerze i o tym, dlaczego zagrał w Acapulco.

Dominika Pawlik: Od dłuższego czasu nie ma pan stałego partnera deblowego, w tym sezonie startował pan z siedmioma różnymi tenisistami. Z czego to wynika?

Łukasz Kubot: - W tym roku moim priorytetem jest singiel. W związku z tym, że nie mam już dobrego rankingu deblowego, muszę szukać zawodników wyżej notowanych. Dzięki temu miałem okazję właśnie występować z Tomášem Berdychem i Janko Tipsareviciem, którzy są bardzo wysoko notowani. Dziękuję im za tę szansę, to na pewno są ciekawe doświadczenia. Staram się koncentrować na singlu, ale jeśli jest szansa, to też gram w deblu.

Czy Janko Tipsarević prywatnie też jest takim luzakiem?

- Tak, wszyscy Serbowie mają taką "otwartą duszę". To są zawodnicy, którzy od początku do końca są zabawni, ale wiedzą kiedy można się bawić, a kiedy trzeba walczyć. To tenisiści, którzy walczą od pierwszej do ostatniej piłki. Było to dla mnie spore doświadczenie, grać z takim zawodnikiem jak Tipsarević.

Na przestrzeni lat walczył pan dwa razy przeciw Davidowi Ferrerowi (w Sopocie 2001 i w Acapulco 2012) oraz pięciokrotnie przeciw Novakowi Đokoviciowi (w Budapeszcie 2004 i cztery razy w latach 2009-2011). Czy zauważa pan różnice w ich grze?

- Na pewno są widoczne. U Đokovicia widać, że jest coraz pewniejszy. Jest numerem jeden na świecie, dlatego z takim zawodnikiem niby się mówi, że nie ma się nic do stracenia. Wychodząc na kort, człowiek próbuje narzucić swój styl gry, ale widzi, że Serb jest nie o jedną, nie o dwie, ale o parę klas lepszy i ma duże doświadczenie. Jeżeli chodzi o Davida Ferrera, to jest po prostu nieobliczalny, dobrze grający z kontry. Przegrywa bardzo niewiele pojedynków z nisko notowanymi zawodnikami, ponieważ niesamowicie biega, zwraca każdą piłkę. Może nie gra i nie bombarduje przeciwników serwisem, ale ma niesamowitą regularność, biega do każdej piłki i bardzo ciężko jest go pokonać.

Na jakiej podstawie dokonuje pan wyboru turniejów? Skąd pomysł, żeby zmienić nawierzchnię i zagrać kolejno: na kortach twardych w Memphis, kortach ziemnych w Acapulco i następnie ponownie na twardych w Indian Wells?

- Zgadza się, to jest dobre pytanie. Muszę się przyznać, że to wszystko było inaczej zaplanowane. Trener w ostatniej chwili postanowił zmienić moje plany, ze względu na to, że turniej w Acapulco był turniejem z serii 500, czyli większą imprezą, niż ta w Delray Beach. Jakiś czas grałem dobrze i miałem niezłe wyniki w Acapulco. Mówiąc nieskromnie, wygrałem turniej w deblu z Oliverem Marachem. Po tych zawodach miałem jeszcze tydzień czasu na przygotowanie się do Indian Wells i stąd decyzja, żeby spełnić plan, że gramy wielkie turnieje. Uważam, że nie było to złym posunięciem, bo myślę, że byłem dobrze przygotowany do turnieju w Indian Wells.

"Gdybym był niższy, to bym się lepiej poruszał, ale za to mam atut serwisu" - to słowa Johna Isnera. Czy będąc niższym od Isnera, pana wzrost może być takim "złotym środkiem", czyli dobry serwis i lepsze poruszanie się po korcie od zawodników mierzących ponad dwa metry?

- Nie jestem ani wielki, ani mały. Jestem tak pośrodku. Proszę zobaczyć, że większość zawodników w czołówce ma więcej niż 188-190 centymetrów wzrostu. Dlatego ja cały czas staram się pracować nad swoim serwisem i robić to coraz lepiej.

John Isner powiedział, że ma pan jeden z najlepszych returnów w deblu. To duży komplement, jeśli pada z ust tenisisty, który ma jeden z najpotężniejszych serwisów na świecie i jest dziesiątym zawodnikiem świata.

- Na pewno są to miłe słowa od Johnny'ego. Graliśmy przeciw sobie kilka razy w singlu i w deblu [dwa razy w singlu, sześć razy w deblu - przyp. red.]. Widziałem, że zawsze był bardzo mocno skoncentrowany przy własnym serwisie. Wiedział, że po prostu będę starał się skracać grę i dobrze returnować. Cieszę się, że to są jego słowa, aczkolwiek mimo wszystko jeszcze muszę popracować nad serwisem. Mam sporo do poprawy, żeby dobrze przygotować się do wielkich turniejów.

Kilka meczów przegrał pan serwując po mecz lub po seta, ostatnio z Ivo Karloviciem i Andym Roddickiem. Co się wtedy stało?

- W meczu z Roddickiem nie mogę sobie nic zarzucić. Ale mecz z Karloviciem zawaliłem i jestem sam sobie winien. Na pewno szkoda, że stało się to dwukrotnie, tak jakby mecz po meczu. Takie spotkania na tym szczeblu powinno się wygrywać. Dlatego szykowałem się do Pucharu Davisa, mimo że walczyłem z niżej notowanym zawodnikiem, ale chciałem się odegrać. Mam nadzieję, że takich sytuacji będę miał jak najmniej w następnych tygodniach czy miesiącach i wtedy, gdy będę miał szansę serwować na mecz i zakończyć go, to postaram się tego dokonać.

A jaki jest plan w głowie w momencie, gdy serwuje się, by wygrać mecz?

- Zależy, jaką się ma taktykę. Jeżeli gra się serwis-wolej, jak ja, to stara się spełniać te założenia. Jest też druga strona siatki, czyli przeciwnik, który jest sfrustrowany, zdenerwowany i nie ma nic do stracenia. W takim momencie ryzykuje i czasami swoją agresywniejszą grą trafia w kort.

Jest pan już bliski kwalifikacji do igrzysk olimpijskich w grze pojedynczej. Ma pan jeszcze jakieś inne opcje gry w Londynie: gra podwójna lub mikst?

- Jest taka opcja, że zagram miksta, ale wszystko jest w rękach Agnieszki Radwańskiej. Do igrzysk jest jeszcze sporo czasu, miejmy nadzieję, że się załapię.

Właśnie wrócił pan do Top 50 rankingu, co oznacza brak problemów z kwalifikacją do dużych imprez.

- Nie ma różnicy między tenisistą z 50., 100. czy 150. miejsca w rankingu ATP. Dużo zależy od tego, aby grać przede wszystkim bardzo dobrze w wielkich turniejach. W zawodach typu ATP World Tour Masters 1000, zawodnicy dostają się do turnieju głównego i właśnie tam jest ta cała rywalizacja na najwyższym poziomie. Człowiek dostaje dwie szanse w ciągu seta i trzeba je wykorzystać; jeżeli komuś się nie uda, to od razu zostaje skarcony. Jeżeli gra się w turniejach typu ATP Challenger Tour, to tych szans ma się więcej w ciągu seta czy meczu, ale do zdobycia jest dużo mniej punktów.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/27872 ... sta-top-50

[Samurray]

The slightly but not too kamikaze Kubot



There are often perceptions that men’s tennis is becoming increasingly monotone as baseline grinders slug it on a non-variety of stodgy surfaces.

That case has undoubted merit as player and fans alike seek some variety and not five hour five setters which reduce the limbs to jelly and TV schedulers to distressed wrecks.

There are still some players that do their best to defy this rather crushing uniformity, and Lukasz Kubot is one. The Polish number one is now far and away the top player in his country as Michal Przysiezny’s knees seem to be in perpetual trauma, and he has a refreshingly positive style,

Kubot lists Stefan Edberg among his heroes and his net play is undoubtedly the stand out aspect of the game. His volleys usually have impressive touch and depth to them and he has a handy ability to anticipate the whereabouts of his opponent’s attempted passes. In his Monte Carlo Masters defeat by Jurgen Melzer, it was rare that Mr.Meltdown could thread the ball beyond the Pole even on the clay surface. Kubot also maintained a policy of swinging on relatively high risk forehands, with mixed results, but it was his cheery bravado in coming forward, rather than a total recklesness, which catches the eye. Eagerness, rather than pure mechanical surges, were they way to go.

His year will be defined by Roland Garros and Wimbledon,after reaching the 3rd round of the French Open and the last 16 at Wimbledon, where it was serve and volley all the way. He qualified for both slam and dumped Nicoloas Almagro out of Roland Garros before beating Gael Monfils at Wimbledon, before letting a two lead slip to the aesthetically pleasing (or so the girls say) Feliciano Lopez. While the grass courts are in theory ideal for his game, Kubot does seem to have the intelligence to pick up good results on clay, but he faces a painful tumble if he can’t find a way to defend those ranking points.

Given the game he ha it seems surprising it took him until the age of 27 to earn a regular spot in the top 100, having run through to the Belgrade final before that in 2009 from qualifying.

Perhaps the only shame is he’s ditched his previous surfer’s haircut, and has not fund a regular doubles partner since a very effective partnership with Oliver Marach that reached a World Tour Final. That can have only honed his volleying further.

Kubot’s net play makes him a welcome, atypical, member of the top 100 and thankfully, he’s too old to change.

http://www.footsoldiersoftennis.com/the ... aze-kubot/

[DUN I LOVE]

Łukasz, w parze z Jeremym Chardym, dotarł do finału turnieju ATP w Bukareszcie. Polsko-francuska para przegrała w finale z deblem Lindstedt/Tecau. Dla Kubota był to szósty przegrany finał w grze podwójnej, dwunasty w ogóle.

Łukasz Kubot - gra podwójna

Tytuły (6)
2010 (3) Bukareszt (w/Chela), Acapulco (w/Marach), Santiago (w/Marach)
2009 (3) Wiedeń (w/Marach), Belgrad (w/Marach), Casablanca (w/Marach)

Finały (6)
2012 (1) Bukareszt (w/Chardy)
2011 (1) Santiago (w/Marach)
2010 (1) Costa Do Sauipe (w/Marach)
2009 (1) Acapulco (w/Marach)
2007 (2) Lyon (w/Zovko), Casablanca (w/Marach)

[Barty]

Łukasz Kubot
We were close but were not ablt to win today in Bucharest. Anyway, we had a great week with Jeremy and this is what counts .Keep your fingers crossed.

Byliśmy blisko tytułu dzisiaj ale się nie udało. Tak czy owak, mieliśmy z Jeremym udany tydzień i to jest najważniejsze. Trzymajcie dalej za mnie! Dziękuję!

http://www.facebook.com/pages/%C5%81uka ... 8450103581

[DUN I LOVE]

Wczoraj Łukasz skończył 30 lat. Najserdeczniejsze życzenia.

[DUN I LOVE]

Polak zaliczył kolejny udany turniej w grze podwójnej. W parze z Janko Tipsareviciem dotarli aż do finału imprezy ATP World Tour Masters 1000 w Rzymie. Wielkie brawa.

Łukasz Kubot
Finished runner-up with Janko last week in Rome. My best doubles achievement so far. can't believe that that was only our second tournament together / przegraliśmy dopiero w finale z Janko w Rzymie. do tej pory mój najlepszy wynik w karierze deblowej. nie mogę uwierzyć, ze graliśmy ze sobą dopiero drugi turniej

http://www.facebook.com/pages/%C5%81uka ... 8450103581

[RuchChorzów]

Wywiad z Łukaszem Kubotem.

Spoiler:

O prawie gry na igrzyskach w Londynie zdecyduje ranking z 11 czerwca. To sprawia, że Roland Garros wyrasta na najważniejszy turniej w 2012 roku?

Łukasz Kubot: Dla mnie igrzyska to najważniejszy występ w tym roku i pod niego układam kalendarz startów. Oczywiście to na razie wciąż tylko cel i największe marzenie, które chciałbym zrealizować. Jestem bliski kwalifikacji i wierzę, że ją uzyskam, ale musimy poczekać jeszcze ponad dwa tygodnie.

W Paryżu zatem przydałoby się obronić przynajmniej część ze 115 punktów za ubiegłoroczną III rundę...

- Nie patrzę na to w ten sposób. W Roland Garros chcę wypaść jak najlepiej, a nie będę liczyć, ile punktów potrzebuję, by pojechać na igrzyska. Obecnie gram na swoim najwyższym poziomie i wierzę, że stać mnie na dobry wynik w Paryżu. Przed rokiem właśnie tam nabrałem pewności siebie. Przeszedłem eliminacje, a w I rundzie pokonałem Nicolása Almagro, choć Hiszpan wygrał dwa pierwsze sety: to był solidny kop, który pozwolił mi dojść do III rundy, a miesiąc później do 1/8 finału Wimbledonu. Wierzę, że tym razem będzie podobnie, a dobry występ w Paryżu rozpocznie drogę do jeszcze lepszej gry na igrzyskach.

Między Wimbledonem a turniejem olimpijskim, który rozgrywany będzie też na trawie, nie ma możliwości do startów na tej nawierzchni...

- Faktycznie nie ma wtedy turniejów na trawie, dlatego w lipcu zamierzam zagrać w Stuttgarcie i Gstaad lub Hamburgu, w zależności, gdzie załapię się do głównej drabinki. A ostatni tydzień przed igrzyskami, to będą już tylko treningi. To jednak na razie są tylko plany, bo wciąż nie mam w ręku kwalifikacji do Londynu. Wierzę, że ją zdobędę i że to będzie dla mnie przełomowy rok.

Pana tenis wciąż oparty jest na coraz rzadszej taktyce serwis&wolej...

- Tu się nic nie zmieniło i pewnie nieprędko zmieni, przynajmniej dopóki starczy mi na to sił. Ten styl wydobywa z mojego tenisa to, co najlepsze. No i chyba przynosi dobre efekty.

Ale w tym roku brakuje chyba trochę szczęścia w losowaniach drabinek. Już w drugich rundach trafił pan na Davida Ferrera, Juana Martína del Potro, Andy'ego Roddicka czy ostatnio w Rzymie Tomáša Berdycha...

- No tak, i jeszcze w I rundzie Australian Open był Almagro. Grałem przeciw niemu bardzo dobrze, ale to nie wystarczyło. Faktycznie nie mam w tym sezonie łatwych losowań, ale to nie może być wytłumaczenie. Chcąc się wspinać w rankingu, muszę wygrywać z mocniejszymi rywalami i coraz częściej mi się to udaje. Jedynie wciąż niezbyt dobrze radzę sobie z zawodnikami z pierwszej dziesiątki, ale tu jest w męskim tenisie ogromna przepaść, którą trudno przeskoczyć.

Na tydzień przed Rolandem Garrosem osiągnął pan w Rzymie swój pierwszy deblowy finał turnieju Masters 1000, z Janko Tipsarevicem. To obiecujący wynik?

- Z Janko grało nam się bardzo dobrze, choć wynik w Rzymie był dla nas pewnym zaskoczeniem. Tym bardziej, że w pierwszym meczu mieliśmy nóż na gardle i obroniliśmy cztery kolejne meczbole w super tie breaku. Ale później wyeliminowaliśmy mistrzów Australian Open Leandera Paesa i Radka Štěpánka, a co najważniejsze po raz pierwszy udało mi się pokonać braci Bryanów.

Czy debel Kubot-Tipsarević wystąpi w Rolandzie Garrosie?

- Niestety nie. Janko jest obecnie ósmy w rankingu ATP i w Wielkim Szlemie nie gra w deblu, tylko koncentruje się na singlu. Dlatego w Paryżu wystąpię z Niemcem Benjaminem Beckerem, z którym dzielę trenera - Jana Stočesa.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/28754 ... em-kubotem

[Barty]

Łukasz Kubot: Gra serwis&wolej byłaby gwoździem do mojej trumny

Oto jedyny Polak, który wygrywał w Paryżu mecze w erze pofibakowej. Łukasz Kubot na raty rozegrał w tym roku mecz I rundy. O 1/16 finału, czyli powtórkę sprzed roku, zagra w środę.

Pojedynek z Karolem Beckiem rozpoczął się późnym popołudniem w niedzielę. Wiadomo było, że do zapadnięcia zmroku (od 21:30) nie uda się zagrać więcej niż trzech setów. - Uważam, że sytuacja była ciężka - mówił Kubot w poniedziałek, po dograniu spotkania ze Słowakiem (7:5, 6:2, 7:5) - bo czekaliśmy do ostatniej chwili. Wiadomo, że najwcześniej mogliśmy wyjść na kort o 19. To było gonienie za czasem, żeby skończyć ten mecz w trzech setach. Rozumiem, żeby o tej porze puścić na kort kobiety, gdzie gra się do dwóch wygranych setów, ale nie mężczyzn, gdzie wszystko może się przedłużać.

Polak nie ukrywa, że w niedzielę zaczął spotkanie spięty (obaj tenisiści szybko oddali serwis), a rywal był bardzo niewygodny. Kubot musiał dopasować taktykę pod przeciwnika: - Początek z obu stron był bardzo nerwowy. Bardzo dobrze znam Karola [Becka], często razem trenowaliśmy. Znamy się jeszcze z czasów juniorskich. Jest to zawodnik, który gra nieciekawą piłką, bardzo płaską, która mi nie odpowiadała. Wiedziałem, że gra serwis&wolej byłaby gwoździem do mojej trumny. Czułem bardzo duży respekt przed jego returnem - mówi najlepszy polski singlista.

Zabrakło dnia

Mecz został przerwany z powodu ciemności przy stanie 7:5, 6:2, 4:4. - Na początku było dużo nerwów, cieszę się, że wygrałem pierwszego seta, dało mi to dużo pewności. W drugim dominowałem, w trzecim za to miałem breaka. Uważam, że dobrze, że przerwaliśmy grę przy 4:4 - komentuje Kubot przebieg niedzielnych wydarzeń na korcie.

W poniedziałek zawodnicy zagrali tylko cztery gemy, ale Polak nie uniknął kłopotów i przy 5:5 bronił trzech break pointów. Lubinianin dość krytycznie podchodzi do swojej dyspozycji z meczu I rundy: - Myślałem tylko o tym, by jak najszybciej skończyć. Liczyłem, że na koniec trzeciej partii będzie tie break, i że rozstrzygnie go jedna lub dwie piłki. Mogłem tego trzeciego seta przegrać, było 0-40 przy 5:5, ale taki jest tenis. Cieszę się bardzo, ale nie jestem zadowolony ze swojej gry. Nie ma co ukrywać, nie pokazałem swojego najlepszego tenisa. Przeciwnik bardzo dobrze returnował, przede wszystkim z bekhendu i trzeba było grać "piłka do piłki". Wiedziałem też, że ziemia nie jest najlepszą nawierzchnią Becka, dlatego starałem się trzymać go jak najdalej od linii końcowej i skracać grę.

- Nie jest sztuką wygrywać, jak się gra dobrze - konkludował - ale właśnie, jak gra się źle. Cieszę się, że dziś wygrałem, ale dużo jest jeszcze do poprawy.

Polak uspokajał po meczu, że niedzielna wizyta fizjoterapeuty na korcie nie miała związku z żadnymi problemami zdrowotnymi: - Jeden z fizjoterapeutów za mocno zawiązał bandaż przed meczem. Czułem, że drętwieje mi noga i trzeba było to przeciąć.

Kubot zawsze gra z zabandażowanymi stopami, co stosuje to wielu zawodników z czołówki, by uniknąć skręcenia kostki.

Teraz Serra

Z Florentem Serrą, kolejnym rywalem, Kubot grał już czterokrotnie - wygrał dwa ostatnie (oba w Paryżu, ale w hali). Francuz za to był górą w obu pojedynkach na kortach ziemnych. - Serra to zawodnik, który gra inaczej, taki siłowy tenis - mówi Kubot. - Bardzo dobrze gra z kontry i mecz będzie wyglądał zupełnie inaczej niż ten z Beckiem. To zawodnik, który będzie walczył od początku do końca, nie odpuści ani jednej piłki. Przede wszystkim lubi grać na ceglanej mączce jak ma czas: nie mogę mu pozwolić prowadzić gry. Będzie to ciężkie spotkanie: gram we Francji, z Francuzem, wiadomo, jaka tu jest publiczność - mówi, choć przyznaje, że jest dobrej myśli. - Mam jeszcze jutro czas na relaks i przygotowanie się, na pewno wymyślimy jakąś taktykę. Będę starał się kończyć piłkę szybciej niż rywal i nie dać mu czasu.

Potencjalnym rywalem Kubota w meczu II rundy był rozstawiony z numerem 15. Feliciano López, z którym Polak rozegrał w 2011 roku epicką batalię o ćwierćfinał na trawnikach Wimbledonu, nie wykorzystując dwóch piłek meczowych.

- Wiadomo, co się stało, więc chciałbym zagrać z Lópezem. Jeśli chodzi o korty ziemne, to oczywiście nie mogę powiedzieć, że byłoby to łatwiejsze. Serra nie odpuści we Francji. Przechodził przez eliminacje i ma na rozkładzie dobrych zawodników. Jak ma dzień, to może wystrzelić każdego. To będzie szansa nie tylko dla mnie, ale też dla przeciwnika, żeby znaleźć się w III rundzie - mówi.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/28855 ... jej-trumny

[Jacuszyn]

Łukasz Kubot: Gra mieszana to największa szansa na polski medal w Londynie

Spoiler:

- Sam występ w igrzyskach olimpijskich byłby dla mnie nagrodą za całą karierę - mówi Łukasz Kubot, który we wtorek w międzynarodowych mistrzostwach Francji w Paryżu ma wolne. W środę powalczy o III rundę.

Ubiegłoroczna edycja turnieju na kortach Rolanda Garrosa była dla Kubota punktem zwrotnym. Przejście eliminacji i pokonanie Nicolása Almagro było pierwszym z wielu kroków, które Kubot uczynił w powrotnej drodze do Top 50, gdzie dziś zakotwiczył. - W zeszłym roku występowałem w roli outsidera - przyznał po wygranej nad Karolem Beckiem w I rundzie. - Kwalifikacje pozwoliły mi wtedy złapać pewność siebie i poczuć piłkę: to bardzo ważne. Wiedziałem, że mecz z Almagro muszę grać va banque, mimo że przegrałem pierwsze dwa sety. Potem z Berlocqiem też nie byłem faworytem: wyszedłem na kort, grałem swój tenis, coraz lepiej. Wiedziałem, że tylko tak mogę ich pokonać.

Rzym bodźcem przed Rolandem Garrosem

Przed startem w Paryżu w tym sezonie polski zawodnik osiągnął dwa finały deblowe: w Bukareszcie i Rzymie. Jaki wpływ na Kubota mają sukcesy w grze podwójnej? - Zawsze mówiłem, że debel pomagał mi w singlu, a singiel w deblu. Nie da się ukryć, że dziś bardzo pewnie returnuję z bekhendu, a zawdzięczam to właśnie deblowi. Każdy mecz w tak wielkich turniejach jak Masters 1000 [Rzym] daje dużo pewności siebie. Finał w Rzymie to był niesamowicie ważny bodziec przed Paryżem.

CZYTAJ: Sztuka wygrywania według Kubota

Jak będzie wyglądać dalsza współpraca ze Janko Tipsareviciem, kompanem z Wiecznego Miasta? - Jeżeli będzie szansa, bo Janko jest zawodnikiem z pierwszej dziesiątki świata, na przykład w Montrealu czy w Cincinnati, to na pewno z niej skorzystam i nieraz sprawimy jeszcze jakąś niespodziankę. Muszę się podporządkować jego planowi turniejowemu. Mam nadzieję, że nie był to ostatni raz, kiedy tak zagraliśmy.

Plan personalny Kubota musiał zostać zmieniony w ostatnich tygodniach. - Z Nicei się wycofałem po zatruciu pokarmowym i zapaleniu pęcherza po turniejach w Bukareszcie i Belgradzie. Wcześniej wycofałem się z Madrytu. Nie czułem się gotowy do rywalizacji w Nicei i by potem od razu przyjechać na Rolanda Garrosa. Wolałem odpocząć, przygotować się w spokoju do Paryża - tłumaczy.

Igrzyska ponad wszystko

- Nie żałuję, że odmówiłem Paesowi - mówi Kubot o propozycji wspólnych występów w deblu, jaką złożył mu hinduski deblista - bo dla mnie celem w tym roku są igrzyska olimpijskie. Sam występ będzie dla mnie nagrodą za całą karierę. Turniej rozgrywany będzie na kortach Wimbledonu: to coś wyjątkowego. Organizmu nie da się oszukać i trzeba skoncentrować się na jednej dyscyplinie. Do debla zawsze mogę wrócić.

Kubot, oprócz singla, może wystąpić w Londynie także w deblu i grze mieszanej. - Mikst to dyscyplina, której się praktycznie nie uprawia i za to można zdobyć medal olimpijski - konstatuje. - Teoretycznie może być to najłatwiejsze, bo nie wiadomo jak drużyny będą się zachowywać. Każdy mecz to loteria. Czuję, że będzie tam jakaś niespodzianka i ktoś niespodziewany zdobędzie krążek.

Nie wiadomo, czy w Londynie wystąpi jakakolwiek polska para. Agnieszka Radwańska ma teoretycznie trzech kandydatów do wspólnego startu. - Wszystko jest w rękach Agnieszki, to jej decyzja - utrzymuje lubinianin. - O kwalifikacji będzie decydował ranking. Jest szesnaście par, więc będzie ciężko, ale zawsze jest szansa na dziką kartę. Agnieszka musi podjąć decyzję, czy w ogóle będzie chciała grać miksta, ale uważam, że to największa szansa na medal. Moim zdaniem Isia powinna grać singla i miksta.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/28856 ... w-londynie

[Joao]

Kubot radzi Janowiczowi: Graj agresywnie, uważaj na serwis

Spoiler:

Jakub Ciastoń: Dało się ugrać coś więcej z Ciliciem?

Łukasz Kubot: - Pierwszy set stał na bardzo wysokim poziomie, obaj świetnie serwowaliśmy, pilnowaliśmy własnych podań. Decydował tie-break. Na początku prowadziłem, ale popełniłem podwójny błąd serwisowy, potem wyrzuciłem forhend. Grałem na dużym ryzyku. Nie udało się. A później Cilić grał już bardzo pewnie, fantastycznie mieszał serwis. To szkoła chorwacka, wcale nie serwuje mocno, ale trudno technicznie i dokładnie. Krótko mówiąc, po pierwszym secie to był mecz do jendej bramki, zasłużenie wygrał przecinik. Ja nie miałem nic do powiedzenia.

W zeszłym roku doszedł pan do 1/8 finału, teraz skończyło się na drugiej rundzie, zabolała ta porażka?

- Jasne, choć tamta bardziej bolała, bo wtedy dwie piłki dzieliły mnie od ćwierćfinału. Taką porażkę długo się pamięta. Teraz przegrałem wyraźnie. Zapomnę szybko.

Jakie dalsze plany? Jak będzie się pan przygotowywał go igrzysk?

- Zagram w Stuttgarcie i Gstaad. O igrzyskach jeszcze nie myślałem, nie organizowałem nic w związku z nimi, wiem tylko, że przylatujemy 22 lipca, czyli na cztery dni przed startem rywalizacji tenisistów. Chciałbym na pewno, żeby mój trener Jan Stoczes mógł ze mną przyjechać. Jeśli nie dostanie przepustki z PKOl, to kupi bilet na trybuny i chociaż w taki sposób będzie tu obecny.

Jak igrzyska na trawie będą się różnić od Wimbledonu?

- Moim zdaniem bardzo. Trawa w pierwszym tygodniu jest bardzo miękka, piłka " siada" na niej, co sprzyja dobrze serwującym i atakującym tenisistom, ale z czasem piłka będzie odbijać się coraz wyżej. Nie wierzę, że na igrzyska doprowadzą ją do stanu wyjściowego. Kozioł piłki będzie wyższy, co będzie premiowało tych, którzy lepiej biegają i się bronią, wymiany będą dłuższe.

Pana ojciec jest piłkarskim trenerem, sam zaczynał pan od gry w piłkę nożną. Śledzi pan Euro?

- Oglądałem chyba wszystkie mecze. Najbardziej podobały mi się Rosja - Czechy i Chorwacja - Irlandia, no i może Anglia Szwecja. Spotkanie Polska - Czechy oglądałem z moimi czeskimi trenerami. Obyło się bez ofiar.

Kto pana zdaniem jest w tym roku faworytem w męskim Wimbledonie?

- Wszystko się wyrównało. Djoković już tak nie odstaje. Nadal go dogonił na kortach ziemnych. Zwycięstwo w Paryżu dodało mu pewności. Myślę jednak, że na trawie sprawa jest otwarta. Federer też ma szansę.

A Jerzy Janowicz w III rundzie z Florianem Mayerem?

- Jurek gra bardzo dobrze. Zwycięstwo z Gulbisem doda mu pewności siebie, a tego potrzebuje teraz najbardziej. Po odpadnięciu Berdycha cała drabinka się otworzyła, jest nawet szansa na ćwierćfinał, ale Jurek nie może teraz o tym myśleć. Ma myśleć tylko o najbliższym meczu. Mayer jest doświadczony, ale Jurek ma niesamowitą przewagę serwisu. Jego podanie spada z taką mocą, jakby leciało z drugiego piętra. Ale też dobrze się rusza, jest sprawny, co przy takim wzroście nie jest przecież oczywiste. Umie urozmaicić grę, zagrać skróta, slajsa itd.

Na co musi uważać z Mayerem?

- Mayer to kombinator. Ma bardzo dobry return, z forhendu ma dziwny zamach, umie zagrać niespodziewanego dropszota. Cały czas stara się zmieniać rytm. Umie grać z kontry. Wszystko będzie zależało od serwisu Jurka. Jeśli zagra agresywnie, ma szansę na zwycięstwo.

Jakie rady na przyszłość dałby pan młodszemu koledze?

- Niech wejście do setki rankingu ATP nie będzie celem samym w sobie. Najtrudniejszy jest pierwszy rok po awansie do setki. Kiedy rywale powoli uczą się, jak grasz, i jak można cię pokonać. Jurek ma podobną grę do mnie, niebezpieczną, zaskakującą. Ale są sposoby, by mnie zneutralizować, co pokazał choćby Cilić. Musi uważać, żeby przeciwnicy nie znaleźli ich zbyt łatwo i szybko. Jurek powinien też jeździć na większe turnieje. Nie grać już challengerów, ale spróbować występów w eliminacjach do imprez ATP. To dużo daje, bo nawet, jak nie przejdzie eliminacji, to trenuje z dużo lepszymi tenisistami, uczy się. Turnieje ATP a challengery to inny świat

http://www.sport.pl/tenis/1,64987,12034 ... wnie_.html

[Ranger]

#7) Stuttgart 2012

R1 Robin Haase/Alexander Waske 16 63 10-7
QF Alessandro Motti/Benoit Paire 63 63
SF Juan Sebastian Cabal/Robert Farah 64 64
W Michal Mertinak/Andre Sa 61 63

[DUN I LOVE]

Para Kubot-Chardy najlepsza w Stuttgarcie. Łukasz wygrał swój siódmy tytuł deblowy w karierze i wyrównał bilans starć finałowych. To pierwszy wspólny sukces Kubota i Chardego.

Łukasz Kubot - tytuły deblowe (7):
2012 (1) Stuttgart (w/Chardy)
2010 (3) Bukareszt (w/Chela), Acapulco (w/Marach), Santiago (w/Marach)
2009 (3) Wiedeń (w/Marach), Belgrad (w/Marach), Casablanca (w/Marach)

[jaccol55]

CHARDY/KUBOT CLINCH FIRST TEAM TITLE IN STUTTGART


Jeremy Chardy and Lukasz Kubot won
their first ATP World Tour team title
on Sunday.

Jeremy Chardy and Lukasz Kubot lifted their first ATP World Tour team title on Sunday at the MercedesCup in Stuttgart.

In a match heavily affected by rain, the French-Polish team defeated fourth seeds Michal Mertinak and Andre Sa 6-1, 6-3 in 68 minutes.

After a delayed start, Chardy and Kubot lost just six points on their serve in the first set. The pair led 6-1, 4-3 after 58 minutes of play, when rain suspended play at 2:15 p.m. local time. After a 25-minute delay, the match resumed.

Chardy and Kubot share €19,660 in prize money and earn 250 ATP Doubles Team Rankings points, while Mertinak and Sa split €10,330 and 150 points.

Said Kubot, "It was a very good week for us. We made the final in Bucharest and now we have won the title. I think we can be a very dangerous team, especially on clay. To be honest, the conditions today suited us. It helped us to hit heavily from the baseline. I think we played very solid today - maybe our best match of the tournament. Match to match we played better and better."

"I think we played very aggressively," said Chardy. "All week we played very solid. We played one of our best matches together today, so it was good it happened in the final. It was difficult with the rain, but we returned to the court and Lukasz was solid on his serve to win."

Chardy and Kubot were finalists at the BRD Nastase Tiriac Trophy in Bucharest in April. Chardy is now 2-4 in ATP World Tour doubles final, while Kubot improves to 7-7.

"I am very happy to win the doubles title with my friend Lukasz," said Chardy. "We have played two finals and won one title. I think we are a good team and very good friends. I hope we will play more times together."

Mertinak and Sa, who are 14-9 overall this season, were appearing in their fourth ATP World Tour final of the year.

They also finished as runners up at the Copa Claro in Buenos Aires (l. to Marrero-Verdasco), the Brasil Open 2012 in Sao Paulo (l. to Butorac-Soares) and the Delray Beach International Tennis Championships (l. to Fleming-Hutchins). Mertinak is 12-9 and Sa 7-15 in career doubles finals.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... Title.aspx

[Joao]

Lukasz Kubot - player's profile

Spoiler:

Country: Poland
Born: 16th May 1982 (Boleslawiec, Poland)
Lives: Lubin, Poland
Plays: right hand
Career High: 41



"As long as you fight, you are the winner," said Lukasz Kubot after his spectacular five set win over seeded Nicolas Almagro at Roland Garros 2011. He claims it's his family's motto. No wonder - his father is a professional football coach and Lukasz has sport in his blood.

Before he beat Almagro from 0-2 set deficit in the same year he came back from 1-5 against another Spaniard, Ruben Ramirez-Hidalgo, for the final triumph 7-5 6-0. He hasn't always been known for that. For years Polish spectators at local challengers, when they saw Kubot up against his opponent, awaited a collapse as something more obvious than a night to appear after day. I have witnessed these wild roars and the sound of unidentified gear breaking behind the wall. Kubot was in the player restroom, and I was waiting at the press office of Szczecin Challenger after he miraculously lost a match to Albert Montanes despite leading and being a better performer. "These failures... they stay inside me," he confessed.

What would you do, if you wanted to play tennis professionaly in a country, which is considered a black hole on tennis world map? Get out of there! That's what Lukasz Kubot did when he was in his teens. Spending some time in Austria was just enough to achieve something unreachable for a typical Polish junior tennis player in 2000 - a quarterfinal of Boys Singles in Wimbledon, and winning a first round match in a challenger (in Sopot, against Jose Acasuso). That was enough to obtain wildcards for most of the tourmanents played in Poland for the next few years. Later Kubot has practised for several years in the Czech Republic. "Radwanska, Matkowski with Fyrstenberg prove you can achieve successes when you base in Poland as well. Me, I like when everything is perfectly set. When I know at which hour I should show up, when my opponent is there ready on time, when I can find several good players to hit with. This is why Czech Republic." The Pole speaks perfectly in English, German and Czech apart from his native language. He's been travelling with the Czech coaches and he is also dating a girl from behind the Southern boarder, Eva. Some people were repeating gossips on that issue, but the first hand source put a different light on it. Don't ask me.

He doesn't look as controversial as he is. He is known for his ability to make a crowd stand on his side and to use it, especially in Poland, as a weapon against opponents, umpires and linesmen. In August 2006, at Orange Prokom Open, the organisers tried to catch up the time lost during rain delays and changed the start of his game. He wasn't informed about that, because of a turned off cellphone and a nap he was having. Eventually, he appeared on the court and faced a shameful 1-6 1-6 defeat to Florian Mayer. Kubot left Sopot frantic, claiming he would never play there again. We thought he had to be delighted, when he heard the tournament was moved to Warsaw. However, he was promised a Wild Card to perform in the main draw of Orange Warsaw Open, but the card was taken away from him in the last moment. "I wasn't informed. I prepared especially for this tournament. I gave back 50K PLN I received from the sponsor of the association and broke any bonds between us. This is why I don't play in the Davis Cup," he explained. Fortunately, as time passed, Kubot doesn't avoid the national team anymore.

His play is mainly based on serve&volley. When he is in good shape, he can be dangerous even for top players. In singles he defeated Andy Roddick, Filippo Volandri in Davis Cup (back when Volandri counted), Sam Querrey among the others. He played the finals of Belgrade and Costa do Sauipe ATP tournaments. Usually when he faces someone from the strict top he seems to bend over. Maybe the victory over Almagro will be another milestone in his career from which Kubot is really squeezing everything he can bearing his capabilities.

Surprisingly, his singles career bloomed thanks to the doubles. Olivier Marach and him were the good friends (Kubot witnessed at Marach's wedding) who decided to drop mediocre challenger journeymen careers and try luck in doubles. Successes exceeded expectations. A semifinal in the Australian Open and two appearances in the World Tour Finals, countless tournament wins and high stages. "I stopped to feel the pressure. I took whatever came, I was old enough to not fear," Kubot analyzed his sudden singles breakthrough. He seems to peak during the Slams: already in 2006 he qualified for US Open, defeated seeded Kristof Vliegen, and achieved the third round. In 2009 the Pole performed in Australian Open 4th round (thanks to Youzhny's walkover, but still counts) and now in 2011 - a third round at Roland Garros. A win over Almagro was the first Polish male win at this event since 27 years!

Kubot isn't known for sharing love for the interviews, but he is really explicit during the press conferences. When he is injured, he will say how many times he woke up at night and at which hours it occured. He'll give you a chance to note what he thought back then. And he'll tell you about life, "I worked so hard for it when my peers went out to party. Everyone must make mistakes, everyone must get his ass kicked, but I got where I am now. I've never ever wanted to drop tennis, I develop all the time, I get mentally stronger because I am more mature. I still have things to prove."

Time to get more familiar with the journos? "Barbara Schett wanted me to juggle the balls for Eurosport. I directed her at my dad who specializes in that." Kubot also likes football, he is the AC Milan supporter. Perhaps that's why on a Polish version of Facebook Michal Przysiezny commented under Kubot's photo "a model from Milan." He got a point with that; a rumor among the linesjudges says, Kubot he was caught standing in front of the mirror, saying "If I played the way I look, I would be in top10." A spell worked out. Lukasz Kubot achieved 7th position in the doubles ranking.

Nathii

PS. Information for all the interested: the current Lukasz Kubot coach is Jan Stoces - he also works with Rainer Schuettler and Benjamin Becker. He has prepared Schuettler for the Wimbledon semifinal.

http://www.tennisalternative.com/lukasz ... rn264.html

[jaccol55]

Rozpoczynamy Igrzyska Olimpijskie i walke o medale. Trzymamy kciuki za wszystkich POLAKOW / Olympic Games staritng soon as so as fight for medals. Cross fingers for all Polish guys! Come on!

http://www.facebook.com/pages/%C5%81uka ... 8450103581

[Rodżer Anderłoter]

Nasz Łukasz się załapał.

[RuchChorzów]

Łukasz po porażce z Goffinem na facebooku:

Nie udało się Dziękuję za doping wszystkim. Wkrótce lecę do Nowego Jorku